5'2012 - Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki

W okresie istnienia Katedry wypromowano 3 doktorów habilitowanych,
21 doktorów nauk technicznych oraz przyczyniono się
do licznych promocji habilitacyjnych i doktorskich w GUMed.
Dydaktyka
W zakresie działalności dydaktycznej od początku swego
istnienia Katedra prowadziła kształcenie na poziomie pełnych
studiów magisterskich z obszaru inżynierii biomedycznej, pod
różnymi nazwami specjalności: elektronika medyczna i ekologiczna,
bio- i optoelektronika, elektronika nedyczna, informatyka
w medycynie, wreszcie – inżynieria biomedyczna, na kierunkach
elektronika i informatyka. Obecnie, od roku 2008, istnieje nowy
interdyscyplinarny, międzywydziałowy kierunek inżynieria biomedyczna,
studia są dwustopniowe, prowadzone we współpracy
z wydziałami: Chemicznym i FTiMS. Poza pracownikami KIBM,
WETI, jak i pozostałych wydziałów PG, działalność dydaktyczną
wspiera także wiele osób spoza PG, m.in.dr hab. W. Erdman,
prof. AWF; dr hab. med. A. Renkielska, dr med. J. Grudziński,
dr med. M. Michowska z GUMed, dr inż. M. Hryciuk – prywatny
przedsiębiorca. Warto podkreślić, że studia te w istotny sposób
wspiera także grant z programu POKL Przygotowanie i realizacja
kierunku inżynieria biomedyczna – studia międzywydziałowe
UDA – POKL.04.01.01-00-236/08, a partnerami w realizacji tego
grantu są AGH i Politechnika Warszawska, wydziały Mechatroniki
i ETI, gdzie wcześniej, odpowiednio w latach 2006 i 2007,
uruchomiono kierunek inżynieria biomedyczna. Kształcenie jest
koordynowane przez WETI. Program obejmuje 2400 godzin na
I i 900 godzin na II poziomie kształcenia, po ok. 330 godzin.
w semestrze.
Kształcenie obejmuje cztery specjalizacje: elektronikę w medycynie,
informatykę w medycynie, chemię w medycynie, fizykę w medycynie.
Absolwenci kierunku inżynieria biomedyczna zdobywają:
• wiedzę podstawową z zakresu: matematyki, fizyki, chemii, biologii,
elektroniki, nauki o materiałach oraz anatomii i fizjologii;
• wiedzę specjalistyczną w zakresie: informatyki i elektroniki
medycznej, telematyki, inżynierii biomateriałów, biomechaniki,
modelowania struktur i procesów fizjologicznych, technik obrazowania
medycznego, implantów i sztucznych narządów;
• umiejętności: formułowania biomedycznych problemów inżynierskich,
rozwiązywania ich drogą modelowania, projektowania,
opracowania technologii i konstrukcji z wykorzystaniem technik
komputerowych;
• przygotowanie do pracy w interdyscyplinarnych zespołach
naukowych, rozwiązujących zaawansowane problemy.
Z partnerami zagranicznymi kontynuuje się współpracę
w ramach programu ERASMUS. Oznacza to, że studenci inżynierii
biomedycznej mają szerokie możliwości studiów w wielu
krajach Unii Europejskiej.
Absolwenci znajdują pracę w takich wielkich koncernach, jak
Siemens, Philips, Intel, ale też w wielu szpitalach i placówkach
opieki zdrowotnej. Otrzymują również wiele ofert pracy z zagranicy,
pracują więc w Hiszpanii, Belgii i Niemczech. Świadectwem
sukcesów absolwentów mogą być tworzone przez nich małe
firmy prywatne, które pojawiają się na rynku i doskonale dają
sobie radę w trudnym środowisku gospodarczym Polski, jak
i Europy. Jako przykład warto wymienić firmę CEMET, której szef,
dr Marcin Hryciuk, który był doktorantem prof. A. Nowakowskiego,
pełni obecnie funkcje konsultacyjne oraz uczy studentów,
jak certyfikować wyroby medyczne.
Możliwości zatrudnienia i praktyki zawodowe są realizowane
przede wszystkim w ośrodkach badawczo-rozwojowych,
w małych i średnich przedsiębiorstwach, które wytwarzają produkty,
oprogramowanie i świadczą usługi w dziedzinie ochrony
zdrowia i opieki społecznej. Ale należy tu wymienić także firmy
outsourcingowe, wielkie koncerny (Siemens, Philips, Ge), szpitale
i jednostki ochrony zdrowia, laboratoria, w tym analityczne,
administrację, SME, w szczególności firmy typu spin-off i inne.
