??? - hol.gr

Την εποµένη η κατρακύλα συνεχίστηκε πιο βίαιη (-4,86%) και ο ∆είκτης έκλεισε στις
4.030,99 µονάδες. Οι “αναλυτές” τώρα θα µιλούσαν για κλείσιµο “ανοικτών θέσεων”, κοινώς “αέρα”,
και για ρευστοποίηση κερδών! Καλά, πώς το κατάλαβαν;
Τούτη τη φορά οι “αναλυτές” δίστασαν να αναφερθούν σε κακή ψυχολογία των επενδυτών.
Πώς τόπαθαν; Είπαν µάλιστα ότι οι πωλητές ήταν µεγάλα χαρτοφυλάκια, ντόπια και ξένα, που είχαν
αγοράσει τις προηγούµενες ηµέρες σε χαµηλότερα επίπεδα. Οι συνήθεις ύποπτοι δηλαδή… Αυτοί που
φτιάχνουν το κλίµα και την ψυχολογία των Τακουµπάν, εκµεταλλευόµενοι βολικές ειδήσεις –
πραγµατικές ή κατασκευασµένες – ντόπιες ή ξένες, και µετά έρχονται και σαρώνουν. Αυτοί είναι οι
νόµοι της αγοράς, δηλαδή της “ανθρώπινης” ζούγκλας…
−Για να µην πολυλογώ, από κει και πέρα η Σοφοκλέους θα έσπαζε το ένα αρνητικό ρεκόρ
µετά το άλλο, και στις 28 Νοεµβρίου 2000, ενώ ο Γ.∆. βρισκόταν “µια ανάσα” από τις 3.200 µονάδες,
ο κ. Παπαντωνίου µε τον κ. Σηµίτη συσκέπτονταν στο Μαξίµου για την αναβροχιά που είχε ενσκήψει
στο “ναό”. Βγαίνοντας από τη σύσκεψη, ο κ. Παπαντωνίου έκανε την εξής βαρυσήµαντη δήλωση:
«Το Χρηµατιστήριο θα ανακάµψει όσο εδραιώνεται η αντίληψη σε ένα ευρύ επενδυτικό κοινό ότι το
επίπεδο τιµών για πολλές µετοχές είναι τέτοιο που δηµιουργεί σηµαντικές επενδυτικές ευκαιρίες. Όσο
γρηγορότερα εδραιωθεί αυτή η αντίληψη, τόσο καλύτερα θα πάει και το Χρηµατιστήριο». 130
Αναρωτιέµαι γιατί οι επαΐοντες µεγαλοκερδοσκόποι κι όλοι αυτοί που ανάπαυαν τα
δισεκατοµµύριά τους στα repos δεν είχαν πάρει χαµπάρι τις σηµαντικές επενδυτικές ευκαιρίες και ο
Υπουργός περίµενε να τις κυνηγήσει η κυρα-Κούλα από το Χασουρόκαµπο και ο µπαρµπα-Μήτρος
από το Γρουσουζονήσι. Είδατε, πάντως, πόσο µας έχουν ανάγκη οι “µεγάλοι”; ∆εν κάνουν χωρίς
εµάς!
−Ο κ. Παπαντωνίου υποδέχτηκε το 2001 µε µια Συνέντευξη Τύπου, που έδωσε το µεσηµέρι
της 2ας Ιανουαρίου. Η συνέντευξη, που δόθηκε παρουσία του υφυπουργού Οικονοµικών κ. Γ. ∆ρυ,
καθώς και του προέδρου του Συµβουλίου Οικονοµικών Εµπειρογνωµόνων κ. Β. Ράπανου, είχε σαν
κύριο θέµα την ένταξη της Eλλάδας στην ONE και την υιοθέτηση του ευρώ ως επίσηµου νοµίσµατος.
Ο υπουργός είπε ότι «ο δύσκολος ανήφορος µιας ολόκληρης δεκαετίας έφτασε στην κορυφή», καθώς
από 01/01/2001 η Ελλάδα ήταν πλέον πλήρες µέλος της ONE. 131
Ο υπουργός είπε ακόµη: «Μπαίνουµε σε µια ζώνη οικονοµικής και νοµισµατικής
σταθερότητας. Εκλείπει ο συναλλαγµατικός κίνδυνος. Θα έχουµε πλέον µονίµως πολύ χαµηλά επιτόκια
και εφόσον αξιοποιήσουµε τις ευκαιρίες, οι οποίες δηµιουργούνται, µπαίνουµε σε µια περίοδο ισχυρής
οικονοµικής ανάπτυξης, που διανοίγει νέες προοπτικές για το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού». 132
Στην ίδια συνέντευξη ο Υπουργός είπε ότι ο επόµενος στόχος, µετά την ένταξη στην ΟΝΕ, θα
ήταν «η κοινωνική σύγκλιση, η σύγκλιση των βιοτικών επιπέδων, των επιπέδων απασχόλησης και
κοινωνικών υπηρεσιών µε τα αντίστοιχα επίπεδα των προηγµένων ευρωπαϊκών χωρών».
Είναι αυτό που λένε, “πίσω έχει η αχλάδα την ουρά”… ∆ηλαδή, για νάχουµε καλό ρώτηµα, τι
µας έφταιγε τόσες δεκαετίες που δεν συγκλίναµε µε τα χαµηλά επιτόκια, την ανάπτυξη, το βιοτικό
επίπεδο και τις κοινωνικές υπηρεσίες των προηγµένων ευρωπαϊκών χωρών; Μας το είχε απαγορέψει
κανείς; ∆εν έφταιγαν τα αυτοκαταστροφικά − εγγενή και «διαρθρωτικά» − ελαττώµατα της φυλής
µας; Κι όλα αυτά θα εξαφανίζονταν τώρα ως δια µαγείας επειδή θα αντικαθιστούσαµε τη δραχµή µε
το ευρώ; Ή µήπως θα εξαφανίζονταν επειδή κρυφά ευελπιστούσαµε να µας κυβερνήσουν δια σιδηράς
πυγµής κάποιοι άλλοι έξω από ’δω, αφού εµείς είχαµε αποδείξει πως είµαστε άχρηστοι κι ανίκανοι να
αυτοκυβερνηθούµε σωστά και να γίνουµε µε τις δυνάµεις µας προηγµένοι;
Για σκεφτείτε το κι εσείς. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Ή µήπως δεν κάνουν; ∆ηλαδή, επειδή θα
παίρναµε το ευρώ στο χέρι, θα έπαυαν, π.χ., οι διαπλεκόµενοι εργολάβοι ∆ηµοσίων Έργων να
φτιάχνουν δρόµους που να ανοίγουν στα δύο µε µια βαρυχειµωνιά; Ένα παράδειγµα έφερα…
−Στις 16 Ιανουαρίου 2001, ο κ. Παπαντωνίου έδωσε πάλι συνέντευξη Τύπου. Σε ερώτηση
δηµοσιογράφου αν δέχεται πιέσεις για να στηρίξει το Χρηµατιστήριο απάντησε:
« (…)∆εν δέχοµαι καµία απολύτως πίεση.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι θέµα πιέσεων στον Υπουργό Εθνικής Οικονοµίας, αλλά αυτό που
θέλω να σηµειώσω, είναι ότι βλέποντας και διαβάζοντας τις εφηµερίδες τις τελευταίες µέρες και
57