Czy Charles de Gaulle by³ w Nysie?
Czy Charles de Gaulle by³ w Nysie? Czy Charles de Gaulle by³ w Nysie?
80 Kazimierz Staszków Wyk³ad 10 cz.II Czy Charles de Gaulle by³ w Nysie? W roku 1806 wojska napoleoñskie dowodzone przez gen. Vandamme´a wkroczy³y na Œl¹sk. Zdoby³y kolejno: G³ogów, Wroc- ³aw, Œwidnicê i Brzeg. 23 lutego 1807 r. podesz³y pod Nysê. Trwaj¹ce 114 dni oblê¿enie, podczas którego na miasto spad³a nawa³nica ró¿nego rodzaju bomb i pocisków armatnich, uczyni³o olbrzymie spustoszenie. Z tego pogromu ocala³o jedynie piêæ budynków. Nie doczekawszy siê pomocy, dowódca twierdzy gen. Weger podpisa³ akt kapitulacji. Pami¹tk¹ po tamtych wydarzeniach jest ¿eliwna kula armatnia, wmurowana w po³udniow¹ œcianê Domu Wagi Miejskiej. By³ to, mo¿na powiedzieæ, ostatni konflikt zbrojny, w którym Nysa uczestniczy³a bezpoœrednio. Natomiast w drugiej po³owie XIX w. Nysa zaczê³a pe³niæ funkcjê wielkiego obozu jenieckiego. Pierwszymi wiêŸniami byli ¿o³nierze wziêci do niewoli w wojnie przeciw Danii w 1864 r. Pracowali oni g³ównie przy rozpoczêtej w tym czasie likwidacji fortyfikacji zewnêtrznych. Pami¹tk¹ po tych czasach jest Kazimierz Staszków spacerowa al. Duñczyków, której nazwê przywrócono dwa lata temu. Nastêpnymi jeñcami byli ¿o³nierze z wojny przeciw Francji w latach 1870–1871. W sierpniu 1914 r. wybuch³a pierwsza wojna œwiatowa. Niemiecki atak na Francjê utkn¹³ nad Marn¹, zamieniaj¹c siê w ciê¿k¹ wojnê pozycyjn¹, której g³ówne wydarzenia rozgrywa³y siê pod Verdun. 24-letni Charles de Gaulle wzi¹³ w niej czynny udzia³. W lutym 1916 r. dowodzi³ jednostk¹ liniow¹ w stopniu kapitana. Podczas jednego z ataków na pozycje wroga zosta³ ciê¿ko ranny. Zabrany z pola bitwy przez niemieckich sanitariuszy trafi³ do niewoli i przebywa³ w niej 32 miesi¹ce, tj. do koñca wojny. Przeszed³ przez piêæ obozów, piêciokrotnie próbuj¹c uciec. Niestety, za ka¿dym razem gubi³ go wzrost – by³ bardzo wysoki – oraz charakterystyczny, wielki nos. W swoich Pamiêtnikach wojennych napisa³, ¿e po kolejnej, nieudanej próbie ucieczki, zosta³ przewieziony do Nysy, gdzie przebywa³ od maja do wrzeœnia 1916 r. Niestety, jego zapiski z tego okresu s¹ bardzo sk¹pe, poniewa¿ wszystkie dokumenty, w tym notatki i korespondencja, zosta³y mu odebrane przez w³adze obozowe. Ponowna próba ucieczki skoñczy³a siê niepowodzeniem i jako recydywista trafi³ do karnego obozu-twierdzy, s³ynnego fortu IX w Ingolstadt. Genera³ Charles de Gaulle, wielki m¹¿ stanu i prezydent Francji, zapisa³ siê na trwa³e w historii wspó³czesnego œwiata i Europy. Rodacy okreœlali go mianem wielkiego samotnika oraz wspó³czesn¹ Joann¹ d´Arc. Odwiedzi³ Polskê dwukrotnie, po raz pierwszy w latach 1919–1920 jako cz³onek misji wojskowej w odradzaj¹cej siê wówczas Polsce. Prowadzi³ wyk³ady w szkole wojskowej w Rembertowie, wzi¹³ równie¿ czynny udzia³ w wojnie polsko- -bolszewickiej jako oficer zwiadu. Po raz drugi, ju¿ jako prezydent Francji, goœci³ w naszym kraju we wrzeœniu 1967 r. Jan Gerhard tak opisuje tê wizytê: „[…] Genera³a wita³y t³umy mieszkañców stolicy. S³awa wojenna de Gaulla, jego charakterystyczna postaæ, jego koleje ¿yciowe, zwi¹zane z naszym kra-
- Page 2 and 3: Czy Charles de Gaulle by³ w Nysie?
