Projekt Ustawy

Projekt z dnia 31.07.2008 r.
USTAWA
z dnia..........................2008 r.
o państwowym nadzorze nad systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego 1
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa organizację, zakres i cel wykonywania nadzoru nad systemem
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz instytucjami powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w przepisach odrębnych.
Art. 2. Celem wykonywania nadzoru jest zapewnienie należytej ochrony interesów
ubezpieczonych, a także zapewnienie prawidłowego funkcjonowania i rozwoju systemu oraz
instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, w szczególności w zakresie ich
stabilności, bezpieczeństwa oraz przejrzystości.
Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) apteka – aptekę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr
210, poz. 2135, z późn. zm. 2) );
2) instytucja ubezpieczeniowa – instytucję powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
3) przepisy o koordynacji – przepisy o koordynacji w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych;
4) świadczeniodawca – świadczeniodawcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych.
Rozdział 2
Organizacja nadzoru
Art. 4. 1. Nadzór w zakresie określonym ustawą sprawuje Prezes Urzędu Nadzoru
Ubezpieczeń Zdrowotnych będący centralnym organem administracji rządowej, zwany dalej
„Prezesem Urzędu”.
2. Nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu sprawuje Prezes Rady Ministrów.
3. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Prezes Urzędu wykonuje swoje zadania przy pomocy dwóch zastępców
powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, na wniosek
Prezesa Urzędu.
5. Prezesem Urzędu i jego zastępcą może być osoba, która spełnia łącznie
następujące wymagania:
1) posiada wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne, na kierunkach
prawniczych, ekonomicznych, medycznych lub technicznych;
2) jest obywatelem polskim;

3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była karana za przestępstwo umyśle lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) ma co najmniej 10 letni staż pracy, w tym co najmniej 3 letni staż pracy na stanowisku
kierowniczym;
6) posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania
obowiązków Prezesa Urzędu lub jego zastępcy.
Art. 5. 1. Zadaniem Prezesa Urzędu jest:
1) ochrona interesów ubezpieczonych;
2) sprawowanie nadzoru nad działalnością:
a) instytucji ubezpieczeniowych,
b) świadczeniodawców, w zakresie realizacji umów zawartych z instytucjami
ubezpieczeniowymi,
c) podmiotów, którym instytucje ubezpieczeniowe powierzyły wykonywanie określonych
czynności,
d) aptek, w zakresie refundacji leków;
3) podejmowanie działań w zakresie ujednolicania szczegółowych warunków zawierania
umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w wybranych rodzajach lub zakresach
świadczeń;
4) inicjowanie działań w zakresie rozwoju systemu powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego;
5) opiniowanie projektów aktów prawnych w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych;
6) prowadzenie Centralnego Wykazu Ubezpieczonych oraz udostępnianie tego wykazu
instytucjom ubezpieczeniowym.
2. Prezes Urzędu przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w terminie do
dnia 31 sierpnia danego roku za rok poprzedni, roczne sprawozdanie w zakresie
funkcjonowania systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego z uwzględnieniem w
szczególności:
1) działalności instytucji ubezpieczeniowych;
2) dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych.
Art. 6. 1. Prezes Urzędu sprawuje nadzór nad działalnością instytucji
ubezpieczeniowych, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości, gospodarności
oraz zgodności dokumentów ze stanem faktycznym.
2. Prezes Urzędu sprawuje nadzór, stosując kryterium legalności, rzetelności i
celowości nad działalnością:
1) świadczeniodawców, w zakresie realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, zawartych z instytucjami ubezpieczeniowymi;
2) podmiotów, którym instytucje ubezpieczeniowe powierzyły wykonywanie określonych
czynności;
3) aptek, w zakresie refundacji leków.
3. Prezes Urzędu nie sprawuje nadzoru nad działalnością instytucji ubezpieczeniowych
w zakresie:
1) decyzji wydanych w wyniku wniesienia odwołania w trakcie postępowania o zawarcie
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
2

2) w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego;
3) w sprawach wynikających z pełnienia funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów
Kodeksu pracy.
Art. 7. 1. Prezes Urzędu może żądać od instytucji ubezpieczeniowej przekazywania
informacji, wyjaśnień i dokumentów dotyczących jej działalności, w tym jej gospodarki
finansowej, w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań z zakresu nadzoru.
2. Prezes Urzędu może zażądać okresowego przekazywania przez instytucje
ubezpieczeniowe danych określonych przez Prezesa Urzędu, w zakresie innym niż
określony w art. 131e ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą o świadczeniach” i w
przepisach wydanych na podstawie art. 190 ustawy o świadczeniach.
Art. 8. 1. Prezes Urzędu może w celu:
1) zapewnienia zgodności działalności z przepisami prawa i statutu instytucji
ubezpieczeniowej;
2) zapewnienia należytego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej,
3) zapewnienia zrównoważenia przychodów i kosztów, przejrzystości w zakresie
gospodarki finansowej instytucji ubezpieczeniowej oraz efektywności wydatkowania
środków publicznych
- wydawać w stosunku do instytucji ubezpieczeniowej zalecenia, wskazując termin ich
wykonania oraz termin poinformowania o realizacji zaleceń.
2. W przypadku gdy instytucja ubezpieczeniowa nie wykonuje w wyznaczonym terminie
zaleceń, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, zobowiązać
instytucję ubezpieczeniową do wykonania tych zaleceń, wskazując w decyzji termin ich
wykonania.
3. Prezes Urzędu w drodze decyzji stwierdza nieważność uchwał i decyzji
podejmowanych przez organy instytucji ubezpieczeniowych w przypadku, gdy:
1) naruszają przepisy prawa i statutu instytucji ubezpieczeniowej;
2) prowadzą do nienależytego zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej
lub
3) prowadzą do niezrównoważenia przychodów i kosztów instytucji ubezpieczeniowej.
4. Przepisów ust. 3 nie stosuje się do postępowania w sprawie zatwierdzenia planu
finansowego, uchwał dotyczących sprawozdania finansowego oraz sprawozdań z wykonania
planu finansowego.
5. W przypadku, gdy został złożony wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, termin
wykonania zaleceń, o którym mowa w ust. 2, liczy się od dnia doręczenia decyzji po
rozpatrzeniu wniosku.
6. W terminie 3 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 2, instytucja
ubezpieczeniowa, informuje pisemnie Prezesa Urzędu o sposobie usunięcia
nieprawidłowości.
Art. 9. Przepisy art. 7 i 8 stosuje się odpowiednio do podmiotów, o których mowa
w art. 6 ust. 2.
3

Art. 10. Jeżeli instytucja ubezpieczeniowa nie wykonuje w wyznaczonym terminie
zaleceń, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub wykonuje działalność z rażącym naruszeniem
interesów ubezpieczonych, przepisów prawa bądź statutu lub nie udziela i nie przekazuje,
we wskazanym przez Prezesa Urzędu terminie, informacji, wyjaśnień, dokumentów lub
danych, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji:
1) nałożyć na prezesa lub członków zarządu instytucji ubezpieczeniowej kary pieniężne
do wysokości odpowiadającej ich trzykrotnemu przeciętnemu miesięcznemu
wynagrodzeniu z ostatnich 12 miesięcy;
2) zawiesić w czynnościach prezesa lub członków zarządu instytucji ubezpieczeniowej
do czasu rozpatrzenia wniosku o ich odwołanie, na najbliższym posiedzeniu organu
uprawnionego do ich odwołania; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z
podejmowania decyzji za instytucję ubezpieczeniową;
3) wystąpić do właściwego organu instytucji ubezpieczeniowej lub innego uprawnionego
podmiotu z wnioskiem o odwołanie prezesa lub członka zarządu.
Art. 11. 1. Jeżeli podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 2 nie wykonują w
wyznaczonym terminie zaleceń lub wykonują działalność z rażącym naruszeniem interesów
ubezpieczonych, przepisów prawa, statutu, lub nie udzielają i nie przekazują, we wskazanym
przez Prezesa Urzędu terminie informacji, wyjaśnień lub danych, Prezes Urzędu może, w
drodze decyzji, nałożyć na kierownika podmiotu, o którym mowa w art. 6 ust. 2, karę
pieniężną w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 5
pkt 31 ustawy o świadczeniach, niezależnie od innych środków nadzoru przewidzianych
przepisami prawa.
2. W przypadku, o którym mowa w ust.1, Prezes Urzędu może:
1) wystąpić do instytucji ubezpieczeniowej o rozwiązanie umowy z podmiotami, o
których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 lub 2;
2) poinformować o stwierdzonych nieprawidłowościach: wojewodę i organy samorządu
terytorialnego właściwe ze względu na siedzibę podmiotów, o których mowa w art. 6
ust. 2 pkt 1 albo 2 lub podmiot, który utworzył zakład opieki zdrowotnej;
3) poinformować o stwierdzonych nieprawidłowościach Wojewódzkiego Inspektora
Farmaceutycznego.
Art. 12. 1. Prezes Urzędu może na piśmie wezwać właściwy organ instytucji
ubezpieczeniowej do rozpatrzenia sprawy, jeżeli uzna to za konieczne do prawidłowego
sprawowania nadzoru nad działalnością instytucji ubezpieczeniowej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu bierze udział albo deleguje
swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniu kolegialnego organu instytucji
ubezpieczeniowej, o którym mowa w ust. 1. Prezes Urzędu albo jego przedstawiciel jest
uprawniony do zabierania głosu w sprawach objętych porządkiem obrad tego organu
instytucji ubezpieczeniowej.
3. Prezes Urzędu może wystąpić z pisemnym wezwaniem, o którym mowa w ust. 1,
określając termin, przed którego upływem posiedzenie kolegialnego organu instytucji
ubezpieczeniowej, o którym mowa w ust. 1, powinno się odbyć.
4. Organ instytucji ubezpieczeniowej, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany
niezwłocznie poinformować Prezesa Urzędu o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia.
4

5. Jeżeli w ciągu 7 dni od dnia doręczenia wezwania termin posiedzenia nie zostanie
ustalony, zostanie ustalony z naruszeniem terminu określonego w wezwaniu lub Prezes
Urzędu nie zostanie poinformowany o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia, Prezes
Urzędu może zwołać posiedzenie organu instytucji ubezpieczeniowej, o którym mowa w ust.
1, na jej koszt.
Art. 13. Do postępowania przed Prezesem Urzędu w zakresie nadzoru stosuje się
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Art. 14. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 10 i 11, podlegają egzekucji w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej Prezes Urzędu jest obowiązany
uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych nieprawidłowości.
Art. 15. 1. Obsługę Prezesa Urzędu zapewnia Urząd Nadzoru Ubezpieczeń
Zdrowotnych, zwany dalej „Urzędem Nadzoru”.
2. Organizację Urzędu Nadzoru określa statut.
3. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje statut Urzędowi Nadzoru,
uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego wykonywania zadań przez Prezesa
Urzędu.
4. Pracownicy Urzędu Nadzoru oraz osoby wykonujące w imieniu Prezesa Urzędu
czynności nadzoru nad instytucjami ubezpieczeniowymi nie mogą:
1) być członkami organów oraz pracownikami instytucji ubezpieczeniowych;
2) świadczyć usług na rzecz instytucji ubezpieczeniowych na podstawie umowy zlecenia,
umowy o dzieło albo innej umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się
przepisy dotyczące zlecenia;
3) być świadczeniodawcami, właścicielami zakładów opieki zdrowotnej oraz pracownikami
lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami, z którymi instytucje
ubezpieczeniowe zawarły umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) być członkami organów lub pracownikami podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt
2, ani też wykonywać pracy na ich rzecz na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło
albo innej umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy
dotyczące zlecenia.
5. Wydatki stanowiące koszty działalności Prezesa Urzędu, w wysokości określonej w
ustawie budżetowej, są pokrywane z wpłat wnoszonych przez instytucje ubezpieczeniowe w
wysokości nie większej niż 0,1% przychodów ogółem tych instytucji.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy uiszczania,
wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność
zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru.
7. Należności, o których mowa w ust. 5, podlegają egzekucji w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
8. W przypadku niedotrzymania terminu uiszczania wpłat, określonego w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6, pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek
ustawowych.
5

9. Kształtowanie wysokości wynagrodzeń i nagród dla osób sprawujących nadzór nad
systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego powinno zapewnić sprawne
wykonywanie nadzoru i realizację celów określonych w art. 2.
Art. 16. Urząd Nadzoru pełni funkcję instytucji łącznikowej w rozumieniu przepisów
o koordynacji.
Rozdział 3
Postępowanie kontrolne
Art. 17. 1. Prezes Urzędu może przeprowadzić w każdym czasie kontrolę:
1) działalności i stanu majątkowego instytucji ubezpieczeniowej, w zakresie zgodności jej
działalności z prawem, statutem lub z interesem ubezpieczonych;
2) świadczeniodawców, w zakresie zgodności ich działalności z prawem i statutem, umową
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub z interesem ubezpieczonych;
3) podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2, w zakresie zgodności ich działalności z
umową zawartą z instytucją ubezpieczeniową;
4) aptek, w zakresie zgodności ich działalności z prawem lub z interesem ubezpieczonych,
w przedmiocie refundacji.
2. Przy przeprowadzaniu kontroli Prezes Urzędu może korzystać z usług podmiotów
uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz podmiotów posiadających
niezbędną wiedzę w zakresie badania dostępności, standardów, jakości i kosztów świadczeń
opieki zdrowotnej.
3. Kontrolę dokumentacji medycznej, jakości i zasadności udzielanych świadczeń
opieki zdrowotnej przeprowadzają upoważnieni pracownicy Urzędu Nadzoru, uprawnieni do
wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki lub położnej.
4. Kontrolę, o której mowa w ust. 3, Prezes Urzędu może zlecić, w razie potrzeby,
osobie posiadającej wykształcenie medyczne, a w przypadku konieczności zbadania lub
rozstrzygnięcia określonych zagadnień wymagających specjalnych kwalifikacji – powołać
specjalistę w danej dziedzinie.
5. Prezes Urzędu w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli określa w
szczególności przedmiot i zakres kontroli oraz wskazuje osobę upoważnioną do
przeprowadzenia kontroli, zwaną dalej "kontrolerem".
6. Jednostka kontrolowana, o której mowa w ust. 1, zapewnia kontrolerowi warunki i
środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności poprzez
niezwłoczne przedstawianie do kontroli żądanych dokumentów i materiałów, terminowe
udzielanie wyjaśnień przez osoby, o których mowa w ust. 7 pkt 4, udostępnianie urządzeń
technicznych oraz środków łączności, a w miarę możliwości oddzielnych pomieszczeń z
odpowiednim wyposażeniem.
7. Kontrolerzy, w zakresie ustalonym w upoważnieniu Prezesa Urzędu, mają prawo do:
1) wstępu do wszystkich pomieszczeń jednostki kontrolowanej, o której mowa w ust. 1;
2) wglądu do wszelkich dokumentów jednostki kontrolowanej, o której mowa w ust. 1, oraz
żądania sporządzenia kopii, odpisów i wyciągów z tych dokumentów;
3) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym jednostki kontrolowanej, o
której mowa w ust. 1, oraz żądania sporządzenia kopii lub wyciągów z tych danych, w
tym w formie elektronicznej;
6

4) żądania wyjaśnień ustnych lub pisemnych od osób pozostających w stosunku pracy,
zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z jednostką
kontrolowaną, w tym w formie elektronicznej;
5) żądania przekazania niezbędnych danych lub sporządzenia zestawień danych, w tym w
formie elektronicznej;
6) zabezpieczenia dokumentów i innych dowodów;
7) dokonywania oględzin.
8. Kontroler nie może być jednocześnie:
1) pracownikiem instytucji ubezpieczeniowej;
2) właścicielem zakładu opieki zdrowotnej będącego świadczeniodawcą, o którym mowa w
art. 5 pkt 41 lit. a ustawy o świadczeniach, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej z instytucją ubezpieczeniową;
3) świadczeniodawcą, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) pracownikiem świadczeniodawcy;
5) osobą współpracującą ze świadczeniodawcą;
6) członkiem organów lub pracownikiem podmiotu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej;
7) członkiem organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową
na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr
124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959).
9. Kontroler podlega wyłączeniu od udziału w kontroli z mocy ustawy, jeżeli:
1) pozostaje z jednostką kontrolowaną w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że
wynik kontroli może mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki;
2) kontrola dotyczy jego małżonka lub krewnych i powinowatych do drugiego stopnia;
3) kontrola dotyczy osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
10. Powody wyłączenia, o których mowa w ust. 9, trwają także po ustaniu
uzasadniającego je małżeństwa, przysposobienia, opieki i kurateli.
11. Niezależnie od przyczyn wymienionych w ust. 9, Prezes Urzędu wyłącza kontrolera
na jego żądanie lub na wniosek jednostki kontrolowanej, jeżeli między nim a jednostką
kontrolowaną zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co
do bezstronności kontrolera.
12. Wyłączony kontroler powinien podejmować tylko czynności niecierpiące zwłoki ze
względu na interes społeczny lub ważny interes jednostki kontrolowanej.
Art. 18. W przypadku ujawnienia w toku kontroli okoliczności wskazujących na
możliwość popełnienia przestępstwa, kontroler niezwłocznie informuje o tym kierownika
jednostki kontrolowanej oraz Prezesa Urzędu.
Art. 19. 1. W przypadku stwierdzenia w toku kontroli występowania zagrożenia dla
życia lub zdrowia ubezpieczonych kontroler niezwłocznie informuje o tym kierownika
jednostki kontrolowanej oraz Prezesa Urzędu.
2. Kierownik jednostki kontrolowanej jest obowiązany do niezwłocznego
poinformowania kontrolera o podjętych działaniach zapobiegających zagrożeniu, o którym
mowa w ust. 1.
Art. 20. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli.
7

Art. 21. 1. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie przez niego upoważnionej
przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych
zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole.
2. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania
protokołu kontroli.
3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, kontroler jest obowiązany
dokonać ich analizy i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w
przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń - zmienić lub uzupełnić odpowiednią część
protokołu kontroli.
4. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontroler przekazuje na
piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.
Art. 22. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona może
w terminie 7 dni od dnia otrzymania stanowiska, o którym mowa w art. 21 ust. 4, zgłosić na
piśmie umotywowane zastrzeżenia do Prezesa Urzędu.
2. Prezes Urzędu rozpatruje niezwłocznie zastrzeżenia i doręcza zgłaszającemu
zastrzeżenia informację o ich rozpatrzeniu, wraz z uzasadnieniem.
Art. 23. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona może
odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od jego otrzymania
pisemne wyjaśnienie tej odmowy.
2. W razie zgłoszenia zastrzeżeń termin do złożenia wyjaśnienia o odmowie podpisania
protokołu liczy się od dnia otrzymania informacji w sprawie rozpatrzenia tych zastrzeżeń.
3. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia kontroler czyni
wzmiankę w protokole.
4. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi
przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń kontroli.
Art. 24. 1. Prezes Urzędu sporządza wystąpienie pokontrolne, które przekazuje
kierownikowi jednostki kontrolowanej.
2. Wystąpienie pokontrolne zawiera ocenę kontrolowanej działalności wynikającą z
ustaleń opisanych w protokole kontroli, a także zalecenia mające na celu usunięcie
stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności jednostki kontrolowanej do
przepisów prawa.
3. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona są
obowiązani, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, do
poinformowania Prezesa Urzędu o sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków
pokontrolnych oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.
4. W razie niewykonania zaleceń, o których mowa w ust. 2, przepisy art. 10 i 11 stosuje
się odpowiednio.
Art. 25. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona, w
terminie 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, może odwołać się do Prezesa
Urzędu od zawartych w wystąpieniu pokontrolnym ocen, uwag, wniosków i zaleceń.
2. Prezes Urzędu rozpatruje odwołanie w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania i
zajmuje stanowisko.
8

3. Stanowisko Prezesa Urzędu jest ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest doręczane
jednostce kontrolowanej.
Art. 26. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przygotowywania i prowadzenia
czynności kontrolnych, dokumentowania poszczególnych czynności kontrolnych,
sporządzania protokołu kontroli oraz wystąpienia pokontrolnego, uwzględniając właściwą
realizację celów kontroli oraz zapewnienie jej sprawnego i skutecznego przeprowadzenia.
Art. 27. Prezes Urzędu może w każdym czasie zlecić instytucji ubezpieczeniowej
przeprowadzenie kontroli, na podstawie art. 64 ustawy o świadczeniach.
2. W zleceniu przeprowadzenia kontroli Prezes Urzędu określa w szczególności
zakres kontroli, podmiot objęty kontrolą oraz termin rozpoczęcia czynności kontrolnych.
3. Po zakończeniu postępowania kontrolnego wyniki kontroli niezwłocznie
przedstawiane są Prezesowi Urzędu.
Rozdział 4
Przetwarzanie i ochrona danych
Art. 28. 1. Prezes Urzędu jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych osób
uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy
o świadczeniach, w celu:
1) monitorowania liczby ubezpieczonych w poszczególnych instytucjach
ubezpieczeniowych;
2) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
3) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
4) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania ubezpieczonych na świadczenia
zdrowotne oraz leki i wyroby medyczne;
5) wykonywania określonych zadań w ramach przepisów o koordynacji.
2. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu ma prawo do przetwarzania
następujących danych:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) data urodzenia;
4) płeć;
5) obywatelstwo;
6) numer PESEL;
7) numer NIP - w przypadku osób, którym nadano ten numer;
8) seria i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość - w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL lub numeru
NIP;
9) adres zamieszkania oraz adres do korespondencji;
10) adres czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dana
osoba nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania;
11) numer ubezpieczenia;
9

12) tytuł ubezpieczenia w powiązaniu ze zgłoszeniem i wyrejestrowaniem z ubezpieczenia
oraz ze składką;
12) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę;
13) stopień niepełnosprawności - w przypadku członka rodziny;
14) rodzaj szczególnych uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej oraz numer i termin
ważności dokumentu potwierdzającego te uprawnienia;
15) przyczyny udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej;
16) nazwa instytucji właściwej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji;
17) imię i nazwisko lekarza lub felczera wystawiającego receptę na refundowane leki lub
wyroby medyczne;
18) nazwę i adres świadczeniodawcy zatrudniającego lekarza lub felczera, o którym mowa w
pkt 17;
19) nazwę i adres apteki realizującej receptę na refundowane leki lub wyroby medyczne;
20) data zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego;
21) data wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego;
22) okres, za który opłacono składkę na ubezpieczenie zdrowotne;
23) dane o płatniku składki na ubezpieczenie zdrowotne;
24) typ dokumentu uprawniającego do świadczeń opieki zdrowotnej;
25) data zgonu.
3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, osoby spośród
wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 2-9 ustawy o świadczeniach, wobec których z uwagi na
konieczność zapewnienia form i metod realizacji zadań stanowiących tajemnicę państwową
stosuje się odrębny tryb przetwarzania danych, o których mowa w ust. 2. Rozporządzenie
powinno w szczególności określać dane osobowe, które będą przetwarzane, sposób ich
przetwarzania oraz podmiot uprawniony do ich gromadzenia i przetwarzania.
Art. 29. 1. Apteki są obowiązane udostępniać do kontroli na żądanie Prezesa Urzędu
do wglądu recepty i przekazywać niezbędne dane, o których mowa w przepisach wydanych
na podstawie art. 190 ust. 2 ustawy o świadczeniach.
2. Świadczeniodawcy, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
są obowiązani do udostępniania do kontroli Prezesowi Urzędu danych, o których mowa w
przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy o świadczeniach.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady
Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb udostępniania Prezesowi Urzędu, do
kontroli recept zrealizowanych przez świadczeniobiorców i związanych z tym informacji,
uwzględniając potrzebę ochrony danych osobowych.
Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 30.
W ustawie z dnia z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm. 2 ) wprowadza
się następujące zmiany:
10

1) w art. 1:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) zasady i instytucje powszechnego obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia
zdrowotnego;”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) zasady funkcjonowania, organizację i zadania Publicznych Towarzystw
Ubezpieczeń Zdrowotnych;”;
2) w art. 5:
a) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) instytucja powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego – instytucja, o której mowa
w dziale V ustawy;”
b) uchyla się pkt 14a,
c) po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu:
„18a) organ nadzoru – Prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o którym
mowa w ustawie z dnia … 2008 r. o państwowym nadzorze nad systemem
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego;”,
d) po pkt 45 dodaje się pkt 46 w brzmieniu:
„46) wyrównanie finansowe – procedura korygowania przychodów instytucji
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zwanych dalej „instytucjami
ubezpieczeniowymi”, pochodzących z należnych składek na powszechne
ubezpieczenie zdrowotne za dany rok i przekazywania, co miesiąc, przez określone
instytucje ubezpieczeniowe środków finansowych do pozostałych instytucji
ubezpieczeniowych.”;
3) w art. 9 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów zdrowotnych
wynikających z rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców
województwa – po konsultacji z właściwymi terytorialnie gminami i powiatami oraz
właściwymi instytucjami ubezpieczeniowymi, w których są ubezpieczeni mieszkańcy
województwa;”;
4) w art. 11:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie objętym ustawą należy w
szczególności:
1) prowadzenie oraz współuczestniczenie w prowadzeniu edukacji w zakresie
zapobiegania i rozwiązywania problemów związanych z negatywnym wpływem na
zdrowie czynników środowiskowych i społecznych;
2) ocena dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej w konsultacji z samorządami
wojewódzkimi;
3) opracowywanie i finansowanie oraz ocena efektów programów zdrowotnych, a także
nadzór nad ich realizacją;
4) finansowanie świadczeń wysokospecjalistycznych w zakresie i na zasadach określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 3;
11

5) finansowanie świadczeń wysokospecjalistycznych w zakresie i na zasadach określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 3 oraz innych świadczeń opieki
zdrowotnej finansowanych z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji
ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym medycznych czynności ratunkowych
wykonywanych przez lotnicze zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w
ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w stosunku
do osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o
koordynacji;
6) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych świadczeniobiorcom innym niż
ubezpieczeni, świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 12 pkt 2-4, 6 i 9, oraz
leczenia lub badań diagnostycznych i kosztów transportu, o których mowa w art. 26;
7) współdziałanie z organizacjami pozarządowymi o charakterze regionalnym lub
ogólnokrajowym działającymi na rzecz ochrony zdrowia;
8) przedkładanie Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 30 września następnego roku
sprawozdania rocznego dotyczącego dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej
uwzględniającego sprawozdanie przekazywane przez organ nadzoru na podstawie art. 5
ust. 3 ustawy o państwowym nadzorze nad systemem powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego.”,
b) uchyla się ust. 2;
5) art. 13a otrzymuje brzmienie:
„Art. 13a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z
budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej:
1) udzielanych świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni, o których mowa w art. 2
ust. 1 pkt 2 i 3,
2) o których mowa w art. 12 pkt 2-6 i 9 oraz w art. 12a
– uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”;
6) w art. 14b:
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„1. Instytucja ubezpieczeniowa pokrywa koszty świadczeń opieki zdrowotnej ze środków,
o których mowa w art. 126 pkt 4, w przypadkach gdy:”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Instytucji ubezpieczeniowej nie przysługują roszczenia z tytułu poniesienia kosztów
świadczeń, o których mowa w ust. 1.”;
7) w art. 15 w ust. 2 dodaje się pkt 23 w brzmieniu:
„23) pomoc doraźna.”;
8) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku gdy świadczenia opieki zdrowotnej w stanie nagłym są udzielane
przez świadczeniodawcę, który nie zawarł umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej lub nie zawarł takiej umowy z instytucją ubezpieczeniową, w której jest
ubezpieczona osoba wymagająca udzielenia świadczenia w stanie nagłym, osoba ta ma
prawo do świadczeń w niezbędnym zakresie.”;
12

9) art. 23 otrzymuje brzmienie:
„Art. 23. 1. Świadczeniodawca, o którym mowa w art. 20 ust. 1, przekazuje co
miesiąc instytucji ubezpieczeniowej, z którą zawarł umowę o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, informację zawierającą liczbę oczekujących i średni czas oczekiwania
obliczony w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 1.
2. Informacje o prowadzonych przez poszczególnych świadczeniodawców listach
oczekujących, liczbie osób oczekujących i średnim czasie oczekiwania na udzielenie
poszczególnych świadczeń opieki zdrowotnej oraz o możliwości udzielenia świadczenia
przez innych świadczeniodawców posiadających umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej instytucja ubezpieczeniowa, która zawarła z tymi świadczeniodawcami
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, publikuje na swojej stronie
internetowej, aktualizując je co najmniej raz w miesiącu.
3. Instytucja ubezpieczeniowa informuje na żądanie ubezpieczonego o możliwości
udzielenia świadczenia przez świadczeniodawców posiadających umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej z tą instytucją i średnim czasie oczekiwania na dane
świadczenie.
4. Świadczeniodawca, na umotywowany wniosek właściwego organu instytucji
ubezpieczeniowej, z którą zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, jest
obowiązany dostarczyć niezwłocznie inne niż określone w ust. 1 informacje dotyczące
realizacji obowiązków, o których mowa w art. 20 – 22.
5. W przypadku uzasadnionego podejrzenia niewykonywania lub niewłaściwego
wykonywania przez świadczeniodawcę obowiązków, o których mowa w art. 20 - 22,
właściwy organ instytucji ubezpieczeniowej, która zawarła z tym świadczeniodawcą
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przeprowadza kontrolę w trybie
art. 64.”;
10) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. 1. Instytucja ubezpieczeniowa finansuje koszty leczenia lub badań
diagnostycznych poza granicami kraju, udzielonych zgodnie z przepisami o koordynacji.
2. Prezes zarządu instytucji ubezpieczeniowej wydaje ubezpieczonemu lub osobie
uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji,
zwanym dalej "wnioskodawcą", na wniosek wnioskodawcy, jego przedstawiciela
ustawowego lub małżonka, instytucji właściwej, instytucji miejsca zamieszkania,
instytucji miejsca pobytu lub instytucji łącznikowej w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), zwanych dalej
"podmiotem uprawnionym", zgodę na przeprowadzenie leczenia lub badań
diagnostycznych albo kontynuację leczenia lub badań diagnostycznych w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA), w przypadkach, o których mowa w przepisach o koordynacji.
3. Jeżeli stan zdrowia wnioskodawcy wymaga zastosowania środka transportu
sanitarnego, prezes zarządu instytucji ubezpieczeniowej może wydać, na wniosek
podmiotu uprawnionego zgodę na pokrycie kosztów takiego transportu:
1) do miejsca udzielenia świadczeń w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej
lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
2) do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju.
13

