نولیبرالیس٠در بوته ي نقد

تعجب وامیدارد که گویی تنها ملاك
»
-5
عدالت نولیبرالی 71
احساس تبعیض»‏ در جامعه تخصیص یا عدم تخصیصِ‏ یارانه است!‏ و نه
عوامل ساختاري دیگر که دهکهایی را به این یارانه ها محتاج و اقشار دیگري را بی نیاز می سازد.‏
آن چه در این استدلال بیپایه خودنمایی میکند،‏ نداشتن تعریف صحیحی از عدالت میباشد که،‏ بیتوجه به
تواناییها و نیازهاي افراد و طبقات،‏ آن را به ‏«برابري»‏ معنا کرده و نبود این برابري را مصداق تبعیض میپندارند.‏
‎6‎‏-با نگاهی به متن تاریخی این سیاستهاي اقتصادي و تأکید صرف بر انباشت سرمایه و افزایش نرخ سود آن
چندان عجیب به نظر نمیرساند که اقشار پایینی جامعه و فقرا به ثروتمندان کمک مالی کرده و با تأکید بر برابر
بودن در پرداخت یارانه و شعارهاي عوامفریبانهي رفع تبعیض از این نوع،‏ سیاستهایی در جهت افزایش صعودي
مالیات بر درآمد ثروتمندان به فراموشی سپرده شود.‏