ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
يك جنبه بارز بحث و جدل هاي كنوني اينست كه برخلاف استدلالات اكونوميستي ناب چند ساله اخير، آشكارا رنگ<br />
و بوي سياسي به خود گرفته است. اين روزها نويسندگان مقالات كارگري، تلاش بيشتري براي مرتبط كردن هر طرح<br />
به منافع طبقاتي نهفته در آن، و نيز به اوضاع و احوال عمومي جامعه، از خود نشان مي دهند. اين نكته مثبتي است.<br />
اين مي تواند به شفاف تر شدن مجادله ها و طرح ها از يك طرف، و به تكامل نظريه ها و سياست هاي فعالان و پرورش<br />
و تربيت كارگران مبارز از طرف ديگر كمك كند.<br />
به عقيده ما طرح ها و شعارهاي امروز را بدون در نظر گرفتن اوضاع كلي جامعه و دنيا، و بدون در نظر گرفتن تناسب<br />
قواي ميان طبقه حاكمه و توده هاي كارگر و زحمتكش نمي توان سبك و سنگين كرد و محك زد. اين اصل در مورد<br />
طرح ها و شعارهاي تاكنوني نيز صادق است. از ديد يك كارگر نيشكر هفت تپه يا لاستيك البرز، درستي يا نادرستي<br />
يك طرح و يك شعار ممكنست با اين تعيين شود كه تا چه اندازه به مشكلات فوري اقتصاديش جواب مي دهد، يا<br />
اينكه آيا خطر بيكاري و گرسنگي را براي مدتي از او و خانواده اش دور مي كند يا نه. ما مخصوصا از يك كارگر صحبت<br />
مي كنيم و نه طبقه كارگر. زيرا در بطن مبارزه و مقاومت خودبخودي كارگري، گرايش غير قابل گريزي به محدود ديدن<br />
منافع وجود دارد؛ معمولا به اين شكل كه آن را در منافع فوري و يا فردي يك بخش از كارگران خلاصه مي كند. مثالي<br />
بزنيم.<br />
اين روزها همگي از شنيدن خبر تشكيل سنديكاي كارگران نيشكر هفت تپه شادمانيم و اين عمل مبارزاتي جسورانه<br />
و بر حق را به يكديگر تبريك مي گوييم. اما با نگاه به سابقه و زمينه مبارزاتي كه به اين واقعه مهم منجر شد، برايمان<br />
اين پرسش پيش مي آيد كه چرا از بيش از 4 هزار كارگر نيشكر هفت تپه، هزار نفرشان به حمايت از سنديكاي نوپاي<br />
آن بر مي خيزند؟ چه عامل يا عواملي باعث شده كه آن اتحاد چند هزار نفري در مبارزات خشمگينانه خياباني در سال<br />
گذشته، به هنگام تاسيس و اعلام سنديكا تكرار نشود؟ بدون شك علت را نمي توان و نبايد به تهديد و سركوبگري<br />
رژيم تقليل داد. واقعيت اينست كه ترفندهايي از قبيل پرداخت "قطره اي" دستمزدها و تسهيلات معوقه، بخشي از<br />
كارگران را نسبت به وعده ها اميدوار مي كند و آنان تصميم مي گيرند كه بيش از اين خطر نكنند مبادا همين چيزهاي<br />
ناچيزي را كه به دست آورده اند از دست بدهند. بنابراين به نتايج مبارزاتي كه به موفقيت هاي قسمي و يا موقتي مي<br />
انجامد نبايد يك جانبه نگاه كنيم. هميشه هنگام روبرو شدن با چنين موفقيت هايي، دو گرايش در بين كارگران<br />
(منجمله در ذهن عناصر فعال و پيشرو در آن مبارزه معين) بروز مي كند. يك گرايش مي خواهد از اين موفقيت ها<br />
وسيله اي براي محكم كردن اتحاد و اعتماد به نفس توده هاي كارگر بسازد و به افق هاي دورتر و گسترده تر مبارزه<br />
طبقاتي نگاه كند. و گرايش دوم با رضايتمندي و "واقع بيني" مي خواهد به همين سطح از موفقيت دل ببندد و آن را<br />
به خطر نيندازد.
Change language