4. Zgoda na pokrycie kosztów lotniczego transportu sanitarnego może być wydana
w przypadku określonym w ust. 3, jeżeli stan zdrowia wnioskodawcy wymaga
natychmiastowego przetransportowania do miejsca leczenia albo jeżeli stan zdrowia
wnioskodawcy wyklucza możliwość użycia zwykłego środka transportu sanitarnego.
5. Instytucja ubezpieczeniowa może sfinansować koszty transportu
ubezpieczonego lub osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie
przepisów o koordynacji do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju - najtańszym
środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia, gdy
przewidywane koszty leczenia za granicą przewyższają koszty transportu i leczenia
w kraju.
6. Decyzje, o których mowa w ust. 2 - 4 są ostateczne. Od tych decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru
i Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i kryteria
ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane świadczenia opieki
zdrowotnej, uwzględniając aktualną, opartą na potwierdzonych dowodach naukowych,
wiedzę i praktykę medyczną, kierując się potrzebą właściwej realizacji przepisów o
koordynacji.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii organu nadzoru,
określi, w drodze rozporządzenia:
1) zasady oraz tryb składania i rozpatrywania oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust.
2 i 3.
2) tryb pokrywania kosztów leczenia, badań diagnostycznych oraz transportu, o których
mowa w ust. 2 i 3
- mając na względzie właściwe stosowanie przepisów o koordynacji, zasadność i
skuteczność leczenia lub badań diagnostycznych poza granicami kraju, a także
gospodarność i celowość wydatkowania środków publicznych.”;
11) art. 26 otrzymuje brzmienie:
„Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może na wniosek wnioskodawcy, o
którym mowa w art. 25 lub świadczeniobiorcy innego niż ubezpieczony, a także jego
przedstawiciela ustawowego lub małżonka, skierować wnioskodawcę lub
świadczeniobiorcę innego niż ubezpieczony do przeprowadzenia w państwie
niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) leczenia lub badań diagnostycznych, których nie
przeprowadza się w kraju, kierując się niezbędnością udzielenia takiego świadczenia w
celu ratowania życia lub poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy lub świadczeniobiorcy
innego niż ubezpieczony.
2. Jeżeli stan zdrowia wnioskodawcy lub świadczeniobiorcy innego niż
ubezpieczony wymaga zastosowania środka transportu sanitarnego, minister właściwy
do spraw zdrowia może wydać zgodę na pokrycie kosztów takiego transportu:
1) do miejsca udzielenia świadczeń w państwie niebędącym państwem członkowskim
Unii Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
2) do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju.
3. Art. 25 ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio.
14

4. Koszty leczenia, badań diagnostycznych oraz transportu, wynikające z ust. 1 i 2
pokrywane są z budżetu państwa.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) zasady oraz tryb składania i rozpatrywania oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust.
1 i 2.
2) tryb pokrywania kosztów leczenia, badań diagnostycznych oraz transportu, o których
mowa w ust. 1 i 2
- mając na względzie zasadność i skuteczność leczenia lub badań diagnostycznych
poza granicami kraju, a także gospodarność i celowość wydatkowania środków
publicznych.
12) art. 26a uchyla się;
13) w art. 31 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru oraz
Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantowanych
świadczeń lekarza dentysty, o których mowa w ust. 2 i 3, i materiałów stomatologicznych
oraz rodzaj dokumentu potwierdzającego uprawnienia do tych świadczeń, uwzględniając
dobro świadczeniobiorcy oraz możliwości płatnicze instytucji ubezpieczeniowych.”;
14) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2 Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez właściwą
instytucję ubezpieczeniową.”;
15) w dziale II tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
„Priorytety zdrowotne i programy zdrowotne”;
16) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu:
„48a. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, priorytety
zdrowotne mając w szczególności na uwadze stan zdrowia społeczeństwa oraz uzyskanie
efektów zdrowotnych o najwyższej wartości.
2. Priorytety zdrowotne stanowią podstawę do podejmowania przez organy władzy
publicznej, instytucje ubezpieczeniowe oraz inne podmioty sektora finansów publicznych
decyzji w zakresie:
1) finansowania świadczeń opieki zdrowotnej;
2) inwestycji w aparaturę medyczną i infrastrukturę ochrony zdrowia;
3) realizacji i finansowania programów zdrowotnych.”;
17) w art. 54:
a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy, a w
przypadku stanu nagłego – na wniosek członków jego rodziny lub świadczeniodawcy
udzielającego świadczenia opieki zdrowotnej, złożony niezwłocznie po udzieleniu
świadczenia.
15

5. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy może wszcząć postępowanie w celu wydania decyzji, o której
mowa w ust. 1, również z urzędu.”,
b) uchyla się ust. 6;
18) w art. 55 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane poza godzinami pracy określonymi
w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka
zdrowotna, a w szczególności w dni wolne od pracy i w święta, z zastrzeżeniem stanu
nagłego, instytucje ubezpieczeniowe zawierają odrębne umowy w rodzaju pomoc doraźna.”;
19) w art. 67 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do
ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi do Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,
zgodnie z przepisami art. 74-76 ustawy oraz opłaceniu składki w terminie i na
zasadach określonych w ustawie.
2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu, o
którym mowa w ust. 1, uzyskuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
finansowanych przez instytucję ubezpieczeniową wskazaną zgodnie z art. 77 ust. 2
pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W przypadku zmiany instytucji ubezpieczeniowej, zgodnie z art. 97 ust. 3, osoby
wskazane w zgłoszeniu uzyskują prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
finansowanych przez nową wybraną instytucję ubezpieczeniową od dnia 1 stycznia
roku następującego po roku, w którym dokonano zmiany instytucji
ubezpieczeniowej.”;
20) w art. 68:
a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem
określonym w umowie zawartej przez tę osobę z instytucją ubezpieczeniową, jednak nie
wcześniej niż z dniem opłacenia składki, a przestaje być nim objęta z dniem rozwiązania
umowy lub po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek, z
zastrzeżeniem ust. 5a”,
b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a:
„5a. Umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego nie zawiera się z osobą będącą
w trakcie korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej, w szczególności z osobą
znajdującą się w trakcie hospitalizacji. W przypadku zawarcia umowy wbrew
powyższemu zastrzeżeniu nie obejmuje ona pokrycia kosztów świadczeń, których
udzielanie rozpoczęło się przed zawarciem umowy.
21) w art. 77 w ust. 2:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wskazanie instytucji ubezpieczeniowej wybranej przez osobę zgłaszaną do
ubezpieczenia zdrowotnego”,
b) uchyla się pkt 2;
16

22) w art. 78 otrzymuje brzmienie:
„Art. 78. Na wniosek organu nadzoru kontrolę w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia
zdrowotnego określonych przepisami ustawy przeprowadza:
1) minister właściwy do spaw zabezpieczenia społecznego w Zakładzie Ubezpieczeń
Społecznych;
2) minister właściwy do spraw rozwoju wsi w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego.”;
22a) art. 79 otrzymuje brzmienie:
„Art. 79. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 10% podstawy wymiaru składki,
z zastrzeżeniem art. 80 ust. 1 i art. 82.
2. Składka jest miesięczna i niepodzielna.”;
23) w art. 84 w ust. 3 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) wskazanie właściwej instytucji ubezpieczeniowej.”;
24) art. 87 i 88 otrzymują brzmienie:
„Art. 87. 1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 84-86, są
obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie
zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie
przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek
nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym - w terminie do 15 dnia następnego
miesiąca.
2. W przypadku rozliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne od emerytur, rent,
zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych oraz świadczeń pieniężnych dla
cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych jednostka organizacyjna Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych:
1) nie przekazuje imiennych raportów miesięcznych;
2) wykazuje składki w odrębnej deklaracji rozliczeniowej.
3. Od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się
odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
4. Składki na ubezpieczenie zdrowotne:
1) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c-i, pkt 2-33 i 35 oraz w art. 68 są
opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych;
2) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 16 pobierających świadczenia
emerytalno-rentowe z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz osób
wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 34 są opłacane i ewidencjonowane w Kasie Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego;
3) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 36 są opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie
Ubezpieczeń Społecznych.
5. Niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu składek na
ubezpieczenie zdrowotne, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazuje
pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę do
właściwej instytucji ubezpieczeniowej.
17

6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje pobrane składki na ubezpieczenie
zdrowotne i należności pochodne od składek niezwłocznie do właściwej instytucji
ubezpieczeniowej, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia ich wpływu na rachunek,
o którym mowa w art. 47 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych, w formie zaliczek, uwzględniając wskaźniki procentowe udziału
przychodów poszczególnych instytucji ubezpieczeniowych w przychodach ogółem instytucji
ubezpieczeniowych, przekazane przez organ nadzoru.
7. W przypadku zmiany instytucji ubezpieczeniowej, zgodnie z art. 97 ust. 3, składki na
ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 87 ust. 5 i 6 przekazywane są do właściwej
instytucji ubezpieczeniowej po raz pierwszy za miesiąc styczeń roku następującego po roku,
w którym dokonano zmiany instytucji ubezpieczeniowej.
8. Właściwa instytucja ubezpieczeniowa oraz organ nadzoru są uprawnione do
nieodpłatnego dostępu do informacji znajdujących się w Zakładzie Ubezpieczeń
Społecznych oraz w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o ubezpieczonym i
opłacanej przez niego składce, przekazywanych do tej instytucji, w zakresie niezbędnym do
realizacji ubezpieczenia zdrowotnego.
9. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
przekazują do właściwej instytucji ubezpieczeniowej oraz organu nadzoru dane niezbędne
do realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, w szczególności:
1) o ubezpieczonym oraz zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego członkach jego
rodziny, o wysokości opłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz odsetkach za
zwłokę, tytule ubezpieczenia oraz okresie, za który została opłacona składka – nie później
niż w ciągu 15 dni roboczych od dnia wpływu składek i odsetek oraz dokumentów
umożliwiających ustalenie ich wysokości i rozdzielenie ich na ubezpieczonych;
2) sprawozdanie zawierające informacje, w podziale na poszczególnych ubezpieczonych,
o należnej składce z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, za dany kwartał – nie później niż do
ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po tym kwartale.
10. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
przekazują dane, o których mowa w ust. 9, w zakresie dotyczącym ubezpieczonych i
członków ich rodzin, po przeprowadzeniu ich weryfikacji polegającej na stwierdzeniu ich
zgodności z danymi objętymi ewidencją PESEL.
11. Do 10 dnia każdego miesiąca organ prowadzący centralną ewidencję PESEL
przekazuje organowi nadzoru w formie elektronicznej, w formacie przekazywania danych
uzgodnionym z organem nadzoru:
1) zbiór nowo nadanych w poprzednim miesiącu numerów PESEL i odpowiadające im:
imiona, nazwiska i nazwiska rodowe oraz wskazanie rodzaju i numeru dokumentu
potwierdzającego tożsamość danej osoby;
2) zbiór zawierający numery PESEL i odpowiadające im imiona, nazwiska i nazwiska
rodowe osób, których zgon został zgłoszony w poprzednim miesiącu;
3) informacje o zmianie danych objętych zbiorami, o których mowa w pkt 1 i 2.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres oraz sposób przekazywania do instytucji ubezpieczeniowych oraz
organu nadzoru przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego danych, o których mowa w ust. 10, uwzględniając konieczność zapewnienia
przekazywania informacji niezbędnych do realizacji ubezpieczenia zdrowotnego oraz
18

poufności przekazywanych danych;
2) terminy, zakres i tryb weryfikacji danych ubezpieczonych, o której mowa w ust. 11, oraz
sposób postępowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego w razie stwierdzenia ich niezgodności i tryb dokonywania niezbędnych korekt w
przypadku stwierdzenia niezgodności przekazywanych danych, uwzględniając konieczność
zapewnienia poufności przekazywanych danych;
3) szczegółowy sposób ustalania wysokości zaliczek, o których mowa w ust. 6, oraz
sposób, tryb i terminy ich rozliczania, uwzględniając konieczność zapewnienia, że wysokość
środków przekazywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych instytucjom
ubezpieczeniowym będzie możliwie najbliższa wysokości środków należnych.
Art. 88. Koszty poboru i ewidencjonowania składek na ubezpieczenie zdrowotne
potrącane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz przez Kasę Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,2 % kwoty tej części składek przekazanych do
właściwej instytucji ubezpieczeniowej, które zostały zidentyfikowane, to jest przypisane do
konkretnego ubezpieczonego wraz z tytułem ubezpieczenia, okresem za który została
dokonana wpłata oraz wysokością tej wpłaty.”;
25) art. 90 otrzymuje brzmienie:
„Art. 90. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego przeprowadzają kontrolę wykonywania obowiązków płatników w zakresie
zgłoszenia ubezpieczonych do właściwych instytucji ubezpieczeniowych i opłacania składki.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek organu
nadzoru, może zobowiązać Zakład Ubezpieczeń Społecznych do przeprowadzenia kontroli,
o której mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej zakres przedmiotowy i podmiotowy.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, na wniosek organu nadzoru, może
zobowiązać Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do przeprowadzenia kontroli,
o której mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej zakres przedmiotowy i podmiotowy.
4. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy kontrola rzetelności:
1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem;
2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości
obliczania, opłacania i odprowadzania składki.
5. Instytucje ubezpieczeniowe analizują uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 4, oraz
występują z wnioskami do tych podmiotów.”;
26) art. 91 uchyla się;
27) dział V otrzymuje następujące brzmienie:
„DZIAŁ V
Instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
Rozdział 1
Przepisy ogólne
19

Art. 96. 1. Zadania w zakresie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego realizują
instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego (instytucje ubezpieczeniowe), którymi
są:
1) Publiczne Towarzystwa Ubezpieczeń Zdrowotnych, zwane dalej "Towarzystwami";
2) Prywatne Towarzystwa Ubezpieczeń Zdrowotnych, zwane dalej „Towarzystwami
Prywatnymi”.
2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie:
1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 skrótu „Publiczne TUZ”;
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 skrótu „Prywatne TUZ”.
3. Instytucje ubezpieczeniowe realizują zadania, o których mowa w ust. 1, oraz działają
na rzecz ubezpieczonych.
4. Instytucje ubezpieczeniowe, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie, mogą
realizować, jako zadania zlecone, zadania w zakresie zapewnienia dostępu do świadczeń
opieki zdrowotnej oraz finansowania tych świadczeń również dla osób innych niż
ubezpieczeni.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w
ustawie, do praw i obowiązków osób innych niż ubezpieczeni stosuje się odpowiednio
przepisy dotyczące ubezpieczonych.
6. Do używania oznaczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, są uprawnione wyłącznie
instytucje ubezpieczeniowe.
Art. 97. 1.Ubezpieczony może należeć do jednej instytucji ubezpieczeniowej.
2. Instytucje ubezpieczeniowe nie mogą odmówić nikomu, kto spełnia warunki określone
w ustawie, objęcia obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym.
3. Ubezpieczony ma prawo do zmiany instytucji ubezpieczeniowej.
4. Zmiana instytucji ubezpieczeniowej może nastąpić jeden raz w ciągu roku
kalendarzowego, z zastrzeżeniem ust. 7.
5. Zmiana instytucji ubezpieczeniowej następuje poprzez złożenie do Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zgłoszenia
aktualizującego zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego w zakresie wskazania instytucji
ubezpieczeniowej. Przepisy art. 74 – 76 stosuje się odpowiednio.
6. Warunkiem skutecznej zmiany instytucji ubezpieczeniowej jest przekazanie
zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, w terminie do dnia 30 czerwca danego roku.
7. Zmiana instytucji ubezpieczeniowej następuje od dnia 1 stycznia roku następującego
po roku, w którym dokonano zgłoszenia.
8. Właściwa instytucja ubezpieczeniowa, po otrzymaniu z Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego informacji o zmianie instytucji
ubezpieczeniowej, informuje ubezpieczonego o uzyskaniu prawa do świadczeń w tej
instytucji z dniem 1 stycznia.
9. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania ubezpieczonego, nie stosuje się
przepisów ust. 4, 6 i 7 oraz art. 67 ust. 3 i art. 87 ust. 7.
Art. 98 1. Właściwa instytucja ubezpieczeniowa informuje ubezpieczonego, na podstawie
sprawozdawczości przekazanej przez świadczeniodawców, o:
1) udzielonych świadczeniach
i zakresach,
opieki zdrowotnej w poszczególnych rodzajach
20

2) uzyskanym zaopatrzeniu w leki oraz środki pomocnicze i wyroby medyczne
- wraz ze wskazaniem kwoty wydatkowanej przez instytucję ubezpieczeniową na pokrycie
kosztów lub refundację świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, przekazywana jest w terminie do 15 lutego za rok
poprzedni.
Art. 99. Zasady tworzenia i funkcjonowania Towarzystw Prywatnych określi odrębna
ustawa.
Rozdział 2
Organizacja i zakres działania Publicznych Towarzystw Ubezpieczeń Zdrowotnych
Art. 100. 1. Tworzy się Towarzystwa:
1) z siedzibą w Gdańsku;
2) z siedzibą w Katowicach;
3) z siedzibą w Krakowie;
4) z siedzibą w Łodzi;
5) z siedzibą w Poznaniu;
6) z siedzibą w Warszawie;
7) z siedzibą we Wrocławiu;
1a. Towarzystwa są państwowymi jednostkami organizacyjnymi posiadającymi
osobowość prawną.
2. Statut Towarzystwa może określić inną niż określona w ust.1 siedzibę Towarzystwa.
3. Towarzystwo może tworzyć, na zasadach określonych w statucie, oddziały
regionalne.
4. Towarzystwo działa na podstawie ustawy i statutu.
5. Statut Towarzystwa określa w szczególności:
1) nazwę i siedzibę Towarzystwa;
2) liczbę oraz zasady tworzenia i likwidacji oddziałów regionalnych Towarzystwa;
3) liczbę członków Zarządu i Rady Towarzystwa;
4) zakres upoważnienia dla Zarządu do samodzielnego zaciągania zobowiązań lub
rozporządzania mieniem Towarzystwa;
5) czynności z zakresu działania Towarzystwa zastrzeżone do samodzielnej kompetencji
Prezesa Zarządu;
6) szczegółowy zakres zadań Zarządu;
7) zakres obowiązków Prezesa Zarządu oraz pozostałych członków Zarządu.
6. Statut Towarzystwa podlega ogłoszeniu na stronach internetowych Towarzystwa.
7. Towarzystwo nie prowadzi działalności gospodarczej.
8. Towarzystwo nie może być podmiotem tworzącym zakład opieki zdrowotnej,
prowadzić zakładu opieki zdrowotnej, ani posiadać w jakiejkolwiek formie praw własności w
stosunku do podmiotów prowadzących zakłady opieki zdrowotnej
Art. 101. 1. Organ nadzoru prowadzi rejestr Towarzystw zawierający:
1) określenie nazwy i siedziby Towarzystwa;
2) wskazanie oddziałów regionalnych Towarzystwa;
3) wskazanie członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej Towarzystwa;
21

4) tekst jednolity statutu Towarzystwa.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzony jest w formie elektronicznej oraz
udostępniany jest na stronach internetowych organu nadzoru.
Art. 102. 1. Towarzystwo działa w imieniu własnym na rzecz ubezpieczonych oraz osób
uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji.
2. Do zakresu działania Towarzystwa należy wykonywanie wszelkich czynności z
zakresu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, w szczególności:
1) określanie szczegółowych warunków zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, w tym udział w przygotowaniu projektu szczegółowych warunków umów,
zgodnie z procedurą określoną w art. 137a;
2) udział w przygotowaniu projektu ogólnych warunków zawierania umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, zgodnie z procedurą określoną w art. 137;
3) określanie jakości i dostępności oraz analiza kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w
zakresie niezbędnym dla prawidłowego zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej;
4) przeprowadzanie konkursów ofert, rokowań i zawieranie umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej oraz ich rozliczanie;
5) kontrola i monitorowanie realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz
ordynacji lekarskich;
6) opracowywanie, wdrażanie, realizowanie i finansowanie programów zdrowotnych;
7) zarządzanie środkami finansowymi stanowiącymi przychody Towarzystwa;
8) prowadzenie, na podstawie otrzymanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zgłoszeń, wykazu osób, które dokonały zmiany
instytucji ubezpieczeniowej, na zasadach określonych w art. 97.
9) prowadzenie działalności promocyjnej i informacyjnej w zakresie ochrony zdrowia.
Art. 103. 1. W ramach przepisów o koordynacji Towarzystwo pełni funkcje oraz
wykonuje zadania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia po uzyskaniu opinii organu nadzoru oraz
Towarzystw określi w drodze rozporządzenia:
1) zadania instytucji pełniących funkcje związane z realizacją przepisów o koordynacji;
2) sposób i tryb rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w ramach
przepisów o koordynacji
- mając na uwadze zasady określone w przepisach o koordynacji oraz zasady i tryb
wydatkowania środków publicznych.
Art. 104. 1. Towarzystwo, zgodnie z art. 96 ust. 4, wykonuje następujące zadania
zlecone:
1) zadanie wskazane w art. 12 pkt 7;
2) zadanie polegające na zapewnieniu świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni,
możliwości realizacji uprawnień wynikających z przepisów o koordynacji, w tym uprawnień
określonych w art. 25.
2. Jako zadanie zlecone instytucje ubezpieczeniowe mogą, w ramach finansowania lub
współfinansowania przez budżet państwa, realizować również programy zdrowotne
stanowiące realizację priorytetów zdrowotnych, o których mowa w art. 48a.
22

3. Na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 i 2, Towarzystwo otrzymuje dotacje
z budżetu państwa.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z
budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając
zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.
Art. 105. Organami Towarzystwa są:
1) Rada Towarzystwa;
2) Zarząd Towarzystwa;
Art. 106. 1. W skład Rady Towarzystwa wchodzą osoby powołane przez sejmiki
województw, na terytorium których zamieszkuje co najmniej pół miliona osób
ubezpieczonych w danym Towarzystwie, oraz ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Sejmiki województw powołują członków Rady Towarzystwa w następujący sposób:
1) sejmiki województw, na terytorium których zamieszkuje do dwóch milionów osób
ubezpieczonych w danym Towarzystwie, powołują dwóch członków - przy czym jednego
członka spośród kandydatów wskazanych przez konwent powiatów z danego
województwa;
2) sejmiki województw, na terytorium których zamieszkuje od dwóch do czterech milionów
osób ubezpieczonych w danym Towarzystwie, powołują czterech członków - przy czym
dwóch członków spośród kandydatów wskazanych przez konwent powiatów z danego
województwa;
3) sejmiki województw, na terytorium których zamieszkuje powyżej czterech milionów osób
ubezpieczonych w danym Towarzystwie, powołują sześciu członków Rady - przy czym
trzech członków spośród kandydatów wskazanych przez konwent powiatów z danego
województwa.
3. Jednego członka Rady Towarzystwa powołuje minister właściwy do spraw zdrowia.
4. Członkiem Rady Towarzystwa może być tylko osoba ubezpieczona w tym
Towarzystwie.
5. Kadencja członków Rady Towarzystwa trwa 5 lat.
6. Rada Towarzystwa działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu.
7. Rada Towarzystwa wybiera ze swego grona przewodniczącego, który zwołuje
posiedzenia Rady i im przewodniczy. Pierwsze posiedzenie Rady zwołuje organ nadzoru.
8. Członkami Rady Towarzystwa mogą być osoby, które spełniają łącznie następujące
kryteria:
1) nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie;
2) posiadają wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne, na kierunkach
prawniczych, ekonomicznych, medycznych lub technicznych;
3) posiadają uprawnienia konieczne do zasiadania w radach nadzorczych jednoosobowych
spółek Skarbu Państwa, zgodnie z odrębnymi przepisami;
4) posiadają doświadczenie zawodowe dające rękojmię prawidłowego wykonywania
obowiązków członka Rady Towarzystwa.
9. Członkowie Rady Towarzystwa nie mogą być jednocześnie:
1) pracownikami Towarzystwa;
23

2) świadczeniodawcami lub członkami organów osób prawnych będących organami
założycielskimi świadeczeniodawców;
3) właścicielami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty
lecznicze i wyroby medyczne;
4) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których mowa w
pkt 2 i 3;
5) osobami, o których mowa w art. 118 ust. 1 pkt 2-8.
10. Członka Rady Towarzystwa odwołuje się przed upływem kadencji w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby,
trwającej co najmniej sześć miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) nieusprawiedliwionej ważnymi przyczynami nieobecności na 2 kolejnych posiedzeniach
Rady Towarzystwa;
4) zaprzestania spełniania wymagań określonych w ust. 8;
5) naruszenia przepisów ust. 9.
11. Członek Rady Towarzystwa, o którym mowa w ust. 3, może być w każdym czasie
odwołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
12. W przypadku odwołania członka Rady Towarzystwa albo jego śmierci przed
upływem kadencji właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 1, powołuje nowego członka na
okres do końca tej kadencji.
13. Przepisu ust. 12 nie stosuje się w przypadku, gdy do końca kadencji członka Rady
Towarzystwa pozostało mniej niż 3 miesiące, licząc od dnia jego odwołania albo śmierci.
Art. 107. 1. Do zadań Rady Towarzystwa należy:
1) powoływanie i odwoływanie Prezesa Zarządu Towarzystwa oraz pozostałych członków
Zarządu, z zastrzeżeniem art. 111 ust. 1;
2) przyjmowanie:
a) planu pracy Towarzystwa na dany rok,
b) rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych,
c) sprawozdania z wykonania planu finansowego oraz sprawozdania finansowego
Towarzystwa,
d) okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Towarzystwa;
3) podejmowanie uchwał:
a) w sprawie nadania statutu Towarzystwu lub zmiany statutu Towarzystwa;
b) w sprawie utworzenia oddziałów regionalnych Towarzystwa,
c) w sprawach dotyczących majątku Towarzystwa i inwestycji przekraczających zakres
upoważnienia statutowego dla Zarządu Towarzystwa oraz nabywania, zbywania i
obciążania nieruchomości stanowiących własność Towarzystwa;
4) opiniowanie:
a) projektu planu finansowego na dany rok,
b) systemu wynagradzania pracowników Towarzystwa,
c) projektów zarządzeń określających szczegółowe warunki zawierania umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
5) monitorowanie:
a) prawidłowości postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej oraz realizacji tych umów,
24

) sposobu wykonywania przez świadczeniodawców obowiązków, o których mowa w art.
20-22;
6) kontrolowanie bieżącej działalności Towarzystwa we wszystkich dziedzinach jego
działalności;
7) dokonywanie wyboru biegłego rewidenta do badania sprawozdania finansowego
Towarzystwa;
8) występowanie z wnioskiem o wszczęcie kontroli w trybie art. 64;
9) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez
świadczeniobiorców, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu.
2. Rada Towarzystwa może żądać od Zarządu Towarzystwa sprawozdań i wyjaśnień.
3. Rada Towarzystwa nie może wydawać Zarządowi Towarzystwa, Prezesowi Zarządu
ani poszczególnym członkom Zarządu wiążących poleceń dotyczących bieżącej działalności
Towarzystwa.
4. Uchwały Rady Towarzystwa zapadają większością głosów, przy obecności co najmniej
2/3 składu Rady.
5. Przewodniczący Rady Towarzystwa może zapraszać do udziału w posiedzeniach
Rady, w charakterze obserwatorów, przedstawicieli: Okręgowych Rad Lekarskich,
Okręgowych Rad Pielęgniarek i Położnych, Okręgowych Rad Aptekarskich, Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych.
6. Rada Towarzystwa w związku z zadaniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 6:
1) może delegować swoich członków do samodzielnego wykonywania czynności
kontrolnych;
2) ma wgląd we wszelkie dokumenty związane z działalnością Towarzystwa.
Art. 108. 1. Rada Towarzystwa, na wniosek organów jednostek samorządu
terytorialnego oraz innych podmiotów, przedstawia opinie co do celowości realizacji, na
terenie województw zamieszkiwanych przez ubezpieczonych w danym Towarzystwie,
działań w zakresie ochrony zdrowia, w szczególności w zakresie utworzenia nowych
zakładów opieki zdrowotnej oraz inwestycji w sprzęt wysokospecjalistyczny.
2. Rada wydaje opinię, o której mowa w ust. 1, wyłącznie w oparciu o dane dotyczące
dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej oraz rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu
zdrowia ubezpieczonych.
3. Opinia ma wyłącznie charakter analizy w zakresie zapewnienia będących jej
przedmiotem potrzeb zdrowotnych i w szczególności nie jest źródłem jakichkolwiek praw
i obowiązków związanych z realizowanymi działaniami.
Art. 109. 1. Członkowie Rady Towarzystwa za udział w posiedzeniu otrzymują diety oraz
zwrot kosztów przejazdów, a zamiejscowi - również zwrot kosztów noclegów.
2. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1, uchwala Rada Towarzystwa, przy czym nie
może ona przekraczać miesięcznie 2/3 przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce
narodowej w poprzednim roku kalendarzowym.
3. Zwrot kosztów przejazdów i noclegów następuje na zasadach określonych w
przepisach wydanych na podstawie art. 77 5 § 2 Kodeksu pracy.
4. Członkowi Rady Towarzystwa przysługuje prawo do urlopu bezpłatnego w dniu
posiedzenia Rady.
25

Art. 110. 1. Posiedzenia Rady Towarzystwa odbywają się nie rzadziej niż raz w
miesiącu.
2. Zarząd Towarzystwa lub co najmniej trzech członków Rady Towarzystwa może w
każdym czasie żądać zwołania nadzwyczajnego posiedzenia Rady, podając proponowany
porządek obrad. Przewodniczący Rady zwołuje posiedzenie w terminie 14 dni od dnia
otrzymania wniosku.
3. Jeżeli przewodniczący Rady Towarzystwa nie zwoła posiedzenia zgodnie z ust. 2,
wnioskodawca może wystąpić do organu nadzoru z wnioskiem o zwołanie posiedzenia,
podając przyczynę, datę, miejsce i proponowany porządek obrad.
Art. 111. 1. W skład Zarządu Towarzystwa wchodzą Prezes Zarządu oraz członkowie
Zarządu w liczbie od dwóch do czterech, powoływani na pięcioletnią kadencję przez Radę
Towarzystwa, po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw zdrowia i organu
nadzoru. Wyboru dokonuje się bezwzględną większością głosów ogółu członków Rady.
2. Prezesem Zarządu oraz członkiem Zarządu Towarzystwa może być osoba
spełniająca łącznie następujące wymagania:
1) nie została prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie lub
przestępstwo skarbowe;
2) posiada wykształcenie wyższe, magisterskie lub równorzędne, na kierunkach
prawniczych, ekonomicznych, medycznych lub technicznych;
3) posiada co najmniej dziesięcioletnie doświadczenie zawodowe, w tym co najmniej
trzyletnie doświadczenie w pracy na stanowiskach kierowniczych.
3. Prezes Zarządu i członkowie Zarządu nie mogą być jednocześnie:
1) członkami Rady Towarzystwa;
2) pracownikami Towarzystwa;
3) świadczeniodawcami lub członkami organów osób prawnych będących organami
założycielskimi świadeczeniodawców;
4) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu
wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne;
5) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty będące
świadczeniodawcami oraz podmiotami, o których mowa w pkt 4;
6) osobami prowadzącymi działalność gospodarczą;
7) osobami, o których mowa w art. 118 ust. 1 pkt 2-8;
4. Do głównego księgowego Towarzystwa stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3.
5. Prezesa Zarządu lub pozostałych członków Zarządu Towarzystwa niezwłocznie
odwołuje się ze stanowiska w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby,
trwającej co najmniej sześć miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) zaprzestania spełniania wymagań określonych ust. 2;
4) naruszenia przepisów ust. 3;
5) rażącego naruszenia obowiązków związanych z pełnioną funkcją.
6. W przypadku niewykonania przez Zarząd Towarzystwa obowiązków, o których mowa
w art. 129 ust. 1, art. 131 ust. 3 i 7, art. 137 ust. 8, art. 137a ust. 1 lub art. 146 ust. 1, Rada
Towarzystwa, na wniosek organu nadzoru, odwołuje Zarząd Towarzystwa.
26

7. W razie nieodwołania Zarządu Towarzystwa w przypadkach, o których mowa w ust. 6,
w terminie wskazanym przez organ nadzoru, kadencja Rady Towarzystwa wygasa z dniem
następującym po dniu upływu tego terminu. Rada Towarzystwa wykonuje swoje zadania do
czasu powołania nowej Rady Towarzystwa.
Art. 112. 1. Zarząd Towarzystwa kieruje działalnością Towarzystwa, reprezentuje
Towarzystwo na zewnątrz oraz podejmuje wszelkie decyzje i czynności niezbędne dla
zapewnienia prawidłowej działalności Towarzystwa w interesie ubezpieczonych, które nie są
zastrzeżone do kompetencji Rady Towarzystwa oraz nie zostały zastrzeżone do kompetencji
Prezesa Zarządu na mocy statutu.
2. Uchwały Zarządu Towarzystwa zapadają większością głosów jego składu.
3. Oświadczenia woli w imieniu Towarzystwa składa Prezes Zarządu albo dwóch
członków Zarządu Towarzystwa działających łącznie.
4. Czynność prawna dokonana bez wymaganego upoważnienia w formie uchwały Rady
Towarzystwa, o której mowa w art. 107 ust. 1 pkt 3 lit. c, jest nieważna.
Art. 113. 1. Zarząd Towarzystwa uwzględniając w szczególności:
1) priorytety zdrowotne, o których mowa w art. 48a;
2) dane dotyczące dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej oraz rozpoznanych potrzeb
zdrowotnych i stanu zdrowia osób ubezpieczonych w Towarzystwie
- określa priorytety w zakresie finansowania świadczeń opieki zdrowotnej na kolejne 3 lata
i przekazuje je w celu zatwierdzenia Radzie Towarzystwa.
2. Zatwierdzone priorytety, o których mowa w ust. 1, Zarząd Towarzystwa przekazuje
organowi nadzoru do dnia 30 czerwca.
Art. 114. 1. W przypadku nieobecności lub czasowej niemożności sprawowania funkcji,
w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy, Prezesa Zarządu zastępuje, na podstawie jego
pisemnego upoważnienia, jeden z członków Zarządu. W przypadku niemożności udzielenia
takiego upoważnienia, udziela go Rada Towarzystwa.
2. Prezes Zarządu może udzielić członkom Zarządu oraz pracownikom Towarzystwa
pisemnych pełnomocnictw do dokonywania określonych czynności prawnych i upoważnień
do podejmowania innych czynności zastrzeżonych do jego kompetencji na mocy ustawy lub
statutu Towarzystwa.
Art. 115. 1. Prezes Zarządu Towarzystwa rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu
ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego zalicza się sprawy
dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń opieki
zdrowotnej.
3. Do spraw, o których mowa w ust. 1, nie należą sprawy z zakresu wymierzania i
pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne należące do właściwości Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
4. Wniosek o rozpatrzenie sprawy, o której mowa w ust. 1, zgłasza ubezpieczony, a w
zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym wniosek może zgłosić w szczególności Zakład
Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub członek
27

odziny ubezpieczonego, także w zakresie dotyczącym objęcia ubezpieczeniem w okresie
poprzedzającym złożenie wniosku.
5. Do postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego rolników i osób
podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających emerytury lub renty
rolnicze stosuje się przepisy o ubezpieczeniu społecznym rolników, z wyjątkiem osób
podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających renty strukturalne
wypłacane przez inną instytucję niż Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
6. Decyzja Prezesa Zarządu Towarzystwa jest ostateczna. Od decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
7. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Art. 116. Roczny plan finansowy Towarzystwa, sprawozdanie finansowe Towarzystwa,
sprawozdanie z działalności Towarzystwa oraz roczny plan pracy Towarzystwa publikuje się
na stronach internetowych Towarzystwa oraz organu nadzoru.
Art. 117. Nabór kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w
Towarzystwie jest otwarty i konkurencyjny.
Art. 118. 1. Pracownicy Towarzystwa nie mogą być jednocześnie:
1) świadczeniodawcami;
2) właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami,
którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub ubiegają się o
zawarcie takich umów;
3) członkami organów lub pracownikami podmiotów, które utworzyły zakłady opieki
zdrowotnej;
4) członkami organów lub pracownikami jednostek samorządu terytorialnego;
5) członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową
na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;
6) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących podmioty, o
których mowa w pkt 2;
7) posiadaczami w spółkach handlowych akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż
10 % kapitału zakładowego - w każdej z tych spółek, w przypadku spółek innych niż
określone w pkt 6;
8) posłami, posłami do Parlamentu Europejskiego albo senatorami;
9) członkami Rad Towarzystw.
2. Pracownicy Towarzystwa nie mogą bez zgody Zarządu Towarzystwa:
1) podejmować zatrudnienia u innego pracodawcy;
2) wykonywać działalności gospodarczej.
Rozdział 3
Łączenie Towarzystw
Art. 119. Dwa lub więcej Towarzystw może dokonać połączenia, pod warunkiem, że
liczba ubezpieczonych w Towarzystwie powstałym w wyniku połączenia nie przekroczy 18
milionów.
28

Art. 120. 1. Połączenie Towarzystw następuje w drodze uchwały podjętej na wspólnym
posiedzeniu przez Rady łączących się Towarzystw.
2. Podjęcie uchwały o połączeniu wymaga bezwzględnej większości głosów członków
każdej z Rad łączących się Towarzystw.
Art. 121. 1. Uchwała o połączeniu:
1) określa termin połączenia oraz nazwę i siedzibę Towarzystwa powstałego w wyniku
połączenia;
2) określa statut Towarzystwa powstałego w wyniku połączenia;
3) wyznacza osoby, które pełnić będą tymczasowo funkcję Prezesa oraz członków Zarządu
Towarzystwa powstałego w wyniku połączenia, do czasu powołania Prezesa i członków
Zarządu Towarzystwa przez Radę Towarzystwa powstałego w wyniku połączenia.
2. Uchwała o połączeniu wymaga zatwierdzenia przez organ nadzoru. Decyzję w
sprawie zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia uchwały o połączeniu organ nadzoru
podejmuje w terminie 14 dni od jej otrzymania.
Art. 122. 1. Towarzystwo powstałe w wyniku połączenia nabywa osobowość prawną
z dniem zatwierdzenia uchwały, o której mowa w art. 120, przez organ nadzoru.
2. Towarzystwo powstałe w wyniku połączenia wstępuje w wszelkie prawa i obowiązki,
których podmiotami były łączące się Towarzystwa.
3. Do czasu wyłonienia Rady Towarzystwa powstałego w wyniku połączenia, zgodnie z
art. 106, kompetencje Rady Towarzystwa pełnią połączone Rady Towarzystw, o których
mowa w art. 120.
Rozdział 4
Gospodarka finansowa Towarzystwa
Art. 123. Towarzystwo prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w
ustawie.
Art. 124. Środki finansowe Towarzystwa są środkami publicznymi.
Art. 125. Tworzy się fundusz podstawowy i fundusz zapasowy Towarzystwa.
Art. 126. Przychodami Towarzystwa są:
1) należne składki na ubezpieczenie zdrowotne;
2) odsetki od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz od
nieprzekazanych w terminie kwot wyrównania finansowego;
3) środki otrzymane na podstawie przepisów o koordynacji;
4) środki przekazane przez zakłady ubezpieczeń i Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
na podstawie przepisów o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym
Towarzystwa Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych;
5) dotacje przekazane na realizację zadań zleconych, o których mowa w art. 104;
6) określone do otrzymania kwoty wyrównania finansowego;
7) darowizny i zapisy;
29

8) przychody z lokat;
9) środki uzyskane z tytułu roszczeń;
10) inne przychody.
Art. 127. 1. Kosztami Towarzystwa są:
1) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych; w tym koszty refundacji cen
leków, wyrobów medycznych, przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych;
2) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla osób uprawnionych do tych świadczeń na
podstawie przepisów o koordynacji;
3) koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w przypadku, o którym mowa w art. 14b
ust. 1;
4) koszty zadań zleconych, o których mowa w art. 104;
5) określone do przekazania kwoty wyrównania finansowego;
6) koszty działalności Towarzystwa, w szczególności koszty amortyzacji, koszty związane z
utrzymaniem nieruchomości, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, diety i zwroty
kosztów podróży oraz koszty nadzoru, określone na podstawie przepisów odrębnych;
7) koszty poboru i ewidencji składek na ubezpieczenie zdrowotne;
8) koszt wypłaty odszkodowań;
9) inne koszty wynikające z odrębnych przepisów.
2. Towarzystwa mogą również ponosić koszty działań mających na celu wzrost
efektywności wydatkowania środków publicznych, w szczególności podejmowanych na rzecz
poprawy jakości i kompletności danych sprawozdawczych, dotyczących finansowania
świadczeń opieki zdrowotnej lub szybkości ich przekazywania.
Art. 128. 1. Wysokość przychodów Towarzystwa pochodzących z należnych składek na
powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega wyrównaniu finansowemu.
2. Kwoty wyrównania finansowego określa się przed sporządzeniem planów finansowych
Towarzystwa na rok następny.
3. Kwoty wyrównania finansowego można określić również w trakcie roku, którego
dotyczą plany finansowe Towarzystwa, nie częściej niż dwa razy w roku, w przypadku:
1) wystąpienia różnic pomiędzy zrealizowanymi przychodami Towarzystwa pochodzącymi
z należnych składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne a określonymi w planach
finansowych Towarzystwa, przy czym suma tych różnic określonych dla wszystkich
Towarzystw byłaby dodatnia, oraz
2) wysokość przychodów Towarzystwa pochodzących z należnych składek na powszechne
ubezpieczenie zdrowotne, z uwzględnieniem kwoty wyrównania finansowego, nie jest
niższa, niż wysokość przychodów Towarzystwa pochodzących z należnych składek na
powszechne ubezpieczenie zdrowotne, z uwzględnieniem kwoty wyrównania finansowego,
wynikająca z planu finansowego Towarzystwa na dany rok zatwierdzonego albo
ustalonego po raz pierwszy na dany rok obrotowy.
4. Przy określaniu kwot wyrównania finansowego uwzględnia się następujące czynniki:
1) liczbę ubezpieczonych w danym Towarzystwie w podziale na grupy wydzielone według
wieku i płci;
2) ryzyko zdrowotne przypisane ubezpieczonym danego Towarzystwa należącym do
danej grupy wydzielonej ze względu na wiek i płeć oraz z uwzględnieniem
30

określonych świadczeń wysokospecjalistycznych udzielonych ubezpieczonym tego
Towarzystwa.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych, po otrzymaniu opinii organu nadzoru, określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb i kryteria określania kwot wyrównania finansowego, uwzględniając
czynniki, o których mowa w ust. 4;
2) zakres, tryb i terminy przekazywania danych niezbędnych do określenia kwot
wyrównania finansowego, uwzględniając czynniki, o których mowa w ust. 4, oraz
konieczność zapewnienia terminowego sporządzenia planów finansowych Towarzystw;
3) szczegółowe kryteria i sposób wyrównania finansowego, o którym mowa w ust. 3,
uwzględniając przypadki, o których mowa w ust. 3.
6. Kwoty wyrównania finansowego dotyczące poszczególnych Towarzystw,
szczegółowy tryb oraz terminy przekazywania środków określa organ nadzoru.
7. Od nieprzekazanych w terminie kwot wyrównania finansowego nalicza się odsetki za
zwłokę, w wysokości określonej dla zaległości podatkowych.
8. Należności z tytułu wyrównania finansowego wraz z odsetkami za zwłokę podlegają
egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 129. 1. Zarząd Towarzystwa, w porozumieniu z organem nadzoru, co roku w
terminie do dnia 15 czerwca, sporządza prognozę przychodów ze składek na ubezpieczenie
zdrowotne na kolejne 3 lata.
2. Prognoza, o której mowa w ust. 1, jest podstawą do określenia kwot wyrównania
finansowego, o którym mowa w art. 128 ust. 2 i sporządzenia planu finansowego na rok
następny.
3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,
organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, świadczeniodawcy oraz
inne instytucje udzielają nieodpłatnie Towarzystwu informacji koniecznych do sporządzenia
prognozy, o której mowa w ust. 1.
Art. 130. 1. Towarzystwo działa na podstawie rocznego planu finansowego.
2. Plan finansowy Towarzystwa jest zrównoważony w zakresie przychodów i kosztów.
3. Plan finansowy Towarzystwa uwzględnia w szczególności:
1) rezerwę na koszty świadczeń, o których mowa w art. 127 ust. 1 pkt 2;
2) rezerwę na koszty świadczeń, o których mowa w art. 127 ust. 1 pkt 3.
4. W planie finansowym Towarzystwa tworzy się rezerwę ogólną w wysokości 1 %
planowanych należnych przychodów z tytułu składek na powszechne ubezpieczenie
zdrowotne.
Art. 131. 1. Zarząd Towarzystwa opracowuje projekt planu finansowego i przedstawia
go, w celu zaopiniowania, w terminie do dnia 10 lipca roku poprzedzającego rok, którego
dotyczy ten plan, Radzie Towarzystwa.
2. Nie wydanie opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania
projektu planu finansowego, jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii.
31

3. Zarząd Towarzystwa, po rozpatrzeniu opinii, o której mowa w ust. 1, jeżeli została
wydana, sporządza plan finansowy i przekazuje go wraz z tą opinią w terminie do dnia 25
lipca roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan, organowi nadzoru.
4. Organ nadzoru zatwierdza plan finansowy Towarzystwa w terminie do dnia 15
sierpnia roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.
5. Organ nadzoru odmawia zatwierdzenia planu finansowego Towarzystwa, jeżeli plan
finansowy:
1) prowadzi do niezrównoważenia przychodów i kosztów Towarzystwa;
2) narusza prawo;
3) nie uwzględnia priorytetów w zakresie finansowania przez Towarzystwo świadczeń
opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 113 ust. 1.
6. W przypadku odmowy zatwierdzenia planu finansowego, o której mowa w ust. 5,
organ nadzoru zaleca Towarzystwu zmianę przekazanego planu finansowego, określając
termin jej wprowadzenia nie dłuższy niż 7 dni.
7. Zarząd Towarzystwa zmienia plan finansowy z uwzględnieniem zaleceń, o których
mowa w ust. 6, i niezwłocznie przedstawia go organowi nadzoru w celu zatwierdzenia.
8. Organ nadzoru może żądać dodatkowych danych dotyczących planu finansowego
Towarzystwa.
Art. 131a. 1. W przypadku gdy:
1) Towarzystwo nie przekaże w terminie, o którym mowa w art. 131 ust. 3, planu
finansowego, albo
2) Towarzystwo nie uwzględni, w określonym terminie, zaleceń, o których mowa w art.131
ust. 6
- organ nadzoru ustala plan finansowy Towarzystwa.
2. W przypadku:
1) nie zatwierdzenia planu finansowego Towarzystwa, w terminie, o którym mowa w art.
131 ust. 4, albo
2) nieustalenia planu finansowego w trybie określonym w ust. 1
- Towarzystwo działa na podstawie planu finansowego, o którym mowa w art. 131 ust. 3.
Art. 131b. 1. Towarzystwo może dokonać zmiany planu finansowego w przypadku
zaistnienia sytuacji, których nie można było przewidzieć w chwili zatwierdzenia albo ustalenia
planu. Przepisy art. 130 ust. 2 oraz art. 131 ust. 1-5 i 8 stosuje się odpowiednio.
2. Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy można dokonać
zmiany planu finansowego Towarzystwa polegającej na przeznaczeniu środków
finansowych, w wysokości nie większej niż wysokość funduszu zapasowego Towarzystwa.
W tym przypadku przepisu art. 130 ust. 2 nie stosuje się.
Art. 131c. 1. Towarzystwo, w celu zapewnienia płynności finansowej, może zaciągać
pożyczki i kredyty.
2. Czynność, o której mowa w ust. 1, wymaga pozytywnej opinii Rady Towarzystwa i
organu nadzoru.
3. Wysokość rat kredytów i pożyczek przypadających do spłaty w danym roku nie może
przekroczyć wysokości rezerwy ogólnej przewidzianej w planie finansowym na dany rok.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do środków pochodzących z budżetu państwa.
32

Art. 131d. 1. Towarzystwo prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w ustawie
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm. 3 ),
z wyłączeniem art. 80 ust. 3 tej ustawy.
2. Sprawozdanie finansowe Towarzystwa podlega badaniu przez biegłego rewidenta
oraz zatwierdzeniu przez organ nadzoru.
3. Organ nadzoru może żądać dodatkowych danych dotyczących sprawozdania
finansowego Towarzystwa.
4. Towarzystwo przekazuje sprawozdanie finansowe organowi nadzoru w celu
zatwierdzenia w terminie do dnia 1 czerwca.
5. Fundusz zapasowy zwiększa się o zatwierdzony zysk netto za rok obrotowy i
zmniejsza się o zatwierdzoną stratę netto za rok obrotowy, z zastrzeżeniem ust. 6.
6. Zatwierdzony zysk netto za dany rok obrotowy w pierwszej kolejności pokrywa stratę
z lat ubiegłych.
Art. 131e. 1. Zarząd Towarzystwa sporządza projekt rocznego sprawozdania z
wykonania planu finansowego Towarzystwa i przekazuje go Radzie Towarzystwa w celu
zaopiniowania.
2. Niewydanie opinii, o której mowa w ust.1 w terminie 7 dni od dnia otrzymania projektu
sprawozdania z wykonania planu finansowego jest równoznaczne z wydaniem opinii
pozytywnej.
3. Zarząd Towarzystwa po rozpatrzeniu opinii, o której mowa w ust. 2, jeżeli została
wydana, sporządza sprawozdanie z wykonania planu finansowego Towarzystwa i przekazuje
je wraz z tą opinią do organu nadzoru do dnia 1 czerwca w celu zatwierdzenia.
4. Organ nadzoru może żądać dodatkowych danych dotyczących sprawozdania z
wykonania planu finansowego Towarzystwa.
Art. 131f. 1. Obsługę bankową Towarzystwa w zakresie rachunku bieżącego prowadzi
Bank Gospodarstwa Krajowego.
2. Obsługę bankową Towarzystwa w zakresie rachunków pomocniczych mogą
prowadzić banki, których kapitały zakładowe wynoszą co najmniej 100 000 000 zł, wyłonione
na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych.
Art. 131g. 1. Zarząd Towarzystwa sporządza roczne sprawozdanie z działalności
Towarzystwa za dany rok obrotowy.
2. Rada Towarzystwa zatwierdza roczne sprawozdanie z działalności Towarzystwa za
dany rok obrotowy, o którym mowa w ust. 1.
3. Zatwierdzone roczne sprawozdanie z działalności Towarzystwa za dany rok obrotowy
przekazuje się organowi nadzoru w terminie do 30 czerwca roku następnego.”;
28) art. 136a otrzymuje brzmienie:
„Art. 136a. 1. Kwota, o której mowa w art.136 pkt 5, nie zawiera zobowiązań z tytułu
kosztów świadczeń pokrywanych z rezerwy, o której mowa w art. 130 ust. 3 pkt 2.
2. Instytucja ubezpieczeniowa może wyłączyć z kwoty, o której mowa w art. 136 pkt 5,
koszty innych wybranych świadczeń opieki zdrowotnej.”;
33

29) art. 137 otrzymuje brzmienie:
„Art. 137. 1. Na wniosek organu nadzoru instytucja ubezpieczeniowa o największej
liczbie ubezpieczonych, w porozumieniu z pozostałymi instytucjami ubezpieczeniowymi,
uwzględniając przepisy niniejszego działu oraz przepisy odrębne, przygotowuje projekt
ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zawierający w
szczególności rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej, sposób wyceny, sposób finansowania
oraz warunki ich udzielania.
2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy ustalania standardów postępowania i
procedur medycznych, które są określane przez ministra właściwego do spraw zdrowia na
podstawie odrębnych przepisów.
3. Zarząd instytucji ubezpieczeniowej, o której mowa w ust. 1, nie później niż do dnia
15 kwietnia przesyła projekt, o którym mowa w ust. 1, Naczelnej Radzie Lekarskiej,
Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych i reprezentatywnym organizacjom
świadczeniodawców.
4. Za reprezentatywną organizację, o której mowa w ust. 2, uważa się taką organizację:
1) która zrzesza świadczeniodawców, u których liczba osób zatrudnionych i osób
udzielających świadczeń opieki zdrowotnej wynosi łącznie co najmniej 10 000 osób oraz
2) której organ uprawniony do reprezentowania złoży ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia oświadczenie dotyczące spełniania warunku, o którym mowa w pkt 1, pod rygorem
odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 i 2 Kodeksu karnego, nie później niż do dnia 30
kwietnia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia prowadzi jawny wykaz reprezentatywnych
organizacji świadczeniodawców.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia udostępnia wykaz, o którym mowa w ust. 5,
wraz z oświadczeniami, o których mowa w ust. 4 pkt 2, na stronie internetowej urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia.
7. Projekt, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z podmiotami, o których
mowa w ust. 3, w trybie negocjacji nie później niż do dnia 31 maja. Projekt uważa się za
uzgodniony, jeżeli przedstawiciele wszystkich stron biorących udział w negocjacjach złożą
pod nim własnoręczne podpisy.
8. Zarząd instytucji ubezpieczeniowej, o której mowa w ust. 1, nie później niż do dnia 7
czerwca przesyła ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz organowi nadzoru projekt
uzgodniony w trybie ust. 7, a w przypadku niemożności uzgodnienia projektu - projekt
opracowany zgodnie z ust. 1.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia, po uzyskaniu opinii organu nadzoru, dokonuje
przeglądu projektu, o którym mowa w ust. 1, pod względem zgodności z przepisami prawa
oraz dokonuje niezbędnych wynikających z tego przeglądu zmian w tym projekcie,
niezwłocznie informując o tym instytucje ubezpieczeniowe oraz podmioty, o których mowa w
ust. 3.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ogólne
warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, uwzględniając projekt, o którym
mowa w ust. 1, kierując się dobrem świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia
właściwej realizacji umów.
11. W przypadku nie uzgodnienia projektu, o którym mowa w ust. 1, w terminie, o
którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii organu
34

nadzoru oraz instytucji ubezpieczeniowych, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne
warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się dobrem
świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia właściwej realizacji umów, a także
biorąc pod uwagę treść ustalonych warunków projektu, przekazanych przez instytucję
ubezpieczeniową, o której mowa w ust. 1.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii instytucji
ubezpieczeniowych, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych,
określi, w drodze rozporządzenia, regulamin negocjacji, o których mowa w ust. 7,
uwzględniając konieczność równego traktowania stron tych negocjacji.
13. Zmiana ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
dokonywana jest w trybie określonym w ust. 1-10, nie częściej niż raz na 2 lata, z wyjątkiem
zaistnienia istotnej zmiany uwarunkowań społeczno-gospodarczych udzielania świadczeń
opieki zdrowotnej lub stwierdzonych nieprawidłowości w realizacji tych umów, wynikających
z przepisów wydanych na podstawie ust. 10 albo 11.”;
30) po art. 137 dodaje się art. 137a w brzmieniu:
„Art. 137a. 1. W przypadkach gdy ze względu na dobro ubezpieczonych istnieje
konieczność zapewnienia jednolitego sposobu kontraktowania przez instytucje
ubezpieczeniowe świadczeń opieki zdrowotnej w poszczególnych rodzajach lub zakresach,
organ nadzoru może zwrócić się do instytucji ubezpieczeniowej o największej liczbie
ubezpieczonych o przygotowanie, w porozumieniu z pozostałymi instytucjami
ubezpieczeniowymi, oraz przekazanie w wyznaczonym terminie projektu szczegółowych
warunków zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej we wskazanych
rodzajach lub zakresach świadczeń.
2. Przy opracowywaniu projektu, o którym mowa w ust. 1 zasięga się opinii właściwych
konsultantów krajowych oraz podmiotów wskazanych w art. 137 ust 3.
3. Opinie, o których mowa w ust. 2, są przekazywane zarządowi instytucji
ubezpieczeniowej, o której mowa w ust. 1, w wyznaczonym przez niego terminie, nie
krótszym jednak niż 14 dni. Nie przedłożenie opinii w tym terminie jest równoznaczne z
wydaniem opinii pozytywnej.
4. Organ nadzoru może zalecić stosowanie przez instytucje ubezpieczeniowe
szczegółowych warunków zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w
wybranych rodzajach lub zakresach świadczeń opieki zdrowotnej, uwzględniając projekt, o
którym mowa w ust. 1, jeżeli został przekazany.”;
31) art. 146 otrzymuje brzmienie:
„Art. 146. 1. Zarząd instytucji ubezpieczeniowej określa szczegółowe warunki
zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 137a
ust. 4.
2. Projekt szczegółowych warunków, o których mowa w ust. 1, przedstawia się
samorządom zawodów medycznych działającym na terenach województw, w których
zamieszkują osoby ubezpieczone w danej instytucji ubezpieczeniowej, oraz konsultantom
krajowym, w celu wyrażenia opinii.
3. Opinia, o której mowa w ust. 2, przekazywana jest zarządowi instytucji
ubezpieczeniowej w wyznaczonym przez niego terminie, nie krótszym niż 14 dni. Nie
przedłożenie opinii w tym terminie jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.”;
35

32) art. 154 otrzymuje brzmienie:
„Art. 154. 1. Świadczeniodawca biorący udział w postępowaniu może wnieść do Prezesa
Zarządu instytucji ubezpieczeniowej, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o rozstrzygnięciu
postępowania, odwołanie dotyczące rozstrzygnięcia postępowania. Odwołanie wniesione po
terminie nie podlega rozpatrzeniu.
2. Odwołanie rozpatrywane jest w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. Wniesienie
odwołania wstrzymuje zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej do czasu
jego rozpatrzenia.
3. Po rozpatrzeniu odwołania Prezes Zarządu instytucji ubezpieczeniowej wydaje decyzję
administracyjną uwzględniającą lub oddalającą odwołanie. Sentencja decyzji jest
publikowana w terminie 2 dni od dnia jej wydania na tablicy ogłoszeń oraz na stronie
internetowej instytucji ubezpieczeniowej.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, jest ostateczna. Świadczeniodawcy przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.”;
33) w art. 159 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Instytucja ubezpieczeniowa zamieszcza na swojej stronie internetowej oraz
udostępnia w swojej siedzibie informacje o warunkach zawarcia umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2.
4. Instytucja ubezpieczeniowa informuje o zabezpieczeniu świadczeń opieki
zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, poprzez zamieszczenie informacji na swojej stronie
internetowej.”;
34) art. 160 i 161 uchyla się;
35) dział VII uchyla się;
36) art. 188 otrzymuje brzmienie:
„Art. 188. 1. Instytucja ubezpieczeniowa jest uprawniona do przetwarzania danych
osobowych ubezpieczonych w celu:
1) stwierdzenia istnienia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego;
2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń;
3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
5) rozliczenia ze świadczeniodawcami;
6) rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec instytucji
ubezpieczeniowej;
7) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń zdrowotnych;
8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania ubezpieczonych na świadczenia
zdrowotne oraz leki i wyroby medyczne.
1a. Instytucja ubezpieczeniowa jest uprawniona do przetwarzania danych osobowych
osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, w celu:
1) rozliczania ze świadczeniodawcami;
2) rozliczania dotacji, o której mowa w art. 126 pkt 5;
36

3) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
1b. Instytucja ubezpieczeniowa jest uprawniona do przetwarzania danych osobowych
osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3, w celu rozliczania kosztów refundacji leków.
2. Instytucja ubezpieczeniowa jest uprawniona do przetwarzania danych osobowych
osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji
oraz umów międzynarodowych w celu:
1) potwierdzenia uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej;
2) rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych osobom uprawnionym na
podstawie przepisów o koordynacji;
3) rozliczania z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ponoszonych kosztów
świadczeń opieki zdrowotnej;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
5) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
2a. Instytucja ubezpieczeniowa jest uprawniona do uzyskiwania i przetwarzania danych
osobowych związanych z realizacją zadań zleconych określonych w art. 104.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony do przetwarzania danych
osobowych osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, w celu, o którym mowa w ust. 1
pkt 4-8.
4. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1-3, minister właściwy do spraw zdrowia
i instytucje ubezpieczeniowe mogą przetwarzać następujące dane:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) data urodzenia;
4) płeć;
5) obywatelstwo;
6) tytuł ubezpieczenia w powiązaniu ze zgłoszeniem i wyrejestrowaniem z ubezpieczenia
oraz ze składką;
7) numer PESEL;
8) numer NIP - w przypadku osób, którym nadano ten numer;
9) seria i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość - w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL lub numeru
NIP;
10) adres zamieszkania i adres do korespondencji;
11) adres czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dana
osoba nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania;
12) numer ubezpieczenia;
13) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę;
14) stopień niepełnosprawności - w przypadku członka rodziny;
15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin ważności dokumentu potwierdzającego
uprawnienia osób, o których mowa w art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 46
ust. 1, a także osób posiadających na podstawie odrębnych przepisów szersze
uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej niż wynikające z ustawy;
37