Rynek ten obecnie szybko się rozwija. Warto dodać, że minima
programowe oferowanych specjalności zapewniają dopasowanie
do standardów sformułowanych przez Ministra Zdrowia i Opieki
Społecznej w zakresie zawodów inżynier kliniczny i fizyk medyczny,
po uzyskaniu dodatkowej praktyki klinicznej, która wynosi 2
lata pracy w zawodzie.
W roku 2012 studia pierwszego stopnia ukończyła pierwsza
grupa absolwentów – 46 osób. Większość z nich podjęła studia
na drugim poziomie kształcenia, na który przyjęto 45 osób, przy
czym 8 z nich kończyło studia I stopnia na innych kierunkach.
Liczność kolejnych roczników jest większa; co roku nabór wynosi
obecnie około 120 osób, z czego ponad 100 kandydatów rzeczywiście
podejmuje studia.
Badania naukowe
W dalszej części artykułu uwaga zostanie skoncentrowana na
działalności badawczej KIBM w okresie ostatnich lat. Obejmuje
ona metody nieinwazyjnej diagnostyki medycznej i elektronicznego
monitoringu środowiska i koncentruje się na rozwoju:
• technik elektroimpedancyjnych i ich zastosowań do nieinwazyjnego
testowania tkanek biologicznych, spektroskopii elektroimpedancyjnej,
rozwoju metod pomiarów, modelowania i rekonstrukcji
w tomografii elektroimpedancyjnej (EIT);
• metod obrazowania i diagnostyki medycznej drogą badania
procesów termicznych, termografii w podczerwieni; tomografii
termicznej;
• metod przetwarzania, analizy danych i informacji (np. analiza
ilościowa sygnałów EKG, EEG, perymetria obiektywna, obrazowanie
CT, MRI, PET);
• czujników i systemów pomiarowych w diagnostyce medycznej
i monitoringu środowiska (wykrywanie min przeciwpiechotnych,
czujniki gazów toksycznych na bazie elektrolitów stałych,
metody woltamperometryczne w elektrochemii itp.);
• metod rekonstrukcji obrazów i wizualizacji danych multimodalnych;
• inteligentnych metod wspomagania i podejmowania decyzji
(np. zdalne wyszukiwanie obrazów medycznych na podstawie
ich treści);
• metod i narzędzi dla potrzeb elektronicznej, interaktywnej dokumentacji
medycznej (np. multimedialne dokumenty cyfrowe);
• technologii wytwarzania przyrządów elektroceramicznych
z wykorzystaniem metod ceramicznych, grubowarstwowych
i cienkowarstwowych dla potrzeb:
– czujników gazów toksycznych wykorzystujących stałe przewodniki
jonowe,
– czujników wilgotności, ogniw paliwowych;
• konstrukcji nowych czujników elektrochemicznych (np.
sonosond);
• metod analizy danych z czujników gazów toksycznych (np.
metod chemometrycznych i sztucznych sieci neuronowych);
• modelowania systemów biomedycznych w celu poszukiwania
parametrów wpływających na poprawę jakości życia; metod
planowania eksperymentu do celów optymalnego dawkowania
leków i oceny ekosystemów;
• systemów informacyjnych w medycynie, w tym wdrożenia
norm DICOM, HL7; ostatnio jest realizowany w tym zakresie projekt
POIG – DOMESTC, zorientowany na telematyczne wsparcie
osób niepełnosprawnych;
• metod nadzoru kardiologicznego; diagnostyki nowotworów;
oparzeń i mózgu.
Prace te są weryfikowane i najczęściej znajdują natychmiastowe
wdrożenia w klinikach GUMed i w szpitalach, szczególnie
w dziedzinie protekcji mięśnia serca i wspomagania interwencji
kardiochirurgicznych, w diagnostyce i leczeniu oparzeń i w wielu
innych aplikacjach. Wyniki tych badań są szeroko publikowane,
a jako referencyjne, także z punktu widzenia wartości dydaktycz-
496 PRZEGLĄD TELEKOMUNIKACYJNY ROCZNIK LXXV i WIADOMOŚCI TELEKOMUNIKACYJNE ROCZNIK LXXXI nr 5/2012