شماره ٢٨

شماره ٢٨ شماره ٢٨

16.03.2014 Views

صفحه 58 تئوری هایی تا اندازه ای پویایی های عملی محلی مورد نظر را در نظر نمی گیرند،‏ یا برعکس،‏ به اجبارهایی که بنابر شرایط ساختاری در پراکسیس به کار می افتد،‏ کم بها می دهند.‏ البته،‏ هر چند هر تئوری نقدی جامعه به تئوری اجتماعی گسترش یافته نیاز دارد،‏ شاید الزم باشد که این تئوری پژوهش دایمی مسئله های گوناگون اساسی تئوری اجتماعی را مقدم بدارد،‏ و هنگامی که مسئله عبارت از ترکیب آن ها است،‏ شاید الزم نباشد در به تماشا گذاشتن چشم انداز های تکمیلی تردید کرد.‏ شاید تئوری اجتماعی بایداز طرح تئوری متحد به خاطر طرح همگون سازی نقد عنصر های تئوریک و آزمونی که به طور مستقل از علم های گوناگون اجتماعی و انسانی فراهم آمده اند،‏ چشم بپوشد،‏ آیا مارکسیسم از همان نخستین سر چشمه های اش یک فضای تفسیر و رویارویی نیست که بنابرمجموع مفهوم ها و طرح سیاسی تعریف شده است.‏ برگردان : اردیبهشت : ۱۳۹۱ پی نوشت ها در باره نقد دبستان تنظیم،‏ بنگرید به م . هو سون .) دبستان هوسون،‏ از مارکس تا فونداسیون سن – سیمون . . . (، واژه نامه مارکس معاصر،‏ پاریس،‏ ، puf ۲۰۰۱ پ،‏ رینو،‏ ‏»در باره چپ افراطی در فلسفه«‏ ، گفتگو،‏ شماره ۱۰۵، مه – اوت ۱۹۹۹ ‏)یادداشت در باره فونداسیون سن سیمون ) . بنگرید به پ . روزان والون . . . ، نقد جدید اجتماعی ، پاریس ، سوی/‏ لوموند،‏ ۲۰۰۶ پیر بوردیو-‏ گفتگو برای خدمت کردن به مقاومت علیه تاخت و تاز نو لیبرالی،‏ پاریس،‏ دلیل های رفتار کردن . ۱۹۹۸٫ . ، پاریس،‏ دلیل های رفتار کردن،‏ ۲۰۰۱ یک نمونه نوعی این برهان را نزد د . منرتول وارک ، م . بناسایاگ ، در باره ضد قدرت می یابیم.‏ . . پاریس ، الدکورت . ۲۰۰۰ در مثل بنگرید به ن . فرازه،‏ عدالت اجتماعی چیست،‏ شناخت و توزیع در باره،‏ پاریس،‏ الد کوورت ۲۰۰۰ به عنوان نمونه مخالف می توان این واقعیت را یادآور شدکه در جنبش ضدCPE ، اصطالح مقاومت،‏ معنی را دگرگون کرده و موضوع کاربرد نامتعدی ‏)الزم(‏ بوده است.‏ در باره این موضوع بنگرید به گیل هومو.‏ مجله هفته شماره 28 مهر 1391 در مثل بنگرید به روشی که مسئله مقاومت در چارچوب»بررسی های فرو دستان«‏ دوباره فرمول بندی شد.‏ برای آشنایی با»بررسی های فرودستان«‏ به زبان فرانسه بنگرید به م . دیو ‏»تاریخ نگاری بومیان«‏ مورد بحث،‏ پاریس،‏ کارتاال،‏ . ۱۹۹۹ در رابطه با فوکو و دولوز به ویژه بنگرید به : ژ . اسپیواک ‏»آیا فرو دستان می توانند حرف بزنند؟«‏ همان جا . به عنوان گفتگو در باره این مسئله ها ، بنگرید به ج . م . هاری بای ‏»شناخت گرایی:‏ جامعه جدید یا بن بست تئوریک و سیاسی؟ ‏«آکتوئل مارکس شماره ، ۳۶ ۲۰۰۴ و د . لوسوردو ‏»آیا امروز یک امپریالیسم اروپایی وجود دارد؟«‏ د . ژاک بیده:‏ جنگ امپلایر ، جنگ اجتماعی،‏ پاریس ۲۰۰۵ ، puf بنگرید به:‏ د . بن سعید . ‏»اتوپی یا استراتژی«‏ ، رهگذر عادی،‏ شماره ۴۰-۴۱ ۲۰۰۲ . برای دفاع از این نمونه موضع،‏ بنگرید به ر . کاستل،‏ دگرگونی های مسئله اجتماعی،‏ پاریس پی یار،‏ ‎۱۹۹۵‎؛ ناپایداری اجتماعی.