سالنامه از سال 1385 تا 1388
Share Embed Flag
Download ePaper

سالنامه از سال 1385 تا 1388

سالنامه از سال 1385 تا 1388 سالنامه از سال 1385 تا 1388

k.en.com
16.03.2014 Views

شود.‏ (7) وقايع چند هفته گذشته،‏ به خوبي نشان داد كه حق با ما بود و عطف توجه به ‏"معيشت كارگران"‏ از جانب كساني كه ‏"جمعي از فعالين كارگري"‏ را بر سر اين نكته نقد مي كردند،‏ در عمل به كجا مي انجاميد.‏ اين واقعيتي است كه ستاد انتخاباتي محمود احمدي نژاد با پخش پول،‏ حواله براي گرفتن وام بانكي،‏ بالا بردن حقوق بازنشستگي و سود سهام عدالت در بين گروهي از تهديدستان و محرومان كه بخشي از آنها در صف طبقه كارگر جاي دارند،‏ راي خريد.‏ احمدي نژاد با اين كار،‏ براي خود تبليغاتچي به دست آورد و يا اينكه بخشي از مخالفان بالفعل خود را به سكوت واداشت.‏ آيا با معيار ‏"توجه به مساله گرسنگي"‏ و محروميت اين گروه از افراد،‏ مي شود حمايت از احمدي نژاد و يا سكوت در قبال باند تبهكاري كه او نمايندگي اش مي كند را ارزش گذاري كرد و اين كار را جايز شمرد؟ آيا منتقدان ما مي دانند كه امروز افراد محروم و بيكار ديگري از شهرستان ها و روستاهاي عقب مانده و فقير،‏ دقيقا با انگيزه سير كردن شكم خود و خانواده شان و يا با هدف دستيابي سريع به چند ميليون تومان و تشكيل خانواده،‏ در لباس مزدوران بسيجي به ضرب و شتم مردم معترض در خيابان ها مشغولند؟ آيا مساله فقر و گرسنگي و فلاكت را مي توان تا به اين حد مجزا از محيط حاكم و تضادهاي سياسي جامعه مورد توجه و برخورد قرار داد و برايش پاسخ هاي هر چند فوري و موقتي پيدا كرد؟ جواب ما منفي است.‏ به عقيده ما هر كس چنين بينديشد نه فقط مساله آموزش سياسي و انتقال آگاهي انقلابي به توده هاي كارگر و زحمتكش را ناديده گرفته است؛ بلكه در شرايط خاص كنوني زمينه مساعدي را براي مزدور پروري امثال احمدي نژاد از ميان توده هاي محروم مهيا مي كند.‏ در اينجا لازم مي دانيم به صورت كناري به يك رويكرد ظاهرا متفاوت ديگر كه در برخورد به شرايط كنوني بروز يافته،‏ اشاره اي بكنيم.‏ اين رويكرد با سطحي نگري و خوشخيالي،‏ مساله سازماندهي انقلاب اجتماعي را ساده مي كند.‏ اين رويكرد،‏ پديده پيچيده و متناقضي كه در جامعه جاري است را با حداقلي از تلاش و تبليغ سياسي،‏ در حال گذر به سرنگوني نظام جمهوري اسلامي و برقراري يك دولت انقلابي و متفاوت تصوير مي كند.‏ (8) در چارچوب همين نگرش است كه رهنمودهاي عجيب و بدون پشتوانه براي اعمال رهبري چپ ‏(چپي كه خودشان مد نظر دارند)‏ بر خيزش ميليوني توده ها صادر مي شود.‏ در چارچوب همين نگرش است كه فراخوان اعتصاب سياسي در واحدهاي بزرگ توليدي،‏ بدون ايجاد زمينه هاي سياسي و تشكيلاتي حداقل براي تحقق اين عمل،‏ به گوش مي رسد.‏ در چارچوب همين نگرش است كه خيزش عظيم توده ها بسيار گسترده تر از آنچه هست بزرگ نمايي مي شود و تظاهرات ميليوني تهران به 3 10 ميليوني تبديل مي شود.‏ در چارچوب همين نگرش است كه به مردم حاضر در صحنه وعده داده مي شود كه فقط كافيست چند روز پايداري كنيد و ميليوني به خيابان بياييد مساله حل است!‏ قرار كه نيست ماه ها اين كار را بكنيد!!‏ به نظر ما اين رويكرد اگر چه مبارزه جويانه تر از آن رويكرد انفعالي ظاهر مي شود و در ارزيابي از فرصت ها در شرايط جديد اعتلاي انقلابي روي نكات درستي انگشت مي گذ ارد،‏ اما نهايتا از ترسيم پيچيدگي ها و تضادهاي راه طولاني انقلاب و نيازها و ابزار سازماندهي انقلاب اجتماعي عاجز مي ماند.‏ بنابراين نمي تواند طبقه كارگر و توده هاي مردم را به آگاهي و تدارك لازم براي پيشروي در مسير انقلاب رهنمون شود.‏

تا اينجاي كار،‏ نكات انتقادي بالا را براي ترسيم گرايش ها و رويكردهاي كلي در صحنه جنبش كارگري ايران،‏ و دامن زدن به بحث و جدل بر سر وظايف دوره كنوني كافي مي دانيم.‏ اوضاع جامعه به گونه اي جريان يافته كه ادامه مباحثه بر سر سياست جنبش كارگري كه حول مساله برگزاري تجمع اول ماه مه به راه افتاده بود را،‏ در چارچوب گذشته،‏ ناقص و غير مفيد مي سازد.‏ شك نيست كه سياست هاي امروز ادامه و تكامل منطقي همان سياست ها و رويكردها و نگرش هاست؛ اما بايد قالب مبارزه انتقادي گذشته را گسترش داد و مباحث را با توجه به مسائل حياتي روز تعميق كرد.‏ مي دانيم كه هم اكنون بسياري از رفقا و دوستان در چارچوب جنبش چپ و كارگري ذهن خود را بر سر اين مسائل متمركز كرده اند و انتظار داريم كه هر چه زودتر حاصل تلاش هاي فكريشان را در مقالات راهگشا ببينيم.‏ توضيحات:‏ (1 توجه داشته باشيد كه ما در اين نوشته به نقد رويكردها و گرايش هاي نادرستي كه امروز به وضوح خود را به نمايش گذاشته اند مي پردازيم و نه نقد افراد يا تشكل هاي معين.‏ چه بسا در جريان پيشرفت و تكامل مبارزه طبقاتي و تحولات سياسي جامعه،‏ بخشي از افراد و تشكل هايي كه حامل چنين رويكردها و گرايش هايي هستند،‏ تغيير جهت دهند و به انتقاد از آن بپردازند.‏ يك هدف مهم نوشته حاضر،‏ كمك به راه افتادن و تعميق چنين روندي است.‏ در عين حال مي دانيم كه عقبگرد برخي افراد و تشكل ها در شرايطي كه جنبش عمومي توده هاي مردم جهش وار به پيش مي رود،‏ بسيار سريعتر از دوره هاي عادي انجام مي گيرد و مي تواند باعث انحطاط سياسي و افتادن به دام هاي بي بازگشت شود.‏ (2 رجوع كنيد به مقالات و اطلاعيه هاي ماه هاي اخير ‏«جمعي از فعالين كارگري»‏ (JAFK) در مورد تدارك اول ماه مه،‏ جمعبندي از مراسم روز جهاني كارگر،‏ و در تحريم انتخابات.‏ (3 همينجا لازم مي دانيم حساب دوستان ‏"كميته هماهنگي..."‏ ‏(گرايش لغو كارمزدي)‏ را از بقيه جدا كنيم.‏ اين دوستان فعالانه با انتشار يك سلسله اطلاعيه و مقاله كوشيدند در مورد مضحكه انتخابات رياست جمهوري اسلامي و وقايع بعد از آن،‏ آگاهي سياسي نسبت به اين وقايع و تحولات تعيين كننده را در ميان كارگران انتشار دهند.‏ 4) براي نمونه رجوع كنيد به مقاله » چند بر هيچ به نفع جنبش كارگري؟»‏ نوشته كاوه اردلان خرداد 88 (5 رجوع كنيد به اظهار نظرها و تحليل هاي مسئولين حزب حكمتيست؛ و نيز گرايشي كه برخي در اظهارات عناصري مانند بهمن شفيق و عباس فرد و همفكرانشان بازتاب مي يابد.‏

