ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
تعدیل ساختاري و نولیبرالیسم در ایران 19<br />
اجماع واشنگتن در اکثر موارد به<br />
چون<br />
«بنیادگرایی بازار»<br />
اشاره دارد و در پیوند با سیاستهاي نولیبرالی، خواستار<br />
افزایش الزامات بازار بر دولت و همچنین افزایش تأثیر جهانیسازي بر حاکمیت ملّی کشورها میباشد<br />
.(Rodrick, 2006)<br />
به بیان نائومی کلاین، این سیاستها، که فنی و داراي مقبولیت عام تصویر میشد، ادعاهاي ایدئولوژیک محضی<br />
«خصوصیسازي<br />
(همهي)<br />
بنگاههاي دولتی»<br />
و<br />
«حذف موانع ورود<br />
میشد و این سیاستها چیزي جز سهگانهي نولیبرالی میلتون فریدمن نبود:<br />
تجارت آزاد و کاهش شدید هزینههاي عمومی دولت».<br />
مؤسسات خارجی»<br />
به کشور را شامل<br />
«خصوصیسازي، حذف مقررات،<br />
به گفتهي ویلیامسون اینها سیاستهاي بودند که<br />
«قدرتهاي مستقر در واشنگتن مصرّ بودند کشورهاي آمریکاي لاتین آنها را اتخاد کنند» (کلاین،<br />
(246:1389<br />
و به برخورد مستعمراتی «مکتب اقتصادي شیکاگو» با «صندوق بینالمللی پول» و «بانک جهانی» را که تا حد<br />
زیادي مسکوت مانده بود، رسمیت داد (همان:<br />
.(245<br />
اجماع واشنگتن در رویکرد خود، ضمن رد مداخلهگرایی و<br />
در عین تکیه بر بازار، لزوماٌ دو ویژگی مهم داشته<br />
است. نخستین و فوري ترین ویژگی آن، این است که نیازي به پیشنهاد سیاستهایی براي دست یابی به توسعه<br />
ندارد زیرا اجماع واشنگتن فقط یک سیاست براي تحقق آن هدف دارد، و آن هم عبارت است از نداشتن هیج<br />
سیاستی و تکیه کامل بر بازار تا حد امکان. دوم، مفهوم توسعه را میتوان از دستور کار تحلیلی کنار گذاشت.<br />
بنابراین بنا بر اجماع واشنگتن نیازي به تعریف توسعه یا تعیین مشخصات آن نیست.<br />
بازار آزاد به ارمغان بیاورد در صورتی که آن را به حال خود رها کنیم (بن فاین،<br />
.(248 :1385<br />
توسعه یعنی هر چه که<br />
با کنار گذاشتن مقولهي توسعه و به جاي آن واگذار کردن سرنوشت اقتصاد به سازوکار بازار به جاي خرد و<br />
تجربه و موشکافی، این پیش فرضی مورد قبول واقع میشد که بازار هیچ نارسایی ندارد و در واقع نیروي اصلی<br />
آن همانا رقابت است که به طور طبیعی در دل بازار جاي<br />
دارد.<br />
کوشش براي خردمندانه و دموکراتیک کردن<br />
دولت جاي خود را به تفویض همه چیز به دولت بازار و دولت سودبران اصلی بازار میداد. درست است که اولین<br />
بحث و بررسیها براي تجویز جديتر نسخه همیشگی بازار به جاي برنامه از اوایل دههي هشتاد قرن گذشته<br />
شروع شد، اما آغاز<br />
دانست (رئیسدانا،<br />
کار اصلی و پر فشار را باید از زمان حکومت ریگان در آمریکا و مارگارت تاچر در بریتانیا<br />
.(8 :1385<br />
سیاستهاي اجماع واشنگتن به شدت از سوي رونالد ریگان و مارگارت تاچر مورد حمایت قرار گرفت. آنها بر<br />
حرکتهاي آزاد سرمایه، پولگرایی و دولت حداقلی<br />
مدیریت بحران هاي جدي نمی پذیرد، تأکید داشتند<br />
که هیچ گونه مسئولیتی در قبال نابرابريهاي درآمد و<br />
.(Held, 2004)