رÙØ²Ø´Ù Ø§Ø±Ú©Ø§Ø±Ú¯Ø±Û Ø³Ù Ù Ø§ÙÙ ÚÙارÙ
رÙØ²Ø´Ù Ø§Ø±Ú©Ø§Ø±Ú¯Ø±Û Ø³Ù Ù Ø§ÙÙ ÚÙارÙ
رÙØ²Ø´Ù Ø§Ø±Ú©Ø§Ø±Ú¯Ø±Û Ø³Ù Ù Ø§ÙÙ ÚÙارÙ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
–<br />
١٢<br />
دراین مجموعه ھا عمال ھمين قانون کارفعلی را ھم آشکارا زیر پا گذاشته اند و با قراردادن شبح<br />
ھولناک اخراج و بيکاری برباالی سرکارگران جرئت شکایت کردن یا اعتراض را از آنان گرفته اند.<br />
قراردادھای موقت سفيد امضاء در این شھرکھا بصورت نرمال تنھا شکل قرارداد فی مابين کارگران و<br />
کارفرمایان است. در بسياری از این کارخانه ھا از سرویس ایاب و ذھاب و دادن یک وعده غذای گرم<br />
خبری نيست و تامين این ھزینه ھا بعھده خودکارگران است. پرداخت حقوق در بسياری ازآنھا نيز<br />
بموقع صورت نميگيرد و پرداخت حقوق ومطالبات معوقه ھمواره یکی از دغدغه ھا وکشمکشھای<br />
کارگران است. فشردگی وحجم باالی کار و نگھداشتن اجباری کارگران به اضافه کاری یک روش<br />
معمول در این شھرکھا است. در بسياری از این کارخانجات کارگران با سواد و تحطيلکرده را به<br />
عنوان کارگر ساده با حداقل دستمزد استخدام کرده اند، این موضوع بویژه درمورد دختران<br />
تحصيلکرده جوان بيشتر است. به این قبيل کارگران با توجه به توانائی وسطح سوادشان وظایف<br />
متعدد وچندگانه را با ھمان دستمزد تحميل ميکنند.<br />
شرایط ومناسبات حاکم براین کارخانجات با مراکز بزرگ صنعتی در ھمين منطقه اصفھان مانند<br />
کارخانه ذوب آھن،مجتمع فوالدمبارکه،پاالیشگاه وپتروشيمی اصفھان یا مراکزبزرگ دیگرمانند<br />
کارخانه پلی اکریل یا نيروگاه متفاوت است.<br />
شرایط کاری وحقوق کارگران شاغل درکارخانجات شھرکھای صنعتی درپائين ترین حد ممکن<br />
است.محيط این کارخانه ھا ازنظر بکارگيری موازین و ضوابط و مقررات ایمنی و بھداشت شغلی<br />
درپائين ترین سطح است و اصوال بودجه ای ازاین بابت اختصاص یا ھزینه نميشود. اکثرکارگران فاقد<br />
وسائل و تجھيزات الزم ایمنی و بھداشت مرتبط با شغل خود ھستند. بنا به ماھيت برخی ازاین<br />
کارخانجات چه از نظر توليد یا بکارگيری موادشيميائی وسایرآالینده ھا و یا توليد سر و صدا،ھمچنين<br />
کار درمعرض سرما یا درگرمای مستقيم آفتاب، آلودگی وشرایط بسيار بد زیست محيطی امری<br />
عادی است و بسياری از کارگران را دچارآسيب ھای جدی تنفسی، شنوائی، بينائی و سایر<br />
نارسائيھای جسمی وروحی کرده است. در این شھرکھا صاحبان کارخانه با ھدف باالبردن درصد<br />
سود حاصل ازتالش برده وارنيروی کار، روز به روز به باال رفتن نمودارھای سود خود خرسندند<br />
ودرمقابل وضعيت ھر روزه در حال سقوط به بدترین شرایط کاری و معيشتی است.<br />
الی ١۴ ساعت کارفشرده، درفضاوشرایط نامناسب وکنترل شده (در بعضی ازاین مراکز دوربين<br />
ھای مداربسته نصب وجھت کنترل دائم به دفترمدیریت متصل است). ھمراه با زیرپاگذاشتن<br />
آشکارقوانين کارموجودازطرف صاحبان کارخانه بدون نگرانی از بازخواست یابازرسی وجوابگوئی به<br />
مرجعی، ھمچنين شرایط کاری بدون امکانات الزم ازنظرنيازھای جسمی کارگران (الزامات ارگونومی<br />
مطابق با استاندارھای بھداشت مشاغل)، ھمه اینھا وبيشتر، ھمراه با ایجاد فضای پليسی ورعب<br />
ودغدغه وپائين آوردن کرامت انسانی، شرایط طاقت فرسا وبرده واری را دراین مراکزتوليدی حاکم<br />
کرده واین مکانھا را برای تضمين سوداوری بيشتر سرمایه به پادگانی برای کارگران تبدیل کرده<br />
است.<br />
چنانکه ميدانيم طی ماھھای اخير با تھيه پيش نویس اصالح قانون کار و تالش برای تصویب آن،<br />
دولت و سرمایه داران در صدد تعرضی ھر چه گسترده تر به شرایط کار و زیست کارگران در کليه<br />
مراکز کارگری و در سطوح تمامی کارخانجات ھستند اما در رابطه با شھرکھای صنعتی باید گفت<br />
مفاد این اصالحيه از سالھا پيش در شھرکھای صنعتی اعمال شده است تا جایی که در این<br />
شھرکھا نه تنھا در رابطه با نوع قرارداد و اخراج و دستمزد کارگر، کارفرمایان دارای اختيارات تام<br />
ھستند بلکه ھنگام استخدام کارگران عالوه بر قرارداد سفيد امضا، در برخی از کارخانه ھا از<br />
کارگران سفته نيز ميگيرند و آنان را به پرداخت جرایم نقدی نيز مجبور ميکنند.<br />
باید شرایط و وضعيت این پادگانھای کارگری که محيطی امن برای تضمين سوداوری لجام گسيخته<br />
صاحبان کارخانه ھای این شھرکھا وشرایطی فالکت بار وغيرانسانی برای ھزاران کارگرزن ومرداین<br />
کارخانه ھاست، در معرض توجه ودید آشکار و بدون سانسورجامعه قرارگيرد. چرا که دراین مراکز<br />
انسان و انسانيت با ھمه ابعادش درحال له شدن وزوال تدریجی است.<br />
اتحادیه آزاد کارگران ایران تھيه و تنظيم جمعی از کارگران اصفھان١٣٩٠/١١/۵<br />
یاد کارگران مبارز خاتون آباد گرامی باد!<br />
(١٣٨٢<br />
٢٠٠<br />
) ٢٠٠۴<br />
در پی اخراج نفر از کارگران مجتمع مس خاتون آباد در شھرک بابک کرمان در سال<br />
ژانویه کارگران اخراجی به ھمراه خانواده ھایشان دست به اعتصاب و تحصن زدند. کارگران<br />
بعد از به نتيجه نرسيدن این حرکت اعتراضی، جاده خاتون آباد به شھر بابک را بستند، اما نيروھای<br />
سرکوب گر جمھوری اسالمی از جمله با استفاده از ھلی کوپتر خود را به محل رساندند، به