Beata Staśkiewicz - Instytut Fizyki

Beata Staśkiewicz - Instytut Fizyki Beata Staśkiewicz - Instytut Fizyki

if.pwr.wroc.pl
from if.pwr.wroc.pl More from this publisher
22.01.2014 Views

3.2 Transmitancja światła w supersieciach typu Thue- Morse’a W ośrodku wielowarstwowym często korzysta się z formalizmu macierzowego, pozwalającego wyznaczyć transmitancję. W przypadku supersieci aperiodycznych, wykorzystuje się formalizm dynamicznych odwzorowań śladów i antyśladów macierzy przejścia [26, 34-39]. RozwaŜania na temat propagacji światła w badanej sieci rozpoczynamy od określenia rodzaju warstw tworzących daną strukturę, opisujemy zachowanie się FEM na granicy ośrodków dielektrycznych, a następnie za pracą [24] przytaczamy dynamiczne odwzorowana śladów i antyśladów macierzy przejścia. 3.21 Materiały warstw tworzących wielowarstwową strukturę dielektryczną Propagację FEM w ośrodku jednorodnym i izotropowym opisują (łącznie z równaniami materiałowymi dla ośrodka liniowego) równania Maxwella w postaci (3.5) (3.6) (3.7) (3.8) wraz z równaniami materiałowymi ośrodka liniowego (3.9) Poszczególne składowe występujące we wzorach oznaczają odpowiednio: E(r,t) wektor natęŜenia pola elektrycznego, H(r,t) — wektor natęŜenia pola magnetycznego, D(r,t) — wektor indukcji elektrycznej, B(r,t) — wektor indukcji magnetycznej, ε 0 — przenikalność elektryczna próŜni, ε r — względna przenikalność elektryczna ośrodka, µ 0 — przenikalność magnetyczna próŜni, µ r — względna przenikalność magnetyczna ośrodka. 28

Równanie FEM w ośrodku jednorodnym otrzymujemy z równań Maxwella, po standardowych przekształceniach w postaci (3.10) gdzie υ = c/n jest prędkością fali EM, zaleŜną od stałych materiałowych ośrodka, n – współczynnik załamania światła, a c = 1/( ε 0 µ 0 ) 1/2 , oznacza prędkość światła rozchodzącego się w próŜni. Ze wzoru n 2 = ε r µ r (3.11) wynikają dwie moŜliwe wartości współczynnika załamania światła n = + (ε r µ r ) 1/2 n = – [(–ε r ) (–µ r )] 1/2 . (3.12) Ma to szczególne znaczenie ze względu na fakt rozpatrywania w poniŜszej pracy warstw materiałów zarówno zwanych prawo- jak i lewoskrętnymi [40–45]. 3.22 Odbicie i załamanie fali elektromagnetycznej na granicy dwóch ośrodków dielektrycznych Przy rozpatrywaniu propagacji światła w wielowarstwowych strukturach aperiodycznych naleŜy na wstępie rozwaŜyć warunki, jakie spełnia spolaryzowana fala elektromagnetyczna typu s lub p padająca na układ złoŜony z warstw dielektrycznych. Przykładowo niech na granicę układu dwóch izotropowych ośrodków, odpowiednio o współczynnikach załamania n 1 , n 2 , pada płaska fala elektromagnetyczna (FEM). Przyjmujemy następujące załoŜenia odnośnie płaszczyzn układu: • płaszczyzna yz — powierzchnia rozgraniczająca dane ośrodki, • płaszczyzna xz — płaszczyzna padania FEM (rys. 3.12). Rys. 3.12 Odbicie i załamanie fali elektromagnetycznej na granicy dwóch ośrodków dielektrycznych (na podstawie 24). 29

3.2 Transmitancja światła w supersieciach typu Thue-<br />

Morse’a<br />

W ośrodku wielowarstwowym często korzysta się z formalizmu<br />

macierzowego, pozwalającego wyznaczyć transmitancję. W przypadku supersieci<br />

aperiodycznych, wykorzystuje się formalizm dynamicznych odwzorowań śladów<br />

i antyśladów macierzy przejścia [26, 34-39].<br />

RozwaŜania na temat propagacji światła w badanej sieci rozpoczynamy od<br />

określenia rodzaju warstw tworzących daną strukturę, opisujemy zachowanie się<br />

FEM na granicy ośrodków dielektrycznych, a następnie za pracą [24]<br />

przytaczamy dynamiczne odwzorowana śladów i antyśladów macierzy przejścia.<br />

3.21 Materiały warstw tworzących wielowarstwową strukturę<br />

dielektryczną<br />

Propagację FEM w ośrodku jednorodnym i izotropowym opisują (łącznie<br />

z równaniami materiałowymi dla ośrodka liniowego) równania Maxwella<br />

w postaci<br />

(3.5)<br />

(3.6)<br />

(3.7)<br />

(3.8)<br />

wraz z równaniami materiałowymi ośrodka liniowego<br />

(3.9)<br />

Poszczególne składowe występujące we wzorach oznaczają odpowiednio:<br />

E(r,t) wektor natęŜenia pola elektrycznego, H(r,t) — wektor natęŜenia pola<br />

magnetycznego, D(r,t) — wektor indukcji elektrycznej, B(r,t) — wektor indukcji<br />

magnetycznej, ε 0 — przenikalność elektryczna próŜni, ε r — względna<br />

przenikalność elektryczna ośrodka, µ 0 — przenikalność magnetyczna próŜni, µ r<br />

— względna przenikalność magnetyczna ośrodka.<br />

28

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!