ش٠ار٠٢٨
ش٠ار٠٢٨
ش٠ار٠٢٨
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
صفحه 174<br />
سازمان ملل متحد، یعنی خلع سالح حزب<br />
هللا و گسترش نیروهایش روی نوار مرز<br />
شمالی.<br />
ولی برعکس، حزب هللا موفق شد که به<br />
سه هدفی که از آغاز جنگ اعالم کرده بود<br />
برسد، که عبارت است از : حفظ سربازهای<br />
اسیر شده، ۲(ادامۀ پرتاب کاتیوشا روی<br />
شهرهای و شهرک های اسرائیلی، ۳(<br />
جلوگیری از پیش رفت پیاده نظام و تیپ<br />
های زرهی و نفوذ در خاک لبنان، و تخریب<br />
تجهیزات اسرائیل در مسیر راه ها و دره<br />
های مشرف به روستاهای مرزی.<br />
واکنش روانی مرکز فرماندهی ارتش<br />
اسرائیل در رابطه با چنین شکستی در آخرین<br />
روز جنگ، ۱۴ اوت به شکل چند عملیات<br />
نظامی از نوع و نام کد »انتقام کور« تجلی<br />
یافت. در همین روز، تیروی هوائی اسرائیل<br />
به عنوان آخرین حربه محلۀ مسکونی دبیر<br />
اول حزب هللا، حسن نصرهللا را بمباران<br />
کرد و ۸ ساختمان را ویران کرد و منج ربه<br />
کشته شدن ۶۰ غیر نظامی شد، ولی نام دبیر<br />
اوّ ل حزب هللا در فهرست قربانیان نبود. در<br />
جنوب، ارتش اسرائیل یک میلیون و نیم بمب<br />
خوشه ای پرتاب کرد. تا شاید انتقام افتخار<br />
از دست رفتۀ ارتش از هم گسیخته اش را<br />
بازیابد. مضافا بر این که، برای نخستین<br />
بار از سال ۱۹۴۸)۲۰( ارتش اسرائیل در<br />
تسخیر سرزمین عرب ناکام مانده بود.<br />
۲٫۴٫ایرانیان در پشت در هستند!<br />
در مرکز فرماندهی ارتش اسرائیل، پیغام به<br />
این شکل تعبیر شد که : حزب هللا به سالح<br />
های اولترا مدرن دسترسی دارد. با این<br />
وجود، در راهروها و اتاق های سرّی قدرت<br />
های عرب-آتالنتیک، پیغام به نحو دیگری<br />
تعبیر شد : هانیبال پشت در است!)۲۱(<br />
»ایرانی ها پشت در ما هستند!«<br />
بر این اساس، نخستین شاخه های آکاسیای<br />
»بهار عرب« معطر و آبیاری شده توسط<br />
اتحاد مقدس عرب-آتالنتیک، در رویاروئی<br />
با اوج گیری ابر قدرت تازه تأسیس، در<br />
مخالفت با امپراتوری ایاالت متحده و هم<br />
پیمانانش، در خاورمیانه یعنی ایران، و گنبد<br />
شیعیان، غنچه داد و شکوفا شد.<br />
بخش دوّ م<br />
نظم قدیم در خاورمیانه<br />
مسائل عمومی<br />
بسیاری از نامالیمات در این جهان از ابهامات<br />
و سرپوش گذاشتن بر واقعیات منشأ گرفته<br />
مجله هفته شماره 28 مهر 1391<br />
است)۱(. کتاب روی کتاب، مقاله روی مقاله<br />
منتشر می کنند، و هر کدام را نیز چندین بار<br />
منتشر می کنند که مبادا از بد حادثه وسط راه<br />
طوالنی آن چه را که مدعی آن هستند، یعنی<br />
»انقالب » سوریه گم شود، و قهرمانانی<br />
که از یک سال و اندی پیش »حاکم مستبد<br />
دمشق« را در حرمسرای شکوهمندش به<br />
محاصره درآورده به فراموشی تاریخ سپرده<br />
شوند. تحلیل مقدماتی، تحلیل ثانوی، تحلیل<br />
داخلی، تحلیل تکمیلی و دیگر انواع تحلیل<br />
اساسی، در هر لحظه، در شمار بسیار منتشر<br />
می شود.<br />
دربارۀ هر یک از این تحلیل های کوچک و<br />
بزرگ، گردانندگان تلویزیون دائما با اساتید<br />
علوم سیاسی، متخصصان در امور سوریه،<br />
مدیران مراکز پژوهشی در امور خاورمیانه،<br />
شارالتان های شرق شناسی که پس از<br />
خواندن « تن تن و سیگارهای فرعون« به<br />
متخصص امور ژئواستراتژی خاور نزدیک<br />
تبدیل شده اند مصاحبه برگزار می کنند و به<br />
روی اکران ها پر ببیننده می فرستند.<br />
تمام این سر و صداها و های و هوی<br />
ها، آن چه را که در دهان دره ها، و<br />
خرخرهای رادیو، تلویزیون، انترنت، در<br />
