m kn n 0k − ∑ =

W rzeczywistości powyŜszy pseudokod jest na poziomie sprzętu zastępowany sekwencją
elementarnych poleceń (z listy rozkazów procesora), zaś kaŜde z nich ma swoje specyficzne
„widmo” (przebieg czasowy poboru mocy z obwodu zasilającego, itp.).
Pomiar tego „widma” (np. przez pomiar prądu pobieranego podczas operacji podnoszenia
do potęgi równej wykładnikowi prywatnemu RSA) oraz jego analiza statystyczna
umoŜliwia wnioskowanie o kolejnych bitach pozornie bezpiecznego klucza prywatnego (na
podobnej zasadzie oparta jest kryptoanaliza czasowa).
W.Chocianowicz – Kryptologia – semestr zimowy 2008/2009
str.131