??? - hol.gr

Ας δούµε, όµως, κάποια ενδεικτικά νούµερα για να συνειδητοποιήσουµε το µακελειό: Στο
Χρηµατιστήριο Αξιών Αθηνών, τη ∆ευτέρα 6 Απριλίου 1998 ο Γενικός ∆είκτης είχε κλείσει στις
2.135, 31 µονάδες. Σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, την Τετάρτη 12 Μαρτίου 2003, ο Γ.∆. έκλεισε
στις 1.477,91 µονάδες, δηλαδή ήταν µειωµένος κατά 30,79% από τότε, ενώ από τα υψηλά (6.355
µονάδες) της 17 ης Σεπτεµβρίου 1999 ήταν µειωµένος κατά 76,74%! (Αξίζει να σηµειωθεί ότι στα
επίπεδα αυτά είχε ξαναβρεθεί ο Γ.∆. το Μάιο του 1990!). Οι περισσότεροι βέβαια τίτλοι της µεσαίας
και µικρής κεφαλαιοποίησης είχαν χάσει από 80% µέχρι και 99% της µέγιστης τιµής τους, ενώ η
χρηµατιστηριακή αξία των περισσότερων µετοχών ήταν µικρότερη από τη λογιστική, και 69 τίτλοι
διαπραγµατεύονταν κάτω από την ονοµαστική τους αξία (ΤΟ ΒΗΜΑ, 21/01/2003) ! Για τέτοια
κουρελόχαρτα µιλάµε…
Το τραγικό που συνέβη στην ελληνική κεφαλαιαγορά τα τελευταία δύο χρόνια είναι το ότι οι
κερδοσκόποι (“παίκτες”) έχουν πια εκτοπίσει εντελώς τους επενδυτές. Κι όπως είχε πει ο πρόεδρος
της Ένωσης Θεσµικών Επενδυτών κ. Αλέξης Πιλάβιος σε συνέντευξη στο ΒΗΜΑ (21/11/1999), όταν
το κερδοσκοπικό στοιχείο υπερισχύει του επενδυτικού, η ευστάθεια µιας αγοράς απειλείται. Στην
περίπτωση του ΧΑΑ η ευστάθεια δεν απειλείται απλώς. ∆υστυχώς έχει εντελώς ανατραπεί, µε τη
συνδροµή, µάλιστα, και των θεσµικών “επενδυτών”…
Στη Σοφοκλέους, για πολλούς µήνες τώρα, έχουν αποµείνει µόνο τα φαντάσµατα εκείνων που
αυτοκτόνησαν και οι γνωστοί-άγνωστοι αµετανόητοι τυµβωρύχοι, ή καλύτερα, οι νεκροθάφτες της. Οι
τελευταίοι ξύνουν καθηµερινά τον πάτο της λυκοφωλιάς, µε τη συνδροµή και της ρουλέτας των
Παραγώγων, διακινώντας “αέρα” και βλαστηµώντας την ξεραΐλα που ενδηµούσε στο άντρο, παρά
την “ελκυστικότητα” των τιµών των µετοχών του. Αναπολούν µε νοσταλγία την περίοδο των παχέων
αγελάδων – 1998, 1999 – τότε που έφαγαν τον αγλέορα των δισ., και αναρωτιούνται εάν και πότε θα
ξανάρθουν οι παλιές καλές µέρες…
“Άργε νάρθει κείν’ η µέρα, κι ήταν όλα σκοτεινά”, µουρµουρίζουν, ενώ περιποιούνται τα
γαµψά τους νύχια για νάναι ετοιµοπόλεµοι. Η µορφή τους – µορφή γερακιού – έχει αγριέψει, καθώς
αναζητούν τις αιτίες της ανοµβρίας ζεστού, “υγιούς” χρήµατος στο “ναό”. “Φταίει άραγε η ‘ευρωαναβάθµιση’,
η πολλή ‘θωράκιση’, ή µήπως, ο µη γένοιτο, µας πήραν είδηση και ξύπνησαν τα κορόιδα;
Γιατί δεν προσέρχονται πια ‘πρόβατα’ για κούρεµα; ∆εν απόχτησαν ακόµη λίγο ‘µαλλί’; Γιατί δεν
καταφτάνουν ‘κοτόπουλα’ για µάδηµα όταν τους ρίχνουµε τη ‘βρώµη’; Λες να εξέλιπαν οι αφελείς στον
τόπο µας, ή µήπως δεν τους αποµένει ευρώ λόγω της µεγάααλης πτώσης του πληθωρισµού;” Αυτά
είναι τα αµείλικτα ερωτήµατα που καιρό τώρα βασανίζουν τα γεράκια της Σοφοκλέους και όλο το
οικονοµικό επιτελείο της “σοσιαλιστικής” µας κυβέρνησης. Μιλάµε για πολλή γκίνια στο “ναό” του
χρήµατος και στο Μαξίµου, παρ’ όλη την “αναβάθµιση” της κυβέρνησης λόγω της διενεργούµενης
“τροµοεξάρθρωσης”…
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ελλάδας η άνοδος ή η πτώση του Χρηµατιστηρίου δεν
αφορούσε τόσους πολλούς Έλληνες, τόσα πολλά νοικοκυριά. Ποτέ άλλοτε στη νεοελληνική ιστορία,
η άνοδος ή η πτώση του ΧΑΑ δεν είχε τόσο άµεσες επιπτώσεις στο σύνολο της ελληνικής οικονοµίας.
Κι αυτό διότι µέχρι το 1994, όπως δήλωσε µε αυταρέσκεια ο ίδιος ο κ. Παπαντωνίου στη Βουλή
(31/01/2001), το ΧΑΑ ήταν ένα “µικροµάγαζο”. Η Σοφοκλέους, διαβόητη για τα βίτσια της “εταίρα”,
είχε δεν είχε καµιά πενηνταριά χιλιάδες έµπειρους εραστές που “συνουσιάζονταν” καθηµερινά µαζί
της, ενώ το γέλιο ή το κλάµα τους σπανίως έφτανε στ’ αυτιά του έξω κόσµου. Ιδού η επιβεβαίωση
από “το στόµα του λύκου”:
«Κατ’ αρχήν, σ’ ό,τι αφορά την πορεία του ίδιου του χρηµατιστηρίου θέλω να σηµειώσω ότι ο
θεσµός του χρηµατιστηρίου αναπτύχθηκε στη διάρκεια της τελευταίας επταετίας. ∆εν υπήρχε ουσιαστικά
χρηµατιστήριο στις προηγούµενες δεκαετίες. Υπήρχε ένα µικροµάγαζο µε ελάχιστες συναλλαγές, που
ήταν πραγµατικά ο ναός του τζόγου και διαφόρων παιχνιδιών µεταξύ πολύ µικρού αριθµού
συναλλασσοµένων αλλά και χρηµατιστών.» 3
Τα χρόνια όµως άλλαξαν, και “οι καιροί ου µενετοί”, και κρίθηκε απαραίτητο από τους
αρµόδιους να “αναβαθµίσουν” τη µέχρι τότε χαµηλοβλεπούσα εταίρα και να την καταστήσουν
τροφαντή κι ελκυστική στο Πανελλήνιο, για το “καλό” µας. Έτσι, χάρη στις φιλότιµες προσπάθειες
των κυβερνώντων, το ΧΑΑ ανδρώθηκε και έγινε µεγάλο µαγαζί, διαβόητος πλέον “ναός” του
τζόγου, όπου τα παιχνίδια χόντρυναν κι έγιναν πολύ πιο άγρια…
Η οικονοµικο-πολιτική ολιγαρχία του τόπου µας, µαζί µε τους ξένους “εταίρους” µας
έκριναν πως οι τσέπες των µικροµεσαίων – των “µελισσών” – είχαν βαρύνει σφόδρα από το “µέλι” κι
5