Beata Staśkiewicz - Instytut Fizyki

Rys. E.35 Wyniki symulacji map pola magnetycznego dla obiektu umieszczonego we
wnętrzu peleryny dla długość fali λ op = 632,8 nm i polaryzacja typu TM.a) Obiekt
znajduje się we wnętrzu peleryny, której parametry określa równanie (E.32); H – pole
magnetyczne, E – pole elektryczne, k – wektor falowy; b) Obiekt umieszczony
w próŜni – bez peleryny. Koncentryczne okręgi reprezentują dwie powierzchnie
peleryny o promieniach r = a, r = b. Ukryty obiekt stanowi metalowy cylinder
o promieniu r = a (na podstawie [97]).
Niemagnetyczna natura przedstawionego w [97] projektu nie wymaga
konstrukcji trójwymiarowych gradientowych metamateriałów magnetycznych
i teoretycznie wyznacza moŜliwość praktycznej realizacji urządzeń ( podobnych
do rozpatrywanej w pracy [97] peleryny) w zakresie częstotliwości optycznych.
Zaproponowany w [97] model moŜna uogólnić na inne peleryny niewidki
konstruowanych przy uŜyciu innych metali..
Warto w tym momencie nadmienić, Ŝe osiągnięta w pracy [97] niewidzialność
nie jest idealna, a to z powodu impedancji zastosowanych materiałów, co prowadzi
do nieuchronnych strat energii w strukturze metal–dielektryk. Ponadto peleryna
ta ukrywa obiekt tylko dla jednej długości fali.
Według najnowszych doniesień naukowych, w 2009 r. w [99,100]
zaprezentowano pierwszą strukturę, która umoŜliwia ukrycie obiektu w szerokim
zakresie częstotliwości.
E.4 Metody otrzymywania metamateriałów dla zakresu
optycznego – ostatnie postępy i perspektywy
Ten rozdział dodatku jest streszczniem wybranych fragmentów pracy [109]).
Sztucznie wytworzone materiały – metamateriały skupiają znaczną uwagę
ze względu na poszukiwania nowych metod sterowania światłem. Kiedy udało się
zaprojektować i wytworzyć metamateriał, to: a) wykazał on nieoczekiwane własności
elektromagnetyczne, których nie posiada Ŝaden istniejący w naturze materiał, b)
umoŜliwił on modyfikację optycznych właściwości metamateriału za pomocą zmiany
parametrów komórki jednostkowej lub „meta–atomu” poprzez zmianę wartości
przenikalności magnetycznej µ oraz przenikalności elektrycznej ε.
Ujemny współczynnik załamania, niezaobserwowany dotąd w Ŝadnym
materiale występującym w naturalnych warunkach, stanowi jeden z waŜniejszych
przykładów takich własności. Ujemny współczynnik załamania metamateriałów moŜe
prowadzić do wytworzenia nowych urządzeń począwszy od anten optycznych
o niezwykłych właściwościach, idealnych soczewek (supersoczewek, hipersoczewek
85