16) dotyczące udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcom, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3;
17) przyczyn udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej;
18) nazwa instytucji właściwej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji;
19) dane dotyczące lekarza lub felczera wystawiającego receptę na refundowane leki lub
wyroby medyczne;
20) dane dotyczące świadczeniodawcy zatrudniającego lekarza lub felczera, o którym mowa
w pkt 19;
21) dane dotyczące apteki realizującej receptę na refundowane leki i wyroby medyczne;
22) data zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego;
23) data wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego;
24) okres, za który opłacono składkę na ubezpieczenie zdrowotne;
25) dane o płatniku składki na ubezpieczenie zdrowotne;
26) typ dokumentu uprawniającego do świadczeń opieki zdrowotnej;
27) data zgonu.
5. Świadczeniodawcy działający w ramach umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej z instytucją ubezpieczeniową obowiązani są do gromadzenia i przekazywania tej
instytucji danych dotyczących udzielanych świadczeń zdrowotnych.
6. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, osoby spośród
wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 2-9, wobec których z uwagi na konieczność zapewnienia
form i metod realizacji zadań stanowiących tajemnicę państwową stosuje się odrębny tryb
przetwarzania danych, o których mowa w ust. 4. Rozporządzenie powinno w szczególności
określać dane osobowe, które będą przetwarzane, sposób ich przetwarzania oraz podmiot
uprawniony do ich gromadzenia i przetwarzania.”;
37) art. 188a otrzymuje brzmienie:
„Art. 188a. W celu realizacji zadań określonych w ustawie instytucja ubezpieczeniowa
jest uprawniona do przetwarzania następujących danych osobowych osób udzielających
świadczeń na podstawie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz ubiegających
się o zawarcie takich umów:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) numer PESEL, a w przypadku jego braku - numer dokumentu potwierdzającego
tożsamość;
4) numer prawa wykonywania zawodu - w przypadku osób, którym nadano ten numer;
5) dotyczących kompetencji zawodowych istotnych z punktu widzenia udzielania świadczeń
opieki zdrowotnej na podstawie umowy z instytucją ubezpieczeniową.”;
38) po art. 189 dodaje się art. 189a w brzmieniu:
„Art. 189a. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej sfinansowane przez instytucje
ubezpieczeniowe podlegają rejestrowaniu i monitorowaniu w informatycznych systemach
ewidencjonowania świadczeń, prowadzonych przez instytucje ubezpieczeniowe.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób prowadzenia informatycznych systemów ewidencjonowania
świadczeń, biorąc pod uwagę zakres danych gromadzonych w systemach
38

informatycznych instytucji ubezpieczeniowych oraz potrzebę wykorzystania danych w
celu efektywnej realizacji zadań tych instytucji”;
39) w art. 190:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, organu nadzoru, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady
Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych
informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, w tym sposób obliczania
średniego czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej,
szczegółowy sposób rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia, instytucjom ubezpieczeniowym lub innemu
podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków publicznych, w
tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji oraz wzory dokumentów,
biorąc pod uwagę zakres zadań wykonywanych przez te podmioty oraz
uwzględniając potrzebę ochrony danych osobowych.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, organu nadzoru, wojewodów i marszałków województw,
określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji gromadzonych w
systemach informatycznych instytucji ubezpieczeniowych oraz zakres sprawozdań
okresowych i sposób ich przekazywania organowi nadzoru, a także minimalny zakres
zbiorczych informacji i sposób ich przekazywania wojewodom i sejmikom
województw, w tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji i wzory
dokumentów, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te podmioty.”;
40) po art. 190 dodaje się art. 190a w brzmieniu:
„Art. 190a. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru
Finansowego oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wskaźnika wynikającego z kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w przypadku, o
którym mowa w art. 14b ust. 1, uwzględniając wysokość tych kosztów, wysokość zbioru
składek brutto z tytułu umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
posiadaczy pojazdów mechanicznych zawieranych zgodnie z przepisami o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze
Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz wysokość wpływów Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego z tytułu opłat za niespełnienie obowiązku zawarcia umów obowiązkowego
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.
2. Wysokość wskaźnika, o którym mowa w ust. 1, określana jest corocznie, w terminie
do 30 września, i ma zastosowanie w roku następnym.
3. Wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, jest ilorazem wysokości kosztów świadczeń opieki
zdrowotnej udzielanych w przypadku, o którym mowa w art. 14b ust. 1, oraz sumy wysokości
zbioru składek brutto, z tytułu umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawieranych zgodnie z przepisami o
ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim
Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych i wysokości wpływów Ubezpieczeniowego
Funduszu Gwarancyjnego z tytułu opłat za niespełnienie obowiązku zawarcia umów
39

obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów
mechanicznych, prognozowanych na rok następny.
4. Na wniosek instytucji ubezpieczeniowej, nie częściej niż co miesiąc, Policja
przekazuje tej instytucji odpłatnie, uwzględniając rzeczywiste koszty przekazania, informacje
odrębne dla każdego zdarzenia o:
1) osobach poszkodowanych na skutek zdarzeń zaistniałych w związku z ruchem pojazdów
mechanicznych obejmujące dla każdej osoby: imię i nazwisko, imię ojca oraz numer
PESEL, a w przypadku nieposiadania numeru PESEL - datę urodzenia i obywatelstwo
oraz numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
2) sprawcach zdarzeń zaistniałych w związku z ruchem pojazdów mechanicznych
obejmujących dla każdej osoby: imię i nazwisko, imię ojca oraz numer PESEL, a w
przypadku nieposiadania numeru PESEL - datę urodzenia i obywatelstwo oraz numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość;
3) tym, czy sprawcą zdarzenia zaistniałego w związku z ruchem pojazdów mechanicznych
była osoba kierująca pojazdem mechanicznym, czy inna osoba;
4) dacie i miejscu zdarzenia zaistniałego w związku z ruchem pojazdów mechanicznych.
5. Jeżeli jest to konieczne dla ustalenia uczestników lub sprawcy zdarzenia, na
zasadach i w zakresie określonym w ust. 4, instytucja ubezpieczeniowa może się zwrócić o
udzielenie informacji również do Krajowego Rejestru Karnego, sądu lub innego organu
prowadzącego postępowanie w sprawie wypadku drogowego.”;
41) w art. 49 ust. 7, art. 132 ust. 1, art. 139 ust. 4, art. 150 ust. 1, art. 151 ust. 6, art. 154
ust. 1, 3, art. 155 ust. 5 występujące w różnych przypadkach wyrazy „dyrektor oddziału
wojewódzkiego Funduszu” zastępuje się użytymi we właściwym przypadku wyrazami
„instytucja ubezpieczeniowa”;
42) w art. 33 ust. 3, art. 34 ust. 2, art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 2, art. 45 ust. 2, art. 47 ust. 1,
1a, art. 63a ust. 2, art. 149 ust. 1 pkt 8, art. 151 ust. 3, art. 153 ust. 5, art. 154 ust. 3,
występujące w różnych przypadkach wyrazy „oddział wojewódzki Funduszu” zastępuje się
użytymi we właściwym przypadku wyrazami „instytucja ubezpieczeniowa”;
43) w art. 51 ust. 1, art. 52 ust. 1, art. 56 ust. 2 pkt 4, art. 84 ust. 2 występujące w różnych
przypadkach wyrazy „oddział wojewódzki Funduszu” zastępuje się użytymi we właściwym
przypadku wyrazami „właściwa instytucja ubezpieczeniowa”;
44) w art. 149 ust. 1 i art. 159 ust. 2 występujące w różnych przypadkach wyrazy „Prezes
Funduszu” zastępuje się użytymi we właściwym przypadku wyrazami „instytucja
ubezpieczeniowa”;
45) w art. 36 ust. 4, 4a, art. 56 ust. 3 występujące w różnych przypadkach wyrazy „Prezes
Funduszu”, zastępuje się użytymi we właściwym przypadku wyrazami „właściwa instytucja
ubezpieczeniowa”;
46) w art. 27 ust. 2, 3, 4, art. 33 ust. 5, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, art. 38 ust. 6, art. 40
ust. 4, 5, art. 41 ust. 4, art. 43 ust. 4, art. 52 ust. 3, art. 55 ust. 6, art. 63 ust. 6, art. 139
40

ust. 5, art. 151 ust. 7, art. 190 ust. 2 wyrazy „Prezesa Funduszu” zastępuje się wyrazami
„organu nadzoru”;
47) w art. 5 pkt 13, 14, 23, 25, 26, 28, art. 46 ust. 2, art. 48 ust. 4, 8, art. 68 ust. 1, 3, 6, 7,
11, 12, art. 72 ust. 2, art. 89, art. 132 ust. 1, 3, 4, 5, art. 133, art. 135 ust. 2, art. 136
pkt 4, 5, art. 139 ust. 1, 2, art. 152 ust. 1, art. 192, art. 192a, art. 193 pkt 4, 6, 7
występujący w różnych przypadkach wyraz „Fundusz” zastępuje się użytymi we właściwym
przypadku wyrazami „instytucja ubezpieczeniowa”;
48) w art. 49 ust. 8, art. 50 ust. 5, art. 53 ust. 1, art. 65 pkt 2 występujący w różnych
przypadkach wyraz „Fundusz” zastępuje się użytymi we właściwym przypadku wyrazami
„właściwa instytucja ubezpieczeniowa”;
49) w art. 14, art. 22 ust. 2, art. 48 ust. 1, art. 189 ust. 2, art. 191 ust. 2 i 3 występujący w
różnych przypadkach wyraz „Fundusz” zastępuje się użytymi we właściwym przypadku
wyrazami „instytucje ubezpieczeniowe”.
Art. 31.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z
2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm. 4 ) w art. 26 w ust. 7b zdanie pierwsze otrzymuje
brzmienie:
„Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały
sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób
niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze
środków pochodzących ze składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zakładowego
funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek
formie.”.
Art. 32.
W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r., Nr 14
poz. 89, z późn. zm. 5 ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 59a w ust. 1 i 5 wyrazy „Narodowego Funduszu Zdrowia” zastępuje się wyrazami
„instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w ustawie z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.), zwanych dalej „instytucjami ubezpieczeniowymi”;
2) w art. 65a ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Wojewoda, przed wyrażeniem zgody, zasięga opinii właściwych organów instytucji
ubezpieczeniowych, które zawarły umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z danym
szpitalem.”;
3) w art. 66a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw zdrowia może powołać konsultantów krajowych spośród
specjalistów z poszczególnych dziedzin medycyny, farmacji oraz innych dziedzin mających
zastosowanie w ochronie zdrowia, do wykonywania zadań opiniodawczych, doradczych i
kontrolnych dla organów administracji rządowej, podmiotów tworzących zakłady opieki
41

zdrowotnej oraz instytucji ubezpieczeniowych, a także do prowadzenia nadzoru nad stroną
merytoryczną doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, szkolenia
podyplomowego farmaceutów oraz osób wykonujących inne zawody medyczne.”;
4) w art. 67:
a) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Podmiot sprawujący nadzór informuje ministra właściwego do spraw zdrowia oraz
właściwe organy instytucji ubezpieczeniowych, które zawarły umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej z danym zakładem opieki zdrowotnej, o podjętych działaniach i stanie ich
realizacji.”,
b) ust 9 i10 otrzymują brzmienie:
„9. W celu uzyskania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 8, świadczeniodawca
składa wniosek do instytucji ubezpieczeniowych, z którymi zawarł umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, wraz z wykazem udzielonych świadczeń.
10. Koszty świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 6, pokrywają instytucje
ubezpieczeniowe, które zawarły umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z danym
świadczeniodawcą, do wysokości środków przeznaczonych na ten cel w planie finansowym.”
5) w art. 70d w ust. 2 i 3 wyrazy „Narodowy Fundusz Zdrowia” zastępuje się wyrazami
„instytucje ubezpieczeniowe”.
Art. 33.
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z
2000 r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm. 6 ) w art. 17 w ust. 1 pkt 4p otrzymuje brzmienie:
„4p) dochody instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.), w części przeznaczonej na
cele statutowe,”.
Art. 34.
W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz.
535, z późn. zm. 7 ) w art. 10c w ust. 2 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) członkiem organów statutowych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,
o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.),
6) pracownikiem instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w
pkt 5.”.
Art. 35.
W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. Nr 226,
poz. 1943, z późn. zm. 8 ) w art. 45 w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru
Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej
określi, w drodze rozporządzenia:”.
Art. 36.
42

W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. z 2004 r., Nr 125,
poz. 1317, z późn. zm. 9 ) w art. 7 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, Kasą Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i
Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zespołami do spraw
orzekania o niepełnosprawności oraz instytucjami powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z
późn. zm.);”.
Art. 37.
W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z
2007 r., Nr 11, poz. 74, z późn. zm. 10 ) w art. 76 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) ubezpieczenie zdrowotne od instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego”, o
których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.),”.
Art. 38.
W ustawie z dnia z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z późn. zm. 11 )
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 2-4a otrzymują brzmienie:
„2. Ceny urzędowe ustala się również na produkty lecznicze i wyroby medyczne
nabywane bezpośrednio od wytwórcy lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej przez
zakłady lecznictwa zamkniętego, w celu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej
wykonywanych w ramach umów zawartych z instytucjami powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.),
zwanymi dalej „instytucjami ubezpieczeniowymi”.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru
Ubezpieczeń Zdrowotnych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów leczniczych i
wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności istotny
udział kosztów danego produktu leczniczego lub wyrobu medycznego w kosztach świadczeń
opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń
Zdrowotnych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zawierający ceny urzędowe hurtowe
i detaliczne w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w
ust. 1, biorąc pod uwagę stanowiska wyrażone przez Zespół, o którym mowa w art. 7 ust. 1,
a także mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców
zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi produktami i wyrobami oraz biorąc pod uwagę
możliwości płatnicze instytucji ubezpieczeniowych, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7
ust. 3.
4a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń
Zdrowotnych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz cen urzędowych hurtowych w
odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w ust. 2, jeżeli
nabywane są przez zakłady lecznictwa zamkniętego na zasadach określonych w art. 42 ust.
43

1 pkt 1a ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53,
poz. 533, z późn. zm.) lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej, mając na względzie
równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i
obrotem tymi produktami i wyrobami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze instytucji
ubezpieczeniowych, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7 ust. 3 pkt 1-8.”;
2) w art. 7:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W skład Zespołu wchodzi po trzech przedstawicieli ministra właściwego do spraw
zdrowia, ministra właściwego do spraw finansów publicznych i ministra właściwego do spraw
gospodarki. W pracach Zespołu mogą uczestniczyć przedstawiciele instytucji
ubezpieczeniowych, wyłonieni w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie
ust. 8 pkt 4. Członkowie Zespołu, ich małżonkowie, zstępni i wstępni w linii prostej oraz
osoby, z którymi członkowie Zespołu pozostają w stosunkach osobistych tego rodzaju, że
mogłyby wywołać wątpliwości co do ich bezstronności, oraz osoby niebędące członkami
Zespołu, którym zlecono przygotowanie ekspertyz i innych opracowań dla Zespołu, nie mogą
być właścicielami, posiadać akcji lub udziałów oraz zasiadać w organach spółek i
przedsiębiorstw zajmujących się wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi i wyrobami
medycznymi.”,
b) w ust. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) tryb wyłaniania przedstawicieli instytucji ubezpieczeniowych.”.
Art. 39.
W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz.U. z 2004 r., Nr 144, poz.
1529, z późn. zm. 12 ) w art. 47 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) reprezentowanie samorządu wobec organów państwowych i samorządowych,
sądów, instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.), innych instytucji i
organizacji;”.
Art. 40.
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz.U. Nr 126,
poz. 1384, z późn. zm. 13 ):
1) w: art. 6 ust. 6, art. 16 ust. 1 i art. 18 ust. 4 wyrazy „Narodowy Fundusz Zdrowia”
zastępuje się wyrazami „instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których
mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.)”;
2) art. 6 ust. 9, art. 16 ust. 5, art. 19 ust. 6, art. 29 ust. 3 i art. 31 ust. 5 uchyla się.
Art. 41.
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271
j.t.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 7 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:
44

„c) sposób potwierdzania przez instytucję powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,
o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.),
zwaną dalej „instytucją ubezpieczeniową”, okoliczności, o których mowa w art. 36 ust.
4 tej ustawy,”;
2) w art. 42 w ust. 1 w pkt 1a lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) zakładom lecznictwa zamkniętego w zakresie produktów leczniczych stosowanych
przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w ramach umów
zawartych z instytucjami ubezpieczeniowymi;”;
3) w art. 103 w ust. 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) pomimo uprzedzenia, uniemożliwiono lub utrudniono wykonywanie czynności
urzędowych przez Inspekcję Farmaceutyczną, instytucję ubezpieczeniową lub Prezesa
Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych”,
b) pkt 4a otrzymuje brzmienie:
„4a) apteka przekazuje, z wyłączeniem Inspekcji Farmaceutycznej i instytucji
ubezpieczeniowych oraz Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, dane
umożliwiające identyfikację indywidualnego pacjenta, lekarza lub
świadczeniodawcy;”.
Art. 42.
W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym
Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r.
Nr 124, poz. 1152 z późn. zm. 14 ) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 43a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 43a. 1. Zakłady ubezpieczeń wykonujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
działalność w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych przekazują do Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o którym mowa
w ustawie z dnia --- 2008 r. o państwowym nadzorze nad systemem powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego:
1) opłatę ryczałtową określaną jako iloczyn wysokości zbioru składek brutto za dany
miesiąc z tytułu umów obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów
mechanicznych oraz wskaźnika, o którym mowa art. 190a ust. 1 ustawy z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.);
2) informację o wysokości zbioru składek brutto, o których mowa w pkt 1.”;
2) art. 119a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 119a. 1. Fundusz przekazuje do Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o
którym mowa w ustawie z dnia --- 2008 r. o państwowym nadzorze nad systemem
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego:
1) opłatę ryczałtową określaną jako iloczyn wysokości wpływów za dany miesiąc z
tytułu opłat za niespełnienie obowiązku zawarcia umów obowiązkowego
ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz wskaźnika, o którym
45

mowa w art. 190a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
2) informację o wysokości wpływów, o których mowa w pkt 1.”;.
Art. 43.
W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 139, poz. 992, z
późn. zm. 15 ) w art. 16 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w instytucji
zapewniającej całodobowe utrzymanie, jeżeli pobyt osoby i udzielane przez tę instytucję
świadczenia częściowo lub w całości finansowane są z budżetu państwa albo ze środków
pochodzących ze składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne.”.
Art. 44.
W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z
późn. zm. 16 ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 ust. 1 pkt 10, art. 12 ust. 3 pkt 6, art. 18 ust. 3 pkt 1, art. 22 ust. 2 pkt 7, art. 49
ust. 1 pkt 16, występujące w różnych przypadkach wyrazy „Narodowy Fundusz Zdrowia”
zastępuje się użytymi we właściwym przypadku wyrazami „Publiczne Towarzystwa
Ubezpieczeń Zdrowotnych”;
2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Sektor finansów publicznych dzieli się na podsektory:
1) rządowy, obejmujący organy władzy publicznej, organy kontroli państwowej i ochrony
prawa, sądy i trybunały, organy administracji rządowej, Polską Akademię Nauk i
tworzone przez nią jednostki organizacyjne oraz jednostki wymienione w ust. 1 pkt 3-8 i
12, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest organ administracji
rządowej albo inna jednostka zaliczana do podsektora rządowego;
2) samorządowy, obejmujący jednostki samorządu terytorialnego, ich organy oraz
związki i jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 pkt 3, 4, 7, 8 i 12, dla których
organem założycielskim lub nadzorującym jest jednostka samorządu terytorialnego;
3) ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, obejmujący jednostki wymienione w ust. 1
pkt 9 i 10.”;
Art. 45.
W ustawie z dnia 1 lipca 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Narodowy program
zwalczania chorób nowotworowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 143, poz.1200, z późn. zm. 17 ) w art. 6
w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przedstawiciel Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych;”.
Art. 46.
W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach
ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1399,
z późn. zm. 18 ) w art. 22 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) pracownikiem instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
46

środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.), świadczeniodawcy, o
którym mowa w pkt 3, gminy uzdrowiskowej lub zakładu lecznictwa uzdrowiskowego;”.
Art. 47.
W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz.
1485, z późn. zm. 19 ) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, są finansowane ze środków własnych
podmiotów wykonujących zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii, środków
przeznaczonych na realizację programów zdrowotnych finansowanych z części budżetu
państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, oraz środków
pochodzących ze składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne.”.
Art. 48.
W ustawie z dnia z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych
świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz.U. z 2006 r. Nr 149, poz. 1076, z późn.
zm. 20 ) art. 10f otrzymuje brzmienie:
„Art. 10f. 1. Ze świadczeniodawcami, z którymi zawarto umowy zgodnie z art. 10c ust. 1
i 3, i których oferta została wybrana w trybie, o którym mowa w art. 139 ust. 1 ustawy o
świadczeniach, instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego są obowiązane
zawrzeć umowy, w których suma kwot zobowiązań, o których mowa w art. 136 pkt 5 ustawy
o świadczeniach, będzie nie niższa niż suma kwot zobowiązań, o których mowa w art. 136
pkt 5 ustawy o świadczeniach, wynikających z umów zawartych na 2008 r. według stanu na
dzień 1 stycznia 2008 r., z zastrzeżeniem art. 10g ust. 4.
2. Ze świadczeniodawcami, z którymi zawarto umowy zgodnie z art. 10c ust. 2, i z
którymi zawiera się umowy w trybie, o którym mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 ustawy o
świadczeniach, instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego są obowiązane
zawrzeć umowy, w których stawka kapitacyjna będzie nie niższa niż stawka kapitacyjna
wynikająca z umów zawartych na 2008 r. według stanu na dzień 1 stycznia 2008 r., z
zastrzeżeniem art. 10g ust. 4.”
Art. 49.
W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z
2006 r. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm. 21 ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„3. Wojewoda w uzgodnieniu z Publicznym Towarzystwem Ubezpieczeń Zdrowotnych, o
którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.), zwanym
dalej „Publicznym Towarzystwem”, które wstąpiło w prawa i obowiązki oddziału
wojewódzkiego Funduszu działającego na terenie danego województwa, umieszcza w
planie:”;
2) art. 22 otrzymuje brzmienie:
„Art. 22. Zatwierdzony plan jest podstawą do zawierania przez odpowiednie organy
instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w ustawie z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
47

publicznych, zwanych dalej „instytucjami ubezpieczeniowymi”, umów na wykonywanie
medycznych czynności ratunkowych, z zastrzeżeniem art. 49 ust. 2.”;
3) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Właściwy organ instytucji ubezpieczeniowej po zawarciu umów na wykonywanie
medycznych czynności ratunkowych oraz umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z
dysponentami jednostek, przekazuje wojewodzie dane o jednostkach systemu, o których
mowa w art. 32 ust. 1, w zakresie określonym w przepisach o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”;
4) w art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Jeżeli świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej w
ramach wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 2, nie są finansowane przez instytucję
ubezpieczeniową na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przepisy
art. 19 ust. 2-6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych stosuje się odpowiednio.”;
5) w art. 46 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W terminie w terminie do dnia 15 czerwca, minister właściwy do spraw finansów
publicznych przekazuje instytucjom ubezpieczeniowym informację o wysokości środków na
finansowanie, o którym mowa w ust. 1, które będą ujęte w projekcie ustawy budżetowej.”;
6) art. 47 otrzymuje brzmienie:
„Art. 47. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez szpitalne oddziały ratunkowe
oraz jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń
opieki zdrowotnej niezbędnych dla ratownictwa medycznego są finansowane na zasadach i
w trybie określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, w ramach środków określonych w planach
finansowych instytucji ubezpieczeniowych.”;
7) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. 1. Wojewoda powierza przeprowadzenie postępowania o zawarcie umów z
dysponentami zespołów ratownictwa medycznego na wykonywanie zadań zespołów
ratownictwa medycznego, zawieranie, rozliczanie i kontrolę wykonania tych umów
Publicznemu Towarzystwu, które wstąpiło w prawa i obowiązki oddziału wojewódzkiego
Funduszu działającego na terenie danego województwa.
2. Publiczne Towarzystwo zawiera umowy, o których mowa w ust. 1, na podstawie planu
oraz w ramach środków przewidzianych w budżecie państwa, w części, której dysponentem
jest wojewoda, ujętych w planie finansowym Publicznego Towarzystwa.
3. Środki na finansowanie umów, o których mowa w ust. 1, wojewoda przekazuje
Publicznemu Towarzystwu w formie dotacji celowej w trybie i na zasadach określonych w
przepisach o finansach publicznych w celu zapewnienia finansowania zadań zespołów
ratownictwa medycznego na terenie województwa.
4. Koszty medycznych czynności ratunkowych wykonanych w roku poprzednim mogą
być pokrywane ze środków finansowych przekazanych Publicznemu Towarzystwu, w formie
dotacji celowej, w roku następnym.
48

5. Do postępowania w sprawie zawarcia umów, o których mowa w ust. 1, ich zawierania,
rozliczania i kontroli stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
6. Publiczne Towarzystwo informuje wojewodę o wszelkich nieprawidłowościach
związanych z wykonywaniem umów, o których mowa w ust. 1, przez zespoły ratownictwa
medycznego.
7. Publiczne Towarzystwo, działając w porozumieniu z wojewodą, może rozwiązać
umowę na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych w związku z nie
wywiązywaniem się lub nienależytym wywiązywaniem się zespołów ratownictwa
medycznego z obowiązków wynikających z zawartej umowy.”.
Art. 50.
W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów
bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. z 2007 r., Nr
63, poz. 425, z późn. zm.) w art. 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) Prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych i jego zastępcy;”.
Rozdział 6
Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe
Art. 51.
1. Likwiduje się Narodowy Fundusz Zdrowia, o którym mowa w ustawie, o której mowa
w art. 30, w brzmieniu dotychczasowym, zwany dalej „Funduszem”.
2. Oddziały wojewódzkie Funduszu wchodzą w skład Towarzystw:
1) Pomorski, Warmińsko-Mazurski i Kujawsko-Pomorski Oddziały Wojewódzkie
Funduszu – Towarzystwa z siedzibą w Gdańsku;
2) Opolski i Śląski Oddziały Wojewódzkie Funduszu – Towarzystwa z siedzibą
w Katowicach;
3) Małopolski i Podkarpacki Oddziały Wojewódzkie Funduszu – Towarzystwa z
siedzibą w Krakowie;
4) Łódzki i Świętokrzyski Oddziały Wojewódzkie Funduszu –Towarzystwa z
siedzibą w Łodzi;
5) Wielkopolski i Zachodniopomorski Oddziały Wojewódzkie Funduszu –
Towarzystwa z siedzibą w Poznaniu;
6) Mazowiecki, Lubelski i Podlaski Oddziały Wojewódzkie Funduszu – Towarzystwa
z siedzibą w Warszawie;
7) Dolnośląski i Lubuski Oddziały Wojewódzkie Funduszu – Towarzystwa z siedzibą we
Wrocławiu.
3. Osoby ubezpieczone w Funduszu, zarejestrowane w odpowiednich oddziałach
wojewódzkich Funduszu, stają się ubezpieczonymi odpowiednich Towarzystw.
4. Odpowiednie oddziały wojewódzkie Funduszu stają się oddziałami regionalnymi
Towarzystwa. Statut Towarzystwa może postanowić inaczej.
5. Bilans otwarcia Towarzystwa sporządza się na podstawie bilansów zamknięcia
odpowiednich oddziałów wojewódzkich Funduszu. Fundusz zapasowy Funduszu przechodzi
49

na fundusze zapasowe Towarzystw w wysokościach proporcjonalnych do wysokości
planowanych na dany rok obrotowy kosztów świadczeń opieki zdrowotnej Towarzystw.
Art. 52.
1. Towarzystwa wstępują w prawa i obowiązki Funduszu wykonywane przez
odpowiednie oddziały wojewódzkie Funduszu.
2. Mienie Funduszu będące w dyspozycji oddziału wojewódzkiego Funduszu staje się
z dniem wejścia w życie ustawy z mocy prawa mieniem odpowiedniego Towarzystwa.
3. Mienie Funduszu będące w dyspozycji Centrali Funduszu staje się z dniem wejścia w
życie ustawy z mocy prawa mieniem Skarbu Państwa będącym w dyspozycji Prezesa
Urzędu.
4. W przypadku umów zawartych przez Centralę Funduszu na rok 2010 w miejsce
Funduszu z dniem wejścia w życie ustawy wstępuje Skarb Państwa reprezentowany przez
Prezesa Urzędu. Koszty wynikające z realizacji tych umów zostaną pokryte ze środków
pochodzących z wpłat, o których mowa w art. 15 ust. 5.
5. Umowy, na podstawie których Fundusz nabył prawo do używania nieruchomości,
wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że w terminie 2
miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie odpowiednio Zarząd Towarzystwa albo Prezes
Urzędu oświadczy drugiej stronie umowy, że pozostaje nią związany. Oświadczenie składa
się na piśmie pod rygorem nieważności. Nie dotyczy to umów, na podstawie których
Fundusz nabył własność lub użytkowanie wieczyste nieruchomości.
6. Zobowiązania Funduszu wynikające z kosztów świadczeń opieki zdrowotnej
uzyskanych przez świadczeniobiorców za granicą, na podstawie przepisów o koordynacji, do
dnia 31 grudnia 2009 r., przejmuje Towarzystwo, w którego skład wszedł oddział wojewódzki
Funduszu, który wystawił świadczeniobiorcy dokument uprawniający do takich świadczeń.
7. Roszczenia Funduszu wynikające z udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej osobom
uprawnionym na podstawie przepisów o koordynacji przejmuje Towarzystwo, w którego
skład wszedł oddział wojewódzki Funduszu, którego Dyrektor zawarł umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej ze świadczeniodawcą udzielającym takich świadczeń danej
osobie uprawnionej na podstawie przepisów o koordynacji.
8. Przejście praw i mienia Fundusz na Towarzystwa i Skarb Państwa następuje
nieodpłatnie oraz jest wolne od podatków i opłat.
Art. 53.
1. Postępowania z zakresu nadzoru prowadzone przez ministra właściwego do spraw
Zdrowia wszczęte i nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, prowadzi się na
podstawie nowych przepisów.
2. Dane oraz dokumenty, związane z postępowaniami, o których mowa w ust. 1
zostaną niezwłocznie przekazane przez ministra właściwego do spraw zdrowia Prezesowi
Urzędu po zakończeniu tych postępowań. Przekazanie następuje na podstawie protokołu
zdawczo-odbiorczego.
Art. 54.
1. Zarządzenia Prezesa Funduszu, wydane na podstawie art. 146 i art. 159 ust. 2
ustawy, o której mowa w art. 30, w brzemieniu dotychczasowym, pozostają w mocy w
odniesieniu do zasad zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przez
50

Towarzystwa do czasu wejścia w życie nowych zarządzeń, wydanych przez Towarzystwa na
podstawie art. 146 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2. Postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
które nie zostały zakończone do dnia likwidacji Funduszu, prowadzone są przez osoby, o
których mowa w art. 59 ust. 6.
3. Na rok 2010 Towarzystwo zawiera umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
z wyjątkiem lecznictwa uzdrowiskowego, ze świadczeniodawcami mającymi siedzibę na
obszarze działania oddziałów wojewódzkich Funduszu, które weszły w jego skład, chyba że
zawarcie umowy z innym świadczeniodawcą jest niezbędne dla zapewnienia określonych
świadczeń opieki zdrowotnej osobom ubezpieczonym w danym Towarzystwie.
Art. 55.
1. Postępowania dotyczące indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia
zdrowotnego, które nie zostały zakończone do dnia 31 grudnia 2009 r., prowadzone są przez
Prezesa Zarządu Towarzystwa, które przejęło obowiązki odpowiedniego oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
2. Wnioski złożone do dnia 31 grudnia 2009 r. zgodnie z przepisami art. 25 i 26 ustawy,
o której mowa w art. 30, w brzmieniu dotychczasowym, rozpatrywane są zgodnie z
przepisami art. 25 i 26 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
3. W przypadku określonym w ust. 2 przez wydanie zgody Prezesa Funduszu,
określonej w art. 25 i 26 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu dotychczasowym,
rozumie się odpowiednio wydanie zgody przez prezesa zarządu instytucji ubezpieczeniowej
oraz wydanie zgody przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Wnioski, o których mowa w art. 26 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu
dotychczasowym, których rozpatrywanie nie zostało zakończone do dnia 31 grudnia 2009 r.,
zostają niezwłocznie przekazane do rozpatrzenia przez ministra właściwego do spraw
zdrowia.
5. W przypadkach toczących się postępowań przed sądami administracyjnymi w miejsce
Prezesa Funduszu oraz dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu, z dniem wejścia w
życie ustawy, wstępuje Prezes Zarządu odpowiedniego Towarzystwa.
6. W przypadku, gdy koszty wynikające z wydania przez Prezesa Funduszu zgody,
o której mowa w art. 25 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu dotychczasowym, nie
zostały rozliczone do dnia 31 grudnia 2009 r., koszty te pokrywa Towarzystwo, przejmujące
obowiązki oddziału wojewódzkiego Funduszu, który prowadził postępowanie w sprawie
wniosku o wydanie tej zgody.
7. W przypadku, gdy koszty wynikające z wydania przez Prezesa Funduszu zgody,
o której mowa w art. 26 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu dotychczasowym, nie
zostały rozliczone do dnia 31 grudnia 2009 r., koszty te pokrywa minister właściwy do spraw
zdrowia.
Art. 56.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia podejmie działania zmierzające do powołania
Urzędu Nadzoru, w szczególności utworzy, w drodze zarządzenia, Biuro do spraw powołania
Urzędu Nadzoru.
51

2. Do pracowników Biura, o którym mowa w ust. 1, w zakresie określania stanowisk,
wymaganych kwalifikacji zawodowych, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz
szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń stosuje się odpowiednio
przepisy dotyczące członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach podległych
ministrom, za wyjątkiem osób zajmujących wysokie stanowiska państwowe, do których
stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o
Państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz.
1217 z późn zm.)
3. Pracownicy Biura do spraw powołania Urzędu Nadzoru z dniem wejścia w życie
ustawy stają się pracownikami Urzędu Nadzoru.
Art. 57.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad organizowaniem
Towarzystw.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje działania konieczne do realizacji celów
ustawy, a w szczególności:
1) powołuje Komisję Inwentaryzacyjną w celu ustalenia mienia Funduszu, które zostanie
przekazane do Towarzystw, w tym określenia, które ze składników majątkowych
pochodzą z mienia Skarbu Państwa;
2) sporządza wykazy mienia Funduszu oraz wszystkich jego jednostek organizacyjnych, w
tym odrębny wykaz mienia Skarbu Państwa, które zostało przejęte przez Fundusz;
3) przygotowuje przejęcie przez Towarzystwa i Skarb Państwa wszelkich praw
majątkowych i niemajątkowych Funduszu oraz jego jednostek organizacyjnych;
4) dostosowuje istniejący system organizacyjny Funduszu do potrzeb Towarzystw,
powołanych niniejsza ustawą;
5) powołuje zespół do spraw realizacji zadań wymienionych w pkt 1-4.
3. Wartość netto mienia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, które do chwili
likwidacji Funduszu nie było zaliczone na jego fundusz podstawowy, zalicza się na fundusz
podstawowy Towarzystwa.
4. Prezes Funduszu jest zobowiązany do współdziałania z ministrem właściwym do
spraw zdrowia przy realizacji zadań określonych w ust. 2 oraz do podejmowania wszelkich
działań koniecznych do realizacji celów ustawy, w szczególności do:
1) opracowania projektów planów finansowych Towarzystw na rok 2010, uwzględniając
plan finansowy Funduszu na 2010 r.;
2) opracowania projektów rozwiązań umożliwiających integrację systemów
informatycznych Towarzystw;
3) opracowania projektów statutów Towarzystw.
5. Prezes Funduszu przekazuje projekty, o których mowa w ust. 4 pkt 1-3, ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia, w terminie do 15 grudnia 2009 r.
Art. 58.
Towarzystwa i Prezes Urzędu przejmują odpowiednie zbiory danych prowadzone przez
Fundusz, w tym zbiory danych osobowych.
Art. 59.
52

