Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki

More documents

Recommendations

Info

Rys. III Obraz uzyskany ze skaningowego mikroskopu elektronowego przedstawiający próbkę wykonaną za pomocą techniki a) NIL; b) próbki struktury „fishnet” z Ag(25 nm)–SiO x (35 nm)–Ag(25 nm) (na podstawie [113]). Dla zakresu średniej podczerwieni metamateriał tworzyły uporządkowane tablice skrzyŜowanych, symetrycznych rezonatorów (w kształcie litery L o minimalnym rozmiarze 45 nm), wykazujących ujemne przenikalności dla fal o długości λ≈ 3,7 µm oraz λ≈ 5,25 µm. Był to jak dotąd najmniejszy rozmiar struktury w zakresie 100 nm – 45 nm dla bliskiej i średniej podczerwieni. Wcześniej metodę NIL z powodzeniem wykorzystywano przy produkcji planarnych, chiralnych metamateriałów fotonicznych w celu ich badania oraz jako zastosowanie do nowych efektów polaryzacyjnych [111]. Od niedawna moŜliwa jest prostsza metoda NIL wytwarzania 2D struktur metalicznych [111]. Technika ta w głównej mierze opiera się na wtłaczaniu gorącego metalu (np. Al) przy udziale związków chemicznych jak SiC [111]. W takim podejściu metalową nanostrukturę moŜna uzyskać bezpośrednio przez nadruk na metalowych substratach, bez konieczności wykonywania dodatkowych czynności produkcyjnych, co niewątpliwie upraszcza proces produkcji oraz znacząco wpływa na obniŜenie kosztów wytwarzania. E.43 Metody otrzymywania metamateriałów 3D I Otrzymywanie struktur wielowarstwowych Teoretyczny projekt struktury wielowarstwowej wykazującej ujemny współczynnik załamania, ulegał stopniowym modyfikacjom, i został zrealizowany przez grupę badawczą w Karlsruhe [115] w postaci układu zawierającego trzy warstwy (aktualnie siedem), Próbki ze srebra wykonano za pomocą litografii wiązek molekularnych, dodając osadzanie warstw metalowych i dielektrycznych, a proces produkcyjny przebiegał analogicznie jak miało to miejsce w przypadku wytwarzania pojedynczej warstwy metamateriału [109] (rys. IV). Wyniki uzyskane tą metodą (n’ = − 1, λ ≈ 1,4 µm) były bliskie oczekiwaniom teoretycznym. 92
Rys. IV a) Schemat (widok z boku) poszczególnych warstw metamateriału; b) obraz N wytworzonych warstw, widziany w mikroskopie elektronowym (rozmiar liniowy poszczególnych kostek to około 400 nm) (na podstawie [111]). Realizacja powyŜszej struktury to pierwszy krok wykonany w kierunku wytworzenie 3D metamateriału fotonicznego, lecz uŜycie w tym przypadku metody EBL okazało się być zawodne. Zasadniczy problem wynikał z faktu ograniczenia całkowitej grubość struktury grubością próbkowanych e-wiązek. Całkowita osadzana grubość warstw powinna normalnie wynosić co najmniej 15–20% grubości warstwy oporowej (rys. V). Wartość ta zwykle nie przekracza 100 nm. Jak juŜ wcześniej wspomniano (przy wytwarzaniu 2D metamateriałów metodą EBL), otrzymanie próbki, której wysokośc jest większa od szerokość jest powaŜnym wyzwaniem technologicznym. 93
Page 1 and 2:
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA WYDZIAŁ P
Page 3 and 4:
SPIS TREŚCI.......................
Page 5 and 6:
DODATEK E Metamateriały: wybrane z
Page 7 and 8:
przedstawiono metody generowania ł
Page 9 and 10:
ROZDZIAŁ 1 If real quasicrystallin
Page 11 and 12:
ROZDZIAŁ 2 “It’s a discovery o
Page 13 and 14:
2.2 Technologie wytwarzania supersi
Page 15 and 16:
Rys.2.4. Schematyczne przedstawieni
Page 17 and 18:
supersieciom półprzewodnikowym i
Page 19 and 20:
Dwuwymiarowe kryształy fotoniczne
Page 21 and 22:
2.42 Kropki kwantowe Innym równie
Page 23 and 24:
W rozdziale tym omówione zostaną
Page 25 and 26:
Warto przy tym dodać, iŜ wzór re
Page 27 and 28:
3.12 Niebinarna uogólniona supersi
Page 29 and 30:
Równanie FEM w ośrodku jednorodny
Page 31 and 32:
Dla polaryzacji typu s przyjmują o
Page 33 and 34:
(3.22) Macierz propagacji P j - wys
Page 35 and 36:
Ze względu na fakt silnej zaleŜno
Page 37 and 38:
Wyniki obliczeń numerycznych trans
Page 39 and 40:
Rys. II Mapy transmisji T(λ̃, θ)
Page 41 and 42: Rys. IV Mapy transmisji T(λ̃, θ)
Page 43 and 44: 3.4 Wielowarstwowy ośrodek z mater
Page 45 and 46: Rys. VII Mapy transmisji T(λ̃, θ
Page 47 and 48: Rys. IX Mapy transmisji T(λ̃, θ)
Page 49 and 50: Rys. XI Mapy transmisji T(λ̃, θ)
Page 51 and 52: o Pasma wysokiej transmisji supersi
Page 53 and 54: Program Thue-MorseSuper.exe moŜe p
Page 55 and 56: Trzecia metoda jest ściśle związ
Page 57 and 58: DODATEK B B.1. FRAKTALE Twórca teo
Page 59 and 60: B.2. Wymiar fraktalny- co to właś
Page 61 and 62: określone dla ograniczonych i domk
Page 63 and 64: DODATEK C C.1.Wybrane wstępne wyni
Page 65 and 66: Rys. C.3 Mapy transmisji T(λ̃, θ
Page 67 and 68: DODATEK D Supersieci THUE-MORSE’A
Page 69 and 70: D.1 Światło spolaryzowane w wielo
Page 71 and 72: Ze względu na to, iŜ powyŜsze po
Page 73 and 74: gdzie dla D q=1 = D 1 dane wyraŜen
Page 75 and 76: DODATEK E Metamateriały, wybrane z
Page 77 and 78: Fakt występowania i załamania fal
Page 79 and 80: słowy, materiał składa się z si
Page 81 and 82: W przeciwieństwie do opisanego pow
Page 83 and 84: Kombinacja równań (E.34) oraz (E.
Page 85 and 86: Rys. E.35 Wyniki symulacji map pola
Page 87 and 88: W przypadku małych SSR-ów, nieide
Page 89 and 90: E.42 Metody otrzymywania metamateri
Page 91: Rys. II Obraz uzyskany ze skaningow
Page 95 and 96: Rys. VI Obraz uzyskany ze skaningow
Page 97 and 98: Podsumowanie Wytwarzanie metamateri
Page 99 and 100: 14. L. Novotny, B. Hecht, Principle
Page 101 and 102: 43. P. Markos, C. M. Soukoulis, Lef
Page 103 and 104: Prelomleniya i Otrazheniya (Unusual
Page 105: 114. S.Y. Chou, P.R. Krauss, P.J. R
show all

Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki