09.03.2014 Views

laboratorium systemów łączności w transporcie - Transportu

laboratorium systemów łączności w transporcie - Transportu

laboratorium systemów łączności w transporcie - Transportu

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Ćw. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT 2010-02-21<br />

1. Cel i zakres ćwiczenia<br />

Celem ćwiczenia jest prezentacja budowy cyfrowej centrali abonenckiej DGT oraz jej<br />

moŜliwości usługowe.<br />

2. Wprowadzenie<br />

Od uruchomienia pierwszej centrali minęło juŜ ponad 125 lat (1878 – New Heaven –<br />

USA). Od tego czasu w systemach telekomunikacyjnych zaszły duŜe zmiany (w dziedzinie<br />

techniki), jednocześnie obserwujemy wyraźny powrót do początku ery telekomunikacji w<br />

dziedzinie usług.<br />

Podstawową funkcjonalnością kaŜdej centrali pracującej w sieci publicznej (PSTN)<br />

jest telefonia. Wiedzieli o tym pierwsi konstruktorzy centrali ręcznej, wiedział równieŜ<br />

konstruktor pierwszej automatycznej centrali Almon Brown Strowger (1839 - 1902). Jego<br />

wynalazek – wybierak automatyczny – zdecydowanie przyśpieszył proces obsługi abonentów<br />

central, których liczba rosła lawinowo, jednakŜe na wiele lat zatrzymał rozwój tzw. usług<br />

dodatkowych. Do najpopularniejszych naleŜały: zamawianie rozmowy z zajętym abonentem,<br />

budzenie, czy blokada połączeń (nie przeszkadzać). Powodem tego stanu rzeczy była<br />

ignorancja ze strony operatorów tych tak dzisiaj waŜnych cech kaŜdej centrali telefonicznej.<br />

Na przestrzeni lat wprowadzano coraz nowsze rozwiązania usprawniające proces<br />

zestawiania połączeń (komutację) przez zastosowanie central opartych o rozwiązania<br />

mechaniczne (centrale biegowe, krzyŜowe), elektroniczne (lampowe, przekaźnikowe), aŜ<br />

końcu cyfrowe, a dziś równieŜ komputerowe (komutacja VoIP). Rozwój układów<br />

elektronicznych i ich miniaturyzacja pozwolił na budowę central o duŜym stopniu integracji<br />

(nawet do kilku tysięcy abonentów w jednym węźle), wszystko sterowane programowo. W<br />

sieciach tych połączenia pomiędzy węzłami komutacyjnymi realizowane były za pomocą<br />

cyfrowych <strong>systemów</strong> teletransmisyjnych, wykorzystujących modulację impulsowo-kodową<br />

PCM. Sygnał transmitowany pomiędzy centralami był w postaci cyfrowej o podstawowej<br />

przepływności dla 64 kbit/s. Sieci te nazwano IDN (ang. Integrated Digital Network), jako Ŝe<br />

były zbudowane z elementów cyfrowych jednakŜe wciąŜ obsługujących analogowych<br />

abonentów końcowych.<br />

Dziś najpopularniejszą siecią, w której zaimplementowano większość<br />

dotychczasowych usług (znanych z central ręcznych) oraz dodano wiele nowych jest sieć z<br />

integracją usług ISDN (ang. Integrated Services Digital Network). Jest to sieć, w której<br />

załoŜono, iŜ zarówno węzły w sieci (centrale) jak i uŜytkownicy (abonenci) są „cyfrowi”.<br />

Laboratorium Systemów <strong>łączności</strong> w <strong>transporcie</strong><br />

Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału <strong>Transportu</strong> Politechniki Warszawskiej<br />

1

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!