تا اينجاي كار،‏ نكات انتقادي بالا را براي ترسيم گرايش ها و رويكردهاي كلي در صحنه جنبش كارگري ايران،‏ و دامن<br />

زدن به بحث و جدل بر سر وظايف دوره كنوني كافي مي دانيم.‏ اوضاع جامعه به گونه اي جريان يافته كه ادامه مباحثه<br />

بر سر سياست جنبش كارگري كه حول مساله برگزاري تجمع اول ماه مه به راه افتاده بود را،‏ در چارچوب گذشته،‏<br />

ناقص و غير مفيد مي سازد.‏ شك نيست كه سياست هاي امروز ادامه و تكامل منطقي همان سياست ها و رويكردها و<br />

نگرش هاست؛ اما بايد قالب مبارزه انتقادي گذشته را گسترش داد و مباحث را با توجه به مسائل حياتي روز تعميق<br />

كرد.‏ مي دانيم كه هم اكنون بسياري از رفقا و دوستان در چارچوب جنبش چپ و كارگري ذهن خود را بر سر اين<br />

مسائل متمركز كرده اند و انتظار داريم كه هر چه زودتر حاصل تلاش هاي فكريشان را در مقالات راهگشا ببينيم.‏<br />

توضيحات:‏<br />

(1<br />

توجه داشته باشيد كه ما در اين نوشته به نقد رويكردها و گرايش هاي نادرستي كه امروز به وضوح خود را به<br />

نمايش گذاشته اند مي پردازيم و نه نقد افراد يا تشكل هاي معين.‏ چه بسا در جريان پيشرفت و تكامل مبارزه طبقاتي<br />

و تحولات سياسي جامعه،‏ بخشي از افراد و تشكل هايي كه حامل چنين رويكردها و گرايش هايي هستند،‏ تغيير جهت<br />

دهند و به انتقاد از آن بپردازند.‏ يك هدف مهم نوشته حاضر،‏ كمك به راه افتادن و تعميق چنين روندي است.‏ در عين<br />

حال مي دانيم كه عقبگرد برخي افراد و تشكل ها در شرايطي كه جنبش عمومي توده هاي مردم جهش وار به پيش<br />

مي رود،‏ بسيار سريعتر از دوره هاي عادي انجام مي گيرد و مي تواند باعث انحطاط سياسي و افتادن به دام هاي بي<br />

بازگشت شود.‏<br />

(2<br />

رجوع كنيد به مقالات و اطلاعيه هاي ماه هاي اخير ‏«جمعي از فعالين كارگري»‏ (JAFK) در مورد تدارك اول<br />

ماه مه،‏ جمعبندي از مراسم روز جهاني كارگر،‏ و در تحريم انتخابات.‏<br />

(3<br />

همينجا لازم مي دانيم حساب دوستان ‏"كميته هماهنگي..."‏ ‏(گرايش لغو كارمزدي)‏ را از بقيه جدا كنيم.‏ اين<br />

دوستان فعالانه با انتشار يك سلسله اطلاعيه و مقاله كوشيدند در مورد مضحكه انتخابات رياست جمهوري اسلامي و<br />

وقايع بعد از آن،‏ آگاهي سياسي نسبت به اين وقايع و تحولات تعيين كننده را در ميان كارگران انتشار دهند.‏<br />

4) براي نمونه رجوع كنيد به مقاله » چند بر هيچ به نفع جنبش كارگري؟»‏ نوشته كاوه اردلان خرداد 88<br />

(5<br />

رجوع كنيد به اظهار نظرها و تحليل هاي مسئولين حزب حكمتيست؛ و نيز گرايشي كه برخي در اظهارات<br />

عناصري مانند بهمن شفيق و عباس فرد و همفكرانشان بازتاب مي يابد.‏

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!