Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu

Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu

24.10.2013 Views

Profilaktyka i rehabilitacja zaburzeń głosu Fotografia 16. Technika badania i normalizacji zaburzeń ruchomości przesuwania bocznego kości gnykowej, krtani względem żuchwy i względem kręgosłupa szyjnego Po wykonaniu badania i terapii związanej bezpośrednio z krtanią i mięśniami na przedniej stronie szyi, należy także przeprowadzić osteopatyczne badanie kręgosłupa szyjnego. Jego poprawna funkcja umożliwia właściwą pracę i ustawienie krtani. Badanie osteopatyczne powinno oceniać jakościowo globalną ruchomość w odcinku szyjnym kręgosłupa oraz ruchomość poszczególnych jego stawów. Opisana wyżej ocena zaburzeń tkanek miękkich, poszczególnych stawów kręgosłupa szyjnego oraz krtani powala zastosować indywidualnie dobraną fizjoterapię oraz przeprowadzić optymalne dla pacjenta leczenie osteopatyczne. Indywidualna ocena powala także zalecić pacjentowi odpowiednio dobrane ćwiczenia, które będzie mógł wykonywać samodzielnie. Postępowanie takie pozwoli na zmniejszenie negatywnego wpływu przeciążeń narządu ruchu, nieprawidłowej postawy ciała, jak również stresu na zaburzenia głosu w dysfoniach zawodowych. Usprawnianie całego układu ruchowego powinno obejmować w szczególności: – Ocenę ruchomości tkankowej i zastosowanie globalnych manualnych technik mięśniowo-powięziowych w okolicy szyi, głowy oraz tułowia w tym: – ocenę zakresów ruchów w odcinku szyjnym kręgosłupa i zastosowanie technik zmniejszających napięcie mięśni odpowiedzialnych za ograniczenia ruchomości ww. okolicy, – ocenę ruchomości w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego i zastosowanie technik zmniejszających napięcie mięśni żwaczy, – ocenę postawy tułowia, napięcia mięśni piersiowych większych i zastosowanie technik zmniejszających napięcie mięśni odpowiedzialnych za niewłaściwą postawę sprzyjającą powstawaniu dysfonii hypermięśniowej, – naukę właściwej postawy ciała w pozycji stojącej i siedzącej, – ocenę toru oddychania, edukację przeponowego toru oddychania i manualne mięśniowo-powięziowe rozluźnianie tkanek miękkich w obrębie powłok brzusznych i powięzi zewnątrzklatkowej. 59

60 Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu – Zastosowanie „celowanych” manualnych technik związanych bezpośrednio z krtanią i jej okolicą, obejmujących: – manualne mięśniowo-powięziowe rozluźnianie poszczególnych warstw (blaszek) powięzi szyi, – mięśniowo-powięziowe rozluźnianie tkanek miękkich okolicy kości gnykowej, – manualna ocena i rozluźnianie mięśnia pierścienno-tarczowego i przestrzeni pomiędzy chrząstką tarczowatą i pierścieniowatą. Podwyższone napięcie mięśni żwaczy, mięśni dna jamy ustnej oraz mięśni nadgnykowych ma istotny wpływ na ustawienie krtani w zbyt wysokiej pozycji. Należy je normalizować poprzez delikatną relaksację, rozciągnie napiętych tkanek miękkich (fot. 17). Fotografia 17. Manualna relaksacja mięśni nadgnykowych Manipulacje manualne w rejonie krtani powinien wykonywać wykwalifikowany specjalista: foniatra lub fizjoterapeuta/osteopata. Należy pamiętać o niezamierzonych efektach ubocznych takiego postępowania w postaci ucisku na tętnicę szyjną czy zatokę szyjną. Warto mieć na uwadze możliwość wpływu w ten sposób na zmianę ciśnienia i tętna, szczególnie u osób starszych. Istnieje także ryzyko naruszenia blaszek miażdżycowych w obrębie tętnic szyjnych. 3.4. Zasady higieny pracy i życia nauczyciela Praca nauczyciela odbywa się głównie w pomieszczeniach zamkniętych (klasach, salach wykładowych, aulach). Konstrukcja i warunki w nich panujące powinny być optymalne dla narządu głosu. Najważniejsze jest zapewnienie prawidłowego mikroklimatu pomieszczenia, na który składają się głównie: wilgotność, temperatura powietrza, zapylenie oraz ruch powietrza. Niekorzystnym czynnikiem, występującym powszechnie w środowisku pracy nauczyciela, jest również hałas.

60<br />

<strong>Rehabilitacja</strong> <strong>zawodowych</strong> <strong>zaburzeń</strong> <strong>głosu</strong><br />

– Zastosowanie „celowanych” manualnych technik związanych bezpośrednio<br />

z krtanią i jej okolicą, obejmujących:<br />

– manualne mięśniowo-powięziowe rozluźnianie poszczególnych warstw (blaszek)<br />

powięzi szyi,<br />

– mięśniowo-powięziowe rozluźnianie tkanek miękkich okolicy kości gnykowej,<br />

– manualna ocena i rozluźnianie mięśnia pierścienno-tarczowego i przestrzeni<br />

pomiędzy chrząstką tarczowatą i pierścieniowatą.<br />

Podwyższone napięcie mięśni żwaczy, mięśni dna jamy ustnej oraz mięśni nadgnykowych<br />

ma istotny wpływ na ustawienie krtani w zbyt wysokiej pozycji. Należy je normalizować<br />

poprzez delikatną relaksację, rozciągnie napiętych tkanek miękkich (fot. 17).<br />

Fotografia 17. Manualna relaksacja mięśni nadgnykowych<br />

Manipulacje manualne w rejonie krtani powinien wykonywać wykwalifikowany<br />

specjalista: foniatra lub fizjoterapeuta/osteopata. Należy pamiętać o niezamierzonych<br />

efektach ubocznych takiego postępowania w postaci ucisku na tętnicę szyjną<br />

czy zatokę szyjną. Warto mieć na uwadze możliwość wpływu w ten sposób na zmianę<br />

ciśnienia i tętna, szczególnie u osób starszych. Istnieje także ryzyko naruszenia blaszek<br />

miażdżycowych w obrębie tętnic szyjnych.<br />

3.4. Zasady higieny pracy i życia nauczyciela<br />

Praca nauczyciela odbywa się głównie w pomieszczeniach zamkniętych (klasach,<br />

salach wykładowych, aulach). Konstrukcja i warunki w nich panujące powinny być<br />

optymalne dla narządu <strong>głosu</strong>. Najważniejsze jest zapewnienie prawidłowego mikroklimatu<br />

pomieszczenia, na który składają się głównie: wilgotność, temperatura powietrza,<br />

zapylenie oraz ruch powietrza. Niekorzystnym czynnikiem, występującym<br />

powszechnie w środowisku pracy nauczyciela, jest również hałas.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!