ش٠ار٠٢٨
ش٠ار٠٢٨
ش٠ار٠٢٨
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
»نبرد غافلگیرانه ای« را که سید حسن<br />
نصر هللا قول داده بود را تجربه کرد.<br />
با توجه به تهدید موشک های حزب هللا،<br />
شکاری های اسرائیلی باید از نردبان<br />
یعقوب)۱۰( باال می رفتند و در ارتفاعات<br />
بلند پرواز می کردند. در نتیجه، فرماندهی<br />
مرکزی اسرائیل در ۲۹ ژوئیه تصمیم گرفت<br />
به حمالتش روی شهر مرزی بنت جبیل<br />
خاتمه دهد)۱۱(، و بی آن که به تسخیر شهر<br />
نائل شده باشد، نیروهایش را خارج کرد. این<br />
عقب نشینی برای حزب هللا به مثابه شکست<br />
ارتش اسرائیل تعبیر شد.<br />
یک بار دیگر، ارتش اسرائیل در دست یابی<br />
به سومین هدفش که پاکسازی جنوب لبنان<br />
از مبارزان حزب هللا و تخریب زیربنای<br />
نظامی آنان بود ناکام ماند. مضافا بر این<br />
که، برای نخستین بار از سال ۱۹۴۸، ارتش<br />
اسرائیل در وضعیتی قرار گرفته بود که پیش<br />
روی نیروهایش به شکل اجتناب ناپذیری<br />
به تخریب آنها می انجامید. با این وجود،<br />
بمباران ها اسرائیلی ادامه یافت و موجب<br />
سفره های سیاه نفت در سواحل لبنان شد.<br />
۳٫۲٫۳٫ سومین سورپریز : رگبار کاتیوشا<br />
با وجود برتری انکار ناپذیر و حمالت<br />
سنگین نیروی هوائی اسرائیل، شلیک رگبار<br />
راکت های کاتیوشا قطع نشد و دائما شهرها<br />
و شهرک های اسرائیل را طی ۳۳ روز<br />
جنگ هدف می گرفت و به قلب اسرائیل<br />
ضربه می زد.<br />
حزب هللا در مجموع بیش از ۶۰۰۰ موشک<br />
و راکت روی شهرها و مناطق شمالی<br />
اسرائیل پرتاب کرد. شلیک ها روی حیفا<br />
متمرکز بودند)۱۲(، به ویژه پاالیشگاه نفت<br />
و صنایع شیمی کشور.<br />
تمام شهرک های مناطق مرزی زیر رگبار<br />
راکت ها بودند و چندین شهر بزرگ در<br />
مرکز اسرائیل نیز مورد اصابت قرار<br />
گرفتند. ولی تل آویو با وجود تمام تهدیدات<br />
بمباران نشد.<br />
عالوه بر کاتیوشا که به شکل عادی توسط<br />
حزب هللا به کاربرده می شد، موشک های<br />
فجر۳ با برد ۴۵ کیلومتر را نیز به کار می<br />
برد و فجر ۵ با برد ۷۵ کیلومتر و زلزال با<br />
برد ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر را نیز در اختیار<br />
داشت. این موشک ها در ایران ساخته شده<br />
بودند.<br />
در اول ماه اوت، ارتش اسرائیل متوجه شد،<br />
چند روزی است که تعداد شلیک ها روی<br />
مناطق اسرائیلی، به طور متوسط به صد در<br />
روز کاهش پیدا کرده و از شدت حمالت<br />
حزب هللا نیز کاسته شده است. به همین<br />
علت، روز ۲ اوت نخست وزیر اسرائیل،<br />
اهود اولمرت اعالم کرد که تمام زیربنای<br />
حزب هللا کامال نابود شده است. و اطمینان<br />
پیدا کرده بود که »از هم اکنون چهرۀ<br />
خاورمیانه تحول خواهد یافت.«)۱۳(<br />
عالوه بر این، اولمرت در شبکه های<br />
تلویزیونی تبریک می گفت که »اسرائیل به<br />
اهداف خود در لبنان رسیده است، و در آینده<br />
حزب هللا، پیش از حمله به ما باید یک بار،<br />
دوبار و سه بار فکر کند…«)۱۴(.<br />
متأسفانه، دیری نگذشت، نه بیش از چند<br />
ساعت که باران راکت ها روی تیبریاد و<br />
حیفا آغاز شد. مناطق دیگر مانند گالیله، بیت<br />
شه آن و شمال کرانۀ باختری رود اردن زیر<br />
آتش قرار گرفتند)۱۵(. از سوی دیگر، در<br />
فردای تبریکات اولمرت، حمالت حزب هللا<br />
با دویست شلیک در روز دوباره شروع شد،<br />
و حیفا و تمام شمال اسرائیل تا حاشیۀ کرانۀ<br />
باختری رود اردن تا عمق ۷۰ کیلومتر در<br />
فراسوی مرز لبنان طعمۀ آتش شد. آن روز<br />
مرگبارترین روز برای دولت اسرائیل بود.<br />