80 Kazimierz Staszków<br />
Wyk³ad 10 cz.II<br />
<strong>Czy</strong> <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> <strong>by³</strong> w <strong>Nysie</strong>?<br />
W roku 1806 wojska napoleoñskie dowodzone<br />
przez gen. Vandamme´a wkroczy³y<br />
na Œl¹sk. Zdo<strong>by³</strong>y kolejno: G³ogów, Wroc-<br />
³aw, Œwidnicê i Brzeg. 23 lutego 1807 r.<br />
po<strong>de</strong>sz³y pod Nysê. Trwaj¹ce 114 dni oblê¿enie,<br />
podczas którego na miasto spad³a nawa³nica<br />
ró¿nego rodzaju bomb i pocisków armatnich,<br />
uczyni³o olbrzymie spustoszenie.<br />
Z tego pogromu ocala³o jedynie piêæ budynków.<br />
Nie doczekawszy siê pomocy, dowódca<br />
twierdzy gen. Weger podpisa³ akt kapitulacji.<br />
Pami¹tk¹ po tamtych wydarzeniach jest ¿eliwna<br />
kula armatnia, wmurowana w po³udniow¹<br />
œcianê Domu Wagi Miejskiej. By³ to, mo¿na<br />
powiedzieæ, ostatni konflikt zbrojny, w którym<br />
Nysa uczestniczy³a bezpoœrednio.<br />
Natomiast w drugiej po³owie XIX w. Nysa<br />
zaczê³a pe³niæ funkcjê wielkiego obozu jenieckiego.<br />
Pierwszymi wiêŸniami byli ¿o³nierze<br />
wziêci do niewoli w wojnie przeciw Danii<br />
w 1864 r. Pracowali oni g³ównie przy rozpoczêtej<br />
w tym czasie likwidacji fortyfikacji zewnêtrznych.<br />
Pami¹tk¹ po tych czasach jest<br />
Kazimierz Staszków<br />
spacerowa al. Duñczyków, której nazwê przywrócono<br />
dwa lata temu. Nastêpnymi jeñcami<br />
byli ¿o³nierze z wojny przeciw Francji w latach<br />
1870–1871. W sierpniu 1914 r. wybuch³a<br />
pierwsza wojna œwiatowa. Niemiecki atak na<br />
Francjê utkn¹³ nad Marn¹, zamieniaj¹c siê<br />
w ciê¿k¹ wojnê pozycyjn¹, której g³ówne wydarzenia<br />
rozgrywa³y siê pod Verdun. 24-letni<br />
<strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> wzi¹³ w niej czynny udzia³.<br />
W lutym 1916 r. dowodzi³ jednostk¹ liniow¹<br />
w stopniu kapitana. Podczas jednego z ataków<br />
na pozycje wroga zosta³ ciê¿ko ranny. Zabrany<br />
z pola bitwy przez niemieckich sanitariuszy<br />
trafi³ do niewoli i przebywa³ w niej 32<br />
miesi¹ce, tj. do koñca wojny. Przeszed³ przez<br />
piêæ obozów, piêciokrotnie próbuj¹c uciec.<br />
Niestety, za ka¿dym razem gubi³ go wzrost –<br />
<strong>by³</strong> bardzo wysoki – oraz charakterystyczny,<br />
wielki nos. W swoich Pamiêtnikach wojennych<br />
napisa³, ¿e po kolejnej, nieudanej próbie<br />
ucieczki, zosta³ przewieziony do Nysy, gdzie<br />
przebywa³ od maja do wrzeœnia 1916 r. Niestety,<br />
jego zapiski z tego okresu s¹ bardzo<br />
sk¹pe, poniewa¿ wszystkie dokumenty, w tym<br />
notatki i korespon<strong>de</strong>ncja, zosta³y mu o<strong>de</strong>brane<br />
przez w³adze obozowe. Ponowna próba ucieczki<br />
skoñczy³a siê niepowodzeniem i jako recydywista<br />
trafi³ do karnego obozu-twierdzy,<br />
s³ynnego fortu IX w Ingolstadt.<br />
Genera³ <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong>, wielki m¹¿ stanu<br />
i prezy<strong>de</strong>nt Francji, zapisa³ siê na trwa³e<br />
w historii wspó³czesnego œwiata i Europy. Rodacy<br />
okreœlali go mianem wielkiego samotnika<br />
oraz wspó³czesn¹ Joann¹ d´Arc. Odwiedzi³<br />
Polskê dwukrotnie, po raz pierwszy w latach<br />
1919–1920 jako cz³onek misji wojskowej<br />
w odradzaj¹cej siê wówczas Polsce. Prowadzi³<br />
wyk³ady w szkole wojskowej w Rembertowie,<br />
wzi¹³ równie¿ czynny udzia³ w wojnie polsko-<br />
-bolszewickiej jako oficer zwiadu. Po raz drugi,<br />
ju¿ jako prezy<strong>de</strong>nt Francji, goœci³ w naszym<br />
kraju we wrzeœniu 1967 r. Jan Gerhard<br />
tak opisuje tê wizytê:<br />
„[…] Genera³a wita³y t³umy mieszkañców stolicy.<br />
S³awa wojenna <strong>de</strong> Gaulla, jego charakterystyczna<br />
postaæ, jego koleje ¿yciowe, zwi¹zane z naszym kra-