1. Do czasu uchwalenia statutu przez Radę Towarzystwa Towarzystwo działa na
podstawie tymczasowego statutu, który nadaje mu minister właściwy do spraw zdrowia,
uwzględniając projekt, o którym mowa w art. 57 ust. 4 pkt 3.
2. Do czasu powołania Zarządu Towarzystwa, zgodnie z art. 111 ustawy, o której mowa
w art. 30, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, działa tymczasowy Zarząd Towarzystwa.
3. W skład tymczasowego Zarządu Towarzystwa wchodzą dyrektorzy odpowiednich
oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz osoba wskazana przez ministra właściwego do
spraw zdrowia. Funkcję Prezesa tymczasowego Zarządu Towarzystwa pełni dyrektor
oddziału wojewódzkiego Funduszu, którego siedziba stała się siedzibą Towarzystwa.
4. Wygasa kadencja Rady Funduszu oraz wygasają stosunki pracy Prezesa i Zastępców
Prezesa Funduszu.
5. Do dnia powołania Rady Towarzystwa jej funkcję pełnią połączone Rady
odpowiednich oddziałów wojewódzkich Funduszu.
6. Funkcję kierowników oddziałów regionalnych Towarzystwa, do czasu powołania
nowych kierowników zgodnie ze statutem Towarzystwa, pełnią osoby wyznaczone przez
tymczasowy Zarząd Towarzystwa.
Art. 60.
1. Pracownicy oddziałów wojewódzkich Funduszu stają się, z mocy prawa,
pracownikami odpowiednich Towarzystw.
2. Pracownicy Centrali Funduszu stają się, z mocy prawa, pracownikami Urzędu
Nadzoru, z zastrzeżeniem art. 61.
Art. 61.
1. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w art. 60 ust. 2, wygasają:
1) po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - jeżeli przed upływem 2 miesięcy
od dnia wejścia ustawy w życie nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub
płacy na dalszy okres, albo
2) w razie odmowy przyjęcia nowych warunków pracy lub płacy, o których mowa w pkt 1,
przez pracownika w terminie nie późniejszym niż 2 tygodnie przed upływem 3 miesięcy
od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Pracodawca obowiązany jest powiadomić na piśmie pracownika odpowiednio o
terminie wygaśnięcia stosunku pracy i o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy
i płacy.
3. Pracownicy, o których mowa w art. 60 ust. 2, zachowują uprawnienia pracownicze
wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy przed dniem wejścia w
życie ustawy, do dnia:
1) wymienionego w ust. 1 pkt 2 - jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy lub płacy na
dalszy okres, albo
2) wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo
3) wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3.
4. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub
wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom przysługuje odprawa, o której mowa
w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z
pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz.
844, z późn. zm.).
53

Art. 62.
1. Sprawozdania Funduszu za 2009 sporządza:
1) sprawozdanie finansowe, roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego oraz
sprawozdanie z działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu – odpowiednie
Towarzystwo;
2) sprawozdanie finansowe, roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego oraz
sprawozdanie z działalności Centrali, roczne sprawozdanie z wykonania planu
finansowego, sprawozdanie z działalności oraz łączne sprawozdanie finansowe
Narodowego Funduszu Zdrowia – Prezes Urzędu.
2. Towarzystwa przekazują Prezesowi Urzędu sprawozdania, o których mowa w ust. 1
pkt 1, w terminie do 5 marca 2010 r.
3. Podziału wyniku finansowego za 2009 r. Funduszu dokona Prezes Urzędu,
uwzględniając w szczególności, iż zatwierdzony zysk netto powiększy fundusze zapasowe
Towarzystw, natomiast fundusze zapasowe Towarzystw zostaną pomniejszone
o zatwierdzoną stratę netto. Niepokryta strata netto zostanie przypisana poszczególnym
Towarzystwom proporcjonalnie do wysokości planowanych na 2010 r. kosztów świadczeń
opieki zdrowotnej.
Art. 63.
1. Plany finansowe Towarzystw na rok 2010 ustala minister właściwy do spraw zdrowia,
uwzględniając projekty planów finansowych, o których mowa w art. 57 ust. 4 pkt 1, w
terminie do 31 grudnia 2009 r. Zmiana planu finansowego Towarzystwa na 2010 r.
następuje zgodnie z art. 131 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą.
2. Pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami za zwłokę Zakład
Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują w
roku 2010 do Towarzystw z uwzględnieniem wskaźników procentowych udziału przychodów
poszczególnych Towarzystw w przychodach ogółem Towarzystw. Minister właściwy do
spraw zdrowia, na podstawie planów finansowych Towarzystw na 2010 r., o których mowa w
ust. 1, ustali i przekaże do ZUS i KRUS, w terminie do 31 grudnia 2009 r., wskaźniki
procentowe udziału przychodów poszczególnych Towarzystw w przychodach ogółem
Towarzystw.
3. Przepisy art. 128 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do planu finansowego Towarzystwa na 2011 r.
4. W roku 2011 wyrównaniu finansowemu podlega 80% przychodów Towarzystwa
pochodzących z należnych składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, natomiast w
roku 2012 – 90 %.
Art. 64.
Akty wykonawcze wydane na podstawie: art. 13a, art. 26a, art. 27 ust. 2, 3, 4, art. 33 ust. 5,
art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, art. 38 ust. 6, art. 40 ust. 4, 5, art. 41 ust. 4, art. 43 ust. 4,
art. 52 ust. 3, art. 55 ust. 6, art. 63 ust. 6, art. 87 ust. 11 i 12, art. 137 ust. 9, art. 139 ust. 5,
art. 151 ust. 7, art. 180, art. 190 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu
dotychczasowym, zachowują moc do czasu wydania aktów wykonawczych na podstawie:
art. 27 niniejszej ustawy oraz art. 13a, art. 25 ust. 8, art. 26 ust. 5, art. 27 ust. 2, 3, 4, art. 33
54

ust. 5, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, art. 38 ust. 6, art. 40 ust. 4, 5, art. 41 ust. 4, art. 43
ust. 4, art. 52 ust. 3, art. 55 ust. 6, art. 63 ust. 6, art. 87 ust. 12, art. 137 ust. 10, art. 139
ust. 5, art. 151 ust. 7, art. 190 ustawy, o której mowa w art. 30, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą.
Art. 65.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., z wyjątkiem:
1) art. 30: pkt 10 w zakresie art. 25 ust. 8, pkt 11 w zakresie art. 26 ust. 5, pkt 24 w
zakresie art. 87 ust. 12, oraz art. 58 i art. 59 ust. 1, 2, 4 i 5, które wchodzą w życie z
dniem ogłoszenia;
2) art. 30 pkt 7 i 18, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.;
3) art. 30 pkt 2 lit. d, pkt 19 w zakresie art. 67 ust. 3, pkt 24 w zakresie art. 87 ust. 7,
pkt 27 w zakresie art. 97 ust. 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.;
4) art. 30 pkt 27 w zakresie art. 96 ust. 1 pkt 2, który wchodzi w życie 1 stycznia
2012 r.
55

UZASADNIENIE
Niniejszy projekt ustawy stanowi realizację jednego z punktów programu Rządu RP
w dziedzinie ochrony zdrowia – o czym była mowa zarówno w expose Prezesa Rady
Ministrów z dnia 23 listopada 2007 r., jak również w „Informacji Rządu na temat obecnej
sytuacji ochrony Zdrowia w Polsce” (druk sejmowy 176 z dnia 23 stycznia 2008 r.) – jakim
jest decentralizacja i demonopolizacja instytucji płatnika w ramach systemu powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego.
Powyższy kierunek zmian został poparty również przez uczestników „Białego Szczytu”, co
znalazło swoje odzwierciedlenie w Rekomendacjach Konferencji „Białego Szczytu” z dnia 17
marca 2008 r., gdzie stwierdzono, iż „docelowo, uczestnicy widzą potrzebę budowania
takiego systemu, który pozwalałby na przejmowanie zadań powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego przez konkurujących ubezpieczycieli publicznych i niepublicznych
z zachowaniem zasady solidaryzmu społecznego”.
Za zasadnością przyjęcia rozwiązania polegającego na demonopolizacji płatnika
finansującego udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej opowiedział się także Rzecznik Praw
Obywatelskich w swoich propozycjach kierowanych do Ministra Zdrowia.
Decentralizacja i demonopolizacja płatnika świadczeń opieki zdrowotnej ma na celu przede
wszystkim polepszenie sytuacji ubezpieczonych, którzy będą mieli większy wpływ na sposób
rozdysponowywania środków finansowych pochodzących z ich składek na powszechne
ubezpieczenie zdrowotne. Ubezpieczeni (a w konsekwencji również pacjenci) powinni mieć,
poprzez możliwość wyboru płatnika, wpływ na to, w jaki sposób wydawane będą pieniądze z
ich składek.
Funkcjonowanie kilku instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego przyczyni się do
optymalizacji zarządzania systemem zabezpieczania świadczeń opieki zdrowotnej dla
ubezpieczonych, poprzez:
- zwiększenie elastyczności systemu, umożliwiającej szybkie dostosowanie funkcjonowania
kilku mniejszych instytucji do zachodzących zmian;
- podniesienie stopnia trafności decyzji, gdyż będą one podejmowane bliżej szczebla
wykonawczego.
Szybko zmieniające się otoczenie (dynamiczny rozwój nauk medycznych, postęp techniczny)
przy jednoczesnej dynamicznej sytuacji zdrowotnej ubezpieczonych (zwiększających się,
zróżnicowanych potrzeb zdrowotnych) wymagają od organizacji szybkiego dostosowywania
się do nowych warunków. Zatem jej działania muszą cechować się wysokim poziomem
elastyczności, co ściśle wiąże się z wielkością organizacji, a efektywne zarządzanie dużymi
instytucjami jest często bardzo utrudnione.
Podział Narodowego Funduszu Zdrowia na kilka mniejszych instytucji powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego, a z czasem dopuszczenie innych ubezpieczycieli
(niepublicznych) do funkcjonowania na rynku ubezpieczeń zdrowotnych, powinny
doprowadzić do optymalizacji działania całego systemu.
W sytuacji, w której powstawać będzie konkurencyjny rynek ubezpieczeń zdrowotnych,
potrzebny będzie Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, nadzorujący i kontrolujący
instytucje ubezpieczeniowe.
56

Propozycja utworzenia odrębnego nadzoru wynika również z konieczności wzmocnienia
nadzoru państwa nad systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, gdzie
wysokość wydatkowanych środków publicznych sięga już ok. 50 mld zł.
Należy zwrócić uwagę, że obecnie nadzór w tym zakresie jest podzielony pomiędzy różne
instytucje. Nadzór nad NFZ sprawują Minister Zdrowia i Minister Finansów, a ponadto
szereg zadań nadzorczych i regulacyjnych w odniesieniu do oddziałów wojewódzkich pełni
Centrala NFZ. Propozycja ujednolicenia nadzoru i umieszczenie w jednej instytucji powinna
doprowadzić do zwiększenia jego efektywności, a w konsekwencji do bardziej efektywnego
działania całego systemu, i co najważniejsze – do poprawienia w systemie pozycji osób
ubezpieczonych.
Nadzorowi Urzędu podlegały będą, tworzone na podstawie przepisów odrębnych,
konkurencyjne i zdecentralizowane publiczne instytucje powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego jak również prywatne instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Urząd będzie samodzielnym, wyspecjalizowanym podmiotem o kompetencjach nadzorczych
i regulacyjnych, natomiast Prezes Urzędu uzyska status centralnego organu administracji
rządowej.
Niniejszy projekt ustawy zawiera przepisy wprowadzające zmiany systemowe w
przedmiotowym zakresie, jak również szereg przepisów usprawniających działanie systemu,
porządkujących i doprecyzowujących.
Do zmian o charakterze systemowym należy zaliczyć:
1) przepisy wprowadzające decentralizację instytucji płatnika w systemie
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego w połączeniu z możliwością wyboru
instytucji,
2) wprowadzenie przepisów umożliwiających odejście od limitowania przez
instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego świadczeń opieki zdrowotnej
w niektórych zakresach,
3) zwiększenie uprawnień samorządów terytorialnych w zakresie systemu
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,
4) wzmocnienie nadzoru państwa nad systemem powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego poprzez utworzenie odrębnego wyspecjalizowanego organu nadzoru.
Przepisy dotyczące decentralizacji i demonopolizacji systemu powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego planuje się wprowadzać w kilku etapach, które są rozłożone w czasie. Pozwoli
to na wprowadzenie tych zmian systemowych w sposób płynny i zaplanowany,
minimalizując potencjalne negatywne skutki procesu przekształceń.
Pierwszy etap, w którym zaczynając od 2010 r. dojdzie do formalnego podziału NFZ na kilka
publicznych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, będzie wstępem do
realizacji rozwiązań docelowych. Na tym etapie do poszczególnych publicznych instytucji
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego weszłyby w całości odpowiednie oddziały
wojewódzkie NFZ. Należy zwrócić uwagę, iż rozwiązania dotyczące pierwszego etapu mają
na celu maksymalnie płynne przejście od systemu płatnika-monopolisty do systemu kilku
płatników. Przede wszystkim dotyczy to ubezpieczonych, kontraktowania świadczeń, struktur
organizacyjnych, personelu oraz procedur w oddziałach wojewódzkich NFZ. Na przykład:
− publiczne instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego wstąpiłyby we
wszystkie prawa i obowiązki, w tym w zakresie umów ze świadczeniodawcami,
odpowiednich oddziałów wojewódzkich NFZ,
57

− ubezpieczeni zarejestrowani w odpowiednich OW NFZ staliby się z mocy ustawy
ubezpieczonymi odpowiednich publicznych instytucji powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego,
− finansowanie publicznych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
odbywałoby się na zasadach obowiązujących odpowiednie oddziały wojewódzkie NFZ,
− oddziały wojewódzkie w początkowym okresie staną się oddziałami regionalnymi
nowych instytucji.
Odnośnie liczby nowych instytucji, biorąc pod uwagę doświadczenie wynikające
z funkcjonowania zaczynając od roku 1999 do roku 2003 kas chorych, przyjęto rozwiązanie,
w którym każda z nowoutworzonych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
skupiać będzie co najmniej 10% ogółu osób ubezpieczonych w Polsce. Ponadto przewiduje
się możliwość łączenia się nowych instytucji. Powinno to pozwolić na powstanie podmiotów
stabilnych finansowo, zapewniających zabezpieczenie świadczeń dla ubezpieczonych.
Jednocześnie przepisy ustawy dotyczące łączenia publicznych instytucji ubezpieczeniowych
wprowadzają zabezpieczenie przed ponownym powstaniem monopolu w zakresie instytucji
płatnika w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
W okresie przejściowym wskazano siedziby nowych instytucji w miastach będących stolicami
województw, z których pochodzi większość ubezpieczonych danej instytucji. Docelowo
przepisy ustawy umożliwiają zmianę siedziby, jeżeli statut nowej instytucji, przyjęty przez jej
radę, postanowi inaczej.
Należy podkreślić, że bez zmian wprowadzanych w pierwszym etapie, który potrwa rok, nie
byłoby możliwe płynne przejście do systemu docelowego.
W drugim etapie, który rozpocznie się od roku 2011, planuje się wprowadzenie możliwości
kontraktowania przez instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego świadczeń
opieki zdrowotnej na terenie całego kraju oraz możliwość modyfikacji oferty produktowej
świadczeń opieki zdrowotnej w ramach przepisów powszechnie obowiązujących. Ponadto,
na tym etapie nastąpi zmiana systemu finansowania poszczególnych instytucji –
bezpośrednio z przychodów ze składek ubezpieczonych w tych instytucjach oraz wdrożony
zostanie mechanizm wyrównania finansowego.
Zakładanym efektem drugiego etapu będzie realna, odczuwalna zarówno przez pacjentów,
jak i personel medyczny poprawa funkcjonowania systemu ochrony zdrowia. Zmiany te będą
wynikiem następujących uwarunkowań:
1) wielość publicznych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego daje im
sposobność wprowadzenia korzystnych zmian (w zakresie nie objętym regulacjami prawa
powszechnie obowiązującego bądź innymi obowiązującymi te instytucje regulacjami),
pozwala na optymalizację organizacji tych instytucji (planowanie, realizacja, monitorowanie,
kontrola), jak również wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań;
2) możliwość wyboru publicznej instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz
kontraktowania przez nie na terenie całego kraju, wprowadza konkurencyjność między
poszczególnymi instytucjami, ale także motywuje świadczeniodawców do podejmowania
działań na rzecz poprawy jakości świadczonych usług. Możliwość wyboru instytucji
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego zachęca do przedstawiania przez nie jak
najlepszej oferty, gdyż liczba ubezpieczonych będzie miała wpływ na wysokość środków
finansowych, jakimi będą dysponowały.
Z kolei świadczeniodawcy będą mogli ubiegać się o zawarcie umowy z więcej niż jedną
instytucją, bądź też podpisać umowę z instytucją najlepiej funkcjonującą (która
58

w największym stopniu zoptymalizuje proces zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej
dla ubezpieczonych), co przełoży się na atrakcyjność finansową zawieranych umów.
W przypadku działania NFZ (płatnika-monopolisty w ramach systemu powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego), nie mogą zaistnieć w odniesieniu do świadczeniodawców
mechanizmy umożliwiające ubieganie się o podpisanie najkorzystniejszej umowy bądź też
kilku umów, motywujące do poszerzania i udoskonalania oferty. Demonopolizacja systemu
pozwoli na ich uruchomienie, oczywiście w zakresie gwarantującym zapewnienie
bezpieczeństwa dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych.
Planuje się, że trzeci etap, który zacznie się od roku 2012, wprowadzi do systemu możliwość
udziału w powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym płatników niepublicznych. Obecny
projekt tylko ogólnie wskazuje zakres instytucjonalny w zakresie powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego, określając jednolite wymogi dotyczące zarówno instytucji
publicznych jak i niepublicznych w zakresie np. wymagań dotyczących zgłoszenia do
ubezpieczenia, naliczania składki, wyrównania finansowego oraz zakresu oferowanych
świadczeń, zgodnych z koszykiem świadczeń gwarantowanych. Planuje się, iż szczegółowe
rozwiązania w zakresie funkcjonowania niepublicznych instytucji powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego zostaną określone w przepisach odrębnych. Zakłada się, że
trzeci etap wprowadzi docelowe ramy instytucjonalne w systemie powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego, które pogłębią konkurencyjność, wzmocnią mechanizmy
rynkowe i motywację podmiotów biorących udział w realizacji procesu zabezpieczenia
świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych.
Propozycja przepisów umożliwiających odchodzenie od limitowania przez instytucje
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego świadczeń opieki zdrowotnej w niektórych
zakresach ma na celu poprawienie dostępności ubezpieczonych do niektórych świadczeń
opieki zdrowotnej, dając ubezpieczonym realny wybór świadczeniodawcy („pieniądze idą za
pacjentem”). Planuje się, że płatnicy wprowadzą to rozwiązanie tam, gdzie jest to po
pierwsze szczególnie uzasadnione ze względów medycznych, a po drugie umożliwia
skonstruowanie systemu rozliczeń w sposób eliminujący w maksymalny sposób możliwość
nadużyć. Rozwiązania te powinny się mieścić w ramach bezpieczeństwa finansowego
publicznych instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego jak również
bezpieczeństwa finansowego całości systemu.
Zwiększenie uprawnień samorządów terytorialnych w zakresie systemu powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego polega przede wszystkim na przekazaniu samorządom
wojewódzkim oraz powiatowym, które już obecnie mają swoich przedstawicieli w radach
oddziałów wojewódzkich NFZ, większych uprawnień w zakresie kształtowania składu rady
nadzorczej instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ale również pośrednio
(poprzez radę i zarząd tej instytucji) – w zakresie priorytetów w finansowaniu przez tę
instytucję świadczeń opieki zdrowotnej.
Szczegółowe uzasadnie poszczególnych przepisów
Artykuł 1 projektowanej ustawy określa w sposób kompleksowy i wyczerpujący zakres
przedmiotowy regulacji, który obejmować będzie nadzór nad systemem oraz instytucjami
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Instytucje te będą określone w znowelizowanej
ustawaie o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych.
59

Artykuł 2 ustawy zawiera wytyczną dla działań nadzorczych, którą będzie zapewnienie
należytej ochrony interesów ubezpieczonych oraz zapewnienie prawidłowego
funkcjonowania i rozwoju systemu oraz instytucji ubezpieczenia zdrowotnego. Przepis ten
zawiera klauzulę, odwołującą się do stabilności, bezpieczeństwa i przejrzystości. W ten
sposób ustawodawca określa priorytety i cele, a także kierunki realizowanego na podstawie
projektowanych przepisów nadzoru.
Artykuł 3 projektu ma charakter techniczny i porządkujący, czemu służy zdefiniowanie
wskazanych w nim pojęć zawartych w projektowanej ustawie, a które to pojęcia zyskają
przez to charakter pojęć normatywnych.
Rozdział 2 projektu ustawy reguluje kwestię organizacji nadzoru.
Zgodnie z projektowanym art. 4 ust. 1 nadzór w zakresie określonym ustawą będzie
sprawował Prezes UNUZ, przez co projektodawca realizuje postulat przejrzystego,
jednoznacznego i zintegrowanego w ramach systemu organu nadzoru nad ubezpieczeniami
zdrowotnymi. Z uwagi na fakt, iż organ ten będzie wykonywał nadzór nad systemem
ubezpieczenia zdrowotnego, a zatem także systemem opieki zdrowotnej, zapewniając
sprawne jego funkcjonowanie, zasadnym jest wpisanie tego urzędu w struktury administracji
rządowej. Rada Ministrów bowiem każdorazowo – jako organ władzy wykonawczej –
odpowiedzialna jest za zapewnienie sprawnego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej,
w co wpisuje się również zapewnienie sprawnego, efektywnego nadzoru nad tym systemem.
W związku z tym również Prezes UNUZ będzie organem powoływanym i odwoływanym
przez Prezesa Rady Ministrów. Ustawodawca nie określa ustawowo okresu kadencji tego
organu, z uwagi na konieczność zapewnienia ciągłości sprawowanej funkcji i realizowanej
koncepcji nadzoru. Każdorazowa zmiana na stanowisku Prezesa UNUZ będzie następowała
z woli organu właściwego do powołania i odwołania Prezesa. Wniosek ministra zdrowia w
zakresie posłowania czy też odwołania znajduje swe uzasadnienie w konstytucyjnej zasadzie
odpowiedzialności Ministra Zdrowia za zarządzany dział administracji rządowej – zdrowie.
Przyjęta koncepcja powoływania Prezesa UNUZ oraz zastępców Prezesa stanowi
rozwiązanie analogiczne, przyjęte również w obecnie obowiązującej ustawie o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w zakresie
powoływania i odwoływania Prezesa NFZ.
Jednocześnie projektowana ustawa wskazując na kwalifikacje wymagane od kandydatów na
stanowisko Prezesa UNUZ czy jego zastępców, stanowi gwarancję, iż osoby piastujące tą
istotną funkcję będą posiadały niezbędne w tym zakresie kwalifikacje osobiste i zawodowe.
Projektowany artykuł 5 ustawy wskazuje na systemowe usytuowanie Prezesa UNUZ w
strukturze opieki zdrowotnej oraz administracji rządowej. Z przepisu tego wynika, iż Prezes
UNUZ przejmie zarówno zadania, które na gruncie ustawy o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych pełniły organu nadzoru nad Funduszem,
tj. Minister Zdrowia oraz Minister Finansów (np. sprawowanie nadzoru nad instytucjami
ubezpieczeniowymi, świadczeniodawcami, aptekami) ale także Prezes UNUZ przejmie część
zadań organizacyjnych, które posiadał dotychczas Narodowy Fundusz Zdrowia (np.
prowadzenie Centralnego Wykazu Ubezpieczonych, pełnienie funkcji instytucji łącznikowej w
rozumieniu przepisów o koordynacji). W zreformowanej strukturze organizacji systemu opieki
zdrowotnej publiczne powszechne towarzystwa ubezpieczenia zdrowotnego (zastępujące
NFZ) będą funkcjonowały jako płatnik i gwarant świadczeń opieki zdrowotnej, zawierający
umowy ze świadczeniodawcami. Jednocześnie należy podkreślić, iż na poziomie UNUZ
60

ędzie następować standaryzacja rodzajów świadczeń, przedmiotów postępowania
sposobów wyceny, kryteriów oceny ofert i warunków wymaganych od świadczeniodawców.
Zapewni to jednolitość w tym zakresie oraz sprawniejsze realizowanie funkcji nadzorczych.
Centralizacja decyzji w tym zakresie znajduje swe uzasadnienie w konieczności zapewnienia
jasnego, przejrzystego i zintegrowanego decydowania w tym przedmiocie.
Jednocześnie, z uwagi na zasadę konstytucyjnej odpowiedzialności Ministra Zdrowia za dział
„zdrowie” oraz prawne kompetencje Ministra w zakresie powołania i odwołania Prezesa
UNUZ, w pełni uzasadnione jest rozwiązanie prawne określone w art. 5 ust. 2, zgodnie z
którym Prezes UNUZ będzie przedstawiał Ministrowi Zdrowia roczne sprawozdanie w
zakresie funkcjonowania systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Artykuł 6 projektu określa zakres i kryterium sprawowanego nadzoru.
Artykuły 7 oraz 8 określają instrumenty nadzorcze, jakie posiadać będzie Prezes UNUZ .
Należeć do nich będzie: prawo do żądania od instytucji ubezpieczeniowej przekazywania
informacji, wyjaśnień i dokumentów dotyczących działalności instytucji ubezpieczeniowej (w
tym gospodarki finansowej) – art. 7, prawo wydawania zaleceń instytucji ubezpieczeniowej,
świadczeniodawcom lub aptekom z terminem ich wykonania, prawo zobowiązania tych
podmiotów – w drodze decyzji - do wykonania zaleceń, prawo stwierdzania nieważności
uchwał i decyzji podejmowanych przez kontrolowane podmioty (art. 8).
Dalszą konkretyzacją instrumentów nadzorczych będą art. 10 oraz 11.
Z uwagi na sformalizowaną strukturę instytucji ubezpieczeniowych (publicznych
powszechnych towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych oraz prywatnych zakładów
ubezpieczeń), w art. 10 projektu zakłada się możliwość nałożenia przez organ nadzoru nad
taką instytucję kary pieniężnej w razie niewykonania w terminie zaleceń, wykonywania
działalności z rażącym naruszeniem interesów ubezpieczonych, przepisów prawa, statutu
lub nieudzielanie informacji. Przewiduje się również możliwość zawieszania członków
organów zarządzających takimi instytucjami w czynnościach, oraz występowania do
właściwego organu instytucji z wnioskiem o odwołanie Prezesa czy też członka zarządu.
Powyższe nadzorcze uprawnienia w sferze kadrowej zapewnią zdyscyplinowanie
nadzorowanych instytucji, gdzie decyzje podejmowane są właśnie albo przez organy
jednoosobowe (prezes) albo kolegialne (zarząd). Tego rodzaju instrumenty są w swej
perspektywie najbardziej skuteczne, przez co czynią nadzór efektywnym i realnym.
Podobnie w zakresie sprawowanego nad świadczeniodawcami i aptekami nadzoru,
przewiduje się możliwość nałożenia przez Prezesa NFZ na te podmioty kary pieniężnej. Ze
względu jednakże na specyfikę i funkcję tych podmiotów, nad którymi sprawowany jest
nadzór przewiduje się w projekcie ponadto prawo oganu nadzoru do wystąpienia do instytucji
ubezpieczeniowej o rozwiązanie umowy ze świadczeniodawcą lub apteką, prawo do
poinformowania o stwierdzonych nieprawidłowościach wojewody i organ założycielski, oraz
poinformowania Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
Szczególne uprawnienie nadzorcze przewiduje art. 12 ustawy, który umożliwia organowi
nadzoru żądanie niezwłocznego rozpatrzenia danej sprawy przez organ instytucji
ubezpieczeniowej na posiedzeniu, pod rygorem zwołania przez organ nadzoru takiego
posiedzenia samodzielnie, po upływie uprzednio wyznaczonego terminu. Powyższe
uprawnienie stanowi praktyczne zabezpieczenie przed zaniechaniem i niepodejmowaniem
przez instytucje ubezpieczeniowe czynności, mieszczących się w ich ustawowych
zadaniach.
61

