Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu

Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu

24.10.2013 Views

I. NARZĄD GŁOSU 1.1. Budowa i czynność narządu głosu Narząd głosu Dźwięki są jednym z ważniejszych źródeł informacji o otaczającym nas świecie. Mowa stanowi zaś podstawowy sposób porozumiewania się ludzi, którzy za jej pomocą wyrażają dodatkowo emocje, nastroje i przeżycia artystyczne. Mowa umożliwia rozwój intelektualny jednostki i kulturowy całej ludzkości. Stanowi ona jedną z największych zdobyczy człowieka i jest czynnikiem kształtującym jego cywilizacyjny rozwój. Głos jest złożonym zjawiskiem akustycznym i mechanicznym. Do jego wytwarzania niezbędne jest sprawne funkcjonowanie tzw. traktu głosowego składającego się z narządów, które: – zabezpieczają przepływ strumienia powietrza wydechowego niezbędnego do produkcji głosu; należą do nich: płuca, oskrzela i tchawica, – wytwarzają dźwięk (generują tzw. ton podstawowy); narządem tym jest krtań, – formują barwę głosu i tworzą głoski; do narządów tych należą: krtań, gardło, jama ustna, nos i zatoki przynosowe. Do emisji głosu niezbędna jest możliwość tworzenia podstawowego składnika, jakim jest dźwięk. W kategoriach fizycznych dźwięk stanowi drgania mechaniczne (akustyczne), polegające na ruchu cząstek ośrodka sprężystego względem położenia równowagi. Środowiskiem, w którym występują drgania może być dowolny ośrodek płynny, gazowy lub stały, a w szczególności powietrze. Przejawem drgań ośrodka powietrznego są lokalne zagęszczenia i rozrzedzenia powietrza, w wyniku których powstają miejscowe zmiany ciśnienia względem ciśnienia atmosferycznego (zwane ciśnieniem akustycznym), rozchodzące się w postaci fal, na które reaguje ucho ludzkie. W organizmie człowieka miejscem tworzenia (generatorem) drgań jest krtań. Krtań umiejscowiona jest w części środkowej odcinka szyi, między gardłem a tchawicą (ryc. 1). Jej długość wynosi około 4–6 cm. Na szyi tworzy widoczną, zwłaszcza u mężczyzn, charakterystyczną wyniosłość krtaniową (tzw. „jabłko Adama”). Krtań jest zbudowana ze szkieletu chrzestnego, więzadeł i mięśni. Szkielet chrzestny tworzy dziewięć chrząstek (trzy parzyste i trzy nieparzyste). Poszczególne chrząstki połączone są stawami i więzadłami oraz mięśniami. Wyróżniamy dwie grupy mięśni krtani: zewnętrzne i wewnętrzne. Rola mięśni zewnętrznych polega na ustalaniu położenia krtani, podnoszeniu jej w górę, obniżaniu ku dołowi, przemieszczaniu ku przodowi i do tyłu. Mięśnie wewnętrzne krtani, zwłaszcza mięśnie głosowe, odgrywają zasadniczą rolę w procesie fonacji (tworzenia dźwięku). 7

8 Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu jama nosowa jama ustna gardło krtań tchawica Rycina 1. Lokalizacja krtani w drogach oddechowych wargi język jabłko „Adama” Wnętrze krtani stanowi jama krtani wysłana błoną śluzową, w której części środkowej leżą fałdy głosowe. Możemy wyróżnić w niej trzy piętra (ryc. 2): – Piętro górne – przedsionek krtani, jest to część leżąca powyżej fałdów głosowych, – Piętro środkowe – zawierające fałdy głosowe, które tworzą tzw. głośnię, – Piętro dolne – czyli jama podgłośniowa, bezpośrednio łącząca się z tchawicą (dolnymi drogami oddechowymi).

8<br />

<strong>Rehabilitacja</strong> <strong>zawodowych</strong> <strong>zaburzeń</strong> <strong>głosu</strong><br />

jama nosowa<br />

jama ustna<br />

gardło<br />

krtań<br />

tchawica<br />

Rycina 1. Lokalizacja krtani w drogach oddechowych<br />

wargi<br />

język<br />

jabłko „Adama”<br />

Wnętrze krtani stanowi jama krtani wysłana błoną śluzową, w której części środkowej<br />

leżą fałdy głosowe. Możemy wyróżnić w niej trzy piętra (ryc. 2):<br />

– Piętro górne – przedsionek krtani, jest to część leżąca powyżej fałdów głosowych,<br />

– Piętro środkowe – zawierające fałdy głosowe, które tworzą tzw. głośnię,<br />

– Piętro dolne – czyli jama podgłośniowa, bezpośrednio łącząca się z tchawicą<br />

(dolnymi drogami oddechowymi).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!