‏ زیر حمایت بودن چیست؟ ‏،پاریس،‏ سوی ، ۲۰۰۳ و . . . این موضعی است که به ویژه م . هارد و آ . نگری در امپراتوری از آن دفاع کرده است،‏ پاریس،‏ ،۲۰۰۰ Exils و جمعیت ها،‏ جنگ و دموکراسی در عصر افراط ها،‏ پاریس،‏ ال دکوورت،‏ . ۲۰۰۳ آ . هونت : رهایی در پرتو بلوغ.‏ تضاد چاره ناپذیر سرمایه داری،‏ فرانکفورت،‏ کامپوس،‏ ۲۰۰۲ این موضع نگری و هارد است که نشان می دهد که آشکارامدعی میراث مارکس اند؛ بنگرید به م . هارد،‏ آ . نگری،‏ جمعیت ها ، همان جا صص – ۱۸۶ ۱۷۴ بنابر این برهان آوری است که در مثل نگری از آن به دفاع کردن از آری در رفراندوم در باره قانون اساسی در ۲۰۰۵ رسیده است.‏ در باره این موضوع بنگرید به ژ دومینل،‏ د . لوی ، ‏»اقتصاد مارکسیستی سرمایه داری ،» پاریس ، ال دکوورت،‏ ، ۲۰۰۳ برای شناساندن اصول این توضیح،‏ بنگرید به ر . بویر ، تئوری تنظیم.‏ – ۱ بنیادها،‏ پاریس،‏ ال دکوورت،‏ . ۲۰۰۴ بنگرید به یادداشت . ۱۲ بنگرید به یادداشت . ۱۶ بنگرید به مقدمه های ت . آندره آنی و اِتین بالیبار در این جلد که دو نمونه از میان سایرین با دو روش های گوناگون سمت گیری در این راستا را تشکیل می دهد.‏ کارل مارکس،‏ ایدئولوژی آلمانی ، پاریس،‏ چاپ سوسیال،‏ ، ۱۹۷۶ ص ۳۳ این تحلیل در مقاله ِ اِ‏ . رنو : ‏»از فوردیسم تا پسا فوردیسم:‏ فرا رفت یا بازگشت از خود بیگانگی«‏ شرح داده شده است،‏ اکتوئل مارکس شماره ۳۹: از خود بیگانگی های جدید ۲۰۰۶ در این باره ، بنگریدبه مجموع پرونده اکتوئل مارکس،‏ شماره : ۳۹ ‏»از خود بیگانگی های جدید،‏ همان جا«‏ . این موضع هارد و نگری در امپراتوری است ، همان جا و جمعیت ها ، همان جا ژاک بیده،‏ ‏»امپراتوری ، امپریالیسم،‏ دولت – جهان«‏ ، در جنگ امپلایر،‏ جنگ اجتماعی،‏ همان جا کارل مارکس،‏ ‏»نقد برنامه گوتا«،‏ در مجموع اثرها،‏ پاریس،‏ گالیمار ج ا ، ۱۹۶۵ ، ص،‏‎۱۴۲۱‎ در این باره ، بنگرید به : امانوئل . رنو،‏ ‏»عدالت میان نقد حقوق و نقد اخالق«.‏ . . ، پاریس ، دالگراو،‏ ۲۰۰۲ آ . هونت،‏ مبارزه برای شناخت،‏ پاریس،‏ سرف ، ۲۰۰۲ در این باره،‏ به ویژه بنگریدبه روش ضمنی سوسیالیستی،‏ ۲۰۰۳: جنگ هویت ها . نژاد،‏ مذهب و قومیت – ناسیونالیسم،‏ و آکتوئل مارکس،‏ شماره : ۳۸ نژاد پرستی پس از نژادها،‏ ۲۰۰۵ امانوئل.‏ رنو ، آزمون بی عدالتی،‏ پاریس،‏ ال دکوورت،‏ ۲۰۰۴ اتین بالیبار ، فلسفه مارکس ، پاریس . ال دکوورت،‏‎۱۹۹۹‎ ، ‏»واهمه توده ها«‏ . فلسفه و سیاست پیش و پس از مارکس،‏ پاریس ، گالیله،‏ . ۱۹۹۷ م ‏.لوی ، ‏»رستگاری و اتوپی«،‏ پاریس ، ، puf ‎۱۹۹۳‎؛ هالر ، آرزو داشتن نا ممکن.‏ اتوپی با مارکس،‏ به رغم مارکس،‏ پاریس،‏ اَل بین میشل،‏ ۱۹۹۵ ؛ د . بن سعید ، شرط بندی مالیخولیایی،‏ پاریس . فییار ، ۱۹۹۷ ژ . دریدا،‏ شبح های مارکس،‏ پاریس ،

