??? - hol.gr

των φαινοµένων εσωτερικής πληροφόρησης και φηµολογίας στη Σοφοκλέους, είναι προφανές ότι ο
κ. Παπαντωνίου λογάριαζε χωρίς τον…“ξενοδόχο”. Μα στέκεται το ελληνικό Χρηµατιστήριο χωρίς
αυτά; Τα “έθιµα” τούτα είναι το αλατοπίπερο, εκ των ων ουκ άνευ για την αγορά µας! Όπως έγραψε
ο ∆ηµήτρης Στεργίου στο βιβλίο του «Της Σοφοκλέους το κάγκελο», η φήµη είναι ένα από τα πιο
αποτελεσµατικά µέσα της κερδοσκοπίας. Είναι το παραδοσιακό εργαλείο των κερδοσκοπικών
παιχνιδιών, είτε αυτά είναι προς τα πάνω είτε είναι προς τα κάτω…
−Στις 24 Φεβρουαρίου 2000 ο Γ.∆. πήρε “ανάσα”, σηµειώνοντας άνοδο 2,68% και έκλεισε στις
5.234,62 µονάδες. Ο τζίρος έφτασε τα 186,4 δισ. δραχµές. Τα χαµόγελα επέστρεψαν στη Σοφοκλέους
και ο κ. Παπαντωνίου βρήκε πάλι την ευκαιρία να πει κάτι που δεν πίστευε: «Πρέπει να
αποπολιτικοποιήσουµε το Χρηµατιστήριο. Αυτό τραβά το δικό του δρόµο και νοµίζω ότι πρέπει να
σεβαστούµε τους νόµους της αγοράς». 116 Ήταν όµως πολύ αργά για να µας πείσει για τις αγαθές του
προθέσεις…
Εν τω µεταξύ οι παράγοντες του ΥΠΕΘΟ συνέχισαν να παραπληροφορούν, αποκαλώντας το
µαύρο άσπρο. «Ο γενικός γραµµατέας του υπουργείου Εθνικής Οικονοµίας κ. Γ. Παπαϊωάννου πιστεύει
ότι “µε την ολοκλήρωση της δεύτερης µετοχοποίησης των ΕΛΠΕ θα ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά
ενώ η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών αποτελούν µια εγγύηση και
δηµιουργούν βάσεις ανόδου στο Χρηµατιστήριο”.» 117
Μ’ άλλα λόγια, το πρόβληµα της ρευστότητας δεν οφειλόταν στο ότι οι επενδυτές είχαν χάσει
την εµπιστοσύνη τους στη Σοφοκλέους και δεν έµπαινε φρέσκο χρήµα, αλλά, ακούστε, στο ότι δεν
είχαν γίνει αρκετές µετοχοποιήσεις! Λες και δεν υπήρχε πληθώρα µετοχών στα αζήτητα, περιµέναµε
να ρίξουν κι άλλα κρατικόχαρτα στο “ναό” για να αυξήσουν τη ρευστότητα…
Στις 29 Φεβρουαρίου ο κ. Παπαντωνίου επανέλαβε την προσφιλή του δήλωση: «Η πορεία του
Χρηµατιστηρίου είναι και θα είναι ανοδική, χωρίς αυτό να αποκλείει διακυµάνσεις, είτε προς τα πάνω
είτε προς τα κάτω, ανάλογα µε τις καθηµερινές πολιτικές και οικονοµικές συγκυρίες. Για παράδειγµα, το
πετρέλαιο, το δολάριο ή οτιδήποτε άλλο». 118 Συγχρόνως, όµως, επανέλαβε πως «το µόνο που δεν
χρειάζεται το Χρηµατιστήριο, είναι πολιτικές δηλώσεις».
Καλά, η δική του δήλωση τι ήταν; Απολίτικη; Ή µήπως ο άνθρωπος εννοούσε πως ουδείς
δικαιούται να οµιλεί περί του ΧΑΑ πλην της αφεντιάς του;
−Στις 7 Mαρτίου 2000, Ο Γ. ∆. του ΧΑΑ έκλεισε στις 4.941,30 µονάδες µε απώλειες 3,12%.
Από τις 345 µετοχές που διαπραγµατεύτηκαν, οι 335 έκλεισαν µε πτώση, από τις οποίες οι 64
τερµάτισαν στο limit down.
Για άλλη µια φορά ο κ. Παπαντωνίου παρενέβη µε δηλώσεις, προσπαθώντας να
δικαιολογήσει την κατάσταση: «Αυτό που γίνεται τώρα στο Χρηµατιστήριο είναι ακριβώς αυτό: γίνεται
µια ανασύνταξη µέσα στα χαρτοφυλάκια και όσες µετοχές δεν είχαν προοπτική ο κόσµος δεν τις
πολυθέλει και τις αντικαθιστά µε ισχυρές µετοχές» 119
Προχώρησε µάλιστα κι ένα βήµα πιο πέρα ο κ. Παπαντωνίου λέγοντας πως οι ανακατατάξεις
αυτές είναι «πολύ εξυγιαντικές γιατί σχηµατίζεται βάση πάνω στην οποία θα οικοδοµηθεί η άνοδος».
Για φαντάσου! Μήπως άραγε κι αυτό που συµβαίνει µέχρι σήµερα (Φεβρ. 2003) στο ΧΑΑ,
δηλαδή η διαρκής κατρακύλα, είναι «εξυγιαντικό» κι εµείς δεν τόχουµε πάρει χαµπάρι και
γκρινιάζουµε άδικα;
∆υο µέρες αργότερα, σε µια «σηµαδιακή στιγµή», δηλαδή την ώρα που ο Κ. Σηµίτης άρχιζε
την οµιλία του στο Ζάππειο για την υποβολή της αίτησης ένταξης στην ΟΝΕ, παρουσιάστηκε
«κρούσµα αιφνίδιας πτώσης» 120 στο ΧΑΑ. Πράγµατι ο “διάβολος” έχει χιούµορ!
Αυτή τη φορά η πτώση των µετοχών αποδόθηκε σε πολιτική παρέµβαση και, εδώ που τα
λέµε, δεν αποκλείεται να ήταν. Έγινε µάλιστα λόγος και για κάποιες δισκέτες από τέσσερις
χρηµατιστηριακές, που έδωσαν, λέει, εντολές πώλησης ολόκληρων πακέτων µετοχών στο limit
down! Αργά το βράδυ, ο κ Παπαντωνίου δήλωσε: «Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα πράξει ό,τι πρέπει
να πράξει. Αυτό που συµβαίνει στο Χρηµατιστήριο, ερµηνεύεται έξω από τον χώρο της οικονοµίας.
Πρόκειται για µια εξέλιξη που δεν συνδέεται ούτε µε τις οικονοµικές εξελίξεις στην Ελλάδα ούτε στο
εξωτερικό». 120 Πρόσθεσε ακόµη: «Περίεργο πράγµατι το φαινόµενο», και ανέφερε πως «θα λάβει
γνώση των αποτελεσµάτων της έρευνας, όσο του επιτρέπει ο νόµος».
52