سالن غذاخوری، تمام این چیزهائی که می<br />
شنویم »بحث پر اهمیت«، مشخصا، »بهار<br />
عرب« و به اصطالح »انقالب« سوریه را<br />
تشکیل می دهد.<br />
رسانه های نظم سنتی و رایج و حاکم بر حسب<br />
عادت هر بار که می خواهند تصویرپردازی<br />
های خاص و نوعی ی »استبداد« عرب را<br />
در مقابل »دموکراسی دموکراتیک« غرب<br />
قرارداد، به ویژه به این نوع افراد دعوت<br />
می کنند، که به ویژه دکتر در شمنیسم )جادو<br />
پزشکی( خاورنزدیک هستند.<br />
با این وجود این بار، می بینیم که همین<br />
»دکترها« که پیش از این همه به آنها<br />
مراجعه کرده بودند که از »استبداد عرب«<br />
بگویند، با شتاب خودشان را به جلوی<br />
دوربین های رسانه های نظم حاکم و دستگاه<br />
تبلیغاتی امپریالیستی می رسانند، و این بار<br />
نه برای متهم کردن اعراب به »تمایالت<br />
استبدادی«، بلکه بر عکس، برای تبریک<br />
و تهنیت گوئی »بهار« آنها، که در گزافه<br />
گوئی های امپریالیسم به مثابه »تحول<br />
نهائی« و تحقق کلیت دموکراسی بورژوازی<br />
غربی است.»دست بزنید. نمایشنامه به پایان<br />
رسید«)۲(<br />
دو محور متخاصم در خاور میانه<br />
با این وجود، پشت این مهرورزی های<br />
رعد آسا بین رسانه های حاکم و »انقالب<br />
عرب«، گفتمان مکارانه »بشر دوستانه« و<br />
»آزادیخواه« نهفته است که تماما به منافع<br />
استراتژیک امپریالیسم جهانی در خاورمیانه<br />
بازمی گردد.<br />
پس از شکست اسرائیل در دوّ مین جنگ<br />
لبنان)۳(، امپراتوری از خواب بیدار شد<br />
و واقعیت تلخ را مزه مزه کرد و دید که<br />
ایران در پشت درهای اسرائیل است و گنبد<br />
شیعه بین ایران از شرق تا لبنان در غرب،<br />
با عبور از عراق و سوریه ساخته و پرداخته<br />
شده است. این محور مخالف امپراتوری در<br />
خاورمیانه، در واقع، شامل سه کشور است،<br />
ایران، سوریه و لبنان )می توانیم عراق یعنی<br />
دولت مالکی پس از خروج نیروهای ایاالت<br />
متحده را نیز اضافه کنیم(.<br />
دبیر کل سازمان حزب هللا، حسن نصرهللا به<br />
روشنی این محور را با سه »اندام واره« آن<br />
تشریح کرد : شانه )ایران(، دست )سوریه(<br />
و مشت )لبنان()۴(.<br />
در مقابل این محور، محور طرفداراران<br />
امپراتوری را می بینیم، که اسرائیل،<br />
به عنوان سرنیزۀ امپریالیسم جهانی در<br />
خاورمیانه، امارات و سلطان های شبهه<br />
جزیرۀ عربی، مصر در جنوب)پیش از<br />
سرنگون شدن فرعون، حسنی مبارک(، و<br />
ترکیه در شمال. در واقع، محور امپراتوری<br />
در سال ۱۹۷۸ در پیوند با نظمی تشکیل شد<br />
که در کمپ دیوید)۵( بنیانگذاری و جایگزین<br />
نظم دوران پس از جنگ دوم جهانی گردید.<br />
بر این اساس، واقعا برای ما مشکل است که<br />
بتوانیم به گفتمان »بشردوستانه« در دعاوی<br />
تراژدی »بهار عرب« باور داشته باشیم،<br />
و رویدادهای جهان عرب را جدا از طرح<br />
توسعۀ امپراتوری در منطقه تعبیر کنیم.<br />
مشاهدات ما در چشم انداز سوریه نشان<br />
داده است که درک شورش مسلحانه در<br />
سوریه و قیام ناگهانی گروه های اسالمی<br />
سلفی مذهب در صحنۀ رویدادها از طریق<br />
گفتمان رسانه های حاکم در غرب و عرب<br />
های وابسته ممکن نیست، و گفتمان شاعرانه<br />
و مفلوک شورای ملی سوریه نیز ما را به<br />
نتیجه نخواهد رساند. درک رویدادها مستلزم<br />
بررسی موارد زیر است :<br />
۱(عناصر قومی-مذهبی چشم انداز داخلی<br />
سوریه.<br />
۲(شرایط تاریخی به وجود آمدن دولت های<br />
تازه تأسیس در خاورمیانه، در فردای از هم<br />
پاشیدگی امپراتوری عثمانی در سال ۱۹۱۸<br />
.)۷(