RAZVOJNA PSIHOLOGIJA

Međutim, posle početnog oduševljenja sa IQ kao sigurnom individualnom konstantom
(nepromenljivom tokom života), kao merom inteligencije pojedinca koja pokazuje njegov
razvojni stupanj i brzinu intelektualnog razvoja, usledila su osporavanja kritičara.
Osporeno je da se mentalni uzrast, kao statistička mera, može smatrati razvojnim
stupnjem. Ni shvatanje o nepromenljivosti IQ tokom života nije potvrđeno u
longitudinalnim studijama; do kolebanja dovode biološki, socijalni i psihološki faktori
(videti tabelu 36).
Veksler je bio jedan od najoštrijih kritičara IQ; dokazivao je da je to običan
psihometrijski skor. On uvodi "devijacioni umni količnik" (DUQ), čime se vraća na prvi -
Goltonov princip: određivanje relativnog položaja pojedinca u grupi istog uzrasta.
Teorije stadijuma, koje smo prethodno prikazali (Pijaže, Vigotski, Bruner), su pokušaj
da se konstantnim redosledom kvalitativno različitih razvojnih faza opiše razvoj
inteligencije. Razvojni psiholozi pokušavaju da, uvažavajući teorije stadijuma, izrade
merni instrument koji bi utvrđivao na kom je stadijumu intelektualnog razvoja ispitanik i
koji je tempo njegovog razvoja. Ovi pokušaji su na liniji realizacije Bineovog principa u
novim, povoljnijim, okolnostima kada su stadijumi razvoja jasnije opisani.
277