روزش٠ارکارگری سه ٠اهه چهارÙ

صورتش را كامالً‏ نشسته وادارش ميكنند يك حرفي جھت جلب توجه كارگران بزند.‏ در اين شرايط
است كه شاھد برمال شدن دنياي ذھني مسئوالن بالقوه و بعضا بالفعل كشور از سبك زندگي كارگران
ھستيم كه البته در اين شرايط ديگر الزم نيست لبخندمان را پنھان كنيم
در حكم نمونه يكي از نامزدھاي انتخابات كه ھم اكنون نماينده شھري است كه در مجاورت حوزهي
انتخابيهاش تعدادي از كارخانهھاي تعطيلشدهي نساجي واقع شدهاند و صدھا كارگر در پي سالھا
بيكاري به زحمت صبح خانوادهشان را به سمت شب ھل ميدھند،‏ خواسته بود از قولش منتشر كنيم
كه ‏«بايد به كارگران وام ويژه خريد خودرو پرداخت شود
او درست دم انتخابات يادش افتاده بود مشكل كارگران را با وعده پرداخت وام خريد خودرو البد براي
مسافركشي – حل كند.‏ غريب اينكه آقاي نماينده در طول سالھاي خدمت صادقانهاش مطلع نشده
مشكالت كارگر ماھري كه بيش از ١۵ سال در بخش توليد فعال بوده است،‏ با مسافركشي حل
نميشود.‏ مشكل آن كارگر ھم حل شود تبديل يك نيروي مولد و توليدگر به يك نيروي خدماتي
مشكالت غير قابل حلي را براي كشور به وجود خواھد آورد
نمونهاي ديگر:‏ يكي ديگر از نامزدھاي نمايندگي مجلس كه از قضا او نيز ھم اكنون نماينده شھرش
است،‏ در مصاحبهاي از راهاندازي فروشگاه بزرگي به سبك يكي از بزرگترين مراكز خريد تھران در شھر
كوچكاش خبر داده بود.‏ نكته قابل تامل اينكه نامزد مذكور اواسط سخنانش به يادآورده بود كه مشغول
گفتگو با خبرگزاري كار است،‏ پس ناگھان عزمش را جزم كرده بود كه موضوع تاسيس آن مركز خريد را
به كارگران ھم ربط دھد.‏ اينطور شد كه وعده داد:‏ ‏«در اين فروشگاه تسھيالت ويژهاي براي كارگران
درنظر گرفته خواھد شد
اصل ماجرا كه نمايندهاي در ھنگام خريد از يك مركز خريد خارجي در تھران چنان تحت تاثير قرار بگيرد
كه جھت تحت تاثير قرار دادن مردم حوزهي انتخابيهاش وعده كپي + پيست كردن آن حجم عظيم و
ھايپر و پر زرق و برق را به مردم شھرش بدھد كم جالب توجه نيست،‏ اما وعده او مبني بر ‏«ارائه
تسھيالت ويژه به كارگران»‏ كمي بيشتر از ظرفيت صفت عجيب است
اول اينكه نامزد مذكور اطالع نداشته كارگران به صرف كمدرآمد بودن،‏ نيازمند انفاق او يا مالك فروشگاه
نيستند.‏ به فرض اينكه اين نماينده قصد خير عام رساندن به نيت قرب الھي داشته باشد ھم ساز و
كار ‏«ارائه تسھيالت ويژه»‏ به كارگران را مشخص نكرده است.‏ شايد مكانيزم ارائه تسھيالت اينطور
است كه يك نفر ميرود از آن فروشگاه مجلل خريد ميكند و ھنگامي كه قيمت نھايي را از صندوقدار
ميپرسد مثال ميشنود ٧٠ ھزار تومان.‏ بعد آن فرد ميگويد ‏«من كارگر ھستم.»‏ و صندوقدار ميگويد
‏«اِ...؟ پس ۵٠ ھزار تومان.»‏ شايد ھم كاالھاي ويژهاي در بخشھاي ويژهاي از آن فروشگاه قرار
ميگيرند كه مشمول تسھيالت ويژه به كارگران ميشوند.‏ شوربختانه فرصت محدود تبليغات مجال نداد
تا نامزد محترم تمام وجوه وعده خود را تشريح كند
اما يكي از جالبترين وعدهھاي كارگري در ايام انتخابات مجلس نھم از جانب نامزدي مطرح شد كه
سابقه نمايندگي نداشت و آخرين سمتاش مديريت آب و فاضالب شھر حوزه انتخابيهاش بود.‏ اين
نامزد در زماني كه بحث انتصاب افراد سياسي در سمت مديرعاملي تامين اجتماعي گرم بود،‏ يكراست
به سراغ اصل موضوع رفته و وعده داده بود:‏ ‏«مديريت تامين اجتماعي را به كارگران باز ميگردانم
وعده اين نامزد البته چندان غريب نيست.‏ طبيعي است كارگران بايد در راس صندوقي كه از اساس با
كسر دستمزد ماھانهشان پديد آمده قرار بگيرند،‏ اما در شرايطي كه دولت به طور كامل سرمايه
كارگران را در اختيار دارد و نھايتاَ‏ سالي يكبار غالبا در روز كارگر وعده مشاركت كارگران در ردهھاي
چندم مديريتي اين سازمان را ميدھد،‏ طرح موضوع واگذاري مديريت تامين اجتماعي به كارگران از
جانب يك نامزد ورود به مجلس بانمك به نظر ميرسد.‏ شايد پذيرفتنيتر بود اگر او وعده ميداد ‏«تالش
ميكنيم افراد سياسي تمام سرمايه نسلي كارگران را به باد فنا ندھند.»‏ مديريت پيشكش
فارغ از اين وعدهھاي كم و بيش مضحك بعضي نمايندگان در ايام انتخابات به نكات درست و تاثيرگذاري
در زندگي كارگران اشاره ميكردند كه اتفاقاً‏ در حوزهي مسئوليتشان ھم بود.‏ به عنوان مثال تعدادي
از نمايندگان فعلي در ايام انتخابات به موضوع افزايش سھم توليد در قانون ھدفمندي يارانهھا پرداخته
بودند كه ما نيز طبق وظيفهمان نسبت به انعكاساش اقدام كرديم.‏ تنھا يك روز بعد از انتخابات كه
سرمان كمي خلوتتر شد از خودمان پرسيديم:‏ مگر ھمين نمايندگان مجلس در ھنگام تصويب قانون
ھدفمندي،‏ سھم توليد را ده درصد كاھش ندادند؟
.»
.
–
.
.
-
.
.»
.
–
.»
در باره سيصد و ھشتاد و نه ھزار و خرده ای
حتي کمتر از حداقل
محمد جھانيان