شب آن روز، حسن نصرهللا تل آویو را به<br />
بمباران تهدید کرد)۱۶( : »اگر پایتخت ما<br />
را بمباران کنید، ما نیز پایتخت شما را با<br />
خشونت متقابل بمباران خواهیم کرد«)۱۷(.<br />
او در عین حال رئیس جمهور اسرائیل و<br />
ارتش او را متهم کرد که ابزاری بیش در<br />
دست رئیس جمهور آمریکا ژرژ دابلیو بوش<br />
نیست و مسئول اصلی حملۀ اسرائیل به لبنان<br />
است : »به شما اطمینان می دهم که، نتیجۀ<br />
جنگ هر چه باشد، لبنان نه آمریکائی خواهد<br />
بود و نه اسرائیلی، و هرگز تبدیل به پایگاه<br />
جدیدی در خاورمیانه برای ژرژ دابلیو بوش<br />
و کوندولیزا رایس تبدیل نخواهد شد.«)۱۸(.<br />
پس از این تهدید، روز ۴ اوت، راکت های<br />
از نوع خیبر ۱ توسط حزب هللا پرتاب شد،<br />
و برای نخستین بار شهر هادرا در ۷۵<br />
کیلومتری مرز لبنان و اسرائیل در ۴۰<br />
کیلومتری تل آویو مورد اصابت قرار گرفت.<br />
بر این اساس می توانیم بگوییم که ارتش<br />
اسرائیل در یکی دیگر از اهدافش، یعنی<br />
متوقف ساختن شلیک کاتیوشا، ناکام ماند،<br />
یعنی دومین هدف در عملیات نظامی در<br />
لبنان.<br />
۴٫۲٫۳٫چهارمین سورپریز : تخریب تانک<br />
مرکوا<br />
سی و یکمین روز جنگ در ژوئیۀ ۲۰۰۶<br />
روزی بود که سرنوشت جنگ علیه لبنان<br />
را رقم زد. در چنین روزی بود که شکست<br />
تازه ای، مطمئنا اسفناک ترین برای ارتش<br />
اسرائیل به وقوع پیوست.<br />
پس از محدودیت هائی که برای نیروی<br />
هوائی روی داد و از دور خارج شدن نیروی<br />
دریائی، سرانجام نوبت نیروی زمینی فرا<br />
رسید که حزب هللا به دفع خطر آن پرداخت.<br />
از آن جائی که رگبار کاتیوشا و باران راکت<br />
روی شهرها و شهرک های اسرائیل ادامه<br />
یافته بود، مرکز فرماندهی ارتش اسرائیل<br />
تصمیم گرفت که نبرد را با تانک های<br />
مشهور مرکوا به پیش ببرد. یعنی تانک هائی<br />
که موجب افتخار صنایع نظامی اسرائیل<br />
بود. در پشت تانک ها، ۱۳۰۰۰۰ سرباز<br />
که از پیش در حاشیۀ مرز مستقر شده بودند،<br />
حرکت کردند.<br />
برای چنین طرحی، ده ها تانک مرکوا از<br />
چهارمین نسل )۱۹( در خاک لبنان نفوذ<br />
کردند.<br />
هنوز یک کیلومتر در خاک لبنان نفوذ نکرده<br />
بودند که جهنم به مالقاتشان آمد، ۱۵ تانک به<br />
گلولۀ آتش تبدیل شد. میزان خسارات : ۱۸<br />
افسر و سرباز اسرائیلی کشته شدند.<br />
چند ساعت بعد، ارتش اسرائیل مجددا دست<br />
به حمله زد، و چهار تانک مستقیما هدف آتش<br />
قرار گرفتند. این نبرد برای ارتش اسرائیل<br />
سخت ترین نبرد بود. فردا برای سومین<br />
بار حمله کردند، ولی تانک ها دوباره در<br />
سه کیلومتری مرز، در دام مبارزان حزب<br />
هللا افتادند، خسارات وارد آمده، تنها در این<br />
روز بالغ بر ۳۹ تانک و بولدوزر بود که یا<br />
تخریب شدند و یا صدمه دیدند، ۲۰ افسر و<br />
سرباز اسرائیلی کشته و تقریبا ۱۱۰ نفر نیز<br />
زخمی شدند.<br />
»اگر شما صهیونیست ها به لبنان حمله کنید،<br />
من برایتان سورپریزهائی<br />
تدارک دیده ام که سرنوشت جنگ و منطقه<br />
را تغییر خواهد داد.« )حسن نصرهللا(<br />
۱٫۴٫آغاز کابوس<br />
ارتش اسرائیل در سی وسومین روز جنگ<br />
پی برده بود که باید از راه آمده بازگردد، بی<br />
آن که به هیچ یک از اهدافی که در نخستین<br />
روز اعالم کرده بود، رسیده باشد، که عبارت<br />
است از : ۱(باز پس گیری سربازهای ربوده<br />
شده توسط حزب هللا، ۲(متوقف ساختن<br />
شلیک راکت به روی شهرهای اسرائیلی، ۳(<br />
مجبور ساختن دولت لبنان به اجرای قطعنامۀ<br />
صفحه 173<br />
مجله هفته شماره 28 مهر 1391