ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
6) رجوع كنيد به اظهار نظرهاي برخي فعالين در تلويزيون كومله.<br />
(7<br />
رجوع كنيد به مقاله «آيا سازمان دهندگان تجمع اول ماه مه ماجراجويي كردند؟» نوشته بهرام رحماني <br />
ارديبهشت 88<br />
8) رجوع كنيد به اظهار نظرهاي مسئولان حزب كمونيست كارگري ايران در تلويزيون كانال جديد.<br />
جمعي از فعالين كارگري jafk) (<br />
تيرماه 88<br />
28<br />
مرداد در سه بُرش تاريخي<br />
تحولات و چرخش هاي تعيين كننده در حيات سياسي جامعه، هميشه محكي براي سنجش جهت گيري ها و برنامه ها<br />
و اهداف نيروهاي طبقاتي مختلف بوده است. در چنين دوران هايي است كه انقلابيگري هاي رايج به سادگي مي تواند<br />
به دنباله روي و واقع بيني راست روانه تبديل شود. در چنين دوران هايي است كه ادعاي استواري بر آرمان انقلاب<br />
كمونيستي و منافع پرولتاريا به راحتي مي تواند كنار گذاشته شود و همراهي با اين يا آن جناح از بورژوازي موعظه<br />
شود.<br />
28<br />
مرداد در تاريخ معاصر ايران، جايگاه مهمي دارد. «كودتاي آمريكايي انگليسي سال<br />
32<br />
كه شاه را به قدرت باز<br />
گرداند و بر يك دوره 12 ساله از جنبش پر افت و خيز سياسي و اجتماعي در ايران نقطه پايان نهاد» در اين روز اتفاق<br />
افتاد. طبقه كارگر در برابر آن چرخش تعيين كننده سياسي، عملا منفعل باقي ماند.<br />
كم نبودند كارگران مبارزي كه توسط حكومت كودتا دستگير شدند و مورد آزار قرار گرفتند. در ميان اعداميان و جان<br />
باختگان سال هاي بعد از كودتاي 28 مرداد، نام كارگران حق طلبي كه تا آن زمان در صفوف حزب توده ايران فعاليت<br />
مي كردند، به چشم مي خورد. اما اين واقعيت نمي تواند بر انفعال سياسي طبقه كارگر به مثابه يك كل، پرده بيندازد.<br />
علت اصلي اين انفعال را بايد در محروم بودن طبقه ما از يك حزب پيشاهنگ كمونيست انقلابي جستجو كرد. حزب<br />
توده ايران، ماهيت و خصوصيات چنين پيشاهنگي را نداشت. اين حزب در واقع يك جبهه دمكراتيك و ضد<br />
امپرياليستي بود كه منافع مشترك سياسي قشرها و طبقات مياني و تحتاني را در مقابل رژيم سلطنتي نمايندگي مي<br />
كرد و در چارچوبي سنديكايي مبارزه براي برخي از مطالبات كارگري و دهقاني و زحمتكشي را سازمان مي داد. در آن<br />
دوران، از نظر جهت گيري سياسي، حزب توده يك جريان رفرميست (اصلاح طلب) بود. و از نظر طبقاتي، يك جريان