نظری گالیله،‏ ‎۱۹۹۳‎؛ مارکس و فرزندان اش،‏ پاریس ، puf / گالیله ، ۲۰۰۳ . ژاک بیده،‏ تئوری عمومی،‏ پاریس ، puf ، . ۱۹۹۹ بنگرید به مقاله های ‏»فرمانروایی و اخالق مبارزه:‏ میراث فلسفی مارکسیسم دوبار رواج می یابد«‏ و ‏»کار و کنش ابزاری . پایه هنجاری تئوری نقدی«‏ . در آ . هونت ، تجزیه شدن سپهر اجتماعی،‏ آلبانی،‏ انتشارات دولتی دانشگاهی ، ۱۹۹۵ . دیالکتیک روشنگری آدورنو و هورکهایمر و برداشت و حتلیل آن با توجه به شرایط امروز ایران گردآورنده : حسنعلی فوالدی انسان شناسی و فرهنگ ژ – پ . دِرانتی ‏»افق های مارکسیستی تئوری شناخت«‏ ، آکتوئل مارکس شماره ۲۰۰۵ ،۳۸ هورکهایمر و آدرنو از برجسته ترین افراد مکتب فرانکفورد و از جامعه شناسان عمده دیدگاه انتقادی هستند . کتاب دیالکتیک روشنگری آنها تحت مضمون خود ویرانگری روشنگری یعنی خود ویرانگری عقل همچون نگرش منفی و انتقادی به امور واقع در نظر گرفته می شود و دو دیدگاه عمده این کتاب اول اینکه : آگاهی علمی مدرن به عنوان منبع عمده انحطاط فرهنگی تلقی می شود که در نتیجه آن بشریت به جای ورود به وضعیتی به راستی انسانی ، در حال فرو رفتن در بربریتی از نوع جدید است . از نظر آنها علم و تکنولوژی به مثابه ایدئولوژی ، امکان پیدایش اشکال جدید سلطه را میسر می کند . دومین گفتار عمده دیالکتیک روشنگری تحت این عنوان که صنعت فرهنگ به مثابه فریب توده است ، و چنین استدالل می شود که : خود تکنولوژیک و آگاهی تکنولوژیک موجب پیدایش پدیده جدیدی در قالب فرهنگ انبوه یکدست و بی ریشه ای گشته اند که هرگونه نقد و انتقاد را مسکوت می گذارد و عقیم می کند کتاب دیالکتیک روشنگری هورکهایمر و آدرنو شاهکاری است انتقادی،‏ تلخ و بی رحم از روزگار نو،‏ از خرد ابزاری و صنعت فرهنگ . اساس بحث آدرنو درباره خردورزی مدرن،‏ ساالری سرمایه داری،‏ نادرستی تلقی مدرن از مفهوم پیشرفت ، مخاطرات علم و تکنولوژی،‏ صنعت فرهنگ و نقادی اش از برداشت سودجویانه انسان از طبیعت است . هورکهایمر و آدرنو معتقدند که در شرایط انحصاری ، کل فرهنگ توده جریان یکسانی است و در عین حال به عنوان پیامدی از درهم آمیختن تفنن و فرهنگ ، جریانی منحط محسوب می شود . و نوعی ادغام و ترکیب بین تبلیغات و صنعت فرهنگ صورت می گیرد که هردو را به صورت روشی برای اعمال نفوذ در افکار انسان ها در می آورد . آدورنو و هورکهایمر این سوال را مطرح می نمایند که آیا به راستی آنچه را که همگان فرهنگ می دانند فرهنگ است؟ صفحه 59 مجله هفته شماره 28 مهر 1391

