Magazyn Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we ... - izba.wroc.pl

Pismo rzemieślników i przedsiębiorców – wydawnictwo bezpłatne
nr 15 | grudzień 2011 ISSN 1898-1968
Magazyn Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu
W numerze:
Minister w cukierni
Honorowy Mistrz
Kobieta z rzemieślniczą pasją

OD REDAKCJI
Drodzy Czytelnicy!
Spis treści
Mija kolejny rok wytężonej, rzemieślniczej
pracy, która w dzisiejszych czasach
globalnej industrializacji i pędu do wiedzy
„na wyższym poziomie” nie zawsze
jest pozytywnie oceniana. W 15. numerze
„Nowin Rzemieślniczych” zebraliśmy więc
trochę faktów z życia dolnośląskich rzemieślników.
Piszemy zatem o Pani Janinie
Tyrcz, która w tym roku jest z ramienia DIR
laureatką Szabli im. Jana Kilińskiego – najwyższego odznaczenia
rzemieślników. Replika tej osiemnastowiecznej karabeli
podarowana została przez dolnośląskie środowisko
rzemieślnicze jego narybkowi uczęszczającemu do Zespołu
Szkół Zawodowych nr 5 we Wrocławiu przy ul. Dawida. Okazją
do tego było pasowanie pierwszoklasistów na ucznia
i adepta rzemiosła.
Kolejnym rzemieślniczym powodem do dumy są jubileusze,
jakie świętowali członkowie dolnośląskich cechów:
Stanisław Arsan, Stanisław Kibało oraz Sergiusz
Siemionko. Ten ostatni wyróżniony został w sposób szczególny
– odwiedzinami jego cukierni przez Ministra Kultury.
Piszemy także o dorocznym wielkim Święcie Mistrza w Dreźnie,
jak i stażach zagranicznych realizowanych w ramach
programu UE – Leonardo da Vinci.
Mistrzowie natomiast uczestniczyli w wyjazdach na imrezy
targowe. Wspominamy finał projektu „flexi-dolnoslaskie.pl”
oraz nadmieniamy o innych obecnie realizowanych przez nas
projektach i szkoleniach.
Wkrótce zobaczymy się na naszym dorocznym spotkaniu
opłatkowym i po raz kolejny wręczony zostanie Honorowy
Tytuł Mistrza. W tym roku Kapituła wyróżniła wybitnego językoznawcę
– Pana Profesora Jana Miodka.
Każdy zatem może znaleźć w tym numerze naszego magazynu
coś dla siebie.
Pozwólcie jednak, że w ostatnich swoich słowach podziękuję
za Wasze poparcie mojej kandydatury na senatora
z okręgu nr 2 w kampanii do październikowych wyborów. Nie
dane było mi dobrnąć do jej finału, gdyż w podstępny sposób
komitet wyborczy (którego sam nie byłem założycielem) kilka
dni przed wyborami został rozwiązany. Jednak doświadczenia
zebrane w trakcie kampanijnych spotkań utwierdziły
mnie w przekonaniu, że rozpoczęty przeze mnie projekt czynnej
budowy społeczeństwa obywatelskiego ma głęboki sens.
Wszystkim, którzy mi pomagali, a także tym, którzy zamierzali
na mnie głosować – tą drogą wyrażam swoją głęboką
wdzięczność.
Zapraszam do lektury
Prezes Izby
Zbigniew Ładziński
Temat numeru
Honorowy Mistrz – prof. Jan Miodek .......................................................... 3
Kobieta z szablą ................................................................................................... 4
Podsumowanie sesji egzaminacyjnej w 2011 r. ...................................... 5
Wydarzenia
Minister w cukierni ............................................................................................. 6
Rzemiosło na targach BATIMAT ..................................................................... 6
Szabla Kilińskiego dla szkoły .......................................................................... 7
Pięćdziesiąt lat minęło....................................................................................... 8
Spotkanie seniorów ....................................................................................... 8-9
Pracujemy dla klientów .................................................................................... 9
Drezdeńscy uczniowie we Wrocławiu ..................................................... 10
Seminarium ochrony środowiska ............................................................... 11
Na targach „Po Mistrzowsku” ....................................................................... 11
Chińskie targi ...................................................................................................... 12
Rzemiosło da radę ............................................................................................ 13
Dolnośląskie Gryfy z wizją przyszłości .................................................... 14
Szkolenie w Cottbus ....................................................................................... 15
Zawód organmistrz ......................................................................................... 15
Wiadomości z regionu
Podwójny jubileusz ......................................................................................... 16
Wręczenie dyplomów czeladniczych ...................................................... 16
Kreator po raz piąty .......................................................................................... 17
Konkurs fryzjerski ............................................................................................. 18
Wspomnienia o M. Lubelskiej, J. Drozdowskiej i J. Wojciechowskim 19
Czterech kandydatów .................................................................................... 20
Dolnośląski Fundusz Powierniczy ............................................................. 21
Projekty Izby
Flexi-dolnoslaskie.pl ........................................................................................ 22
Projekt CARGO ................................................................................................... 23
Energooszczędne budownictwo w rzemiośle ................................24-25
Środowisko na pograniczu ......................................................................24-25
Świąteczne życzenia ..................................................................................26-27
Zbliżające się Święta Bożego Narodzenia
są czasem spokoju, radości, spotkań w rodzinnym gronie.
Takich właśnie Świąt, rozgrzewających serca dobrocią i miłością,
życzę w imieniu własnym, Zarządu i pracowników DIR.
Te ciepłe życzenia kieruję do całej naszej Rzemieślniczej Rodziny,
a także do naszych Partnerów i Przyjaciół.
Życzę Państwu więcej powodów do radości w Nowym 2012 Roku.
