ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
بهره وري كار مي بخشيد، اما بر ايدئولوژي و نگرش و ذهن و جسم طبقه كارگر و حزب و دولت سوسياليستي<br />
تاثيرات منفي بر جاي مي گذاشت؛ مانع از شكل گرفتن و رشد مناسبات نوين در ميان انسانهاي در گير كار مي شد؛ از<br />
خود بيگانگي را تقويت مي كرد. اگر مي خواهيد معني ملموس تاثير سيستم تيلور بر جسم و روح كارگر را بفهميد مي<br />
توانيد صحنه اي از فيلم معروف ”عصر جديد“ اثر چارلي چاپلين را به ياد بياوريد. آنجا كه كارگران را در حال كار<br />
زنجير وار در صحن كارخانه نشان مي دهد. در آن صحنه، سلطه كار ‘مرده بر كار زنده، هوشيارانه به نمايش درآمده<br />
است. به وضوح مي بينيم كه سرمايه داري با به كار گيري سيستم تيلور چگونه كارگر را هر چه بيشتر به مهره اي از<br />
يك ماشين بزرگ تبديل مي كند. در اينجا فقط براي جلب توجه شما به نوع نگرش رهبري حزب بلشويك به اين<br />
مساله، جملاتي از دو مقاله لنين را نقل مي كنيم:<br />
”آخرين كلام سرمايه داري در اين مورد (طرز كار كردن) يعني سيستم تيلور، مانند تمام ترقيات سرمايه داري، آميزه اي است از<br />
درنده خويي ظريف كاري شده استثمار بورژوايي و يك سلسله از گرانبهاترين دستاوردهاي علمي در امر تحليل حركات<br />
مكانيكي در رشته كار و حذف حركات زائد و ناراحت و به وجود آوردن صحيح ترين شيوه هاي كار و معمول كردن بهترين<br />
سيستم هاي حساب و كنترل و غيره. جمهوري شوروي به هر قيمتي شده بايد تمام دستاوردهاي گرانبهاي علم و فن را در اين<br />
رشته اقتباس كند.... بايد در روسيه موجبات بررسي و تدريس سيستم تيلور، آزمايش منظم و انطباق آن را فراهم ساخت.“ (5)<br />
و اين كه:<br />
”در ابتداي كار، براي ما فرهنگ واقعي بورژوايي هم كافي است. فقط همينقدر باشد كه ما در ابتداي كار بتوانيم بدون بدترين<br />
انواع فرهنگ دنياي ماقبل بورژوايي يعني فرهنگ ديواني و ارباب رعيتي و غيره كار خود را پيش ببريم. در مسائل فرهنگ،<br />
شتابزدگي و ولنگ و بازي از همه چيز زيانبخش تر است.“ (6)<br />
در مقابل، در چين سوسياليستي، روش هاي سازماندهي كار و مديريت به موضوع مبارزه ايدئولوژيك سياسي در<br />
حزب و در ميان كارگران تبديل شد. مساله برنامه ريزي به عنوان مساله اي در ارتباط تنگاتنگ با ايدئولوژي مطرح<br />
شد. يعني هدف، ديگر صرفا تحقق برنامه توليدي نبود. بلكه هزينه ها و آسيب هاي اجتماعي بزرگتر، نظير از خود<br />
بيگانگي كارگر، ضربه خوردن به سلامت كارگر و تخريب محيط زيست مد نظر قرار گرفت.<br />
بدون بحث و مبارزه<br />
ايدئولوژيك و سياسي نمي شد نحوه نگاه به اين موضوعات را كه تا آن زمان، مشكلاتي مجزا از توليد و داراي اهميت