16.03.2014 Views

نولیبرالیسم در بوته ي نقد

نولیبرالیسم در بوته ي نقد

نولیبرالیسم در بوته ي نقد

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

راه ‏«توسعه»‏ از مسیر«فلاکت»‏ نمیگذرد 36<br />

گرچه فروپاشی دیوار برلین و پایان جنگ<br />

سرد و از پی آن فروپاشی نظام مدعی<br />

کمونیست به جهان دوقطبی ‏«غرب-شرق»‏<br />

پایان داد،‏ اما بر خلاف ادعاي کسانی که<br />

نویدبخش ‏«پایان تاریخ»‏ بودند،‏ تاریخ برگ<br />

دیگري را ورق زد و قطبیتی دیگر را به<br />

رخمان کشید.‏ قطبیتی که این بار با نام<br />

فریبندهي ‏«جهانیشدن»‏ سرنوشت ملتها را<br />

رقم میزند.‏ دیواري که غرب را از شرق جدا<br />

کرد،‏ اینبار،‏ شمال و جنوب را دو روي سکهي توسعه قرار داد.‏ دورویی که سمیر امین از آنها با نامهاي<br />

‏«توسعهي توسعه یافتگی»‏ و ‏«توسعهي توسعه نیافتگی»‏ یاد میکند.‏ در طلیعه چنین جهانی بود که ‏«مرگ<br />

جامعه»‏ اعلام شد و تنها راه رسیدن به خوشبختی تبعیت از احکام سازمانهاي جهانی بود؛ در این عصر جهانی،‏<br />

همه چیز باید تن به مناسبات ‏«گردش آزاد»‏ میداد.‏ گردش آزاد سرمایه،‏ تجارت آزاد،‏ گردش آزاد اطلاعات و<br />

اما فقط کار انسانها بود که مشمول سختترین قوانین مهاجرت گشت!‏<br />

....<br />

واژهي ‏«آزاد»‏ تنها در پیوند با مناسبات سرمایه معنا شد و این ‏«کار»‏ انسانها بود که فقط ‏«فروش»اش به این یا<br />

آن کارفرما ‏«آزاد»‏ بود،‏ و نه ‏«انسان»‏ که باید در تأمین نیازهاي انسانیاش آزاد باشد.‏ با پیشبرد روند ‏«جهانی<br />

شدن»‏ جامعه ‏«مرد»‏ و دولت هم ‏«قرار شد»‏ قربانی خواست سرمایه باشد،‏ بدین ترتیب تعهدي در قبال ‏«فرد»‏<br />

ندارد.‏ از پیامدهاي دیگر جهانیسازي این است که ‏«فقر»‏ دیگر ریشه در ساختار مناسبات حاکم ندارد،‏ بلکه<br />

پدیدهاي است که ریشه در توانایی افراد دارد و آنکس که کالاي قابل فروش مطلوبی ندارد در تلهي آن گرفتار<br />

است.‏<br />

امروز دیگر سیاست جهانی شدن را،‏ که از آن در بیشتر مقالهها و کتابها و برنامههاي تلویزیونی به ‏«دهکدهي<br />

جهانی»‏ تعبیر میشود،‏ مردم این دهکده،‏ از هر نژاد و جنس و ملیت و هویتی که باشند،‏ تعیین نمیکنند،‏ بلکه<br />

سیاستمداران،‏ سرمایهداران و نخبگان اقتصادياند که تعیین میکنند.‏ این سرنوشت نه بهدست اقشار و<br />

طبقههاي زحمتکش و تولیدکنندههاي فراوردههاي مادي و معنوي جهان،‏ که در ساختمانهاي مجلل و از پی<br />

گردهمآییهایی تعیین میشود که این اقشار حتا قادر نیستند به آن مکانها و این جمعشدنها نزدیک شوند،‏<br />

چه رسد به آنکه بخواهند نمایندهاي از اتحادیه یا صنفشان در این نشستها داشته باشند.‏ باري،‏ در این<br />

گردهمآییها است که تعیین میشود چه کشوري مواد خام استخراج کند،‏ چه کشوري تکنولوژي تولید کند و

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!