m kn n 0k − ∑ =

PowyŜsze spostrzeŜenia jednoznacznie wskazują na fakt, iŜ w systemie kryptograficznym,
opartym na najpopularniejszym obecnie algorytmie kryptografii asymetrycznej, naleŜy
wyjątkowo pieczołowicie implementować realizację zadania generowania i przydzielania
par kluczy poszczególnym podmiotom (a w miarę moŜliwości dbać o to, by moduły
przekształceń były niepowtarzalne).
Przykład:
Do konstrukcji systemu kryptograficznego opartego na algorytmie RSA wykorzystano
liczby pierwsze:
p = 31 i q = 43
Moduł przekształcenia szyfrującego n = p * q = 1333.
Taki dobór parametrów umoŜliwia wygenerowanie 151 par kluczy, spośród których 15 par
naleŜy w zasadzie odrzucić, bowiem spełniają one warunek:
Są to klucze o wartościach:
e = d.
71, 181, 251, 379, 449, 559, 629, 631, 701, 811, 881, 1009, 1079, 1189 i 1259.
W.Chocianowicz – Kryptologia – semestr zimowy 2008/2009
str.121