سالنا٠ه از سال 1385 تا 1388

یست
یعن
یالت
آرشيو،‏ اطلاعيه ها و بيانيه(جافك)‏
قطعنامه جمعی از فعالين کارگری در اول ماه مه ١٣٨٥
این قطعنامه در برخی مراسم ھای اول ماه مه در تھران در ميان کارگران پخش شد.‏
اول ماه مه،‏ روز طبقه كارگر جھانی فرا می رسد:‏ روز رزم ماندگار كارگران انقالبی شيكاگو در سال
.١٨٨٦
٢
ھر
سال كارگران جھان و ھمه كسانی كه كمر به نابودی استثمار و ستم بسته اند،‏ شيپور این نبرد جھانی را به صدا
در می آورند تا خواب از چشم سرمایه داران و عامالن بی حقوقی و بی عدالتی و فالكت و نكبت توده ھا بربایند.‏
در آستانه اول ماه مه،‏ ما جمعی از زنان و مردان كارگر كه به رسالت تاریخی و توان طبقه خود آگاھيم و خواھان
پایان بخشيدن به بھره كشی
انسان از انسان و ساختن دنيایی
عاری از ستم ھستيم،‏ اعالم می كنيم كه:‏
‎١‎ حكومتھای ضد كارگری،‏ چه زمانی كه آشكارا سياستھای خانمانسوز آزادسازی اقتصادی و خصوصی سازی را
بر اساس دستورات سرمایه داری جھانی پياده می كنند،‏ چه در دوره ای كه پشت وعده ھای عدالت خواھی و
مبارزه با فساد اقتصادی پنھان می شوند،‏ ھدفی جز تقویت نظام استثمار و بردگی ندارند.‏ منافع آنان در نقطه
مقابل منافع اساسی و خواسته ھای روز كارگران و زحمتكشان و ستمدیدگان قرار دارد.‏
شعارھایی كه ھر حكومت ضد كارگری عليه قدرتھای سرمایه داری امپریالي
دروغين
٣
٤
٥
٦
می دھد فقط یك ژست
‏"استقالل طلبی"‏ است تا بار دیگر مردم را فریب دھد،‏ نارضایتی عميق آنان از وضعيت نابسامان كنونی را
به سوی دشمن خارجی منحرف كند و خود را از مھلكه نجات دھد.‏
ایران و منطقه خاورميانه و دنيا در یكی از حساس ترین دوره ھا به سر می برد و خطر جنگ ھای تجاوزكارانه
امپریاليستھا به ویژه آمریكا سایه افكنده است.‏ آمریكا برای اجرای نقشه ھای برتری جویانه جھانی خود،‏ سياستھا
و اھداف حكومت ایران را بھانه كرده و به سادگی از امكان تھاجم نظامی به ایران و حتی استفاده از تسليحات
ھسته ای در این جنگ حرف می زند.‏ ما این نقشه ھای تجاوزكارانه را كه در ادامه جنایات آمریكا و متحدانش در
عراق و افغانستان قرار دارد محكوم می كنيم.‏
ما ھمه سياستھا و تبليغاتی كه در جھت كشاندن مردم به زیر پرچم آمریكا تحت عنوان دروغين ‏"دمكراسی"‏ و یا
تحت پرچم حكومت ضد كارگری تحت عنوان دروغين ‏"دفاع از استقالل و منافع ملی"‏ انجام می گيرد را رد می كنيم
و معتقدیم كه طبقه كارگر و توده ھای ستمدیده خود باید سرنوشت خویش را به دست گيرند و تعيين كنند.‏
در سال گذشته،‏ سياست سركوب و فشار عليه مبارزات كارگری ادامه یافت و در مواردی مانند اعتصاب كارگران
شركت واحد اتوبوسرانی به دستگيری و ضرب و شتم و اخراج گروھی از فعاالن و كارگران مبارز انجاميد.‏ ما این
اقدامات سركوبگرانه عليه كارگران مبارز و فشار بر خانواده ھای آنان را محكوم می كنيم.‏ ما خواھان آزادی فوری
یاران دستگير شده خود ھستيم.‏ ما خواھان بازگرداندن كارگران اعتصابی اخراج شده به سر كار خود ھستيم.‏
كارگران ایران از حق تشكل ھای مستقل سياسی و صنفی و اجتماعی و فرھنگی خود محرومند.‏ كارگران ایران
از ابتدایی ترین حق مقاومت و مبارزه ی
حق اعتصاب ھستيم.‏
٧
حق اعتصاب محرومند.‏ ما خواھان حق تشكل ھای مستقل كارگری و
زنان نيمی از جامعه اند.‏ زنان نيمی از طبقه كارگر و خانواده كارگری را تشكيل می دھند.‏ زنان كارگر مانند بقيه
زنان جامعه از ستم جنسيتی رنج می برند.‏ زنان كارگر و زحمتكش در محيط كار از استثماری شدیدتر از مردان در
رنجند و بی حقوق ترند.‏ ما خواھان رفع تبعيض جنسيتی از زنان جامعه و پایان بخشيدن به ھمه نابرابریھا و
فشارھا و ستم ھای ویژه ای ھستيم كه در این نظام مردساالر بر زنان اعمال می شود.‏ ما خواھان دستمزد برابر
در مقابل كار برابر بدون در نظر گرفتن جنسيت كارگران ھستيم.‏ ما خواھان برخورداری زنان كارگر از تسھي
ھستيم كه به سالمت جسم و روح آنان كمك كند.‏