ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
آذر را به شكلي موفقيت آميز برگزار كنند. چنين اتفاقي در مراسم پارك لاله نيفتاد. همان طور كه بالاتر گفتيم، شايد<br />
براي بخشي از ما فقط "اعلام" تجمع و سپس تبليغات اينترنتي و ماهواره اي حول آن (همراه با بزرگ نمايي) كفايت<br />
مي كرد. اگر چنين است بايد بگوييم كه حتي در اين زمينه هم درست حساب و كتاب نمي شود. اگر سطح توقع ما،<br />
انعكاس فراخوان يك تجمع در رسانه هاي بين المللي و سپس محكوم كردن سركوب آن تجمع از طرف مجامع و<br />
نهادهاي بين المللي باشد، بايد بگوييم كه در اين حيطه دست امثال كوهستاني نژادها و "سوليدارتي سنتر"ها و<br />
تريبون "صداي آمريكا" خيلي بازتر از تشكل هاي جنبش كارگري است. "افكار عمومي" كه شامل بخش گسترده اي<br />
از كارگران و زحمتكشان مي شود، اين خبرها و اعلام محكوميت ها را از زبان و همراه با تحليل و تفسير بورژوازي بين<br />
المللي و سخنگويان به اصطلاح كارگري آنها خواهد شنيد. تحت تاثير جهت دهي هاي آنها قرار خواهد گرفت. اگر<br />
عمدتا به دنبال اين نوع تبليغات و اين ابزارها باشيم، بازي را باخته ايم. دستاوردها از آن كساني خواهد بود كه<br />
امكانات اينچنيني را در انحصار خود دارند.<br />
بعد از همه اين حرفها، ممكنست بعضي ها بگويند اوضاع همين است كه هست. كاري ديگري نمي شد كرد. به نظر ما،<br />
كارهاي ديگري مي شد كرد. و از اين به بعد، مي بايد كرد. بخشي از مشكل بر مي گردد به دركي كه از رابطه فعالان<br />
جنبش كارگري و چپ با توده هاي كارگر و به طور كلي توده هاي مردم در سر داريم. يادمان نرفته كه از چند هفته<br />
قبل از اول ماه مه، بخشي از اين فعالان تبليغ مي كردند كه در برنامه ريزي مراسم اول ماه مه، "خود توده ها بايد<br />
حضور داشته باشند و خودشان هم اجرايش كنند". به همين خاطر مي گفتند كه مراسم بايد "معقول" برگزار شود و<br />
توده ها احساس نكنند كه دارند كار عجيب و غريبي انجام مي دهند. فراخوان علني به شيريني خوران اول ماه مه از<br />
همينجا نتيجه مي شد. در اينجا مجال نيست كه به كاريكاتوريزه شدن "مشي توده اي" در اين نوع نگاه بپردازيم.<br />
فقط اين را مي گوييم كه اين نگاه، عليرغم ظاهر "مردم دارانه"اش، توده هاي كارگر را قابل و قادر به درك شعارهاي<br />
عمومي تر سياسي اجتماعي و منافع عميقتر طبقه كارگر، و مبارزه آگاهانه در راه چنين منافعي نمي بيند.<br />
حالا برگرديم و ببينيم كار ما چه شد؟ نه "شيريني خوران" انجام شد و نه به دنبال كارهاي "غير معقول" رفتيم!<br />
تاثير واقعه پارك لاله بر آن تعداد از كارگران كه به فراخوان اول ماه مه پاسخ مثبت دادند و در محل حاضر شدند، چه<br />
بود؟ شك نداريم كه خشم و نفرتشان نسبت به رژيم سركوبگر و نماينده سرمايه داري بيشتر شد اما احساس<br />
سرخوردگي را ناديده نگيريم: سرخوردگي از به سرانجام نرسيدن يك فعاليت مبارزاتي و در نطفه خفه شدن تجمع<br />
اول ماه مه. بروز اين احساس را در ميان بسياري از حاضران در تجمع پارك لاله ناديده نگيريم كه "رژيم قوي است و<br />
جنبش ضعيف". چنين احساسي، تاثيرات ذهني منفي به دنبال دارد. اصلا تمام تلاش جمهوري اسلامي اينست كه<br />
چنين احساسي را به توده هاي مردم و مخالفان سياسي اش القاء كند. اين در حالي است كه رژيم واقعا در وضعيتي<br />
بحراني و ضعيف قرار دارد. خود اين مساله كه حكومت با اين همه امكانات گسترده تبليغي و مالي و رسانه اي، براي<br />
جلوگيري از برگزاري يك تجمع چند صد نفري در شهر تهران، اينهمه نيرو بسيج مي كند و دست به چنين وحشيگري
Change language