Po okresie trudów i niepokojów niechaj nadchodzący rok będzie dla Państwa
szczęśliwy i obfitujący w ludzką wrażliwość
oraz wzajemną życzliwość.
Prezes DIR
Zbigniew Ładziński
Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i adiustowania nadesłanych tekstów.
Autorzy, przekazując do redakcji teksty i zdjęcia, przenoszą na wydawcę prawo do publikacji
w wydawnictwach redakcji.
Zespół redakcyjny
Adres redakcji
Redaktor odpowiedzialny
Skład, łamanie, fotoedycja
Agnieszka Nowopolska-Szczyglewska, Jakub Turański, Monika Przeniosło,
Krystyna Drozd, Alicja Konat, Jerzy Cackowski
Dolnośląska Izba Rzemieślnicza we Wrocławiu
pl. Solny 13, 50-061 Wrocław
tel. 71 344 86 91, fax 71 343 38 22
e-mail: sekretariat@izba.wroc.pl
www.izba.wroc.pl
Tomasz Kapłon, tel. 503 692 708, tomasz.kaplon@wroclawianin.pl
Rafał Tlak, rafal.tlak@wroclawianin.pl
Usługi Dziennikarskie i Wydawnicze Maciej Woźny
ul. Energetyczna 14, 53-330 Wrocław
tel. 71 791 13 62, 501 086 588
www.wroclawianin.pl

TEMAT NUMERU
Honorowy Mistrz
– Profesor Jan Miodek
Profesor Jan Miodek będzie piątym
mistrzem uhonorowanym
przez Kapitułę „Honorowego Tytułu
Mistrza”. Honorowy Tytuł Mistrza jest
przyznawany nieprzerwanie od roku
2007. Odznaczenie to przyznawane
jest zawsze tylko jednej osobie.
Wyboru postaci odznaczonej dokonuje
kapituła, w której zasiadają cenieni
i zasłużeni reprezentanci środowiska
rzemieślniczego. Odznaczenie
przyznawane przez Dolnośląską Izbę
Rzemieślniczą jest jedynym w Polsce,
przyznawanym przez samorząd
rzemieślniczy. Laureaci Honorowego
Tytułu Mistrza to wybitni działacze na polach naukowych, kulturalnych, społecznych
lub przyczyniających się do rozwoju rzemiosła. Celem inicjatywy
powołanej przez prezesa Izby Zbigniewa Ładzińskiego było wyróżnienie
mistrzów w dziedzinach niezwiązanych z działalnością rzemieślniczą, będących
niedościgłym wzorem. Laureaci wykonują swój fach z wyjątkową pasją
i oddaniem, wyznaczając standardy etyczne oraz stojąc na ich straży.
Wręczenie Honorowego Tytułu Mistrza jest niezwykle uroczyste. Uroczystość
odbywa się podczas spotkania opłatkowego organizowanego przez
Dolnośląską Izbę Rzemieślniczą wraz z Zachodnią Izbą Gospodarczą i Dolnośląską
Lożą Business Centre Club. Ceremonia przyznania tytułu przebiega
w wyjątkowy sposób. Laureat otrzymuje stylizowany imienny dyplom oraz
historyczne szaty starszyzny cechowej – togę, kryzę oraz biret. Tradycyjny
ubiór posiada dedykację wyhaftowaną złotą nicią. Splendoru uroczystości
dodaje miejsce uroczystości – zabytkowa aula Papieskiego Wydziału Teologicznego
we Wrocławiu. W uroczystości bierze udział zgromadzona brać rzemieślnicza
oraz wielu zacnych wrocławian i Dolnoślązaków.
Dotychczasowymi Honorowymi Tytułami Mistrzów wyróżniono metropolitę
wrocławskiego Henryka kardynała Gulbinowicza, poetę, prozaika
i dramaturga Tadeusza Różewicza, Profesor Alicję Chybicką kierującą
Katedrą i Kliniką Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej
wrocławskiej Akademii Medycznej, kompozytora i dyrygenta Profesora
Krzysztofa Pendereckiego.
W tym roku podczas uroczystości, która odbędzie się 14 grudnia 2011
roku, tytuł odbierze Profesor Jan Miodek. Profesor Miodek to najpopularniejszy
polski językoznawca, popularyzator języka polskiego oraz laureat wielu
nagród. Od lat wyjaśnia w mediach zawiłości i niuanse języka polskiego. Jest
dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, a także
członkiem Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk oraz Rady
Języka Polskiego. Tegoroczny laureat posiada m.in. tytuły doctora honoris
causa Pedagogicznego Uniwersytetu Wileńskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego.
Profesor Jan Miodek jest postacią doskonale znaną wrocławianom.
Dwukrotnie został wybrany na najpopularniejszego mieszkańca Wrocławia.
Jako przedstawiciele dolnośląskiego rzemiosła jesteśmy dumni, że Honorowym
Tytułem Mistrza możemy wyróżnić postać tak wielkiego formatu jak
profesor Jan Miodek.
Jakub Turański
Postać Mistrza
„On ikoną językoznawstwa polonistycznego, autorytetem naukowym,
który nie tylko wyjaśnia zawiłości polszczyzny, ale też proponuje
Polakom refleksję nad ich mową ojczystą” – to cytat z laudacji Profesora
Bogusława Wyderki wygłoszonej w 2006 roku w Opolu podczas przyznawania
tytułu doctora honoris causa, w pełni oddaje opis postaci, jaką
jest Profesor Jan Miodek.
Tegoroczny laureat Honorowego Tytułu Mistrza jest postacią doskonale
znaną. Na próżno szukać osoby, która miałaby kłopot z odpowiedzią
na pytanie, kim jest Profesor Miodek. Dlatego naszym czytelnikom
przedstawimy najciekawsze fakty z życia Honorowego Mistrza.