نظری<br />

گالیله،‏ ‎۱۹۹۳‎؛ مارکس و فرزندان اش،‏<br />

پاریس ، puf / گالیله ، ۲۰۰۳ .<br />

ژاک بیده،‏ تئوری عمومی،‏ پاریس ، puf ،<br />

. ۱۹۹۹<br />

بنگرید به مقاله های ‏»فرمانروایی و اخالق<br />

مبارزه:‏ میراث فلسفی مارکسیسم دوبار<br />

رواج می یابد«‏ و ‏»کار و کنش ابزاری .<br />

پایه هنجاری تئوری نقدی«‏ . در آ . هونت ،<br />

تجزیه شدن سپهر اجتماعی،‏ آلبانی،‏ انتشارات<br />

دولتی دانشگاهی ، ۱۹۹۵ .<br />

دیالکتیک روشنگری آدورنو و هورکهایمر<br />

و برداشت و حتلیل آن با توجه به شرایط<br />

امروز ایران<br />

گردآورنده : حسنعلی فوالدی<br />

انسان شناسی و فرهنگ<br />

ژ – پ . دِرانتی ‏»افق های مارکسیستی<br />

تئوری شناخت«‏ ، آکتوئل مارکس شماره<br />

۲۰۰۵ ،۳۸<br />

هورکهایمر و آدرنو از برجسته ترین افراد<br />

مکتب فرانکفورد و از جامعه شناسان عمده<br />

دیدگاه انتقادی هستند . کتاب دیالکتیک<br />

روشنگری آنها تحت مضمون خود<br />

ویرانگری روشنگری یعنی خود ویرانگری<br />

عقل همچون نگرش منفی و انتقادی به امور<br />

واقع در نظر گرفته می شود و دو دیدگاه<br />

عمده این کتاب اول اینکه :<br />

آگاهی علمی مدرن به عنوان منبع عمده<br />

انحطاط فرهنگی تلقی می شود که در<br />

نتیجه آن بشریت به جای ورود به وضعیتی<br />

به راستی انسانی ، در حال فرو رفتن در<br />

بربریتی از نوع جدید است . از نظر آنها<br />

علم و تکنولوژی به مثابه ایدئولوژی ، امکان<br />

پیدایش اشکال جدید سلطه را میسر می کند .<br />

دومین گفتار عمده دیالکتیک روشنگری<br />

تحت این عنوان که صنعت فرهنگ به مثابه<br />

فریب توده است ، و چنین استدالل می شود<br />

که : خود تکنولوژیک و آگاهی تکنولوژیک<br />

موجب پیدایش پدیده جدیدی در قالب فرهنگ<br />

انبوه یکدست و بی ریشه ای گشته اند که<br />

هرگونه نقد و انتقاد را مسکوت می گذارد و<br />

عقیم می کند<br />

کتاب دیالکتیک روشنگری هورکهایمر و<br />

آدرنو شاهکاری است انتقادی،‏ تلخ و بی<br />

رحم از روزگار نو،‏ از خرد ابزاری و<br />

صنعت فرهنگ . اساس بحث آدرنو درباره<br />

خردورزی مدرن،‏ ساالری سرمایه داری،‏<br />

نادرستی تلقی مدرن از مفهوم پیشرفت ،<br />

مخاطرات علم و تکنولوژی،‏ صنعت فرهنگ<br />

و نقادی اش از برداشت سودجویانه انسان از<br />

طبیعت است .<br />

هورکهایمر و آدرنو معتقدند که در شرایط<br />

انحصاری ، کل فرهنگ توده جریان یکسانی<br />

است و در عین حال به عنوان پیامدی از<br />

درهم آمیختن تفنن و فرهنگ ، جریانی منحط<br />

محسوب می شود . و نوعی ادغام و ترکیب<br />

بین تبلیغات و صنعت فرهنگ صورت می<br />

گیرد که هردو را به صورت روشی برای<br />

اعمال نفوذ در افکار انسان ها در می آورد .<br />

آدورنو و هورکهایمر این سوال را مطرح<br />

می نمایند که آیا به راستی آنچه را که همگان<br />

فرهنگ می دانند فرهنگ است؟<br />

صفحه 59<br />

مجله هفته شماره 28 مهر 1391

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!