Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki
Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki
Beata StaÅkiewicz - Instytut Fizyki
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Równanie FEM w ośrodku jednorodnym otrzymujemy z równań Maxwella,<br />
po standardowych przekształceniach w postaci<br />
(3.10)<br />
gdzie υ = c/n jest prędkością fali EM, zaleŜną od stałych materiałowych ośrodka,<br />
n – współczynnik załamania światła, a c = 1/( ε 0 µ 0 ) 1/2 , oznacza prędkość światła<br />
rozchodzącego się w próŜni.<br />
Ze wzoru<br />
n 2 = ε r µ r (3.11)<br />
wynikają dwie moŜliwe wartości współczynnika załamania światła<br />
n = + (ε r µ r ) 1/2 n = – [(–ε r ) (–µ r )] 1/2 . (3.12)<br />
Ma to szczególne znaczenie ze względu na fakt rozpatrywania w poniŜszej pracy<br />
warstw materiałów zarówno zwanych prawo- jak i lewoskrętnymi [40–45].<br />
3.22 Odbicie i załamanie fali elektromagnetycznej na granicy dwóch<br />
ośrodków dielektrycznych<br />
Przy rozpatrywaniu propagacji światła w wielowarstwowych strukturach<br />
aperiodycznych naleŜy na wstępie rozwaŜyć warunki, jakie spełnia spolaryzowana<br />
fala elektromagnetyczna typu s lub p padająca na układ złoŜony z warstw<br />
dielektrycznych.<br />
Przykładowo niech na granicę układu dwóch izotropowych ośrodków,<br />
odpowiednio o współczynnikach załamania n 1 , n 2 , pada płaska fala<br />
elektromagnetyczna (FEM). Przyjmujemy następujące załoŜenia odnośnie<br />
płaszczyzn układu:<br />
• płaszczyzna yz — powierzchnia rozgraniczająca dane ośrodki,<br />
• płaszczyzna xz — płaszczyzna padania FEM (rys. 3.12).<br />
Rys. 3.12 Odbicie i załamanie fali elektromagnetycznej na granicy dwóch<br />
ośrodków dielektrycznych (na podstawie 24).<br />
29