Jan Miodek urodził się w Tarnowskich Górach 7 czerwca 1946 roku.
Już jako uczeń liceum marzył o poznaniu tajników dziennikarstwa. Marzenie
spełnia, wyjeżdżając po maturze na studia polonistyczne do Wrocławia.
Od tego czasu Wrocław staje się drugim domem Jana Miodka.
W historycznej stolicy Śląska rozwijał swoją pasję dziennikarską, publikując
swoje pierwsze teksty w piśmie „Agora”. W 1968 roku rozpoczął
pracę jako asystent na Uniwersytecie Wrocławskim, w Katedrze Języka
Polskiego. Po pięciu latach na podstawie rozprawy „Syntetyczne konstrukcje
leksykalne w języku polskim” uzyskuje tytuł doktora i kontynuuje
pracę na UWr w charakterze adiunkta.
Jan Miodek rozwija się naukowo nie tylko we Wrocławiu. Przez
krótki okres wykłada na polonistyce na Uniwersytecie Opolskim.
W październiku 1975 wiąże się z Uniwersytetem Wilhelma w Münster
w Niemczech, gdzie pracuje jako lektor języka polskiego.
Dorobek Profesora obejmuje wiele książek, setki artykułów naukowych
i popularnonaukowych oraz liczone w tysiącach artykuły publicystyczne.
Na podstawie dwóch książek wydanych w 1983 roku uzyskuje
stopień doktora habilitowanego. Kolejny rok przynosi mianowanie na
docenta języka polskiego w Katedrze Współczesnego Języka Polskiego.
Koniec lat osiemdziesiątych to początek trwającej do dnia dzisiejszego
przygody z mediami. Na początku z wrocławskim oddziałem
Polskiego Radia, następnie z Programem II Telewizji Polskiej. Znane są
nam wszystkim programy takie jak „Ojczyzna polszczyzna” czy „Profesor
Miodek odpowiada”.
Tytuł profesora nadzwyczajnego Jan Miodek uzyskał w 1991 roku,
po czterech latach został mianowany na profesora nauk humanistycznych
Uniwersytetu Wrocławskiego.
Profesor Miodek za swoją pracę i osiągnięcia w popularyzacji języka
polskiego był wielokrotnie nagradzany wieloma nagrodami. Warto
przypomnieć te najważniejsze: potrójny laureat nagrody Wiktora oraz
Superwiktora, dwukrotnie otrzymał Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej,
laureat Nagrody Prasy Dolnośląskiej, dwukrotnie otrzymał Nagrodę
Prezydenta Miasta Wrocławia, Dolnośląski Klucz Sukcesu. Prezydent
Polski odznaczył Profesora Miodka Złotym Krzyżem Zasługi.
Na podstawie:
Jan Miodek Doctor Honoris Causa Universitatis Opolensis
„Przegląd Uniwersytecki” nr 3 (120) marzec 2006
nr 15 | grudzień 2011
3

TEMAT NUMERU
Kobieta
z rzemieślniczą pasją
Ponad pół wieku Janina Tyrcz wykonuje zawód
fryzjerki. Wykonuje go bardzo dobrze, o
czym świadczą nagrody, dyplomy, puchary. Twierdzi
jednak, że w tym zawodzie najważniejszy jest
talent.
Po wojnie, w 1945 roku, po powrocie z przymusowych
robót z Niemiec zaczęła rozglądać się za pracą.
Jej ojciec miał znajomego fryzjera, u którego zaczęła
naukę zawodu. Miała widać talent w tym kierunku,
bo już po dwóch miesiącach zaczęła pracę. Taka sytuacja
trwa już 66 lat!
W 1957 roku pani Janina zaczęła pracę w swoim
zakładzie fryzjerskim we Wrocławiu na pl. Uniwersyteckim,
potem przy ul. Kotlarskiej. Od 1991 roku do
dziś pracuje przy ul. św. Mikołaja. Kiedy pytam, czy
to dobre miejsce na zakład, odpowiada mi: „To nie
miejsce, ale dobry fachowiec przyciąga klientelę”.
W tych słowach nie ma cienia zarozumiałości. To,
co pani Janina osiągnęła w zawodzie, upoważnia ją
do takiego stwierdzenia. Posiada wiele dyplomów,
nagród, certyfikatów. Na międzynarodowym konkursie
w Cannes w 1986 roku zdobyła srebrny medal drużynowo.
Czesała też na konkursach w Berlinie, Darmstadt, Düsseldorfie,
a także w Zürichu i Kairze. Pokazuje mi też Złoty Krzyż
Zasługi oraz tytuł Rzemieślnika Stulecia, przyznany jej przez
miesięcznik „Super Kontakty”. Jest przewodniczącą Klubu
Postępu Techniki Fryzjerskiej przy Cechu Rzemiosł Różnych
we Wrocławiu. Przez wiele lat reprezentowała Dolny Śląsk
w Ogólnopolskiej Komisji Branżowej Fryzjersko-Kosmetycznej
przy Związku Rzemiosła Polskiego, a także kilkanaście lat przewodniczyła
Komisji Egzaminacyjnej (czeladniczej i mistrzowskiej)
w zawodzie fryzjer przy Dolnośląskiej Izbie Rzemieślniczej.
W sumie wyszkoliła około 100 uczniów.
Zdaniem pani Janiny, jest duża różnica w zawodowym starcie
między czasami, w których ona zaczynała pracę a teraźniejszością.
