روزش٠ارکارگری سه ٠اهه چهارÙ

٢
٣
۴
۵
صاحبخانهھا ھم معموال تحت تاثير قدرت انتخاب آنھا است.‏ کارگرانی که میشد به آنھا عنوانِ‏ کارگر
فصلی داد،‏ اگر کارگر بودنشان زیر سئوال نمیرفت .
‏-در اینجا قرار نيست طبقه متوسط ایران ھيوالی بیاخالقی ترسيم شود که به عنوان کارفرما،‏
حقوق کارگرانش را رعایت نمیکند و با آنھا قراردادی عادالنه نمیبندد.‏ آنھایی که کارگران را روزمزد
استخدام میکنند اساسا تمکن مالی برای بستن یک قرارداد دائم ندارند.‏ داشتن کارگر دائمی برای
خانه،‏ امتيازی است که تنھا مایه دارھا ‏(حيف است که عنوان ریشه دار بورژوازی را بيخودی خرج کنيم)‏
از آن برخوردارند و فعال موضوع بحث ما نيستند.‏ موضوع بحث این است که چرا کارگران خانگی
نمیتوانند از ھویت کارگری برخوردار باشند.‏ برای روشنتر شدن موضوع توجه کنيد که معموال کارگران
خانگی شغلشان را ‏(حتی اگر بعنوان شغل دوم و سوم انتخابش کرده باشند)‏ مخفی میکنند.‏ در
حاليکه از یک نگاه بيرونی این ھم کاری است مثل کارھای غيرتخصصی دیگر.‏ شخصا کارگران
خانگیای را میشناسم که شغلشان را حتی از خانوادهھایشان مخفی میکنند.‏ آیا آنھا آدمھای
ناآگاھی ھستند که نمیدانند مثال کارعيب نيست و الزم است چند ضرب المثل و متل و جملهٔ‏ حکمت
آموز در مدح کار برایشان بخوانيم؟
‏-بجای ضرب المثل خواندن میتوانيم به یاد بياوریم چگونه در زمانی مثل نزدیکیھای عيد که تقاضا
باال میرود،‏ کارفرمایان خانگی کارگرانشان را به ھم وعده و حتی ھدیه میدھند.‏ ‏«مریم خانم خواھری
کرد و علی آقا را چھار شنبه پنجشنبه فرستاد خونهٔ‏ ما»‏ این دیالوگ برایتان آشنا نيست؟ گویی که به
دوران رعيت داری باز گشتهایم.‏ به دورانی که اربابھا وقتی میخواستند اوج صميميتشان را با کسی
نشان بدھند رعيتشان را قرض میدادند.‏ چه اتفاقی افتاده؟ ناگھان بمب سنتھای فئوداليسم در
ميان طبقهٔ‏ متوسطِ‏ عمدتا مدرنِ‏ ایران منفجر شده است؟ شاید به ھمين دليل است که کارگران
خانگی شغلشان را مخفی میکنند.‏ نه به دليل اینکه این نوع از کارگری ماھيتا متفاوت از کارھای
غيرتخصصی دیگر است.‏ آنھا ھم خوب با متلھا و مثلھایی که کار را عار نمیداند آشنا ھستند و
آنچه مخفی میکنند قرار گرفتنِ‏ ناخواستهشان،‏ در مناسبتھای فئوداليسم است .
‏-ما با توصيه اخالقی نمیتوانيم این رفتار را که حاال تبدیل به سنت شده تغيير دھيم.‏ این رفتار زایيد ‏ٔه
مناسبات نادرستی است که فقدان بيمهھای اجتماعی فراگير،‏ بيکاری فزاینده و عدم کفایت دستمز ‏ِد
یک شغل برای زنده ماندن،‏ ایجاد کرده است.‏ ھمهٔ‏ اینھا باعث عرضهٔ‏ نيروی کاری شده که در شرایط
عادی جز از طریق شرکتھای مربوط به نظافت منزل قابل دست یافتن نبود.‏ در اینجا واسط ‏ٔه
بوروکراتيک ‏(شرکتی که کارگرانش را استخدام و حمایت کند)‏ از بين رفته است ولی به دليل نبودِ‏ ھيچ
امکانی برای تشکل،‏ چيزی انسانیتر جایش را نگرفته است.‏ در یک شرایط فرضی کارگران خانگی
میتوانستند تشکلِ‏ خودشان را داشته باشند.‏ تشکلی که عالوه بر امنيت شغلی،‏ بيمه و حداقل
دستمزد،‏ ھویتشان را به عنوان یک کارگر به رسميت بشناسد .
‏-می گویند نوروز سنتِ‏ تغيير است.‏ اگر چنين باشد بد نيست که با تغييرِ‏ سنت آغاز کنيم.‏
نگاھی به انتخابات مجلس
وعدهھاي مفرح
سعيد فرزانه
27
–
به گزارش خبرگزاری دولتی کار ایران ایلنا در اسفند آمده است : تالش ميكنيم اين گزارش
طوري تنظيم شود كه زياد خندهدار به نظر نرسد اما اوضاع خندهدار الجرم سوژهھاي خندهداري ھم
توليد ميكند كه ما ھرچقدر حال عموميمان بد باشد نميتوانيم در مقابل اين مضحكه مقاومت كنيم
ماجرا از اين قرار است كه در روزھاي پيش از انتخابات مجلس نھم حجم قابل توجھي از گفتهھاي
نامزدھا ‏(از تھران و شھرستانھا)‏ جھت انتشار به گروه كارگري ميرسيد چرا كه در آن اخبار كذا
نامزدھاي مذكور به طريقي خواسته بودند ارادت و توجه خود را به جامعه كارگري نشان دھند
تا اينجاي ماجرا كه بعضي نامزدھا ھر چھار سال يكبار ناگھان متوجه ميشوند براي حفظ كرسي
مجلس و يا به دست آوردن آن،‏ به غير از آراء دوست و آشنا،‏ به راي ديگر اقشار جامعه ھم نيازمندند
اتفاق غير منتظرهاي نيست و اين رفتار رياكارنه به حد الزم در اين سالھا دستانداخته شده است و
ديگر آنقدر رسواست كه نيازي به طرح مجددش نباشد.‏ تنھا اقدام ‏(وظيفه؟)‏ ما در مقابل اين رياكاري
جلوگيري از انتشارش بود
اما ماجرا آنوقت جالب ميشود كه نامزد مذكور انگار از خواب اصحاب كھف برخاسته و ھنوز دست و
.
.
.