<strong>Czy</strong> <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> <strong>by³</strong> w <strong>Nysie</strong>? 81<br />
jem od 1920 r., jego nieukrywana sympatia dla Polaków,<br />
³¹cznie z konsekwentnym uznawaniem granicy<br />
na Odrze i <strong>Nysie</strong>, wszystko to powodowa³o wielk¹ popularnoœæ<br />
genera³a-prezy<strong>de</strong>nta od Ba³tyku po Karpaty”.<br />
Po powrocie do Pary¿a genera³ <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong><br />
powiedzia³:<br />
„To <strong>by³</strong>a naprawdê wspania³a podró¿. Myœlê, ¿e<br />
bêdzie mia³a ona wp³yw nie tylko na stosunki dwustronne,<br />
ale i miêdzynarodowe”.<br />
Jak¿e prorocze <strong>by³</strong>y to s³owa, kiedy spojrzymy<br />
na nie z perspektywy 35 lat.<br />
8 czerwca 2003 r. odbêdzie siê w Polsce<br />
referendum w sprawie przyst¹pienia Polski do<br />
Unii Europejskiej. Zastanawiam siê, czy ktokolwiek<br />
z nas pamiêta, ¿e to w³aœnie dziêki polityce<br />
gen. <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong>´a powsta³a Europejska<br />
Wspólnota Gospodarcza, która przekszta³ci³a<br />
siê w Uniê Europejsk¹. Ja osobiœcie jestem<br />
gor¹cym zwolennikiem i bêdê g³osowa³ na<br />
„tak”, wiedz¹c, ¿e tym stwierdzeniem nara-<br />
¿am siê wielu oponentom. Niedawno w swoim<br />
wyst¹pieniu prezy<strong>de</strong>nt Kwaœniewski powiedzia³,<br />
¿e najwa¿niejszym polskim argumentem<br />
i atutem w Unii bêdzie nasza kultura i tradycja.<br />
Ca³kowicie siê z tym stwierdzeniem zgadzam.<br />
Sam siê o tym przekona³em podczas<br />
mojego ostatniego pobytu w Pary¿u. Mia³em<br />
wówczas wielk¹ przyjemnoœæ wys³uchaæ koncertu,<br />
w którego repertuarze <strong>by³</strong>y równie¿<br />
utwory Fry<strong>de</strong>ryka Chopina. Kiedy wykonawca<br />
dowiedzia³ siê, ¿e jestem Polakiem powiedzia³:<br />
„Dawniej, kiedy s³ysza³em twierdzenia, ¿e Chopin<br />
jest Polakiem, bardzo siê irytowa³em. Teraz, po latach,<br />
kiedy pozna³em jego muzykê, z ¿alem muszê<br />
przyznaæ, ¿e jedynie nazwisko ma on francuskie, natomiast<br />
jego muzyka jest bardzo polska”.<br />
Literatura<br />
Cronologie <strong>de</strong> la vie du general <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong>, Liberare<br />
Plon 1973.<br />
Lettres Notes et Carnets 1905–1918 – <strong>Charles</strong> <strong>de</strong><br />
Gaule, Liberare Plon 1980.<br />
<strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong><br />
En 1806 l’armée napoléonienne a conquis<br />
Œl¹sk (la Silésie). Les villes: G³ogów, Wroc³aw,<br />
Œwidnica et Brzeg capitulaient l’une après l’autre.<br />
L’état <strong>de</strong> siège durait 114 jours. Le boulet du canon,<br />
scellé dans un mur <strong>de</strong> la Maison Urbaine <strong>de</strong><br />
la Bascule à Nysa, confirme les événements <strong>de</strong><br />
cette époque-là.<br />
Dans la <strong>de</strong>uxième moitié du XIX-ème siècle,<br />
Nysa accomplissait la fonction du camp <strong>de</strong>s prisonniers<br />
<strong>de</strong> guerre (<strong>de</strong>ux affluences <strong>de</strong>s captifs:<br />
1864, 1870–1871). En 1914 <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong><br />
prenait part dans la bataille à Verdun, durant laquelle<br />
il a été blessé (1916), et par la suite capturé.<br />
Dans ses Pamiêtniki wojenne (journaux <strong>de</strong><br />
guerre) il a relaté ses séjours aux 5 camps <strong>de</strong><br />
guerre et ses tentatives <strong>de</strong> fuite. Après l’une <strong>de</strong>s<br />
fuites échouées, il a été attrapé et renfermé dans<br />
les fortes à Nysa (Neisse). Ses notes <strong>de</strong> cette époque-là<br />
sont incomplètes.<br />
<strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> visitait la Pologne en<br />
1919/1920 – comme le membre <strong>de</strong> la mission militaire,<br />
et ensuite en 1967.<br />
Il est décédé en 1970.<br />
<strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> s’est inscrit dans l’histoire<br />
<strong>de</strong> son pays mais aussi dans celle d’Europe,<br />
comme l’un <strong>de</strong>s grands précurseurs <strong>de</strong> l’Union<br />
Européenne.<br />
War <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> in Nysa (Neisse)?<br />
1806 wur<strong>de</strong> die Stadt Nysa (Neisse) von <strong>de</strong>n<br />
Truppen Napoleons sehr stark belagert und bombardiert.<br />
Eine wesentliche Rolle in dieser Belagerung<br />
spielte französischer General Vandamme.<br />
Neisse kämpfte 114 Tage, die Stadt wur<strong>de</strong> nach<br />
und nach eine ungeheure Ruine. Endlich gab Festungsführer<br />
General Weger Kapitulation bekannt.<br />
Das war das letzte Kriegsereignis <strong>de</strong>r ersten<br />
Hälfte <strong>de</strong>s 19. Jahrhun<strong>de</strong>rts, an <strong>de</strong>m Neisse<br />
direkt teilnahm. Die zweite Hälfte <strong>de</strong>s 19. Jahrhun<strong>de</strong>rts<br />
zwang die Stadt, eine neue Rolle abzuspielen,<br />
die Rolle <strong>de</strong>s Gefangenenlagers. Die ersten<br />
„Zuwan<strong>de</strong>rer” waren Dänen (1864), dann die<br />
Soldaten aus <strong>de</strong>m französischen Krieg (1870/1871).<br />
1914 brach <strong>de</strong>r Erste Weltkrieg aus. 24-jähriger<br />
<strong>Charles</strong> nahm an diesem Ereignis aktiv teil. 1916<br />
wur<strong>de</strong> er schwer verletzt, und so begann sein Gefangenschaftsleben,<br />
das 32 Monate dauerte, d. h.<br />
bis zum En<strong>de</strong> <strong>de</strong>s Krieges. Immer wie<strong>de</strong>r versuchte<br />
<strong>de</strong>r Franzose zu fliehen, immer erfolglos.<br />
Schließlich traf er nach Nysa (Neisse: Mai – September<br />
1916) ein. Sein letztes Lager war das berühmte<br />
Fort in Ingolstadt. <strong>Charles</strong> <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong>,<br />
Frankreichs Präsi<strong>de</strong>nt war sehr be<strong>de</strong>uten<strong>de</strong> Person<br />
in <strong>de</strong>r europäischen Geschichte. Er wur<strong>de</strong> als<br />
zeitgenössische Joanna d’Arc bezeichnet. <strong>Charles</strong><br />
<strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> besuchte Polen zweimal. 1919/1920 als<br />
Mitglied <strong>de</strong>r Militärmission, führte die Vorlesun-
82 Kazimierz Staszków<br />
gen in <strong>de</strong>r Kriegsschule in Rembertów durch,<br />
zweites Mal 1967 als Frankreichs Präsi<strong>de</strong>nt. Jan<br />
Gerhard schrieb, dass <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong> sehr herzlich von<br />
<strong>de</strong>n Hauptstadtbewohnern willkommen wor<strong>de</strong>n<br />
sei. Der französische Präsi<strong>de</strong>nt war sehr populär<br />
in Polen, u. a. <strong>de</strong>shalb, weil er viele Sympathie für<br />
unser Land hatte. Nach <strong>de</strong>r Rückkehr sagte <strong>de</strong><br />
<strong>Gaulle</strong>, dass diese Reise sehr erfolgreich gewesen<br />
sei, und er hoffte, dass sie einen wesentlichen Einfluss<br />
auf die Internationalverhältnisse haben wer<strong>de</strong>.<br />
Bald fand in Polen das Referendum, das <strong>de</strong>n<br />
Beitritt zur EU betrifft, statt. Ich überlege mir, ob<br />
sich irgendjemand daran erinnert, dass eben dank<br />
<strong>de</strong>r <strong>de</strong> <strong>Gaulle</strong>s Politik zur Gründung <strong>de</strong>r Europäischen<br />
Wirtschaftsgemeinschaft kam. Ich bin<br />
überzeugt, dass Polen viel anzubieten hat, beson<strong>de</strong>rs<br />
wenn es um die Tradition und die Kultur<br />
geht.