Wówczas nie było tylu możliwości, czasopism, żurnali,
środków do pielęgnacji włosów. Dziś są większe wymagania,
ale też większe możliwości doskonalenia zawodowego. Pani
Janina nie bierze już udziału w konkursach, ale organizuje dla
młodych adeptów wycieczki, podczas których uczą się, kontaktują
się z fachowcami. Gdzie jak gdzie, ale w Mediolanie
i Paryżu można wiele podpatrzeć i nauczyć się.
Kiedy przychodzi młoda osoba, pani Janina
uczy ją podstaw zawodu. Jak twierdzi, przeważnie
po miesiącu widać, czy nada się ona do tego fachu,
czy nie. Zaczyna się od mycia głowy i farbowania.
Po trzech latach dopiero zaczyna się strzyżenie.
„Bywają bardzo zdolne osoby, które strzygą po
roku, ale to raczej rzadkość” – mówi pani Janina.
W rzemiośle najwyższym odznaczeniem jest Szabla
Kilińskiego. Moja rozmówczyni, otrzymała ją 27 listopada
w Hali Stulecia, podczas Otwartych Mistrzostw
Dolnego Śląska we Fryzjerstwie. Traktuje ją jako
najważniejszą nagrodę w swojej karierze. Jednak w
rozmowie pada zaskakujące zwierzenie. Pani Janina,
gdyby miała jeszcze raz wybierać zawód, zostałaby…
budowlańcem! Niestety, wojna zmieniła jej plany. Nie
żałuje tej zmiany, bo polubiła swój zawód. Warto dodać,
że bardzo wiele w nim osiągnęła. Szabla Kilińskiego
trafia w dobre ręce.
Gratulujemy, Pani Janino!
Tomasz Kapłon
4 nr 15 | grudzień 2011

Podsumowanie
sesji egzaminacyjnej
w 2011 roku
zakładach rzemieślniczych zrzeszonych w organizacjach
W rzemiosła na Dolnym Śląsku w 2011 roku uczyło się zawodu
ponad 5 tysięcy pracowników młodocianych w zawodach
tradycyjnie rzemieślniczych. Z tej liczby 1/3 młodzieży kończącej
naukę zawodu przystąpiło do egzaminów czeladniczych w czasie
letniej sesji egzaminacyjnej.
Egzaminy przeprowadzane były zgodnie z przepisami zawartymi
w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia
12 października 2005 roku w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika
i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne
izb rzemieślniczych (Dz.U. nr 215, poz. 1820 z 2005 r.).
W związku z tym, że nauka zawodu pracowników młodocianych
kończy się 31 sierpnia, egzaminy czeladnicze – podobnie jak
w latach ubiegłych – przeprowadzone zostały w okresie od połowy
sierpnia do połowy września br.
Przygotowania do sesji egzaminacyjnej trwały od początku
roku, przy dużym zaangażowaniu i współpracy pracowników Izby
i cechów. W okresie tym dużo pracy miały także komisje egzaminacyjne,
które przygotowywały zadania egzaminacyjne sprawdzające
umiejętności praktyczne uczniów, testy do części pisemnej
egzaminów oraz zestawy pytań do części ustnej.
W celu obniżenia kosztów egzaminacyjnych związanych
przede wszystkim z dojazdem i zakwaterowaniem uczniów we
Wrocławiu, organizowane były przez Izby przy ścisłej współpracy
z cechami egzaminy czeladnicze w terenie.
Liczbę uczniów, którzy przystąpili do egzaminów czeladniczych
w cechach przedstawia poniższa tabela.
Liczba
uczniów
Liczba
egzaminów
1.
CRR i Małej Przedsiębiorczości
w Bolesławcu
141 6
2.
CRR oraz Małej i Średniej
Przedsiębiorczości w Oleśnicy
111 6
3. CRR w Lubaniu 99 6
4. CRR i MP w Zgorzelcu 67 4
5.
CRR i Przedsiębiorców
w Jeleniej Górze
64 3
6. CRR w Miliczu 63 4
7. CRR w Twardogórze 47 2
8.
Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców
w Oławie
44 2
9. CRR w Kamiennej Górze 39 2
10. CRR w Głogowie 28 1
11.
Cech Rzemiosła oraz Małej
i Średniej Przedsiębiorczości w Lubinie
24 1
12. CRR w Wołowie 20 1
13. CRR w Jaworze 19 1
14. CRR w Legnicy 17 1
15. CRR i MP w Wałbrzychu 16 1
Razem 799 41
We Wrocławiu przeprowadzono 39 egzaminów, do których
przystąpiło 670 uczniów. Łącznie do egzaminów czeladniczych
przystąpiło więc 1469 uczniów.
TEMAT NUMERU
Oceny niedostateczne otrzymało 74 uczniów (5% zdających).
Wprawdzie ocen niedostatecznych było w tym roku mniej niż
w roku ubiegłym, to jednak część młodzieży była słabo przygotowana
z przedmiotów zawodowych (technologia, materiałoznawstwo,
rachunkowość zawodowa, rysunek zawodowy). U fryzjerów
natomiast występują w dalszym ciągu braki w umiejętnościach
praktycznych, zwłaszcza w robieniu fal.
Podobnie jak w latach ubiegłych, najwięcej uczniów przystąpiło
do egzaminów w następujących zawodach:
– fryzjer 434
– mechanik pojazdów samochodowych 296
– ślusarz 105
– cukiernik 99
– stolarz 75
– murarz 70
– piekarz 65
Z powyższego wykazu wynika, że 50% wszystkich zdających
uczniów to byli uczniowie w zawodach fryzjer i mechanik pojazdów
samochodowych.
Zjawiskiem pozytywnym jest wzrost liczby uczniów i tym samym
egzaminów w zawodach budowlanych, zwłaszcza w zawodzie
murarz (71 osób) i technolog robót wykończeniowych
w budownictwie (51).
