Nr 1 - ITME

Objętościowy rozległy dwuwymiarowy kryształ fotoniczny
(a)
(b)
Rys. 22. Deformacje struktury PG-3B o P całk.
≈ 3,5 mm 2 : (a) poważne defekty powstałe w ostatnim
procesie integracji oraz granice elementów pośrednich; (b) zbliżenie 2000x poważnego
defektu zaprezentowanego na zdjęciu obok.
Rys. 22. Deformation of photonic glass structure PG-3B: (a) defected structure – view on
the board of significant final process deformations; (b) significant final process deformations
- magnification 2000x.
Wyniki prac wskazują, że przedstawiona technologia po jej dalszej optymalizacji,
pozwoli na wytworzenie rozległych struktur dwuszklanych o zminimalizowanej
ilości przypadkowych zaburzeń geometrycznych. Stworzono warunki do wykonania
bardziej zaawansowanych struktur składających się z ~ 7·10 5 i więcej pojedynczych
elementów struktury o znacznych wysokościach przekraczających 10mm.
6. PODSUMOWANIE
Celem zaprezentowanej pracy było przetestowanie nowej, nie stosowanej dotąd
nigdzie metody wytwarzania objętościowych (nieplanarnych) rozległych dwuwymiarowych
kryształów fotonicznych. Przy realizacji niniejszego materiału istnieje
zagrożenie pojawiania się niebezpiecznych procesów dyfuzji jonów i krystalizacji
szkła przy wielokrotnych procesach integracji i przeskalowań. Ilość i wielkość elementów
sieci wpływa na liczbę koniecznych procesów przetwórczych. Parametry
struktury d i d/Λ również mogą ulegać poważnym przypadkowym zaburzeniom w
trakcie tych procesów. Kolejne prace oraz zdobyte już doświadczenie ułatwią rozwijanie
tej technologii, a w dalszej perspektywie wytworzenie nowego typu strukturalnego
materiału optycznego, tzw. szkła fotonicznego (Photonic Glass). Materiał ten,
mimo posiadania przez niego wewnętrznej nanostruktury będzie można poddawać
klasycznej obróbce szlifiersko-polerskiej jak jednorodne szkło. Pozwoli to na wykonywanie
elementów optyki objętościowej z wbudowanym filtrem, odpornych na
66