W bazie Ghazni żołnierze GROM o anonimowość ... - Polska Zbrojna

czy „Survivalista” na blogu „Domowy-survival”.
„Takie, które są bardzo prawdopodobne,
ale mało kłopotliwe, jak na przykład awaria
wodociągu. Takie, które są równie prawdopodobne,
ale bardziej utrudnią życie, jak na
przykład utrata pracy. Ale też takie, które
mają porażające konsekwencje, za to są dość
mało prawdopodobne, na przykład wojna
atomowa”. W pewnym sensie pierwszym
surwiwalistą był biblijny Noe, który mimo
Nowoczesny surwiwalizm
nawiązuje do czasów zimnej
wojny i broszur radzących,
co robić w razie ataku
nuklearnego.
kpin otoczenia przygotowywał arkę i ocalił
siebie oraz rodzinę w czasie potopu. Także
do końca XIX wieku większa część ludzkości
była choć częściowo samowystarczalna.
Hodowano zwierzęta na mięso, uprawiano
ziemię, produkowano żywność na własne potrzeby,
własnym owsem karmiono własnego
konia, wodę czerpano z własnej studni.
Dzisiaj nawet na wsi mało które gospodarstwo
jest samowystarczalne. Bez paliwa,
FOt. ARmAN ZheNiKeyev/FOtOLiA©
Co pójdzie źle
Za najbardziej prawdopodobne zdarzenia
o znamionach katastrofy przyjmuje się pandemię,
czyli epidemię choroby o globalnym zasięgu,
takiej jak SARS lub h1N1, wielki kryzys
gospodarczy powodujący upadek i rozkład
państw, światowy głód będący efektem nieurodzaju
na dużą skalę oraz nadejście Peak Oil,
czyli koniec wydobycia ropy naftowej i związana
z tym zapaść gospodarki. Pod uwagę brane są
również: międzynarodowa wojna nuklearna,
upadek asteroidy, atak z kosmosu, eksplozja
superwulkanu, nuklearny zamach terrorystyczny
czy awaria sieci elektroenergetycznej spowodowana
przez burze słoneczne lub terrorystyczny
atak impulsem elektromagnetycznym.
elektryczności czy nawozów nikt sobie nie
poradzi.
NuklearNy atak
Nowoczesny surwiwalizm nawiązuje do
czasów zimnej wojny. Wtedy na zlecenie rządu
USA wydrukowano ulotki, w których specjaliści
radzili, co robić w razie sowieckiego
ataku nuklearnego. Podawano nie tylko instrukcje,
jak się kryć przed bezpośrednimi
skutkami uderzenia, lecz także informacje
o gromadzeniu zapasów żywności i wody, jak
radzić sobie z brakiem paliw i energii oraz
w jaki sposób zbudować schron zabezpieczający
przez opadem promieniotwórczym (Fallout
Shelter). Wywołało to pierwszą falę surwiwalizmu.
Zaczęto też używać popularnych
do dziś określeń: „surwiwalista” lub „prepper”
(przygotowany) oraz „Polyanna” lub „zaprzeczacz”,
czyli osoba nieprzyjmująca do wiadomości
możliwości kryzysu. Samo nadejście
katastrofy określano jako „wpadnięcie g...
w wentylator” (When Shit Hits The Fan).
Przygotowaniu na nadchodzącą wojnę nuklearną
poświęcił w latach osiemdziesiątych
XX wieku swoją książkę „Życie po dniu zagłady”
Bruce Clayton, amerykański specjalista
od obrony cywilnej. Zawarł w tej publikacji
wiele doświadczeń z wizyty w Chinach, gdzie
kontaktował się z tamtejszymi specjalistami
w tej dziedzinie. Czytelnicy znaleźli w opracowaniu
Claytona instrukcje przygotowania
schronu, zbudowania wentylatora ze śmieci
czy skonstruowania prostego licznika promieniowania.
Autor radził też, w jakim rejonie
USA się osiedlić, żeby zminimalizować zagrożenie
uderzeniem bomby i opadem promieniotwórczym.
Uzupełnieniem książki był przeprowadzony
przez autora eksperyment, w którym uczestniczyły
dwuosobowe grupy studentek. Dziewczyny,
bez jakiegokolwiek doświadczenia
w budownictwie, dostały książkę Claytona
oraz przypadkowe narzędzia i materiały, z któ-
POLSKA ZBROJNA NR 4 | 22 StycZNiA 2012
71