Niepokoi dalszy spadek liczby zdających w zawodzie piekarz
– ze 129 w 2008 roku do 65 w 2011 roku (spadek o 50%).
Jeszcze bardziej niepokojącym zjawiskiem jest szczątkowa
liczba uczniów i egzaminów czeladniczych w tak ważnych zawodach
jak: złotnik-jubiler (1 osoba), krawiec (2), malarz-tapeciarz (2),
posadzkarz (2), fotograf (3), betoniarz-zbrojarz (4), dekarz (6).
Omawiając przebieg sesji egzaminacyjnej, z zadowoleniem należy
odnotować stwarzanie coraz lepszych warunków do przeprowadzania
egzaminów praktycznych i teoretycznych oraz udział
rzeszy znakomitych fachowców i pedagogów, dobrze przygotowanych
merytorycznie w sprawach komisji egzaminacyjnych.
Odnotować także należy bardzo duże zaangażowanie pracowników
Izby i cechów w przygotowanie i przeprowadzenie w ciągu
jednego miesiąca tak dużej liczby egzaminów.
Opracował Jerzy Cackowski
nr 15 | grudzień 2011
5

WYDARZENIA
Minister w cukierni
Wrocławskie rzemiosło zastało zauważone podczas obrad
Europejskiego Kongresu Kultury we Wrocławiu. w tym fachu już 53 lat.
nię mistrza cukiernictwa Sergiusza Siemionko, który pracuje
W trakcie obrad kongresu przebywający we Wrocławiu minister
kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski, Sprzedał babeczkę, a następnie w części produkcyjnej cukier-
Minister Zdrojewski najpierw wystąpił w roli ekspedienta.
wraz z małżonką, wybrał się na Sępolno. Tam odwiedził cukierni
zrobił rogalika z białym makiem. Dopiero wtedy wypił kawę
z Sergiuszem Siemionko i jego
małżonką Władysławą. Skosztował
również ciastka węgierskiego
i pozował do zdjęć w cukierni.
Kiedy spytałem panią Władysławę,
jaki jest minister Zdrojewski
w bezpośrednim kontakcie, odpowiedziała:
„Ma dobry kontakt
z ludźmi, jest rozmowny i naturalny.
Złożył też nam, z okazji 40-lecia
cukierni, życzenia dalszej owocnej
działalności i rozwoju firmy.
Te życzenia mają szansę się
spełnić, choć nie do końca. Właściciele
myślą o dobudowaniu
małego ogrodu zimowego, ale
opinia konserwatora zabytków
powstrzymuje ten zamiar.
A przecież cukiernia jest swojego
rodzaju placówką kulturalną
chętnie odwiedzaną przez
mieszkańców.
Tomasz Kapłon
zdjęcia dzięki uprzejmości Galerii Starter
Rzemiosło na targach BATIMAT
dniach 7-10 listopada delegacja dolnośląskich rzemieślników
odwiedziła targi BATIMAT w Paryżu.
W
Wyjazd został zorganizowany przez Stowarzyszenie SIDE-
-CLUSTER w ramach projektu „SIDE-CLUSTER liderem ekoprzedsiębiorczości”,
finansowanego z budżetu województwa
dolnośląskiego.
Targi BATIMAT, zwane też Wielkim Salonem Budownictwa,
organizowane są od 1959 roku, co dwa lata. Dziś gromadzą
wiodące firmy branży budowlanej. W bieżącym roku swoją
ofertę prezentowało 2382 wystawców z 56 krajów. Ogromna
powierzchnia gromadzi firmy z sektorów: budownictwo i systemy
budowlane, wyposażenie i dekoracja wnętrz, stolarka
budowlana, materiały i narzędzia budowlane, informatyka
i telekomunikacja oraz usługi budowlane.
Tematem przewodnim tegorocznych targów były nowe
regulacje termiczne (RT 2012), które mają na celu ograniczenie
zużycia energii pierwotnej w nowych budynkach. RT 2012
koncentrują się wokół kwestii zmniejszenia zużycia energii
pierwotnej do 50 kWh/m 2 /rok dla nowych budynków, wyostrzenia
normy emisji CO 2
. Chodzi też o poprawę efektywności
energetycznej w nowych budynkach o 50% lub więcej
do 2020 r., w porównaniu do obecnego poziomu.
Targi odwiedziło 380 168 gości ze 171 krajów świata. Tematem
na rok 2014 jest dostosowanie budynków użyteczności
publicznej oraz budynków mieszkalnych do potrzeb osób niepełnosprawnych.
6 nr 15 | grudzień 2011

WYDARZENIA
Szabla dla szkoły
szkoły i kontynuować jej chlubne
tradycje. W sposób uczciwy
i odpowiedzialny będą wykonywać
obowiązki szkolne,
a nade wszystko zawsze dbać
o piękno języka ojczystego
i kulturę osobistą. Ich punktem
honoru będzie okazywanie
szacunku nauczycielom
i pracownikom szkoły, zaś
w kształceniu zawodowym
dołożą wszelkich starań, aby w
przyszłości uczciwie i rzetelnie
wykonywać swój zawód.
Można więc mieć nadzieję,
że swoją pilnością w nauce
i wykonywaniu pracy zawodowej
będą służyć naszej Ojczyźnie.
Tym samym dziś godnie
reprezentować szkołę, a jutro
– wybrany przez siebie zawód.