Istotnym z punktu widzenia procesowe jest rozwiązanie przyjęte w art. 13, które wskazuje, iż
do postępowania przed organem nadzoru w zakresie nadzoru stosuje się przepisy kodeksu
postępowania administracyjnego, chyba przez projektowana ustawa stanowi inaczej. Takie
odwołanie uspójnia mechanizm postępowania i pełni funkcję komplementarną w stosunku do
projektowanych przepisów o postępowaniu, odnosząc się do regulacji, które w sposób
kompleksowy regulują tryb postępowania w sprawach decyzji i innych rozstrzygnięć
podejmowanych przez organy władzy publicznej.
Artykuł 15 stanowi podstawę funkcjonowania komórki obsługującej Prezesa UNUZ, której
wewnętrzną organizację, zgodnie z przyjętymi w podobnych regulacjach prawnych
założeniami organizacyjnymi, określa Prezes Rady Ministrów w nadanym statucie (podobna
regulacja dotyczy ZUS, lub w dotychczasowych przepisach NFZ).
W art. 15 zawarto również zasadę rozłączności stanowisk (incompabilitas), która stanowi
gwarancję niezależności osób zatrudnionych w urzędzie. Z uwagi na sprawowane
kompetencje nadzorcze przez UNUZ całkowita niezależność osób mających wpływ na
podejmowane decyzje stanowi zabezpieczenie przez ewentualnymi nieprawidłowościami w
pracy Urzędu.
Planuje się, że jako podmiot obsługujący centralny organ administracji rządowej Urząd
Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych będzie to państwową jednostką budżetową, natomiast
Prezes Urzędu będzie dysponentem odpowiedniej części budżetowej. Jako jednostka
budżetowa wszystkie uzyskiwane dochody Urząd odprowadzałby na dochody budżetu
państwa, natomiast wydatki w całości byłyby pokrywane z budżetu państwa. W
szczegółowym zakresie finansowania działalności nadzoru przyjęto analogiczne rozwiązanie
funkcjonujące w Polsce w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym, zgodnie z którym
instytucje nadzorowane ponoszą koszty nadzoru. W taki sposób finansowane były
dotychczas np. nadzory ubezpieczeniowy i emerytalny, a obecnie jest finansowany nadzór
nad rynkiem finansowym, w tym Urząd Komisji Nadzoru Finansowego. Przyjęcie tego
rozwiązania ma zapewnić przejrzystość finansowania działalności w zakresie nadzoru nad
instytucjami powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Ponadto, biorąc pod uwagę
planowane umożliwienie prywatnym instytucjom powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
działanie w ramach systemu, wskazane jest przyjęcie od samego początku w zakresie
finansowania kosztów nadzoru rozwiązań podobnych do funkcjonujących w odniesieniu do
prywatnych zakładów ubezpieczeń. Przyjęcie tego rozwiązania powinno umożliwić również
zapewnienie skuteczności i konkurencyjności instytucji nadzorującej wobec instytucji
nadzorowanych, poprzez ustalenie m.in. że średnie wynagrodzenie w instytucji nadzorującej
będzie odpowiadać średniemu wynagrodzeniu w instytucjach nadzorowanych w miejscu
siedziby urzędu instytucji nadzorującej. Szczegółowy sposób pokrywania kosztów nadzoru
zostanie określony w rozporządzeniu, gdzie przewiduje się określić m.in. sposób ustalenia
wpłaty należnej na pokrycie kosztów nadzoru, terminy przekazywania środków, wysokość
miesięcznej zaliczki na koszt nadzoru oraz sposób jej rozliczenia (nadpłata, niedopłata), tak
aby zapewnić, iż wysokość przekazywanych przez instytucje środków będzie odpowiadała
rzeczywistym kosztom nadzoru.
Artykuł 16 stanowi o powierzeniu Urzędowi Nadzoru pełnienie funkcji instytucji łącznikowej w
rozumieniu wspólnotowych przepisów o koordynacji. Wskazanie takiej instytucji (jako
jednego podmiotu dla wszystkich instytucji właściwych w rozumieniu przepisów o
koordynacji), której rolę w obecnym stanie prawnym pełni Centrala Funduszu, jest niezbędne
– do jej zadań należeć będzie m.in. rozliczanie kosztów świadczeń udzielonych
62

uprawnionym obcokrajowcom w Polsce z instytucjami łącznikowymi innych krajów
członkowskich i przekazywanie zwróconych środków instytucjom właściwym (tj.
Towarzystwom), jak również przekazywanie innym instytucjom łącznikowym kwot z tytułu
świadczeń udzielonym polskim ubezpieczonym w krajach UE/EFTA.
Rozdział 3 projektowanej ustawy dotyczy postępowania kontrolnego i zawiera rozwiązania
prawne, funkcjonujące na gruncie obecnie obowiązujących przepisów ustawy o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przepisy o
postępowaniu kontrolnym zawarte w tej ustawie nie budzą wątpliwości. Ustawa
jednoznacznie w art. 17 wskazuje zakres podmiotowy i przedmiotowy sprawowanej kontroli,
określając w ust. 7 techniczny sposób przeprowadzanych czynności kontrolnych,
zapewniając niezależność i bezstronność kontrolerów.
Ustawa zawiera również przepisy dające podmiotowi kontrolowanemu gwarancję należytej
ochrony oraz możliwość inicjowania weryfikacji treści zastrzeżeń, zgłoszonych w protokole
kontroli.
Projektowana ustawa realizuje przez to postulat przejrzystości i jasności postępowania
kontrolnego, gwarantując również przestrzeganie praw jednostki kontrolowanej.
Szczegółowe zasady regulujące sposób i tryb przeprowadzania kontroli zostaną określone w
rozporządzeniu Ministra Zdrowia, które będzie wydawane po uzyskaniu uprzedniej opinii
organu nadzoru.
W stosunku do obecnie obowiązujących postanowień ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w zakresie kontroli
projekt przyznaje Prezesowi Urzędu dodatkowe uprawnienie (art. 26) w zakresie zlecania
instytucji ubezpieczeniowej przeprowadzenia doraźnej kontroli, co wyposażyć ma Prezesa
Urzędu w możliwość szybkiego reagowania w nieprzewidzianych sytuacjach lub wypadkach
losowych i możliwość gruntownego sprawdzenia sytuacji faktycznej i wyjaśnienia
zaistniałego problemu;
Z uwagi na fakt, iż projektowana ustawa wprowadza odrębny państwowy urząd, spełniający
zadania publiczne, uzasadnienie znajduje w pełni rozwiązanie prawne zawarte w art. 28
ustawy, dające Prezesowi UNUZ prawo do przetwarzania danych osobowych
ubezpieczonych i świadczeniobiorców innych niż ubezpieczeni w rozumieniu ustawy o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Jednocześnie
ustawa w sposób jednoznaczny, i zgodny z wymogami określonymi w przepisach ustawy o
ochronie danych osobowych, wskazuje zakres danych, których dotyczy powyższe
uprawnienie. Zakres tych danych odpowiada zakresowi danych, do przetwarzania których
uprawniony był Minister Zdrowia, sprawujący nad NFZ-em nadzór, na gruncie dotychczas
obowiązujących przepisów. Realizację tego uprawnienia zapewnia również art. 29
projektowanej ustawy, który zobowiązuje apteki do udostępniania na żądanie organu
nadzoru do wglądu recept i przekazywania niezbędnych danych.
Art. 30 - zmiany w przepisach ustawy świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych
Pkt 1 wprowadza drobne zmiany dostosowujące w art. 1 ustawy, polegające na dodaniu w
pkt 4 słowa „instytucje” oraz zastąpienie w pkt 6 określenie „Narodowego Funduszu Zdrowia”
słowami „Publicznych Powszechnych Towarzystw Ubezpieczeń Zdrowotnych”.
63

Pkt 2 uzupełnia art. 5 ustawy o definicje terminów: „organ nadzoru” oraz „wyrównanie
finansowe”. Ponadto przepis ten skreśla w art. 5 pkt 14a, definiujący pojęcie migracji
ubezpieczonych, gdyż pojęcie to nie będzie już występowało w znowelizowanej ustawie.
Pkt 3 uzupełnia art. 9 pkt 1 ustawy o obowiązek konsultowania przez samorządy
województw opracowywanych przez nie programów zdrowotnych również z instytucjami
ubezpieczeniowymi, w których są ubezpieczeni mieszkańcy danego województwa.
Zasadność wprowadzenia takiego obowiązku wynika z faktu, że instytucje ubezpieczeniowe
posiadają najpełniejsza wiedzę nt. potrzeb zdrowotnych swoich ubezpieczonych.
Pkt 4 wprowadza w art. 11 nowy przepis nakładający na Ministra Zdrowia zadanie
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych świadczeniobiorcom, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, oraz świadczeń, o których mowa w art. 12 pkt 2-4, 6 i 9, jak również
finansowania kosztów kierowania na leczenie lub badania nie wykonywane w kraju, na
podstawie art. 26 ustawy. Świadczenia te na mocy art. 97 ust. 2 pkt 2a, 3 i 3b finansowane
były przez Fundusz. W toku prac nad obecną nowelizacją uznano, iż nie jest zasadne
nakładanie tego zadania na nowo tworzone instytucje ubezpieczeniowe, natomiast powinien
je przejąć Minister Zdrowia jako dysponent odpowiednich środków budżetowych.
Rozwiązanie takie sprzyjać będzie przejrzystości wydatkowania środków publicznych oraz
uproszczeniu związanych z tym obciążeń administracyjnych, jakie wiążą się z procedurą
przekazywania środków budżetowych innym jednostkom odpowiedzialnym za finansowanie
świadczeń.
Ponadto wykreśleniu uległy przepisy zawarte w ust. 1 pkt 6-8 dotychczasowego art. 11,
z uwagi na powierzenie wskazanych tu kompetencji Ministra Zdrowia Prezesowi UNUZ.
Pkt 5 rozszerza zakres zawartej w art. 13a delegacji do wydania rozporządzenia Rady
Ministrów określającego sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki
zdrowotnej na rzecz osób innych niż ubezpieczone, o świadczenia na rzecz osób
wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 (osoby spełniające kryterium dochodowe, o którym mowa
w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej) oraz art. 12 pkt 6
(świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 6 września 2001 o chorobach zakaźnych).
Wskazane jest objęcie przedmiotowym aktem wykonawczym zasad finansowania wszystkich
świadczeń, których koszty pokrywane są z budżetu państwa (z wyjątkiem świadczeń
wynikających z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym).
Pkt 6 dostosowuje zapisy art. 14b poprzez zastąpienie Funduszu instytucjami
ubezpieczeniowymi oraz stosowną zmianę odesłania.
Pkt 7 dodaje w art. 15 ustawy pkt 22, wprowadzający nowy rodzaj świadczeń opieki
zdrowotnej - „pomoc doraźna”.
Pkt 8 wprowadza w art. 19 ustawy zmianę mającą na celu doprecyzowanie, że prawo do
uzyskania świadczenia opieki zdrowotnej w stanie nagłym dotyczyć ma nie tylko
świadczeniodawcy, który nie zawarł (w ogóle) umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, lecz także świadczeniodawcy, który nie zawarł takiej umowy z instytucją
ubezpieczeniową, w której jest ubezpieczona osoba wymagająca udzielenia świadczenia w
stanie nagłym.
W pkt 9 dokonano zmian o charakterze formalnym/ dostosowującym w art. 23 ustawy,
polegających na wpisaniu instytucji ubezpieczeniowej w miejsce oddziału wojewódzkiego
Funduszu. Ponadto wykreślone zostały ust. 6 i 7, dotyczące centralnego wykazu informacji o
liczbie oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej i średnim czasie
64

oczekiwania w poszczególnych oddziałach wojewódzkich Funduszu. Wykaz taki traci rację
bytu wobec podziału Funduszu na niezależne instytucje ubezpieczeniowe.
Pkt 10 wprowadza w art. 25 ustawy istotną zmianę dotyczącą zasad i zakresu wydawania
przez instytucję ubezpieczeniową zgody na pokrycie kosztów transportu do miejsca
udzielenia świadczeń w innym państwie członkowskim UE/ EFTA oraz do miejsca leczenia
lub zamieszkania w kraju. Zgodnie z nowym brzmieniem tego przepisu, w przypadkach, gdy
stan zdrowia wnioskodawcy wymaga zastosowania środka transportu sanitarnego, właściwy
organ instytucji ubezpieczeniowej może wydać na wniosek podmiotu uprawnionego zgodę
na pokrycie kosztów takiego transportu. Odstąpiono więc od dotychczasowej konstrukcji,
upoważniającej płatnika do pokrywania kosztów transportu bez sprecyzowania jego
charakteru, co stawiało Fundusz w sytuacji, w której niejednokrotnie nie był w stanie przy
zastosowaniu zobiektywizowanych kryteriów dokonać właściwej oceny, czy zastosowanie
wskazanego we wniosku środku transportu rzeczywiście jest niezbędne z uwagi na stan
zdrowia wnioskodawcy. Ograniczenie możliwości wnioskowania o pokrycie kosztów
transportu do sytuacji, gdy stan pacjenta wymagać będzie użycia środka transportu
sanitarnego, pozwoli na zastosowanie jasnych i czytelnych kryteriów udzielania zgody, bądź
wydawania decyzji odmownej, co ma zapobiec wydatkowaniu środków pochodzących ze
składek na ubezpieczenie zdrowotne na finansowanie wydatków nie mających wyraźnego
związku ze stanem zdrowia beneficjenta. W zmienionej treści art. 25 sprecyzowano także
zasady wydawania zgody na pokrycie kosztów lotniczego transportu sanitarnego.
Jednoczenie pozostawiono płatnikowi możliwość sfinansowania (również bez stosownego
wniosku) kosztów transportu ubezpieczonego lub osoby uprawnionej do świadczeń opieki
zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji do miejsca leczenia lub zamieszkania w
kraju najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie
zdrowia, w sytuacji gdy przewidywane koszty leczenia za granicą (do których pokrycia płatnik
byłby zobligowany na podstawie przepisów o koordynacji) przewyższają koszty transportu i
leczenia w kraju.
Pkt 11 wprowadza zmiany w art. 26 ustawy, dotyczącym kierowania na leczenie bądź
badania diagnostyczne poza granicami kraju, w przypadkach świadczeń, których nie
wykonuje się w Polsce. Organem właściwym w sprawie takiego skierowania będzie Minister
Zdrowia, a nie instytucja ubezpieczeniowa, co wiąże się z ograniczeniem wykonywania przez
Publiczne Towarzystwa zadań zleconych (finansowanych z budżetu państwa) do dwóch
wskazanych tam przypadków.
Jednocześnie, w porównaniu do dotychczasowego brzmienia tego artykułu, zawężono jego
zakres przedmiotowy do przypadków, gdy uzyskanie świadczeń nie wykonywanych w
Polsce ma nastąpić w kraju spoza obszaru UE/EFTA. Przypadki kierowania pacjentów w
celu przeprowadzenia leczenia lub badań, które nie są faktycznie wykonywane w kraju, ale
których finansowanie jest zasadniczo przewidziane w ramach polskiego systemu, do innego
kraju członkowskiego EU/ EFTA, należy traktować jako mieszczące się w ramach dyspozycji
art. 22 ust. 2 rozporządzenia 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia
społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny
rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, a co za tym idzie
objęte są one również art. 25 ust. 1, który odwołuje się do wspólnotowych przepisów o
koordynacji.
W odniesieniu do zasad pokrywania kosztów transportu przyjęto rozwiązanie analogiczne do
zawartego w art. 25.
65

Pkt 12 uchyla art. 26a, zawierający delegację do wydania rozporządzenia w sprawie trybu
składania i rozpatrywania wniosków o leczenie za granicą, w związku z tym, iż stosowne
delegacje zostały zawarte w zmienionym art. 25 i 26 – nowe rozwiązania wymagać będą
bowiem wydania dwóch odrębnych rozporządzeń.
Pkt 13 - Zmiana brzmienia art. 31 ust. 4 polega na zastąpieniu Prezesa Funduszu, jako
organu, którego opinii Minister Zdrowia zasięga przed wydaniem odnośnego rozporządzenia,
organem nadzoru – takie rozwiązanie przyjęto również w innych przepisach ustawy,
zawierających delegacje do wydawania aktów wykonawczych, mając na względzie istotną
rolę, jaką odgrywać powinien Prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych w
zapewnieniu właściwego funkcjonowania systemu ubezpieczenia zdrowotnego.
Ponadto w przepisie tym zastąpiono słowom „Fundusz” określeniem „instytucje
ubezpieczeniowe”, co stanowi zabieg charakterze technicznym, będący konsekwencją
merytorycznych zmian wprowadzonych w nowym dziale V ustawy.
Pkt 14 - Zmiana art. 33 ust. 2 wynika z konieczności zastąpienia właściwego oddziału
wojewódzkiego Funduszu właściwą instytucją ubezpieczeniową.
Pkt 15 - Zmiana tytułu rozdziału 4 ustawy na „Priorytety zdrowotne i programy zdrowotne”
wynika z dodania art. 48a.
Pkt 16 - Rozdział 4 ustawy rozszerzono o nowy art. 48a, dający Ministrowi Zdrowia nowy
instrument, służący realizacji zadań tego organu w zakresie kształtowania polityki zdrowotnej
państwa. Zgodnie z projektowanym zapisem Minister określać ma w drodze rozporządzenia
priorytety zdrowotne w zakresie: finansowania świadczeń zopieki zdrowotnej, inwestycji
w aparaturę medyczną i infrastrukturę ochrony zdrowia oraz realizacji i finansowania
programów zdrowotnych. Priorytety te powinny stanowić podstawę podejmowania przez
organy władzy publicznej, organy samorządu terytorialnego, instytucje powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego oraz inne podmioty sektora publicznego decyzji w zakresie
finansowania przedsięwzięć w ochronie zdrowia. Zgodnie natomiast z nowym art. 113
ustawy priorytety te powinny być uwzględniane przy określaniu priorytetów w zakresie
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej na kolejne 3 lata przez Zarządy Publicznych
Towarzystw.
Pkt 17 wprowadza zmiany w art. 54 ustawy. Dzięki uzupełnieniu ust. 4 z wnioskiem
o wydanie przez wójta decyzji stanowiącej dokument potwierdzający prawo do świadczeń
opieki zdrowotnej dla osób nieubezpieczonych, w przypadku stanu nagłego, będą mogli
wystąpić także członkowie rodziny osoby wymagającej udzielenia świadczeń. Natomiast w
ust. 5 wykreślono oddział Funduszu jako podmiot mogący wystąpić z wnioskiem o wszczęcie
postępowania w sprawie wydania ww. decyzji wójta, nie wpisując jednocześnie w to miejsce
instytucji ubezpieczeniowych, gdyż (z uwagi na nowy przepis art. 11 pkt 6) nie będą one
finansowały świadczeń udzielanych nieubezpieczonym. Z tych samych względów
skreślono ust. 6.
Pkt 18 nadaje art. 55 ust. 3 ustawy nowe brzmienie, zgodnie z którym instytucje
ubezpieczeniowe zawierają odrębne umowy w rodzaju „pomoc doraźna” na świadczenia
opieki zdrowotnej udzielane poza godzinami pracy określonymi w umowie o udzielanie
świadczeń w POZ. Zmiana ma na celu poprawę funkcjonującego obecnie w ramach
świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej systemu organizacji nocnej i świątecznej pomocy
lekarskiej i pielęgniarskiej.
Pkt 19 wprowadza zmiany w art. 67 ustawy. Zgodnie z nowym brzmieniem ust.1 obowiązek
ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu danej osoby do
66

ubezpieczenia zdrowotnego do ZUS lub KRUS, nie zaś do Funduszu. Nie dokonano w tym
przypadku zmiany polegającej na zastąpieniu Funduszu przez instytucję ubezpieczeniową,
gdyż zgodnie z art. 77 ust. 1 zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego kierowane są
właśnie do ZUS lub KRUS. Zapis zawarty w nowym ust. 3, stanowiący, że w przypadku
zmiany instytucji ubezpieczeniowej osoby wskazane w zgłoszeniu uzyskują prawo do
świadczeń dopiero od 1 stycznia następnego roku, jest bezpośrednią konsekwencją
rozwiązań przyjętych w nowym art. 97 ustawy, dotyczących zasad zmiany instytucji
ubezpieczeniowej.
Pkt 20 - W art. 68 ustawy, określającym zasady i tryb zawierania umów o objęcie
dobrowolnym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, wprowadzono poprzez dodanie
ust. 5a istotne doprecyzowanie w odniesieniu do określenia momentu objęcia ochroną
ubezpieczeniową w sytuacji, gdy do zawarcia takiej umowy z instytucją ubezpieczeniową
dochodzi w czasie rozpoczętego już procesu leczenia lub badań diagnostycznych, a więc de
facto już po ziszczeniu się ryzyka będącego przedmiotem ochrony ubezpieczeniowej.
Zgodnie z dodanym przepisem umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego nie
zawiera się z osobą będącą w trakcie korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej, w
szczególności z osobą znajdującą się w trakcie hospitalizacji. Natomiast w przypadku
zawarcia takiej umowy wbrew powyższemu zastrzeżeniu nie obejmuje ona pokrycia kosztów
świadczeń, których udzielanie rozpoczęło się przed zawarciem umowy.
Brak takiego zastrzeżenia w dotychczasowej treści art. 68 mógł prowadzić do nadużywania
instytucji ubezpieczenia dobrowolnego, poprzez zawieranie odnośnych umów dopiero w
trakcie korzystania przez zainteresowanego z niezbędnych świadczeń zdrowotnych, z
zamiarem uzyskania możliwości przejęcia przez ubezpieczyciela kosztów takich świadczeń.
Praktykę taką wypada uznać za naruszenie zarówno istoty umowy ubezpieczenia jak i
zasady solidaryzmu społecznego, na której oparte jest powszechne ubezpieczenie
zdrowotne. Z tego względu konieczne jest doprecyzowanie omawianego artykułu, w celu
wyraźnego wykluczenia ewentualnej jego interpretacji, prowadzącej do nadużycia prawa.
Pkt 21 dokonuje zmiany art. 77 ust. 2 pkt 1, co jest konsekwencją wyrażonej w nowym
art. 97 ust. 3 zasady wyboru instytucji ubezpieczeniowej. Zgodnie z nowym brzmieniem tego
przepisu w zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego wskazuje się instytucję
ubezpieczeniową wybraną przez osobę zgłaszaną (o ile oczywiście nastąpi zmiana tej
instytucji przez ubezpieczonego). Natomiast skreślenie ust. 2 pkt 2 uzasadnione jest tym, iż
w przypadku osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16 (osoby pobierające emerytury i
renty), nieposiadających miejsca zamieszkania na terytorium Polski, nie ma również
przeszkód do dokonania przez te osoby wyboru innej instytucji niż ta, do której zostaną
początkowo przypisane na mocy sukcesji praw i obowiązków Mazowieckiego OW Funduszu
na odpowiednie Towarzystwo.
Pkt 22 wprowadza zmianę w art. 78, polegającą na wpisaniu w miejsce Ministra Finansów -
organu nadzoru (jako organu, na wniosek którego właściwi ministrowie przeprowadzają
kontrolę w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego w ZUZ i KRUS).
Pkt 22a jest zmianą na podwyższeniu od roku 2010 składki na ubezpieczenie zdrowotne z
obowiązujących obecnie 9% podstawy wymiaru składki do 10%. Celem zmiany jest
zwiększenie przychodów instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego o ok.
6,1 mld zł i w konsekwencji zwiększenie ich możliwości w zakresie zabezpieczenia
świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych.
Pkt 23 wprowadza drobne uzupełnienie doprecyzowujące w art. 84.
67

Pkt 24 nadaje nowe brzmienie art. 87 i 88 ustawy. W art. 87 ust. 6 wprowadzono nowe
rozwiązanie polegające na tym, iż przekazywanie przez ZUS pobranych składek na
ubezpieczenie zdrowotne i należności pochodne od składek do właściwej instytucji
ubezpieczeniowej następować ma w formie zaliczek. Przyjęcie tego rozwiązania wynika z
konieczności rozdysponowania przez ZUS pomiędzy odrębnymi instytucjami powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego składek napływających od osób ubezpieczonych w tych
instytucjach w ciągu 3 dni roboczych od dnia ich wpływu na konta tych instytucji, czego na
dzień dzisiejszy nie można dokonać w innej postaci niż w formie zaliczek. Podobne
rozwiązanie funkcjonowało również w okresie działania kas chorych.
Dotychczasowy obowiązek comiesięcznego przekazywania Centrali Funduszu odpowiednich
danych przez organ prowadzący centralną ewidencję PESEL zastąpiony został obowiązkiem
przekazywania tych danych organowi nadzoru, co podyktowane jest tym, iż ten właśnie
podmiot prowadzić będzie Centralny Wykaz Ubezpieczonych.
Dodano również przepis stanowiący, iż w przypadku zmiany instytucji ubezpieczeniowej, na
zasadach wskazanych w (nowym) art. 97 ust. 3 składki na ubezpieczenie zdrowotne
przekazywane są do właściwej instytucji ubezpieczeniowej po raz pierwszy za miesiąc
styczeń roku następującego po roku, w którym dokonano zmiany instytucji
ubezpieczeniowej. Przepis ten, zapobiegający przenoszeniu składek pomiędzy instytucjami
ubezpieczeniowymi w trakcie roku kalendarzowego, w razie dokonania zmiany instytucji
przez ubezpieczonego, ma na celu właściwą realizację planowania finansowego instytucji
ubezpieczeniowych.
Delegację do wydania rozporządzenia Ministra Zdrowia rozszerzono o określenie sposobu
ustalania wysokości zaliczek, o których mowa w ust. 6, oraz trybu i terminów ich rozliczania.
Pkt 25 wprowadza zmiany o charakterze dostosowującym w art. 90 – zastąpienie Funduszu
przez instytucje ubezpieczeniowe oraz Prezesa NFZ przez organ nadzoru.
Pkt 26 uchyla art. 91 ustawy, w związku z tym, że obowiązek przekazywania danych do
organu nadzoru jest zawarty w art. 87.
Pkt 27 – nowy dział V ustawy „Instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego”
Rozdział 1 Przepisy ogólne
W rozdziale 1 nowego działu V (art. 96 - 99) zawarto podstawowe regulacje dotyczące
nowego systemu instytucjonalnego powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, opartego na
istnieniu samodzielnych publicznych i prywatnych instytucji ubezpieczeniowych.
W art. 96 ust. 4 zawarto postanowienie, zgodnie z którym Instytucje ubezpieczeniowe, w
zakresie i na zasadach określonych w ustawie, mogą realizować zadania w zakresie
zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz finansowania tych świadczeń
również dla osób innych niż ubezpieczone. Przepis ten stanowi podstawę do delegowania na
te instytucje realizacji niektórych zadań finansowanych z budżetu państwa – konkretyzacja
tego przepisu w odniesieniu do Publicznych Towarzystw następuje w art. 103.
Art. 97 formułuje fundamentalne zasady funkcjonowania nowego zdemonopolizowanego
systemu: zasadę podlegania ubezpieczeniu w jednej instytucji, zasadę obowiązku objęcia
ubezpieczeniem każdej osoby spełniającej warunki określone w ustawie oraz prawo do
zmiany instytucji ubezpieczeniowej. Prawo to zostało, z uwagi na konieczność zapewnienia
właściwego planowania finansowego instytucji ubezpieczeniowych, ograniczone do jednej
zmiany instytucji w ciągu roku kalendarzowego, przy czym objęcie ubezpieczeniem w nowej
wybranej instytucji ubezpieczeniowej wymagać będzie przekazania stosownego zgłoszenia
68

aktualizującego do ZUS lub KRUS do dnia 30 czerwca danego roku. Natomiast objęcie
ubezpieczeniem w nowej instytucji nastąpi od 1 stycznia następnego roku. Dzięki takiemu
rozwiązaniu instytucje ubezpieczeniowe będą mogły z odpowiednim wyprzedzeniem uzyskać
informację o osobach, które od następnego roku zasilą bądź uszczuplą szeregi osób w nich
ubezpieczonych. Z powyższymi zapisami koresponduje odpowiedni przepis zawarty w
nowym art. 87.
Ograniczenia dotyczące możliwości dokonania zmiany instytucji ubezpieczeniowej nie mają
zastosowania w przypadkach zmiany miejsca zamieszkania ubezpieczonego.
Art. 98 wprowadza przepis nakładający na instytucję ubezpieczeniową obowiązek
informowania ubezpieczonych na piśmie o udzielonych im w okresie ostatniego półrocza
świadczeniach opieki zdrowotnej oraz kwocie wydatkowanej na pokrycie kosztów świadczeń.
Celem tego uregulowania jest z jednej strony osiągnięcie swoistego efektu edukacyjnego
poprzez upowszechnianie w społeczeństwie świadomości w odniesieniu do kosztów opieki
zdrowotnej, a jednocześnie ma ono stworzyć dodatkowe narzędzie kontroli wydatkowania
środków publicznych na ochronę zdrowia.
Art. 99 powierza określenie zasad tworzenia i funkcjonowania Towarzystw Prywatnych
odrębnej ustawie.
Rozdział 2 Organizacja i zakres działania Publicznych Powszechnych Towarzystw
Ubezpieczeń Zdrowotnych
Na mocy art. 100 powołuje się z dniem 1 stycznia 2009 r. 7 Publicznych Towarzystw
Ubezpieczeń Zdrowotnych z siedzibami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Łodzi, Poznaniu,
Warszawie i Wrocławiu. Towarzystwom tym przyznano osobowość prawną oraz
przewidziano możliwość tworzenia w ich strukturach oddziałów regionalnych. Artykuł 100
wskazuje również obligatoryjne elementy statutu Towarzystwa, który musi określać: nazwę
i siedzibę Towarzystwa, przedmiot jego działalności, liczbę oraz zasady tworzenia i likwidacji
oddziałów regionalnych Towarzystwa (w przypadku, jeśli zostaną one powołane), liczbę
członków Zarządu i Rady Towarzystwa, zakres upoważnienia dla Zarządu do samodzielnego
podejmowania decyzji dotyczących majątku Towarzystwa i inwestycji, czynności z zakresu
działania Towarzystwa zastrzeżone do samodzielnej kompetencji Prezesa Zarządu,
szczegółowy zakres zadań Zarządu oraz zakres obowiązków Prezesa Zarządu i pozostałych
jego członków. Zakres spraw, których szczegółowe uregulowanie pozostawiono statutom
poszczególnych Towarzystw (przyjmowanych, na mocy art. 105 przez Rady Towarzystw),
jest wyrazem decentralizacji systemu i autonomii organizacyjnej poszczególnych płatników
publicznych.
Ponadto w omawianym artykule zawarto przepisy, będące powtórzeniem art. 97 ust. 5 i 6
ustawy w dotychczasowym brzmieniu (odnoszących się do Funduszu), na mocy których
Towarzystwa nie mogą prowadzić działalności gospodarczej oraz być właścicielem zakładów
opieki zdrowotnej ani posiadać praw własności w stosunku do podmiotów prowadzących
takie zakłady.
Art. 101 nakłada na organ nadzoru obowiązek prowadzenia rejestru Towarzystw – potrzeba
takiego rozwiązania wynika z zaniechania w odniesieniu do tych instytucji obowiązku wpisu
do Krajowego Rejestru Sądowego, co nie znajduje uzasadnienia w przypadku podmiotów
będących jednostkami sektora finansów publicznych.
W art. 102 określono zasadniczy zakres działań Towarzystwa, którym jest wykonywanie
wszelkich czynności z zakresu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Jednocześnie,
69

wzorem art. 97 ustawy w dotychczasowym brzmieniu, zawarto tu katalog poszczególnych
zadań wykonywanych przez Towarzystwa w ramach powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego.
Art. 103 dotyczy wykonywania przez Towarzystwa zadań wynikających ze wspólnotowych
przepisów o koordynacji. Przyjęte rozwiązanie polega na zawarciu w omawianym przepisie
stosownego upoważnienia dla Ministra Zdrowia, który po uzyskaniu opinii organu nadzoru
oraz Towarzystw określi w formie rozporządzenia szczegółowe zadania instytucji pełniących
funkcje związane z realizacją przepisów o koordynacji, jak również sposób i tryb rozliczania
kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w ramach przepisów o koordynacji.
Chodzi tu m.in. o wskazanie instytucji pokrywającej koszty świadczeń udzielanych na terenie
Polski osobom uprawnionym na podstawie przepisów o koordynacji, określenie zasad
współdziałania pomiędzy instytucją łącznikową a instytucjami właściwymi, a także określenie
zasad przekazywania środków budżetowych instytucjom ubezpieczeniowym w związku z
koniecznością zapewnienia świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni możliwości
korzystania z leczenia za granicą w ramach przepisów o koordynacji.
W art. 104 wyodrębniono natomiast dodatkowe zadania wykonywane przez Towarzystwo,
niemieszczące się w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego i finansowane ze
środków budżetowych. Zadania te ograniczono do 3 przypadków, tj. zadań wynikających z
ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zadania
polegającego na zapewnieniu świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni możliwości
realizacji uprawnień wynikających z przepisów o koordynacji, w tym wskazanego w art. 25
ustawy prawa do uzyskania zgody na leczenie w innym państwie UE/EFTA, oraz realizacji
jako zadania zlecone programów zdrowotnych, opracowanych w celu urzeczywistnienia
priorytetów zdrowotnych.
Oznacza to istotne uszczuplenie wykazu zadań finansowanych ze środków budżetowych,
poza systemem ubezpieczenia zdrowotnego, przez instytucje ubezpieczeniowe, w
porównaniu z katalogiem zadań nałożonych na Fundusz na mocy art. 97 ustawy w
dotychczasowym brzmieniu. W szczególności oznacza to, iż Towarzystwa zostaną
odciążone od obowiązku finansowania świadczeń na rzecz osób innych niż ubezpieczone, o
których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, art.12 pkt 2-4, 6 i 9 oraz art. 26 ustawy – zadanie to
przejmie bezpośrednio Minister Zdrowia jako dysponent odpowiednich środków
budżetowych. Rozwiązanie takie sprzyjać będzie przejrzystości wydatkowania środków
publicznych oraz uproszczeniu związanych z tym obciążeń administracyjnych.
Art. 105 ustanawia organy Towarzystwa, którymi są Rada i Zarząd. Oznacza to odejście od
koncepcji jednoosobowego organu wykonawczego na rzecz organu kolegialnego w postaci
Zarządu.
W art. 106 określono sposób powoływania Rady Towarzystwa oraz warunki wymagane od
członków Rady. Przyjęte rozwiązanie polegające na delegowaniu osób zasiadających w
Radzie w pierwszym rzędzie przez organy samorządowe, a więc sejmiki województw oraz
(pośrednio) konwenty powiatów, z jednej strony służy zwiększeniu roli samorządów w
wykonywaniu zadań publicznych z zakresu ochrony zdrowia, a jednocześnie zapewnia
realizację w jak najwyższym stopniu zasady reprezentacji osób ubezpieczonych w danym
Towarzystwie w jego organie nadzorczym.
Przyjęty w ust. 2 szczegółowy tryb wyłaniania członków Rad służy zagwarantowaniu
proporcjonalnego wpływu organów samorządowych z poszczególnych województw na
funkcjonowanie Towarzystw, w zależności od liczby mieszkańców danego województwa,
70

