16.03.2014 Views

سالنامه از سال 1385 تا 1388

سالنامه از سال 1385 تا 1388

سالنامه از سال 1385 تا 1388

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

در سال هاي متعاقب انقلاب اكتبر،‏ موجي از مبارزات رزمنده كارگري تحت رهبري و تاثير نيروهاي كمونيست در<br />

كشورهاي مختلف اروپايي به پا خاست.‏ اين مبارزات تا سطح قيام هاي مسلحانه در آلمان و مجارستان پيش رفت كه<br />

توسط حكومت بورژوازي به خون كشيده شد.‏ اما در منطقه شمالي ايتالياي دهه<br />

1920 جنبش<br />

ايجاد شوراها و اشغال<br />

كارخانه ها اتفاق افتاد.‏ اين جنبش پاسخ توده هاي كارگر به بحران اقتصادي و فشارها و اجحافات كارفرمايان بود.‏ آنان<br />

در مقابل خطر اخراج و گرسنگي،‏ كارفرمايان را از كارخانه اخراج كرده،‏ يا گروگان گرفته و صحن كارخانه را به اشغال<br />

خود در مي آوردند.‏ جناحي از دولت سرمايه داري در مواجهه با خيزش كارگري و براي خالي كردن شانه نظام خود از<br />

زير بار بحران،‏ در مجلس پيشنهاد ‏”مشاركت كارگري“‏ در امر برنامه ريزي اقتصادي را داد.‏ آنتونيو گرامشي از رهبران<br />

حزب كمونيست ايتاليا در دهم فوريه<br />

چنين نوشت:‏<br />

1921<br />

به تحليل از اين موقعيت ويژه و اهداف بورژوازي از اين طرح پرداخت و<br />

‏”بورژوازي براي تقسيم مسئوليت خود و شريك كردن نيروي ديگري در وظيفه تضمين و توسعه شرايط زندگي توده ها،‏ حاضر<br />

است خود را تحت كنترل و نظارت قرار دهد.‏ از نظر بورژوازي بسيار مفيد است كه ضامني نظير پرولتاريا بيايد و در مقابل توده ها<br />

شهادت بدهد كه هيچكس مسئول ويراني اقتصادي كنوني نيست.‏ و وظيفه همگان است كه صبورانه تحمل كنند و سخت كار<br />

كنند و منتظر ترميم شكاف ها و ساختن يك بناي جديد بر ويرانه هاي امروز بنشينند.“‏ (8)<br />

گرامشي تلاش كرد با استفاده از ضعف طبقه حاكم و عقب نشيني هايش،‏ جنبش اشغال كارخانه ها را با بحث كنترل<br />

كارگري پيوند بزند و از شرايط بحران نظام در جهت تقويت و تربيت صفوف طبقه كارگر،‏ متشكل شدن طبقه و تشديد<br />

مبارزه طبقاتي استفاده كند.‏ به گفته او طبقه كارگر در شرايط اعتلا و بحران انقلابي مي تواند بر سر مساله كنترل<br />

توليد و اداره كارخانه وارد يك مبارزه سياسي با بورژوازي شود.‏ هدف از اين مبارزه،‏ كسب رهبري طبقاتي توده مردم<br />

است.‏ گرامشي بر اين باور بود كه:‏<br />

‏”اگر طبقه كارگر در اين ميدان،‏ رضايت و اعتماد مردم را جلب كند مي تواند دولت را بسازد و نهادهاي حكومتي را با شركت همه<br />

طبقات ستمديده و تحت استثمار سازمان دهد.“‏ (9)<br />

در عين حال،‏ گرامشي مي گفت كه:‏

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!