Lidia Nestoruk
Dla uczniów i nauczycieli Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 5
im. Jana Kilińskiego i Technikum nr 5 im. Jana Kilińskiego, wchodzących
w skład Zespołu Szkół Zawodowych nr 5 we Wrocławiu, dzień
30 września br. był szczególny. Splendoru dodali mu rzemieślnicy,
współpracujący od lat ze szkołą. Przybyli oni na uroczystość ślubowania
i pasowania na adepta rzemiosła uczniów klas pierwszych.
Decyzją Zarządu Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu
szkole została ufundowana Szabla Kilińskiego – replika
polskiej karabeli z XVII wieku. Została ona wykonana w pracowni
pana Stanisława Modelskiego. On też, chcąc przybliżyć
młodzieży historię polskiej szabli, zaprezentował swoją
kolekcję.
Fakt uhonorowania Szablą Kilińskiego oznacza uznanie wybitnych
zasług szkoły w kształceniu i wychowaniu młodzieży
rzemieślniczej oraz wieloletniej, wysoko ocenianej współpracy
z organizacjami samorządu rzemieślniczego we Wrocławiu
– wszak Zespół Szkół Zawodowych nr 5 we Wrocławiu to ponad
sześćdziesiąt lat historii i tradycji. Fundatorzy są przekonani, że
szabla ta zawsze przypominać będzie młodzieży postać patrona
szkoły – wielkiego Polaka, gorącego patrioty, rzemieślnika-szewca,
pułkownika insurekcji kościuszkowskiej z 1794 roku.
W imieniu prezesa Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu
Zbigniewa Ładzińskiego dyrektorowi Zespołu Szkół Zawodowych
nr 5 we Wrocławiu Czesławie Gersztyn szablę przekazał
wiceprezes Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Zygmunt
Rzucidło. Po przekazaniu szabli szkole Zygmunt Rzucidło w asyście
Starszych Dolnośląskich Cechów dokonał pierwszego w historii
szkoły pasowania uczniów na adeptów rzemiosła.
Wychowawcy i nauczyciele są przekonani, że uczniowie Zespołu
Szkół Zawodowych nr 5, ślubujący na odznaczony Złotym
Medalem im. Jana Kilińskiego sztandar, będą dbać o dobre imię
nr 15 | grudzień 2011 7

WYDARZENIA
Pięćdziesiąt lat minęło…
Stanisław Kibało przepracował pięćdziesiąt lat w zawodzie
cukiernika. Pół wieku doświadczeń, satysfakcji, ale
przede wszystkim pasji w działaniu. Naukę i pracę w zawodzie
cukiernika rozpoczął 1 września 1961 roku. Naukę w szkole na
Wyspie Słodowej łączył z pracą we Wrocławskich Zakładach
Pieczywa Cukierniczego. Kontynuował naukę w technikum
i uzyskał specjalność technolog-piekarz. Po siedmiu latach
uzyskał dyplom mistrzowski w zawodzie cukiernik. W październiku
1978 roku otworzył prywatną piekarnię w Gniechowicach.
Produkowała ona chleb i inne wyroby piekarskie.
Kolejny etap działalności Stanisława Kibało to przejęcie
w 1987 roku zdewastowanego zakładu po Wrocławskiej
Spółdzielni Rolniczo-Handlowej. Działalność trzeba było
zacząć od modernizacji i rozbudowy zakładu. Odkupienie
zakładu od gminy Wrocław trwało aż osiem lat.
Wreszcie w 1995 roku pan Stanisław – jako jeden
z pierwszych – stał się właścicielem zakładu. Kolejne rozbudowy
zakładu miały miejsce w 1998 i w 2004 roku. Dziś
pracuje w nim pięćdziesiąt osób, w tym siedem niepełnosprawnych.
Od 1990 roku Stanisław Kibało działał w Stowarzyszeniu
Rzemieślników Piekarstwa RP, jako członek Zarządu Głównego
w Warszawie. Pracował też w Krajowej Radzie Piekarzy
i Cukierników Związku Rzemiosła Polskiego. Od 1996
roku piastuje funkcję Starszego Dolnośląskiego Cechu Piekarzy
i Cukierników. Działa też w Radzie Osiedla Leśnica,
w której jest przewodniczącym Zarządu Osiedla.
Za rzetelną i solidną pracą przyszły sukcesy i odznaczenia.
Są to m.in.: Krzyż Komandorski I Klasy, Srebrny
i Złoty Krzyż Zasługi. Ma srebrny, złoty i platynowy Medal
im. Jana Kilińskiego. Zdobył pierwsze miejsce w ogólnopolskim
konkursie „Bezpieczna Piekarnia” w 2002 roku.
Jest laureatem ogólnopolskiego konkursu „Piekarz Roku”
w 2005 roku. Bardzo ceni sobie prestiżowego Gryfa Dolnośląskiego,
otrzymanego w 2007 roku.
Mimo tylu laurów i zaszczytów Stanisław Kibało pozostał
rzemieślnikiem pracowitym, rzetelnym i niosącym
pomoc innym. W dzisiejszym biznesie to coraz większa
rzadkość.
Tomasz Kapłon
Spotkanie seniorów
27 października br. w Cechu Rzemiosł Różnych w Oleśnicy
odbyło się spotkanie seniorów. Ściślej – tych, którzy ukończyli
75. rok życia i przebywają na zasłużonej emeryturze.
Organizatorem spotkania przy kawie, cieście i muzyce był
Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów, a także oleśnicki
Cech Rzemiosł Różnych. Spotkanie przygotowane było
w związku z październikowymi obchodami Dnia Seniora. Przybyli
na spotkanie seniorzy nie kryli zadowolenia Dziękowali za
zaproszenie i pamięć o nich. Szefowa oleśnickiego ZERiI, pani
Stefania Kollner, życzyła seniorom radości, zdrowia i uśmiechu
oraz zachęcała do udziału w różnych przedsięwzięciach.