którzy wybrali określone Towarzystwo. Jednocześnie z uwagi na szczególną rolę Ministra
Zdrowia w zapewnieniu właściwego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej przyznano
temu organowi kompetencję w zakresie powoływania jednego członka Rady. W wyniku
przyjętego trybu zróżnicowaniu ulegnie liczba członków Rad w poszczególnych
Towarzystwach – od 7 w Towarzystwie z siedzibą w Poznaniu do 13 w Towarzystwie z
siedzibą w Warszawie. Różnice te odzwierciedlają w możliwie adekwatny sposób zarówno
różnice w liczbie ubezpieczonych poszczególnych instytucji jak i liczbie województw, których
terytoria (przynajmniej w pierwszym okresie działania) obejmą Towarzystwa. Sposób
powoływania Rad gwarantuje jednocześnie uzyskanie w każdym przypadku nieparzystej
liczby członków, co powinno sprzyjać wyłanianiu większości podczas głosowań.
W porównaniu do zasad przyjętych w art. 99 ustawy w dotychczasowym brzmieniu
zaostrzeniu uległy wymagania odnośnie kwalifikacji kandydatów na członków Rad (w
stosunku do członków Rady Funduszu i rad oddziałów wojewódzkich). W szczególności
doprecyzowane zostało kryterium wykształcenia - wymóg wykształcenia wyższego,
magisterskiego lub równorzędnego, na kierunkach prawniczych, ekonomicznych,
medycznych lub technicznych oraz dodany został wymóg posiadania uprawnień koniecznych
do zasiadania w radach nadzorczych jednoosobowych spółek Skarbu Państwa. Ponadto
wprowadzone zostały przesłanki obligatoryjnego odwołania członka Rady - m.in. w razie
dwukrotnej nieusprawiedliwionej ważnymi przyczynami nieobecności na dwóch kolejnych
posiedzeniach Rady. Zmiany te powinny podnieść jakość funkcjonowania Rad Towarzystw w
porównaniu do Rady Funduszu oraz Rad oddziałów wojewódzkich.
Art. 107 określa zadania Rady Towarzystwa. Katalog zadań jest w przeważającej części
zbieżny z katalogiem zadań Rady Funduszu zawartym w art. 100 ustawy w dotychczasowym
brzmieniu, został on jednak - poza bardzo istotną kompetencją dotyczącą przyjmowania
uchwały w sprawie nadania lub zmiany statutu Towarzystwa - poszerzony o: podejmowanie
decyzji ws. utworzenia oddziałów Towarzystwa oraz opiniowanie projektów zarządzeń
określających szczegółowe warunki zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej. Podniesieniu uległ wymagany próg przy podejmowaniu uchwał - zapadają one
większością głosów, przy obecności co najmniej 2/3 składu Rady. W ust. 7 dodano przepis
stanowiący, iż czynność prawna dokonana przez Zarząd bez wymaganego upoważnienia w
formie uchwały Rady (taka jak nabywanie, zbywanie lub obciążanie nieruchomości) dotknięta
jest sankcją nieważności. Ma to stanowić zabezpieczenie przed następstwami ewentualnych
błędnych decyzji Zarządu, mogących skutkować znacznym obciążeniem finansowym
Towarzystw lub uszczupleniem jego majątku.
W art. 108 wprowadzono, nieznaną dotychczas w polskim systemie, procedurę opiniowania
przez płatnika, na wniosek organów samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów,
celowości realizacji na terenie danego województwa działań w zakresie ochrony zdrowia, w
szczególności tworzenia nowych zakładów opieki zdrowotnej oraz zakupu sprzętu
wysokospecjalistycznego. Wydawane przez Rady opinie w powyższych kwestiach, nie
mające charakteru wiążącego, ani też nie powodujące jakichkolwiek dodatkowych
zobowiązań finansowych po stronie płatnika, powinny przyczyniać się do dostosowania
struktury podaży w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej do rzeczywistych potrzeb
zdrowotnych występujących na danym terenie.
Art. 109 reguluje kwestie wynagrodzenia członków Rad Towarzystw, przyznając im diety za
udział w posiedzeniu (nieprzekraczające miesięcznie 2/3 przeciętnego wynagrodzenia) oraz
zwrot kosztów przejazdów i noclegów, a ponadto przyznaje im również prawo do urlopu
71

ezpłatnego w dniu posiedzenia Rady. Postanowienia te są niezbędne dla pogodzenia jak
najpełniejszego udziału w pracach Rad Towarzystw z aktywnością zawodową ich członków.
W art. 110 przyjęto odnośnie zwoływania posiedzeń Rady rozwiązania analogiczne do
zawartych w art. 101 ustawy w dotychczasowym brzmieniu, dodając jednocześnie przepis
mówiący o obligatoryjnym zwoływaniu regularnych posiedzeń Rady, co najmniej raz
w miesiącu.
Art. 111 określa zasady powoływania i organizacji Zarządu Towarzystwa oraz warunki, które
powinni spełniać członkowie tego organu. W składzie Zarządu wyodrębniono Prezesa
Zarządu, który - niezależnie od kompetencji przyznanych mu bezpośrednio przez ustawę
jako organowi w rozumieniu postępowania administracyjnego - może zostać (zgodnie z art.
100 ust. 5 pkt 6) wyposażony dodatkowo w określone samodzielne kompetencje, na mocy
statutu Towarzystwa. Taka konstrukcja stwarza Radzie Towarzystwa - uchwalającej jego
statut - możliwość dalszego wzmocnienia funkcji Prezesa, poprzez przekazanie mu
niektórych zadań należących zasadniczo do (domniemanych) kompetencji Zarządu (w
szczególności zawieranie i aneksowanie umów ze świadczeniodawcami).
Liczbę członków Zarządu (nie licząc Prezesa) określono przy zastosowaniu widełek – od 2
do 4. Takie uregulowanie pozwala na zapobieżenie sytuacji, w której czasowy brak jednego
członka zarządu pozbawia ten organ możliwości działania.
Dla wyboru Prezesa Zarządu oraz pozostałych członków konieczne będzie uzyskanie w
Radzie Towarzystwa kwalifikowanej większości, w postaci bezwzględnej większości ogółu
członków tego gremium.
Warunki, które muszą spełniać kandydaci na członków Zarządu, są zbieżne z warunkami
wymaganymi od członków Rady, z tą różnicą, że w miejsce kwalifikacji niezbędnych do
zasiadania w radach nadzorczych spółek Skarbu Państwa wprowadzono wymóg co
najmniej dziesięcioletniego doświadczenia zawodowego, w tym co najmniej trzyletniego
doświadczenie w pracy na stanowiskach kierowniczych. Prezes Zarządu jak również
pozostali członkowie Zarządu podlegają niezwłocznemu odwołaniu przez Radę nie tylko w
przypadkach naruszenia którejś z pozytywnych lub negatywnych przesłanek zajmowania
tych funkcji (wymienionych w ust. 2 i 3), ale również w razie stwierdzenia rażącego
naruszenia obowiązków związanych z pełniona funkcją. Niezależnie od tego nałożono na
Radę również obowiązek odwołania całego składu Zarządu, m.in. w przypadkach naruszenia
istotnych obowiązków, przypisanych temu organowi w rozdziale poświęconym gospodarce
finansowej Towarzystwa, tj. w razie: nie sporządzenia do dnia 15 czerwca prognozy
przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne na kolejne 3 lata (art. 129 ust. 1), nie
przekazania organowi nadzoru do dnia 25 lipca planu finansowego Towarzystwa na
następny rok (art. 131 ust. 3) oraz nie przekazania w celu zatwierdzenia zmienionego planu
finansowego, z uwzględnieniem stosownych zaleceń organu nadzoru (art. 131 ust. 7).
Jednocześnie, ze względu na znaczną wagę ww. naruszeń, zdecydowano się na
wprowadzenie sankcji w postaci wygaśnięcia kadencji Rady, w razie gdyby nie dopełniła ona
obowiązku odwołania Zarządu.
Zarówno kryteria, od których spełnienia uzależnione jest prawo zasiadania w Zarządzie
Towarzystwa, jak również zakres nadzoru nad działaniami tak poszczególnych członków
tego organu jak i samego organu uległy więc zaostrzeniu. Zwiększeniu uległa też
odpowiedzialność Rady za prawidłowe funkcjonowanie organu wykonawczego, w
porównaniu do Rady Funduszu oraz Rad oddziałów wojewódzkich Funduszu.
72

W art. 112 wyrażono zasadę domniemania kompetencji Zarządu Towarzystwa, który
podejmuje wszelkie decyzje i czynności niezbędne dla zapewnienia prawidłowej
działalności Towarzystwa w interesie ubezpieczonych, nie zastrzeżone do kompetencji Rady
Towarzystwa lub też do samodzielnej kompetencji Prezesa Zarządu na mocy statutu.
Zrezygnowano tym samym z umieszczania w ustawie katalogu kompetencji i zadań tego
organu, pozostawiając szczegółowe uregulowania w tym zakresie Radzie Towarzystwa, jako
organowi uchwalającemu statut. W artykule tym, obok zasady podejmowania uchwał
większością głosów składu Zarządu, uregulowano również kwestię reprezentacji
Towarzystwa, ustanawiając zasadę, iż oświadczenia woli w imieniu Zarządu Towarzystwa
składa Prezes Zarządu albo dwóch członków Zarządu działających łącznie.
W art. 113 nałożono na Zarząd obowiązek określania priorytetów w zakresie finansowania
świadczeń opieki zdrowotnej na kolejne 3 lata, z uwzględnieniem priorytetów, o których
mowa w art. 48a oraz obowiązek przedkładania tych priorytetów, po ich zatwierdzeniu przez
Radę, organowi nadzoru do dnia 30 czerwca. Priorytety te powinny następnie znaleźć
odzwierciedlenie w planie finansowym Towarzystwa na dany rok, co jest jednym z kryteriów
oceny planu finansowego przez organ nadzoru. Celem tego przepisu jest zatem pośrednio
powiązanie konkretnych polityk zdrowotnych poszczególnych Towarzystw, znajdujących
odbicie w ich planach finansowych z ogólnymi priorytetami zdrowotnymi określanymi przez
Ministra Zdrowia.
Art. 114 reguluje kwestię zastępowania Prezesa Zarządu na wypadek jego nieobecności lub
czasowej niezdolności do sprawowania funkcji oraz wprowadza możliwość udzielenia przez
Prezesa Zarządu innym osobom pisemnych pełnomocnictw do dokonywania określonych
czynności prawnych i upoważnień do podejmowania innych czynności zastrzeżonych do
jego samodzielnej kompetencji.
Art. 115, dotyczący wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia
zdrowotnego, stanowi powtórzenie uregulowań zawartych w art. 109 – 111 ustawy w
dotychczasowym brzmieniu, z tym że decyzje takie wydaje Prezes Zarządu. Od decyzji tych,
będących decyzjami ostatecznymi, przysługiwać ma skarga do sądu administracyjnego.
W art. 116 wprowadzono zasadę publikowania rocznych planów finansowych, sprawozdań
finansowych, sprawozdań z działalności, oraz rocznych planów pracy Towarzystw na
stronach internetowych Towarzystw oraz na stronie organu nadzoru. Zrezygnowano
natomiast z publikowania tych dokumentów w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski B", uznając ten obowiązek za zbędny z punktu widzenia
zagwarantowania realnego dostępu do informacji nt. zawartości ww. dokumentów, a tym
samym pociągający za sobą nieuzasadnione koszty.
Art. 117 jest powtórzeniem w odniesieniu do pracowników Towarzystw zasady wyrażonej
art. 107a ust. 1 ustawy w dotychczasowym brzmieniu, iż nabór kandydatów na wolne
stanowiska pracy jest otwarty i konkurencyjny.
Art. 118 stanowi w odniesieniu do pracowników Towarzystw powtórzenie negatywnych
przesłanek wykluczających zatrudnienie, które w odniesieniu do pracowników Funduszu
wymieniał art. 112 ustawy w dotychczasowym brzmieniu.
Rozdział 3 - Łączenie Towarzystw
W rozdziale 3 przewidziano możliwość łączenia się Towarzystw, ustanawiając zasady i tryb
takiego łączenia.
73

W celu zagwarantowania również w dalszej przyszłości istnienia kilku podmiotów
odpowiedzialnych za finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej w art. 119 ustanowiono
zasadę, iż w wyniku połączenia Towarzystw nie może powstać podmiot skupiający więcej niż
18 milionów ubezpieczonych.
Zgodnie z art. 120 połączenie Towarzystw nastąpić może w drodze uchwały podjętej na
wspólnym posiedzeniu przez ich Rady, z tym że dla podjęcia uchwały o połączeniu
wymagane jest poparcie bezwzględnej większości członków każdej z Rad łączących się
Towarzystw.
Art. 121 określa treść uchwały o połączeniu, która oprócz określenia nazwy i siedziby
nowopowstałego Towarzystwa powinna jednocześnie określać jego statut oraz wskazywać
osoby, mające tymczasowo pełnić funkcję Prezesa oraz członków Zarządu, do czasu ich
powołania przez Radę po jej ukonstytuowaniu. Połączone Rady dotychczasowych
Towarzystw pełnić mają rolę Rady nowego Towarzystwa, do czasu jej wyłonienia z
zastosowaniem procedury określonej w art. 104. Z uwagi na doniosłe konsekwencje uchwały
o połączeniu dla systemu ubezpieczenia zdrowotnego wprowadzono wymów zatwierdzenia
takiej uchwały przez organ nadzoru, który powinien podjąć decyzję w tej sprawie w terminie
14 dni.
W art. 122 wskazano moment uzyskania przez nowoutworzone Towarzystwo osobowości
prawnej oraz wyrażono zasadę pełnej sukcesji praw i obowiązków dotychczasowych
Towarzystw przez Towarzystwo powstające w wyniku połączenia.
Rozdział 4 – Gospodarka finansowa Towarzystw
W art. 123 i 124, wzorem art. 113 i 114 ustawy w dotychczasowym brzmieniu, wyrażono
zasady, iż Towarzystwo prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w
ustawie, a środki finansowe Towarzystwa są środkami publicznymi.
Art. 125 przewiduje utworzenie funduszu podstawowego oraz funduszu zapasowego
Towarzystwa.
Art. 126-127 zawierają katalogi przychodów i kosztów Towarzystwa. Jako jednostki należące
do sektora finansów publicznych Towarzystwa powinny mieć sprecyzowane źródła
przychodów oraz tytuły do ponoszenia kosztów.
W porównaniu z katalogiem przychodów Funduszu, zawartym w art. 116 ustawy w
dotychczasowym brzmieniu, należy odnotować następujące różnice: 1. wśród przychodów
Towarzystwa wymieniono dodatkowo środki otrzymane na podstawie przepisów o
koordynacji oraz kwoty wyrównania finansowego 2. nie wymieniono środków pochodzących
z kredytów i pożyczek.
Art. 127 zawiera wykaz kosztów Towarzystwa, różniący się od katalogu kosztów Funduszu
tym, iż: 1. pominięty został koszt zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2a, 3 i 3b
ustawy w dotychczasowym brzmieniu (chodzi o finansowanie kosztów świadczeń
pokrywanych z budżetu państwa, które będą pokrywane bezpośrednio przez Ministra
Zdrowia) 2. wśród kosztów wymieniono dodatkowo określone do przekazania kwoty
wyrównania finansowego, a ponadto ust. 2 przewidziano wyjątkowo także możliwość
sfinansowania kosztów związanych z usprawnieniem systemu rozliczania świadczeń opieki
zdrowotnej.
W art. 128 określono zasady wprowadzonej mocą obecnej nowelizacji instytucji wyrównania
finansowego. Procedurę wyrównania finansowego ze względu niemożność wykluczenia
zróżnicowania przychodów Towarzystw ze składek z tytułu powszechnego ubezpieczenia
74

zdrowotnego oraz zróżnicowania potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych w nich osób, dla
zapewnienia realizacji zasady solidaryzmu społecznego wynikającej z art. 68 ust. 2
Konstytucji RP. Ze względu na przyjęte zasady gospodarki finansowej Towarzystw, między
innymi sposobu tworzenia przez nie planu finansowego, konieczne jest określenie wielkości
kwot wyrównania finansowego przekazywanego/otrzymywanego przez dane Towarzystwo
przed utworzeniem planu finansowego.
Jednocześnie, uwzględniając możliwość nietrafnej prognozy przychodów ze składki
należnej poszczególnych Towarzystw, proponuje się możliwość korygowania
przekazywanych/otrzymywanych kwot wyrównania finansowego przez poszczególne
Towarzystwa w ciągu roku finansowego. Uwzględniając doświadczenia prognostyczne
Narodowego Funduszu Zdrowia proponuje się możliwość dokonania co najwyżej
dwukrotnego w ciągu roku określanie rocznych kwot wyrównania finansowego. Pierwsze
wyrównanie korekcyjne byłoby możliwe w przypadku, gdyby prognoza pierwotna znacznie
różniła się od realizacji przychodów ze składek i tym samym zniekształcała faktyczne
możliwości finansowania potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych w poszczególnych
Towarzystwach. Drugie wyrównanie korekcyjne byłoby możliwe pod koniec roku
finansowego z uwzględnieniem minimalizacji błędu rocznej prognozy przychodów ze składek
należnych w poszczególnych Towarzystwach oraz możliwości dokonania zmian w
kontraktach ze świadczeniodawcami przez poszczególne Towarzystwa. Literalny zapis
warunków umożliwiających przeprowadzenie dodatkowego wyrównania finansowego
podkreśla warunki ostrożnościowe (chroniące Towarzystwo przed sytuacją, w której nie
będzie w stanie zapewnić swoim ubezpieczonym poziomu świadczeń zdrowotnych
zdeklarowanego w pierwotnym planie finansowym Towarzystwa).
Podstawowe czynniki określające procedurę wyrównania finansowego wskazuje ust. 4
(liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w danym Towarzystwie w podziale na grupy
wyróżnione według wieku i płci oraz ryzyko zdrowotne przypisywane ubezpieczonym
należącym do danej grupy ubezpieczonych).
Art. 129 reguluje kwestię sporządzania przez Zarząd Towarzystwa, działający w
porozumieniu z organem nadzoru, corocznej prognozy przychodów ze składek na
ubezpieczenie zdrowotne na kolejne 3 lata, która dotychczas regulował art. 120 ustawy.
Prognoza ta jest podstawą do określenia kwot wyrównania finansowego i sporządzenia
planu finansowego na rok następny.
W art. 130 określono podstawowe zasady dotyczące rocznego planu finansowego
Towarzystwa, zgodnie z którymi powinien on być zrównoważony w zakresie przychodów i
kosztów, a ponadto powinien uwzględniać rezerwy na: 1 koszty świadczeń opieki zdrowotnej
dla osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji 2. koszty
świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w przypadku, o którym mowa w art. 14b ustawy
(leczenie ofiar wypadków komunikacyjnych). Ponadto zawarto postanowienie nt.
obligatoryjnego tworzenia w planie finansowym rezerwy ogólnej w wysokości 1 %
planowanych należnych przychodów z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Art. 131 ustala tryb przyjmowania oraz zatwierdzania planu finansowego Towarzystwa.
Zarząd opracowuje projekt planu finansowego i przedstawia go Radzie Towarzystwa w celu
zaopiniowania, w terminie do dnia 10 lipca. Po rozpatrzeniu opinii Rady Zarząd sporządza
plan finansowy i przekazuje go do 25 lipca organowi nadzoru. Organ nadzoru zatwierdza
plan finansowy w terminie do 15 sierpnia albo też odmawia zatwierdzenia, jeżeli plan
finansowy prowadzi do nie zrównoważenia przychodów i kosztów Towarzystwa, narusza
75

prawo bądź nie uwzględnia priorytetów w zakresie finansowania przez Towarzystwo
świadczeń opieki zdrowotnej, ustalonych zgodnie z art. 112. W przypadku odmowy
zatwierdzenia planu finansowego organ nadzoru zaleca Towarzystwu zmianę przekazanego
planu finansowego w terminie nie dłuższym niż 7 dni. Zarząd zmienia plan finansowy z
uwzględnieniem zaleceń i niezwłocznie przedstawia go organowi nadzoru w celu
zatwierdzenia.
W art. 131a powierzono organowi nadzoru kompetencję do ustalania planu finansowego
Towarzystwa, w sytuacji gdy Towarzystwo nie przekazało w terminie planu finansowego albo
nie uwzględniło w wyznaczonym terminie zaleceń organu nadzoru.
Zasady zawarte w art. 131 – 131a nawiązują co do zasadniczych rozwiązań do zasad
ustalania planu finansowego Funduszu, zawartych w art. 121 - 123 ustawy w
dotychczasowym brzmieniu, z tym że zadania nadzorcze, które wykonywał Minister Zdrowia
w porozumieniu z Ministrem Finansów przeszły do samodzielnej kompetencji organu
nadzoru. Jako istotną zmianę wypada odnotować rozszerzenie przesłanek odmowy
zatwierdzenia planu finansowego przez organ nadzorczy o nieuwzględnienie priorytetów w
zakresie finansowania przez Towarzystwo świadczeń opieki zdrowotnej, ustalonych zgodnie
z art. 113 ustawy. Rozwiązanie takie pozwala na wyegzekwowanie obowiązku
respektowania tych priorytetów w konkretnych działaniach Towarzystwa, których
odzwierciedlenie stanowi plan finansowy.
Art. 131b dotyczy zmiany planu finansowego Towarzystwa. Zmiany takiej można dokonać
w przypadku zaistnienia sytuacji, których nie można było przewidzieć w chwili zatwierdzenia
albo ustalenia planu. Ponadto po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok
obrotowy można dokonać zmiany planu finansowego Towarzystwa polegającej na
przeznaczeniu środków finansowych, w wysokości nie większej niż wysokość funduszu
zapasowego Towarzystwa.
Zgodnie z art. 131c Towarzystwo może zaciągać pożyczki i kredyty, w celu zapewnienia
płynności finansowej. Wysokość rat kredytów i pożyczek przypadających do spłaty w danym
roku nie może przekroczyć wysokości rezerwy ogólnej przewidzianej w planie finansowym
na dany rok. Dla zaciągnięcia pożyczki lub kredytu wymagana jest pozytywna opinia Rady
Towarzystwa i organu nadzoru.
W art. 131d zawarto postanowienia dotyczące sprawozdania finansowego Towarzystwa i
jego zatwierdzania przez organ nadzoru oraz postanowienia dotyczące zysku i straty netto
Towarzystwa za dany rok obrotowy. Zatwierdzony zysk netto zwiększa fundusz zapasowy
Towarzystwa, natomiast w pierwszej kolejności jest on przeznaczany na pokrycie straty z lat
ubiegłych.
Art. 131e dotyczy zasad sporządzania i zatwierdzania rocznego sprawozdania z wykonania
planu finansowego Towarzystwa.
W myśl art. 131f obsługę bankową Towarzystwa w zakresie rachunku bieżącego prowadzi
Bank Gospodarstwa Krajowego. Jednocześni, odmiennie niż w dotychczasowych
przepisach, mając na uwadze konieczność zwiększenia możliwości Towarzystw w zakresie
pozyskiwania dodatkowych przychodów, zawarto postanowienie, zgodnie z którym obsługę
Towarzystwa w zakresie rachunku pomocniczego mogą prowadzić również inne banki,
których kapitały zakładowe wynoszą co najmniej 100 000 000 zł, wyłonione zgodnie z
przepisami o zamówieniach publicznych.
Art. 131g ustala zasady sporządzania i przekazywania organowi nadzoru rocznego
sprawozdania z działalności Towarzystwa za dany rok obrotowy.
76

Pkt 28 - w art. 136a dodano ust. 2 upoważniający instytucję ubezpieczeniową do wyłączenia
z kwoty zobowiązania płatnika wobec świadczeniodawcy, określonej w umowie o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej (art. 136 pkt 5 ustawy), kosztów wybranych świadczeń. Zapis
ten stanowić będzie podstawę do ewentualnego odstąpienia od limitowania określonych
świadczeń przez instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Pkt 29 - w nowej wersji art. 137 zachowano zasadniczo dotychczasowy tryb opracowywania
projektu ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z tym że
projekt ten opracowywany będzie, na wniosek organu nadzoru, przez instytucję
ubezpieczeniową o największej liczbie ubezpieczonych, w porozumieniu z pozostałymi
instytucjami ubezpieczeniowymi. Instytucja o największej liczbie ubezpieczonych będzie też
odpowiedzialna za przeprowadzenie uzgodnień (wg. dotychczasowych zasad) i przekazanie
uzgodnionego projektu Ministrowi Zdrowia i jednocześnie organowi nadzoru. Minister, po
uzyskaniu opinii organu nadzoru, dokonuje przeglądu projektu pod względem zgodności z
przepisami prawa oraz dokonuje niezbędnych wynikających z tego przeglądu zmian, a
następnie wydaje rozporządzenie określające ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej. Natomiast w przypadku nie uzgodnienia projektu we wskazanym terminie
Minister Zdrowia, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru oraz instytucji ubezpieczeniowych,
określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, kierując się dobrem świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia
właściwej realizacji umów, a także biorąc pod uwagę treść ustalonych warunków projektu,
przekazanych przez Instytucję ubezpieczeniową o największej liczbie ubezpieczonych (o ile
zostały one przekazane).
Pkt 30 dodaje w dziale VI ustawy nowy art. 137a. Celem tego przepisu jest stworzenie
instrumentu ujednolicania również szczegółowych zasad kontraktowania świadczeń opieki
zdrowotnej (katalogi i wycena świadczeń, sposoby rozliczania, warunki wymagane od
świadczeniodawców), w przypadkach gdy zostanie to uznane za konieczne ze względu na
dobro ubezpieczonych, mając w szczególności na uwadze zasadę równego dostępu do
świadczeń. Narzędziem ujednolicania będą wiążące zalecenia wydawane przez organ
nadzoru. Jednakże przyjęty tryb ujednolicania szczegółowych warunków zawierania umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przewiduje istotną rolę instytucji ubezpieczeniowych
w procesie opracowywania tych zaleceń. Projekt szczegółowych warunków kontraktowania,
w rodzajach lub zakresach wskazanych przez organ nadzoru, powinien zostać opracowany
przez zarząd instytucji ubezpieczeniowej o największej liczbie ubezpieczonych, w
porozumieniu z pozostałymi instytucjami, z uwzględnieniem opinii właściwych konsultantów
krajowych oraz instytucji wymienionych w art. 137 ust. 3. Projekt ten, o ile zostanie
opracowany, zostanie uwzględniony przy wydaniu zaleceń przez organ nadzoru.
Pkt 31 wprowadza nowe brzmienie art. 146. Treść ust. 1 uwzględnia nowe rozwiązania
wprowadzone w art. 137a, stanowiąc, iż zarządy instytucji ubezpieczeniowych określać będą
szczegółowe warunki zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z
zastrzeżeniem art. 137a ust. 4, a zatem w praktyce wówczas, jeśli nie zostały one określone
w formie zaleceń organu nadzoru. W ust. 2 wprowadzono natomiast wymóg przedstawiania
szczegółowych warunków do zaopiniowania samorządom zawodów medycznych
działającym na terenach województw, gdzie zamieszkują osoby ubezpieczone w danej
instytucji ubezpieczeniowej, oraz konsultantom wojewódzkim.
77

Pkt 32 - W art. 154 zachowano możliwość wniesienia odwołania od decyzji komisji (o której
mowa w art. 139 ust. 4 ustawy) w sprawie rozstrzygnięcia postępowania ws. zawarcia
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, postanawiając, iż odwołanie wnosi się do
prezesa zarządu instytucji ubezpieczeniowej. Jednocześnie w nowym brzmieniu art. 154
pominięto (z oczywistych powodów) dalszy tryb odwoławczy - przewidziany w art. 154 ust. 4-
7 ustawy w dotychczasowym brzmieniu (polegający na możliwości wniesienia odwołania od
decyzji dyrektora oddz. woj. do Prezesa Funduszu). Od decyzji Prezesa Zarządu instytucji
ubezpieczeniowej będzie natomiast przysługiwała skarga do wojewódzkiego sądu
administracyjnego.
Pkt 33 - Zmiany w art. 159 mają wyłączenie charakter dostosowujący – zamiana określeń
„dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu” i „Fundusz” na „instytucja ubezpieczeniowa”.
Pkt 34 – Uchylenie art. 160 i 161, przewidujących możliwość składania do Prezesa
Funduszu zażaleń na czynności dyrektora oddz. woj. Funduszu, dotyczące realizacji umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, jest oczywistą konsekwencją zmian w systemie
instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Pkt 35 uchyla dział VII ustawy o świadczeniach, który w całości zastąpiony zostanie nowymi
przepisami ustawy o państwowym nadzorze.
Pkt 36 i 37 wprowadzają zmiany o charakterze dostosowującym do art. 188 i 188a,
polegające na zastąpieniu Funduszu przez instytucje ubezpieczeniowe. Ponadto zawężeniu
uległ katalog przypadków, wskazanych w art. 188 ust. 3, w których Minister Zdrowia jest
uprawniony do przetwarzania danych osobowych, co wiąże się z przejściem części
dotychczasowych zadań Ministra na organ nadzoru.
Pkt 38 dodaje nowy art. 189a nakładający na instytucje ubezpieczeniowe zadanie polegające
na prowadzeniu informatycznych systemów ewidencjonowania świadczeń, służących
rejestrowaniu i monitorowaniu sfinansowanych świadczeń opieki zdrowotnej.
Pkt 39 wprowadza w art. 190 ustawy zmiany o charakterze dostosowującym, polegające na
zastąpieniu Prezesa Funduszu przez organ nadzoru oraz Funduszu przez instytucje
ubezpieczeniowe.
Pkt 40 – zmiana o charakterze porządkującym, polegająca na przeniesieniu
dotychczasowego art. 131a do działu VIII ustawy, jako art. 190a.
W pkt 41 – 59 zawarto liczne zmiany wielu przepisów ustawy o charakterze wyłącznie
formalnym/ porządkującym, które stanowią bezpośrednią konsekwencję zmian systemowych
wprowadzonych w nowym dziale V ustawy.
Zmiany w innych ustawach
Art. 31 wprowadza w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
zmianę dostosowującą, polegającą na zastąpieniu w art. 26 ust. 7b określenia „środki
Narodowego Funduszu Zdrowia” wyrażeniem „środki pochodzące ze składek na
powszechne ubezpieczenie zdrowotne”.
Art. 32 wprowadza w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej
konieczne dostosowania, polegające na: zastąpieniu NFZ - instytucjami powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego (instytucjami ubezpieczeniowymi), zastąpieniu oddziału
wojewódzkiego Funduszu – instytucjami ubezpieczeniowymi, z którymi dany
świadczeniodawca zawarł umowę o udzielanie świadczeń, oraz wpisaniu w miejsce
78

dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu - właściwych organów instytucji
ubezpieczeniowych, które zawarły umowy z daną jednostką.
W art. 33 dokonano zmiany art. 17 ust. 1 pkt 4p ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych polegającej na zastąpieniu określenia „dochody
Narodowego Funduszu Zdrowia” określeniem „dochody instytucji powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego”.
Art. 34 wprowadza w art. 10c pkt 5 i 6 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia
psychicznego zmianę o charakterze dostosowującym polegającą na zastąpieniu członków
Rady NFZ i rad OW NFZ – członkami organów statutowych instytucji powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego oraz zastąpieniu pracowników NFZ pracownikami ipuz.
Art. 35 zmienia art. 45 ust. 3 ustawy 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty
poprzez wprowadzenie w miejsce Prezesa NFZ – Prezesa Urzędu Nadzoru, jako podmiotu,
którego opinii zasięga Minister Zdrowia, wydając rozporządzenie ws. sposobu i trybu
wystawiania recept lekarskich.
Art. 36 wprowadza w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny
pracy zmianę dostosowującą, polegającą na zastąpieniu NFZ przez instytucje
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 37 wprowadza w art. 76 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych zmianę, polegającą na zastąpieniu NFZ – instytucjami
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 38 wprowadza w ustawie z dnia z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach następujące zmiany:
W art. 5 ww. ustawy, w przepisach zawierających delegacje do wydania rozporządzeń,
zastąpiono Prezesa NFZ – Prezesem Urzędu Nadzoru, o którym mowa w ustawie z dnia ---
2008 r. o państwowym nadzorze nad systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,
przyjmując rozwiązanie analogiczne do przyjętego w przypadku delegacji zawartych w
ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej. W art. 7 wprowadzono rozwiązanie polegające
na możliwości uczestniczenia w pracach Zespołu do Spraw Gospodarki Lekami przy
Ministrze Zdrowia (w miejsce 3 przedstawicieli NFZ) przedstawicieli (wszystkich) instytucji
ubezpieczeniowych. Pozostałe zmiany polegają na zastąpieniu Funduszu – instytucjami
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego (instytucjami ubezpieczeniowymi).
Art. 39 zmienia art. 47 pkt 1 ustawy z 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, poprzez
zastąpienie NFZ – instytucjami powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
W art. 40 wprowadzono zmiany w ustawie z 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i
zakażeniach. Uchylenie zawartych w art. 6 ust. 9, art. 16 ust. 5; art. 19 ust. 6, art. 29 ust. 3 i
art. 31 ust. 5 delegacji do wydania rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. trybu finansowania
wybranych świadczeń udzielanych osobom nieubezpieczonym jest konsekwencją tego, iż w
zmienionym art. 13a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej objęto zawartą tu delegacją
do wydania rozporządzenia ws. trybu finansowania świadczeń udzielanych z budżetu
państwa osobom nieubezpieczonym również finansowanie świadczeń przewidzianych
w ustawie o chorobach zakaźnych.
W szeregu przepisów wprowadzono ponadto zmianę dostosowującą, zastępując NFZ –
instytucjami powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 41 wprowadza w ustawie z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne następujące
zmiany:
W art. 7 ust. 4 pkt 2 lit. c zastąpiono Prezesa NFZ przez instytucję powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego.
79

