RAZVOJNA PSIHOLOGIJA

Socijalni razvoj u odraslosti
Već je rečeno da se socijalna zrelost mladih odraslih ispoljava kroz samostalan i
kritički pristup u interakciji sa drugima (uzajamnost i usaglašavanje zahteva, potreba,
posledica). U istraživanjima se ispituje nivo socijalnih sposobnosti pojedinca pri
odlučivanju i preuzimanju odgovornosti, preko stepena intimnosti, načina komunikacije i
opažanja roditelja.
Kakvi su odnosi mladih odraslih sa roditeljima? Najčešće oblici pomoći roditelja svojoj
odrasloj deci je čuvanje unuka, pomoć u domaćinstvu, umerena finansijska pomoć i
emocionalni oslonac.
U tabeli 58 prikazani su nalazi istraživanja američkih autora (Frank, Avery i Laman,
1988) na uzorku mladih odraslih od 22 do 32 godine. Autori su nađene oblike odnosa klasifikovali
kao:
- individualizovani,
- kompetentno povezani,
- pseudonezavisni,
- identifikacija,
- zavisni i
- konfliktni odnosi.
Tabela 58: Oblici odnosa medu mladim odraslim i roditeljima
OBLIK ODNOSA OPIS
Individualizovani
Kompetentno
povezani
Pseudonezavisni
Identifikacija
Zavisni
Konfliktni (samo u
odnosu na oca)
Uzajamno poštovanje, malo konflikta, odrasli želi da je sa
roditeljima, povremeno želi savete ili pomoć, emocionalni odnosi
sa roditeljima su umerenog intenziteta.
Odrasli je veoma nezavisan, njegovi stavovi i izjave se prilično
razlikuju od stavova i izjava roditelja, za roditelje je vezan više
nego pojedinac u individualizovanom odnosu, konflikte sa
roditeljima pokušava da ublaži, više pomaže roditeljima, razume ih,
poštuje i uvažava; kao i oni njega.
Pojedinac se pretvara, da ga konflikti sa roditeljima ne brinu, i
radije se sklanja od interakcije, nego da se otvoreno suoči sa
roditeljima, roditelji imaju teškoća da prihvate odraslog takvim,
kakav je.
Odrasli je u veoma intimnim odnosima sa roditeljima, prihvata
njihove vrednosti i stavove, pri značajnim odlučivanjima od njih
često traži pomoć i savete, roditelji mu nude veliki oslonac,
sigurnije se oseća, ako zna, da su dostupni, među njima je malo
konflikta.
Odrasli se sa svakodnevnim životom ne može suočiti bez pomoći
roditelja, što ga brine, ali ne može da se promeni; sa roditeljima se
dobro razume, povremeno se kao dete sa njima bori za socijalnu
moć u međusobnim odnosima; od roditelja želi više oslonca i njih
opaža kao previše usmerene na sebe.
Odrasli želi intimnije i više pozitivne odnose sa ocem, mada on
takve odnose nije sposoban oblikovati; interakcije su pretežno
konfliktne.
338