Starszy Cechu Rzemiosł Różnych Henryk Kruszelnicki,
wspominając pierwsze powojenne lata Oleśnicy, wymienił nazwiska
kilku rzemieślników, którzy uruchamiali pierwsze wodociągi,
piekarzy, którzy wypiekali pierwsze bochenki chleba,
stolarzy, rzeźników, elektryków i wielu innych rzemieślników.
Życzył seniorom, by jak najrzadziej korzystali z usług zakładów
opieki zdrowotnej. Zamiast tradycyjnych 100 lat życzył,
aby ZUS przez najbliższe sto lat wypłacał im sowite emerytury.
Cech Rzemiosł Różnych w Oleśnicy
8 nr 15 | grudzień 2011

WYDARZENIA
Pracujemy dla klientów
Ponad pół wieku działalności Sergiusza Siemionko w zawodzie
cukiernika potwierdza jego umiłowanie tego fachu.
Tak jak działająca na Biskupinie od ponad czterdziestu lat jego cukiernia
– „Carolin i Simon”.
W 1958 roku, a więc 53 lata temu, pan Sergiusz zaczął naukę
zawodu. Nie od razu trafił do cukiernictwa. Najpierw próbował
szczęścia w technikum kolejowym, potem budowlanym. Po trzyletnim
stażu u pana Nadwodnego na ul. Nowowiejskiej zaczął
pracę w zakładach prywatnych. Pracował kolejno u pana Humienieckiego,
pana Dąbrowskiego, pani Chalamońskiej. Przepracował
nawet pół roku w zakładzie państwowym, ale – jak twierdzi –
był za dobry, więc stamtąd odszedł.
Dojrzewała w nim i jego małżonce Władysławie myśl o własnym
zakładzie. W 1970 roku ruszyła budowa na ul. Partyzantów.
19 czerwca 1971 roku nastąpiło uroczyste otwarcie. Początki,
jak mówi, były bardzo trudne: „Pracowaliśmy tylko we dwoje.
Dopiero po dwóch latach stać nas było na pracownika, potem
na ekspedientkę”.
Dziś w firmie pracuje trzydzieści osób, produkując dla swojego
sklepu i na zewnątrz.
Firma jest też wielokrotnym laureatem certyfikatu „Solidna Firma”.
Posiada złoty certyfikat „Fair Play”. Była również nominowana
do „Gryfa Dolnośląskiego”.
Po czterdziestu latach działalności cukierni ma ona swoją znakomitą
renomę nie tylko wśród wrocławian. Klienci przyjeżdżają
tu także z zagranicy. Kiedy pytam panią Władysławę, czy było warto
działać w tej branży, odpowiada mi: „Myślę, że tak. Pracujemy
dla klientów, spełniamy ich oczekiwania. Nie jesteśmy w centrum,
ale na Biskupinie. Musimy więc potwierdzać naszą wartość, aby
klient kupił u nas, a nie w centrum”. Wciąż pojawiają się nowe wyroby,
a specjalnością zakładu jest ciastko czekoladowe „Sergiusz”.
Mój rozmówca jest aktywny zawodowo i w Cechu. Przez cztery
kadencje był członkiem komisji egzaminacyjnej. Jest również
członkiem zarządu Stowarzyszenia Cukierników, Karmelarzy i Lodziarzy
Rzeczypospolitej Polskiej oraz Podstarszym Dolnośląskiego
Cechu Piekarzy i Cukierników we Wrocławiu. Zajmuje się także
nauczaniem zawodu.
Już po raz piąty w cukierni będzie organizowany finał Ogólnopolskiego
Konkursu na Najlepszego Ucznia w Zawodzie Cukiernika.
Uczniowie wykonują prace poświęcone konkretnemu
tematowi. W ubiegłym roku był to „Świat bajek i baśni”, w tym
– co zrozumiałe – Euro 2012. Na pytanie o marzenia pani Władysława
wymienia rozbudowę cukierni w typową kawiarnię z
ogrodem zimowym. O przyszłość firmy są spokojni, bo pracują
w niej córka Gabriela oraz wnuczka Karolina i wnuk Szymon.
Wyjaśnia się zatem nazwa cukierni – „Carolin i Simon”.
Firma także bardzo mocno działa na niwie społecznej: wspiera
ludzi potrzebujących, wspomaga finansowo Operę Wrocławską,
domy dziecka, parafię, domy opieki społecznej, szkoły. Świadczy
o tym bardzo dużo podziękowań i dyplomów wiszących w sklepie.
Oglądając cukiernię i słuchając opowieści pana Sergiusza i jego
małżonki, pani Władysławy, jestem pod wrażeniem ich pracowitości,
która dała znakomity rezultat. Cukiernia „Carolin i Simon” jest
miejscem chętnie odwiedzanym. Gości wita także czarny jak smoła
kot Batman. Czuje się tam jak u siebie.
Warto odwiedzić cukiernię Sergiusza Siemionko. Delektując się
smakowitymi wyrobami, też poczują się tam Państwo jak w domu.
Tomasz Kapłon
nr 15 | grudzień 2011
9

WYDARZENIA
Drezdeńscy uczniowie
we Wrocławiu
Sześcioro uczniów w zawodzie piekarza oraz fryzjera praktykowało
u wrocławskich mistrzów rzemiosła. Młodzi
drezdeńczycy przebywali na stażu trzy tygodnie – od 10 do 30
września 2011 roku. Wizyta we Wrocławiu zorganizowana była w
ramach programu Leonardo da Vinci.
Pobyt na Dolnym Śląsku miał bardzo praktyczny charakter.
