روزش٠ارکارگری سه ٠اهه چهارÙ

منكر شده و نمايندگان واقعي رانندگان را كه براي اولين بار بعد از بيست سال با راي كارگران انتخاب
شده بودند را به رسميت نمي شناختند.‏ البته حق ھم داشتنند چون سالھا انھا نماينده براي كارگران
انتخاب ميكردند به ھمين دليل نمايندگان سنديكاي شركت واحد را نتوانستنند تحمل كنند و بعد از تقربا
ھيجده ماه تالش شبانه روزي اعضاي ھيئت مديره سنديكا و اعضاي سنديكا ميخواستنند به كارگران
بگويند كه ما شخصا مشكالت شما را حل خواھيم كرد و در واقع اقاي قاليباف بارھا اين مطلب را تكرار
كردندو مدير عامل وقت شركت وا حد ھم به تبعيت از شھردار ھمان حرفھا را تكرار كردند ‏.اعضاي
ھيئت مديره سنديكا ھم تمام اين وقايع را به مجمع كه ھفتگي در محل سنديكا برگزار ميشد گزارش
كردند در نتيجه مجمع ھم براي ازادي رييس ھيئت مديره زنداني و بي توجھي به خواستھاي خودشان
در خواست اعتصاب دوم را كردند كه در جلسه ھيئت مديره مطرح گرديد و با اكثريت باال ھيئت مديره
راي به اعتصاب داد ھر چند كه با اعالم اعتصاب از طرف شھردار و مدير عامل مالقاتي را جھت مذاكره
با ما ترتيب دادند ولي ھدفشان فقط متوقف كردن اعتصاب بود بدون اينكه حاضر باشند كوچتكرين
امتيازي بدھند و بيشتر تطميع و تھديد بود كه تيم مذاكره كننده به ھيچ عنوان تسليم تھديد ھا و
تطميع ھا نشد و بالفاصله بعد از مذاكرات اعضاي ھيئت مديره توسط وزرات اطالعات احضار و بازداشت
شدند.‏ اما از انجايي كه اطالعيه اعتصاب سنديكا در بين رانندگان در سطح وسيع توزيع شده بود
رانندگان با توجه به اينكه نمايندگانشان اكثرا در زندان بودند با قاطعيت اعتصاب دوم را در روز ھشتم
بھمن سال ‎١٣٨۴‎انجام داند كه با برخورد شديد مامورين امنيتي و انتظامي روبرو شد و منجر به
دستيگري صدھا نفر ازرانندگان شد و حدود سيصد نفر از كار بيكار شدند ‏.ولي اين فشارھا باعث نشد
كه رانندگان از خواسته ھايشان عقب نشيني كنند و تماما در بازجويھا خواستار مطالباتشان بودند و
ھمين در خواستھا باعث شد كه مسئولين توجه اي جدي به مطالبلت رانندگان شركت واحد بكنند و
جلسات مكرري در استانداري و شھرداري و شوراي تامين استان گذاشته شد كه اين خود از اھميت
اعتصاب دوم بود ھر چند كه رييس ھيئت مديره ازاد نشد و نايب رييس سنديكا اقاي مددي ھم به
زندان محكوم شدند و تعداي ديگر از اعضاي ھيئت مديره ھم به زندان محكوم شدند ولي بخش قابل
توجه اي از مطالبات رانندگان كه در سي سال گذشته ھيچ توجه اي به انھا نشده بود براورده شد
‏.ديگر اھميت اعتصاب دوم جھاني شدن سنديكاي شركت واحد بود كه به عضويتITF در امده و از
حمايتھاي جھاني كارگران برخوردار گرديد ‏.امروز تقريبا تمامي اعضاي سنديكا از طريق احكام قانوني و
حمايتھاي جھاني توانسته اند به كار خود بازگردن بجز چند نفر كه انھا ھم بزودي شاھد شاغل
شدنشان خواھيم بود . در حال حاضر اقاي ابراھيم مددي نايب رييس ھيئت مديره و رضا شھابي عضو
ھيئت مديره ھنوز در زندان ھستنند و منصور اسالو ھم با ضمانت ازاد ميباشد ‏.اعضاي سنديكا ھمچنان
دست از تالش براي احقاق حقوق رانندگان نكشيده . با توجه به اينكه جامعه در شرايط امنيتي و
پليسي بسر ميبرد و قدرت ھر گونه فعاليتي از تشكل ھاي مستقل سلب شده ولي اعضاي ھيئت
مديره و اعضاي سنديكا ھمچنان پي گير مطالبات رانندگان ھستنند كه مطالبات قابل توجه اي ھم در
اين مدت كوتاه كه بكار بازگشته اندبدست اورده اند.‏ ھر چند ھنوز راه زيادي تا شرايط مطلوب باقي
مانده است كه با تحقق ازادي تشكلھاي مستقل كارگري و سنديكا ھا قابل دسترسي خواھد بود . با
اروزي ازادي ديگر اعضاي زنداني سنديكاي كارگران شركت واحد و تمامي كارگران زنداني حق طلب
اميدورايم كه روزي برسد كه در ھيچ نقطه اي از دنيا كارگري بخاطر پي گيري مطالباتش در زندان
نباشد
داود رضوي عضو ھيئت مديره سنديكاي شركت واحد
3/11/90
كارگران و قانون كار
–
كانون مدافعان حقوق كارگر پيش نويس قانون كار كه از جانب وزارت كار ارائه شده است،‏ ھمچنان
مورد بحث محافل مختلف قرار دارد.‏ كانون مدافعان حقوق كارگر از ھمه ي دست اندركاران و صاحب
نظران كارگري دعوت كرده بود تا نظرات خود را در اين زمينه بيان كنند،‏ وظيفه ي خود مي داند تا ھر چه
بيشتر زواياي مختلف مربوط به اين موضوع شكافته شده و راه حل ھاي ارائه شده براي دفاع از حقوق
كارگران را به اطالع ھمگان برساند.‏
مطلب ذيل كه براي وبالگ كانون ارسال شده ، به ھمين امر پرداخته است،‏ جھت گسترش و دامن
زدن به اين بحث ارائه مي گردد.‏
كارگران و قانون كار
حسن موسوي
نگاھي ھر چند كوتاه به اوضاع اقتصادي ايران نشان ميدھد كه تداوم بحران اقتصادي و عواقب ويرانگر
آن چنان عرصه را بر گروه ھاي كارگر و زحمتكش تنگ كرده كه حداقل در ٣٠ سال گذشته بيسابقه