ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
ÙÙÙÛبراÙÛس٠در بÙت٠٠ÙÙد
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
شوك درمانی در اقتصاد نولیبرالی 113<br />
30 دقیقاً<br />
سال پس از آنکه سه شکل مشخص شوك (شوك کودتاي سازمان سیا، شوكهاي اقتصادي ابداعی<br />
میلتون فریدمن و شوك کشتار و شکنجهي ابداعی دکتر ایوون کامرون و اجرا شده به دست کودتاگران نظامی)<br />
را بر شیلی وارد آوردند، همین فرمول، با خشونتی بس بیشتر، دوباره در عراق ظاهر شده است. نخست، با جنگ<br />
شروع کردند تا، به گفتهي طراحان دکترین نظامی عملیات «شوك و ارعاب»، جنگ «اراده، ادراکات، و فهم<br />
دشمن را مهار کند و، به معناي واقعی کلمه، دشمن را از نظر عمل یا عکس العمل عقیم سازد».<br />
سپس، شوك درمانی ریشهاي اقتصاد از راه رسید و، در حالی که کشور هنوز شعله ور بود، پل برمر، فرستادهي<br />
ارشد ایالات متحده، آن را بر عراق تحمیل کرد:«خصوصیسازي گسترده، تجارت خارجی کاملاً آزاد، وضع نرخ<br />
ثابت مالیاتی<br />
15<br />
درصدي، و دولتی که به شکلی چشمگیر کوچک شده بود». علی عبدالامیر علوي، وزیر موقت<br />
عراق در امور تجاري، در آن برهه گفت که هموطنانش «از اینکه مثل حیوانات آزمایشگاهی) در معرض انواع<br />
تجربهها و آزمایشها قرار گیرند خسته شدهاند و حالشان به هم میخورد. به اندارهي کافی به نظام اقتصادي ما<br />
شوك وارد آمده است. بنابراین، به این شوكدرمانی اقتصادي نیاز نداریم». آنگاه که عراقیها مقاومت نشان<br />
دادند، جمعشان کردند، به زندان افکندند و در آنحا، شوكهاي بیشتري بر جسم و ذهنشان وارد آوردند-<br />
شوكهایی که، در مقام مقایسه با شوكدرمانی اقتصادي، شوكهایی استعاري و تمثیلی نبودند (همان:<br />
.(24<br />
کلاین در این کتاب معتقد است که شکنجه و به کارگیري جوخههاي اعدام (و شکنجههاي غیر جسمانی نظیر<br />
سرکوب نظاممند نهادهاي دموکراتیک و استفادهي از «صندوق بینالمللی پول» از ابزار وام براي گوشمالی<br />
کشورها)، شریکی بی سر و صدا در نهضت تهاجمی بازار آزاد جهانی<br />
و روسیه- بوده است. (همان).<br />
–<br />
21<br />
از شیلی و آرزانتین گرفته تا چین و عراق<br />
نائومی کلاین در فصل آخر به مقاومتهاي مردمی و روي کار آمدن دولتهاي چپگرا در آمریکاي لاتین<br />
میپردازد. این انتخابهاي مردمی در قالب انتخابات که در عکسالعمل به آثار ویرانگر سیاستهاي نولیبرالی<br />
اجماع واشنگتن و تنزل آشکار سطح زندگی اکثریت مردم انجام شده، اغلب کشورهاي آمریکاي لاتین را در قرن<br />
دربرگرفته است. از روي کار آمدن «هوگو چاوز» و «ابو مورالس» در ونزوئلا و بولیوي گرفته تا «دانیل اورتگا»<br />
و «لولا داسیلوا» و «باشلت» در نیکاراگوئه و برزیل و شیلی و «رافائل کوریا» در اکوادور، همه حکایت از اوج<br />
گرفتن سوسیالیسم قرن بیست و یکم<br />
(2)<br />
بر پایهي دموکراسی مشارکتی در آمریکاي لاتین دارد.<br />
وي بر خلاف مخالفین دولتهاي چپگرا و طرفداران نولیبرالیسم که پوپولیسم و عوامگرایی را عامل مؤثري در<br />
به قدرت رسیدن این دولتها دولت در آمریکاي لاتین معرفی میکنند، اتفاقاً نیروهاي سیاسی مخالف آنها را به<br />
اتخاذ چنین سیاستهایی منتسب میکند: