Fizyka XIX wieku cz.1

Opis odkrycia elektromagnetyzmu opracowany przez Oersteda
dla Edinburgh Encyclopedia (1830), cd.
„W lipcu 1820 r. podjął on znów eksperymenty używając dużo
znaczniejszego przyrządu galwanicznego. Tym razem
powodzenie było oczywiste, jednakże efekt przy pierwszym
powtórzeniu eksperymentu był nadal bardzo słaby, ponieważ
używane były tylko bardzo cienkie druty zgodnie
z przekonaniem, że efekt magnetyczny nie wystąpi, jeśli prąd
galwaniczny nie wytworzy światła i ciepła; wkrótce jednak
stwierdził, że przewodniki o większej średnicy dają dużo
większy efekt i wówczas odkrył na podstawie kilkudniowych
doświadczeń fundamentalne prawo elektromagnetyzmu,
a mianowicie, że efekt magnetyczny prądu galwanicznego ma
wokół niego ruch kołowy...”