W art. 42 ust. 1 pkt 1a lit. b) zastąpiono NFZ - instytucjami ubezpieczeniowymi.
W art. 103 ust. 2 pkt 2, dotyczącym możliwości cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki,
w przypadku jeśli uniemożliwiono lub utrudniono wykonywanie czynności urzędowych przez
Inspekcję Farmaceutyczną lub Narodowy Fundusz Zdrowia, w miejsce NFZ wpisano
instytucję ubezpieczeniową lub Prezesa Urzędu Nadzoru, z uwagi na to, iż dotychczasowe
uprawnienia kontrolne NFZ w stosunku do aptek, w zakresie wydawania produktów
leczniczych objętych refundacją, wykonywane będą zarówno przez instytucje
ubezpieczeniowe jak i organ nadzoru. Tymi samymi względami podyktowana jest zmiana w
art. 103 ust. 2 pkt 4a.
Art. 42 wprowadza w art. 43a ust. 1 pkt 1 i art. 119a ust. 1 pkt 1 ustawy z 22 maja 2003 r.
o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim
Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zmianę polegającą na zastąpieniu centrali
Funduszu przez Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. Przyjęte rozwiązanie,
polegające na comiesięcznym przekazywaniu przez zakłady ubezpieczeń kwot wyliczonych
zgodnie z (obecnym) art. 131a ustawy o świadczeniach do jednego wskazanego podmiotu,
jakim jest centrala Funduszu, wobec likwidacji centralnego płatnika wymaga przejęcie tej
funkcji przez jeden wskazany podmiot, którym w może być tylko UNUZ.
W art. 43 wprowadzono zmianę w art. 16 ust. 5 ustawy z 28 listopada 2003 r.
o świadczeniach rodzinnych, polegającą na zastąpieniu określenia „[finansowanych] z
Narodowego Funduszu Zdrowia” określeniem „[finansowanych] ze środków pochodzących
ze składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne”.
Art. 44 wprowadza konieczne dostosowania w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 o finansach
publicznych, polegające na zastąpieniu występującego w szeregu przepisów określenia
„Narodowy Fundusz Zdrowia” określeniem „publiczne instytucje powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego”. Ponadto wprowadzono zmianę w art. 4 ust. 2 ww. ustawy
zmianę polegającą na wyodrębnieniu w pkt 3 podsektora „ubezpieczeń społecznych i
zdrowotnych” w miejsce obecnego podsektora ubezpieczeń społecznych. Publiczne
instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 10 (w
miejsce NFZ) będą zatem należały do podsektora ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, o
którym mowa w zmienionym art. 4 ust. 2 pkt 3, nie zaś do podsektora rządowego, do którego
był zaliczany NFZ. Zmiana ta uzasadniona jest szczególnym charakterem publicznych
instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, który sprawia, iż nie mieszczą się one
w formule sektora rządowego ani samorządowego.
Art. 45 zmienia art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z 1 lipca 2005 r. o ustanowieniu programu
wieloletniego "Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych”, poprzez zastąpienie
przedstawiciela NFZ - przedstawicielem Prezesa Urzędu Nadzoru.
Art. 46 zmienia art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym,
uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, poprzez
zastąpienie pracownika NFZ - pracownikiem instytucji powszechnego ubezpieczenia
zdrowotnego.
Art. 47 zmienia art. 2 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez
zastąpienie wyrażenia „środków Narodowego Funduszu Zdrowia” wyrażeniem „środków
pochodzących ze składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne”.
Art. 48 zmienia art. 10f ustawy z dnia z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków
finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń, poprzez zastąpienie Funduszu -
instytucjami powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
80

Art. 49 wprowadza niezbędne dostosowania w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o
Państwowym Ratownictwie Medycznym.
W art. 21 ww. ustawy wprowadzono zmianę polegającą na tym, iż wojewoda uzgadniać ma
wojewódzki plan działania systemu z Publicznym Towarzystwem Ubezpieczeń Zdrowotnych,
które wstąpiło w prawa i obowiązki oddziału wojewódzkiego Funduszu działającego
dotychczas na terenie danego województwa. Rozwiązanie to, oznaczające przejęcie przez
odpowiednie PTUZ dotychczasowej kompetencji dyrektora właściwego oddziału
wojewódzkiego Funduszu, jest konsekwencją przejęcia zadań oddziałów wojewódzkich NFZ
przez odpowiednie Towarzystwa.
Zmiana art. 49 polega na powierzeniu Publicznemu Towarzystwu, które wstąpiło w prawa i
obowiązki oddziału wojewódzkiego Funduszu działającego dotychczas na terenie danego
województwa, zadań w zakresie przeprowadzenia postępowań o zawarcie umów z
dysponentami zespołów ratownictwa medycznego na wykonywanie zadań zespołów
ratownictwa medycznego, jak również zawierania, rozliczania i kontroli wykonania tych umów
– dotychczas zadania te powierzane były dyrektorowi właściwego oddziału wojewódzkiego
Funduszu.
Pozostałe zmiany polegają na wpisaniu w szeregu przepisów w miejsce NFZ – instytucji
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego (instytucji ubezpieczeniowych).
Art. 50 wprowadza w art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu
informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 zmianę
polegającą na zastąpieniu Prezesa NFZ – Prezesem Urzędu Nadzoru.
Rozdział 6 - Przepisy przejściowe
Przepisy przejściowe regulują kwestie związane z powstaniem Urzędu Nadzoru oraz
Publicznych Towarzystw, zasady funkcjonowania Towarzystw w pierwszym okresie po
wejściu w życie ustawy, kwestie związane z przejęciem mienia oraz praw i obowiązków
Funduszu przez nowe podmioty, jak również określają zadania Ministra Zdrowia i Funduszu
w zakresie działań koniecznych dla zagwarantowania sprawnej organizacji Urzędu Nadzoru i
Towarzystw oraz ich właściwego funkcjonowania w pierwszym okresie po utworzeniu.
W art. 51 zawarto zapis stanowiący o likwidacji NFZ. W ust. 2 określono, które z
dotychczasowych oddziałów wojewódzkich Funduszu wchodzą w skład poszczególnych
Towarzystw (ustanowionych na mocy art. 100 ustawy o świadczeniach). Przyjęty podział
zapobiega nadmiernym dysproporcjom pod względem liczby osób ubezpieczonych w
poszczególnych Towarzystwach – różnice mieszczą się w przedziale pomiędzy ok. 8 mln.
416 tys. (Towarzystwo z siedzibą w Warszawie) a ok. 3 mln. 837 tys. ubezpieczonych
(Towarzystwo z siedzibą we Wrocławiu), a jednocześnie nie powoduje również znacznych
dysproporcji w potencjale finansowym tworzonych płatników w stosunku do liczby
ubezpieczonych.
Niezależnie od określenia ww. podziału stanowi się jednocześnie, iż osoby ubezpieczone w
Funduszu, zarejestrowane w odpowiednich oddziałach wojewódzkich Funduszu, stają się
ubezpieczonymi odpowiednich Towarzystw. Równocześnie w omawianym artykule zawarto
postanowienie o charakterze dyspozytywnym, stwierdzające, że oddziały wojewódzkie
Funduszu stają się oddziałami Towarzystwa, jednakże statut Towarzystwa może postanowić
inaczej. (W art. 100 pozostawiono bowiem kwestię powoływania oddziałów regionalnych do
decyzji Rady Towarzystwa przy uchwalaniu jego statutu.)
81

W art. 52 przyjęto zasadę sukcesji uniwersalnej w odniesieniu do relacji pomiędzy
Towarzystwami a odpowiednimi oddziałami wojewódzkimi Funduszu. Jednocześnie w
artykule tym zawarto również postanowienia odnoszące się do mienia Centrali Funduszu,
które na mocy tego przepisu staje się mieniem Skarbu Państwa, będącym w dyspozycji
Prezesa Urzędu Nadzoru.
W ust. 4 zawarto postanowienie, zgodnie z którym w przypadku umów zawartych przez
Centralę Funduszu na rok 2009 w miejsce Funduszu z dniem wejścia w życie ustawy
wstępuje Skarb Państwa reprezentowany przez Prezesa Urzędu. Zapis ten ma na celu m.in.
zagwarantowanie dalszego obowiązywania umów serwisowych i licencyjnych (zawieranych
przez Centralę) związanych z funkcjonowaniem infrastruktury informatycznej obsługującej
oddziały wojewódzkie Funduszu, która po wejściu w życie ustawy będzie jeszcze przez
pewien czas niezbędna dla właściwego funkcjonowania Towarzystw.
Oddzielne uregulowanie zawarto w odniesieniu do umów, na podstawie których Fundusz
nabył prawo do używania nieruchomości, postanawiając, iż umowy takie wygasają w upływie
3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia
ustawy w życie Zarząd Towarzystwa albo organ nadzoru złoży drugiej stronie oświadczenie,
iż pozostaje związany taką umową.
Ponadto w omawianym artykule zawarto oddzielne regulacje przejściowe odnoszące się do
przejęcia zobowiązań oraz roszczeń wynikających z kosztów świadczeń udzielanych w
ramach systemu koordynacji.
Art. 53 wprowadza regulacje przejściową stanowiącą, że postępowania z zakresu nadzoru
prowadzone przez Ministra Zdrowia wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie
ustawy, prowadzi się na podstawie nowych przepisów.
W celu zapobieżenia powstaniu próżni prawnej w odniesieniu zasad kontraktowania
świadczeń opieki zdrowotnej, zanim jeszcze nowoutworzone podmioty zdolne będą do
opracowania i wydania stosownych aktów, w art. 54 zawarto postanowienie, iż zarządzenia
Prezesa Funduszu, wydane na podstawie art. 146 i art. 159 ust. 2 ustawy w
dotychczasowym brzemieniu, pozostają w mocy w odniesieniu do zasad zawierania umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przez Towarzystwa do czasu wejścia w życie
nowych zarządzeń, wydanych przez odpowiednie organy Towarzystw na podstawie art. 146
ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Konieczne było również rozstrzygnięcie kwestii kontynuacji nie zakończonych w chwili
wejścia w życie ustawy postępowań w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej. W związku z tym przyjęto rozwiązanie, polegające na kontynuacji takich
postępowań przez osoby wyznaczone (na podstawie art. 61 ust. 5) przez tymczasowy
Zarząd Towarzystwa do pełnienia funkcji kierowników oddziałów regionalnych Towarzystw
do czasu powołania nowych kierowników, w oparciu o uchwalone statuty Towarzystw.
Z uwagi na potrzebę zachowania w pierwszym etapie funkcjonowania Towarzystw sztywnej
struktury terytorialnej, wyznaczonej przez zasięg terytorialny przejmowanych oddziałów
wojewódzkich, przyjęto zasadę, iż na rok 2009 Towarzystwa zawierać będą umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej wyłącznie ze świadczeniodawcami mającymi
siedzibę na obszarze działania oddziałów wojewódzkich Funduszu, które weszły w skład
poszczególnych Towarzystw, z wyjątkiem jednak sytuacji, gdy zawarcie umowy z innym
świadczeniodawcą okaże się niezbędne dla zapewnienia określonych świadczeń opieki
zdrowotnej osobom ubezpieczonym w danym Towarzystwie.
82

W art. 55 zawarto niezbędne regulacje przejściowe odnoszące się do prowadzonych
postępowań w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego oraz
toczących się postępowań przed sądami administracyjnymi. Wprowadzono również
oddzielne uregulowania odnoszące się do nie zakończonych postępowań w sprawach
wniosków o wydanie zgody na pokrycie kosztów leczenia lub badań diagnostycznych w
oparciu o dotychczasowe brzmienie art. 25 i 26 ustawy, jak również w odniesieniu do
przejęcia zobowiązań finansowych (w związku ze zmianą podmiotu finansującego koszty
leczenia niewykonywanego w kraju).
Art. 56 nakłada na Ministra Zdrowia obowiązek podjęcia działań zmierzających do
utworzenia UNUZ, w szczególności poprzez zorganizowanie Biura do spraw powołania
Urzędu Nadzoru.
W art. 57 zawarto szczegółowy katalog działań, do których podjęcia zobowiązany jest
Minister Zdrowia w celu zagwarantowania sprawnego przejęcia przez Towarzystwa mienia
Funduszu oraz umożliwienia im sprawnego przejęcia funkcji likwidowanej jednostki.
W odniesieniu do Prezesa Funduszu sformułowano zobowiązanie do podejmowania działań
koniecznych do realizacji celów ustawy, w szczególności poprzez: opracowanie projektów
planów finansowych Towarzystw na rok 2010, opracowanie rozwiązań umożliwiających
integrację systemów informatycznych Towarzystw oraz przygotowanie projektów statutów
Towarzystw.
Art. 59 reguluje kwestię funkcjonowania tymczasowych organów Towarzystw, koniecznych
do czasu powołania właściwych organów zgodnie z odpowiednimi przepisami działu V
ustawy. Przyjęte rozwiązanie, zgodnie z którym w skład tymczasowego Zarządu
Towarzystwa wchodzić mają dyrektorzy odpowiednich oddziałów wojewódzkich Funduszu
oraz osoba wskazana przez Ministra Zdrowia, powinno sprzyjać zachowaniu maksymalnej
ciągłości w działaniach instytucji systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego w
okresie następującym bezpośrednio po wejściu w życie ustawy. Tymczasowe Zarządy
Towarzystw działać mają pod przewodnictwem dyrektorów oddziałów wojewódzkich
Funduszu, których siedziby stały się siedzibami poszczególnych Towarzystw. Zadania Rad
Towarzystw, do czasu wyłonienia nowych Rad w oparciu o nowe zasady, pełnić mają
połączone Rady odpowiednich oddziałów wojewódzkich Funduszu. Natomiast funkcję
kierowników oddziałów regionalnych Towarzystw, do czasu powołania kierowników zgodnie
ze statutami Towarzystw (o ile będą one przewidywać powołanie oddziałów) pełnić mają
osoby wyznaczone przez tymczasowe Zarządy.
Art. 60 stanowi o przejęciu obowiązków pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w
oddziałach wojewódzkich oraz w centrali Funduszu odpowiednio przez Towarzystwa oraz
Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, natomiast w art. 61 przewidziano w odniesieniu
do pracowników Centrali Funduszu, przejętych przez Urząd Nadzoru, szczególny tryb
rozwiązania stosunku pracy w drodze jego wygaśnięcia po upływie 3 miesięcy od dnia
wejścia w życie ustawy, o ile przed upływem 2 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie nie
zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy. Potrzeba wprowadzenia takiego
rozwiązania wynika z faktu, iż liczba pracowników Centrali Funduszu przewyższa planowane
potrzeby kadrowe mającego powstać Urzędu Nadzoru.
Art. 62 zawiera szczególne rozwiązanie przejściowe dotyczące sporządzenia sprawozdań
Funduszu za rok 2009. Zgodnie z tym przepisem sprawozdanie finansowe, roczne
sprawozdanie z wykonania planu finansowego oraz sprawozdanie z działalności oddziału
wojewódzkiego Funduszu sporządzi odpowiednie Towarzystwo, natomiast sprawozdanie
83

finansowe, roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego, sprawozdanie
z działalności Centrali, roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego, sprawozdanie
z działalności oraz łączne sprawozdanie finansowe Funduszu sporządzi organ nadzoru.
Organ nadzoru dokona też podziału wyniku finansowego za 2009, uwzględniając, iż
zatwierdzony zysk netto powiększy fundusze zapasowe Towarzystw, natomiast fundusze
zapasowe Towarzystw zostaną pomniejszone o zatwierdzoną stratę netto. Natomiast
niepokryta strata netto zostanie przypisana poszczególnym Towarzystwom proporcjonalnie
do wysokości planowanych na 2010 r. kosztów świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 63 postanawia, że Plany finansowe Towarzystw na rok 2010 ustala minister właściwy do
spraw zdrowia, uwzględniając projekty planów finansowych sporządzone przez Fundusz na
podstawie art. 14 ust. 4 pkt 1. Pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz
z odsetkami za zwłokę ZUS i KRUS przekazuje w roku 2010 do Towarzystw
z uwzględnieniem wskaźników procentowych udziału przychodów poszczególnych
Towarzystw w przychodach ogółem Towarzystw.
Ponadto artykuł ten zawiera postanowienie, że przepisy dotyczące wyrównania finansowego
mają zastosowanie po raz pierwszy do planu finansowego Towarzystwa na 2011 r.,
przy czym w roku 2011 wyrównaniu finansowemu podlega 80 % przychodów Towarzystwa
pochodzących z należnych składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne,
natomiast w roku 2012 – 90 %. Rozwiązanie takie zapewni płynne przejście
z dotychczasowego trybu podziału środków na system wyrównania finansowego.
Art. 64 postanawia o utrzymaniu w mocy aktów wykonawczych wydanych na podstawie
odpowiednich przepisów ustawy w brzmieniu dotychczasowym, do momentu ich zastąpienia
przez nowe rozporządzenia wydane na podstawie nowych przepisów ustawowych.
W art. 65 wskazano przepisy, które powinny wejść w życie przed dniem 1 stycznia 2010 r.
(data wejścia w życie ustawy), tj. z dniem ogłoszenia ustawy, oraz przepisy, które wejdą w
życie w terminie późniejszym. Postanowienie, w myśl którego zawarta w art. 97 ust. 3
znowelizowanej ustawy o świadczeniach możliwość zmiany instytucji ubezpieczeniowej
zaktualizuje się dopiero z dniem 1 stycznia 2011 r. podyktowane jest z jednej strony potrzebą
zapewnienia okresu przejściowego, potrzebnego do okrzepnięcia nowoutworzonych
Towarzystw, a równocześnie rozwiązanie takie wynika pośrednio z samej idei prawa do
zmiany płatnika, które powinno być wykonywane w sposób świadomy i racjonalny – a więc w
praktyce możliwe będzie dopiero po pewnym okresie obserwacji i porównywania sposobów
funkcjonowania poszczególnych instytucji ubezpieczeniowych.
Ocena Skutków Regulacji (OSR)
1. Podmioty, na które oddziałują projektowane regulacje
Projekt ustawy swoim zakresem wywiera wpływ na następujące podmioty:
1) Narodowy Fundusz Zdrowia – likwidacja;
2) minister właściwy do spraw zdrowia – 1. kompetencje nadzorcze Ministra nad
prawidłową realizacją zadań w zakresie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
zostaną przeniesione na nowy podmiot w postaci Urzędu Nadzoru i Regulacji
Ubezpieczeń Zdrowotnych 2. przejmuje zadania w zakresie finansowania świadczeń
opieki zdrowotne na rzecz osób nieubezpieczonych 3. zyskuje dodatkowy instrument
kształtowania polityki zdrowotnej w postaci ustalania priorytetów zdrowotnych;
84

3) ubezpieczeni – poprawa dostępu do świadczeń dzięki pojawieniu się mechanizmów
konkurencji między płatnikami publicznymi, a w dalszej perspektywie między płatnikami
publicznymi i prywatnymi oraz dzięki wzmocnieniu nadzoru nad systemem
powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego;
4) świadczeniodawcy – polepszenie pozycji negocjacyjnej dzięki możliwości kontraktowania
świadczeń z różnymi płatnikami publicznymi, a w dalszej perspektywie również
prywatnymi.
2. Konsultacje społeczne
Projekt zostanie przesłany do konsultacji miedzy innymi: marszałkom województw,
Związkowi Powiatów Polskich, Związkowi Miast Polskich, stronie samorządowej Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Polskiej Konfederacji Pracodawców
Prywatnych, Konfederacji Pracodawców Polskich, Związkowi Pracodawców Służby Zdrowia,
Naczelnej Izbie Aptekarskiej, Naczelnej Izbie Lekarskiej, Naczelnej Izbie Pielęgniarek i
Położnych, Krajowej Radzie Diagnostów Laboratoryjnych, rektorom uczelni medycznych,
instytutom, Stowarzyszeniu Menedżerów Opieki Zdrowotnej, Związkowi Inwalidów
Wojennych RP, Związkowi Sybiraków, Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków
Zawodowych, Sekretariatowi Ochrony Zdrowia KK NSZZ "Solidarność", Krajowemu
Sekretariatowi Ochrony Zdrowia NSZZ "Solidarność 80", Ogólnopolskiemu Związkowi
Zawodowemu Lekarzy, Ogólnopolskiemu Związkowi Zawodowemu Pielęgniarek i Położnych,
Ogólnopolskiemu Związkowi Zawodowemu Położnych, Ogólnopolskiemu Związkowi
Zawodowemu Stomatologów, Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony
Zdrowia, stowarzyszeniom pacjentów. W ramach konsultacji społecznych projekt zostanie
umieszczony na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia.
3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu oraz sektora publicznego
Projekt na etapie wdrożenia nie spowoduje ujemnych skutków finansowych dla NFZ –
działania przygotowawcze do decentralizacji NFZ zostaną sfinansowane w ramach
przesunięć środków będących w dyspozycji Funduszu. Projekt nie wywołuje również
ujemnych skutków finansowych dla systemu płatnika w ramach powszechnego
ubezpieczenia zdrowotnego – dodatkowe koszty związane ze zmianą struktury
organizacyjnej w systemie zostaną w całości skompensowane oszczędnościami
wynikającymi z likwidacji Centrali NFZ i utworzeniem odrębnej struktury nadzoru (ponad
100 mln zł). Ponadto, w związku z przepisem dotyczącym wzrostu podstawy wymiaru składki
na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, w roku 2010 przewiduje się dodatkowe przychody
instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego w łącznej wysokości ok. 6,1 mld zł.
Skutkiem finansowym dla budżetu państwa związanym ze wzrostem podstawy wymiaru
składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne w roku 2010 będzie zwiększenie wydatków
na składki opłacane z budżetu państwa (z wyjątkiem składek rolników podlegających
ubezpieczeniu społecznemu, których składka jest obliczana na podstawie ceny 1 q żyta)
o ok. 140 ml zł.
Obecnie koszty nadzoru nad systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego są
pokrywane z budżetu państwa z części, których dysponentami są Minister Zdrowia oraz
Minister Finansów. Podczas opracowywania niniejszego projektu nie było możliwe obliczenie
tych kosztów poprzez ich wyodrębnienie z odpowiednich pozycji budżetu państwa,
Po wprowadzeniu tej ustawy budżet państwa nie będzie ponosił kosztów nadzoru
(pozytywny skutek finansowy dla budżetu państwa), lecz będzie pokrywał wydatki związane
z funkcjonowaniem nadzoru i jednocześnie otrzyma dochody w takiej samej wysokości
związane z kosztami nadzoru (neutralny skutek dla budżetu państwa).
85

Na rok 2010 wydatki na funkcjonowanie nadzoru zostały oszacowane na ok. 50 mln zł, w
tym: ok. 28 mln zł na wydatki osobowe wraz z pochodnymi, oraz ok. 22 mln zł na wydatki
majątkowe wraz z pozostałymi wydatkami. Kwota ta została wyliczona uwzględniając
następujące elementy:
− wydatki na wynagrodzenia Prezesa Urzędu i jego zastępców oraz pracowników Urzędu
zostały ustalone uwzględniając: planowaną liczbę etatów w instytucji nadzorującej 247
(w tym 3 - Prezes i jego zastępcy), średnie wynagrodzenia brutto Prezesa NFZ i jego
zastępców na koniec 2007 r., średnie wynagrodzenia brutto pracowników Centrali NFZ
(bez Prezesa NFZ i jego zastępców) na koniec 2007 r., prognozowany średnioroczny
wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem na rok 2008, na rok 2009, jak
również dla roku 2010 w wysokości przyjętej dla roku 2009;
− dodatkowe obowiązkowe składki, świadczenia i odpisy związane z wynagrodzeniem
osobowym;
− jednorazowe wydatki związane z przejściem do Urzędu pracowników Centrali NFZ
i tworzeniem docelowej struktury organizacyjnej Urzędu;
− wydatki związane z utrzymywaniem stanowisk pracy, w tym koszty utrzymania systemu
informatycznego.
Należy zwrócić uwagę, że koszty funkcjonowania Urzędu będą niższe, niż koszty
funkcjonowania centrali NFZ (ok. 160 mln zł). Zaoszczędzone środki zostaną przekazane do
dyspozycji odpowiednich instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Jednocześnie w przypadku przyjęcia ustawy i powołania przez Ministra Zdrowia Biura ds.
utworzenia UNUZ jego półroczny koszt działania szacuje się na ok. 1,2 mln zł.
Projekt nie wywołuje skutków finansowych dla jednostek samorządu terytorialnego.
4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Projektowana regulacja nie będzie miała wpływu na rynek pracy.
5. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki
Projekt nie będzie miał wpływu na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki.
6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów
Projekt nie będzie miał wpływu na sytuację regionów.
7. Wpływ regulacji na ochronę zdrowia
Wejście w życie regulacji będzie mieć pozytywny wpływ na ochronę zdrowia ludności, przez
poprawę efektywności funkcjonowania systemu ochrony zdrowia oraz poszerzenie zakresu
świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
8. Wpływ regulacji na warunki życia ludności
Wejście w życie regulacji nie będzie mieć wpływu na warunki życia ludności.
9. Zgodność z prawem Unii Europejskiej
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
86

1 Niniejsza ustawa zmienia ustawy: ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o
podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego,
ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie
medycyny pracy, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 5
lipca 2001 r. o cenach, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, ustawę z dnia 6 września
2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach, ustawę z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, ustawę z
dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim
Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, ustawę
z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, ustawę z dnia 1 lipca 2005 r. o ustanowieniu programu
wieloletniego „Narodowy Program zwalczania chorób nowotworowych”, ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o
lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych,
ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawę z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu
środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń, ustawę z dnia 8 września 2006 r. o
Państwowym Ratownictwie Medycznym.
2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138,
poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 75, poz.
519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249,
poz. 1824, z 2007 r. Nr 64 poz. 427 i 433, Nr 82, poz. 559, Nr 115, poz. 793, Nr 133, poz. 922, Nr 166, poz. 1172,
Nr 171, poz. 1208, Nr 176, poz. 1243 i Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz. 305.
87

3 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124,
poz. 1152, Nr 139, poz. 1324 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 145, poz. 1535, Nr 146, poz. 1546
i Nr 213, poz. 2155, z 2005 r. Nr 10, poz. 66, Nr 184, poz. 1539 i Nr 267, poz. 2252 oraz z 2006 r. Nr 157, poz.
1119 i Nr 208, poz. 1540.
4 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz.
703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz.
64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr
106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25,
poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz.
1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65,
poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz.
1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r.
Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i
1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281,
poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr
102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420,
Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104,
poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz.
1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 219, Nr 99, poz. 658, Nr 115, poz. 791 i
793, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1288, Nr 191, poz. 1361 i 1367, Nr 192, poz. 1378 i Nr 211, poz. 1549.
5 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z
1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz.
1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84,
poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120,
poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr
126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 124,
poz. 1151 i 1152, Nr 171, poz. 1663, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2215, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 273,
poz. 2703, z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, Nr 169, poz. 1420, Nr 239, poz. 2020 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 75,
poz. 518 i Nr 143, poz. 1032 oraz z 2007 r. Nr 176 poz. 1240 i Nr 123, poz. 849.
6 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr
86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr
110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz.
1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr
96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z
2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr
146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz.
491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180,
poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119,
Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847 oraz z 2007 r. Nr 165, poz. 1169.
7 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r.
Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2005 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 167, poz.
1398 i Nr 175, poz. 1462 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766 i Nr 121 poz. 831.
8 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 117, poz. 790, Nr 191,
poz. 1410 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, Nr 166, poz. 1172, Nr 176, poz. 1238, Nr 123 poz.
849 i z 2008 r. Nr 58, poz. 351.
9 Tekst jednolity wymienionej ustawy został ogłoszony w DZ. U. z 2004 r. Nr 125 poz. 1317.
10 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 21, poz.
125, Nr 112, poz. 769, Nr 115, poz. 791, 792 i 793 i Nr 176, poz. 1243 oraz z 2008 r. Nr 63, poz. 394 i Nr 67, poz.
411.
11 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 137, poz.
1302, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2007 r. Nr 166, poz. 1172.
12 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 117, poz. 790.
13 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 199, poz. 1938, z 2004 r.
Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600.
14 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 225, Nr 96, poz. 959, Nr 141,
poz. 1492, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2778, z 2005 r. Nr 167, poz. 1396, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z
2007 r. Nr 49, poz. 328, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 133, poz. 922.
88

15 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1630, z 2007
r. Nr 64, poz. 427, Nr 105, poz. 720, Nr 109, poz. 747, Nr 192, poz. 1378 i Nr 200, poz. 1446 oraz z 2008 r. Nr 70,
poz. 416.
16 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 45, poz. 319,
Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i 1218, Nr 187, poz. 1381 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 560,
Nr 88, poz. 587, Nr 115, poz. 791 i Nr 140, poz. 984.
17 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 54, poz. 325.
18 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 133, poz. 921.
19
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826 oraz z
2007 r. Nr 7, poz. 48 i Nr 82, poz. 558.
20 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 64, poz. 430 i Nr 181, poz. 1290.
21 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172.
89