Uczniowie na trzy tygodnie stali się pracownikami wrocławskich
zakładów. Poprzeczka została ustawiona wysoko, ponieważ
gościli w zakładach wybitnych rzemieślników. Mistrzami,
którzy zdecydowali się pokazać im tajniki rzemiosła, byli: Tamara
Gorczycka-Cader, Stanisław Kibało i Jan Przybył.
Wyzwaniem dla młodzieży była przede wszystkim komunikacja
w języku polskim z pracodawcą. Przed wyjazdem saksońscy
praktykanci uczestniczyli w kursie językowym, przygotowującym
do stażu we Wrocławiu. Pomocą dla nich była obecność
mentora – Marty Ross. Koordynowała ona pobyt grupy, przede
wszystkim jednak służyła pomocą językową.
Pobyt młodzieży z Drezna rozpoczął się od wizyty w Dolnośląskiej
Izbie Rzemieślniczej. Tam została przywitana przez
wiceprezesa Mariana Fornalskiego oraz dyrektor Agnieszkę
Nowopolską-Szczyglewską. Podczas spotkanie uczniowie
opowiadali o swojej motywacji wyjazdu do Polski. Jako główny
czynnik wskazywali przede wszystkim wysoki poziom rzemiosła
w naszym kraju. Również chęć poznania naszej kultury
i obyczajów miała kluczowe znaczenie przy wyborze praktyki
w Polsce. Podczas stażu uczestnicy byli z wizytą w Zespole Szkół
Zawodowych nr 5 we Wrocławiu, gdzie spotkali się z kierownikiem
szkolenia praktycznego Zofią Kawecką. Przedstawiła ona
system kształcenia zawodowego w Polsce oraz zaprezentowała
pracownię fryzjerską.
W czasie trzech tygodni spędzonych we Wrocławiu saksońscy
praktykanci mieli także okazję poznać wiele atrakcji kulturalnych.
Z najciekawszych warto wymienić zwiedzanie Wrocławia, wizytę
w Muzeum Narodowym, obejrzenie Panoramy Racławickiej oraz
wyprawę na Ślęzę.
Wrocławscy mistrzowie byli zadowoleni z wymiany w ich zakładach
doświadczeń i umiejętności między dolnośląskimi i saksońskimi
uczniami. Chwalili również zaangażowanie, z jakim młodzież
wykonywała swoją pracę i pokonywała bariery językowe.
Jakub Turański
TÜVPOL ma 15 lat
Kilkuset uczestników zgromadził uroczysty bankiet
z okazji 15-lecia firmy TÜVPOL. Przeszklona sala Regionalnego
Centrum Turystyki Biznesowej Hali Stulecia we Wrocławiu
to ta, w której niedawno gościli uczestnicy Europejskiego
Kongresu Kultury, ministrowie państw członkowskich
Unii Europejskiej, uczestnicy debaty euroatlantyckiej. Tym
razem zapełniła się pracownikami i współpracownikami firmy
TÜVPOL, najważniejszymi klientami, przedstawicielami organizacji
biznesowych, urzędów i instytucji, prezesami wielu
firm, przyjaciółmi i sympatykami z Polski i z zagranicy.
Zaprezentowano osiągnięcia TÜVPOL-u na przestrzeni 15 lat.
Wymieńmy niektóre z nich. W tym czasie TÜVPOL: przeszkolił
1200 diagnostów; zbudował sieć 350 Stacji Kontroli Pojazdów
zatrudniających ponad 1000 diagnostów; zorganizował 60
konferencji dla diagnostów, w których uczestniczyło 1600 osób;
wdrożył też pilotażowy program CEPiK w stu Stacjach Kontroli
Pojazdów, przy udziale MSWiA; zorganizował i przeprowadził
około 400 egzaminów certyfikowanych rzeczoznawców; przeszkolił
ponad 20 000 osób w zakresie szkoleń technicznych oraz
15 000 osób z zakresu szkoleń zarządzania jakością i szkoleń
menedżerskich; prowadził studia podyplomowe na najbar-
dziej prestiżowych uczelniach; wydał około 1000 certyfikatów
jakości w ramach certyfikacji systemów zarządzania.
TÜVPOL wydał też książkę „Postęp w budowie pojazdów
w świetle opinii rzeczoznawczych” we współpracy z Oficyną
Wydawniczą Politechniki Wrocławskiej.
Prezes TÜV Thüringen Bernd Moser przedstawił rozwój organizacji
w ciągu ostatnich 20 lat, a także aktualnie rozwijające
się kierunki i zauważalne różnice w rozwoju Europy Zachodniej
i Wschodniej oraz dalsze możliwości rozszerzenia współpracy.
Na zakończenie wystąpienia w imieniu TÜV Thüringen przekazał
on ręcznie zdobiony kryształowy puchar w firmowym,
niebieskim kolorze z napisem „15 Jahre Zusammenarbeit TÜV
Thüringen – TÜVPOL 2011”.
Następnie głos zabrali: kanclerz Loży Dolnośląskiej BCC
i wiceprezes BCC Marek Woron, który przekazał list gratulacyjny
od prezesa BCC Marka Goliszewskiego, oraz prezes
Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Zbigniew Ładziński, który
podziękował za owocną współpracę z firmą TÜVPOL.
Kolejnym punktem programu było wręczenie przez prezesa
firmy TÜVPOL, klasycznym już dla tej firmy zwyczajem, okolicznościowych
statuetek pamiątkowych, wykonanych z metalu.
Statuetki za wzorową i wieloletnią współpracę otrzymali
w pierwszej kolejności goście przybyli z zagranicy, następnie
wręczono je pracownikom firmy TÜVPOL, współpracownikom
i przedstawicielom wybranych firm.
10 nr 15 | grudzień 2011