??? - hol.gr

κατά πόσον τα νούµερα αυτά απέχουν από την πραγµατικότητα, αλλά ούτε στέκοµαι σε αριθµούς. Τα
συµπεράσµατά µου για την άκρως ανησυχητική κατάσταση της ελληνικής οικονοµίας τα εξάγω από
όσα βλέπω γύρω µου και ακούω καθηµερινά, µα κυρίως από όσα βιώνω εγώ η ίδια..
−Άξιο προσοχής είναι και το συµπέρασµα του κ. Γεωργίου Κ. Μπήτρου, καθηγητή του
Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών, από σχετικό άρθρο του µε τον τίτλο «Η παθογένεια της
οικονοµίας µας»: «Το συµπέρασµα που βγάζω από τα πιο πάνω δεδοµένα είναι ότι αφού µας πήρε 40
χρόνια για να ξαναγυρίσουµε, από την άποψη της διεθνούς µας ανταγωνιστικότητας, στο 1960, σίγουρα
κάτι δεν πάει καλά. Για µένα απολύτως υπεύθυνη είναι η οικονοµική πολιτική που ακολουθήθηκε την
τελευταία 20ετία και βρίσκεται ακόµη σε ισχύ µε κάποια φτιασιδώµατα…» (ΤΟ ΒΗΜΑ, 12/01/2003)
Υπάρχουν άραγε εκείνες οι πολιτικές δυνάµεις στον τόπο µας που θα δώσουν καινούργιο
όραµα στους πολίτες και θα βγάλουν την Ελλάδα από τη γενικευµένη και πανθοµολογούµενη
παρακµή; Αυτό είναι τώρα το ερώτηµα στο οποίο καλούµαστε όλοι να απαντήσουµε…
Σχετικά µε τις αµαρτωλές εισηγµένες, ιδού µια ακόµη απαισιόδοξη πρόβλεψη από την
οικονοµική εφηµερίδα ΕΞΠΡΕΣ (04/02/2003):
«Σε χρονιά εισαγγελέων αλλά και τραπεζών “απειλεί” να µετεξελιχθεί το 2003, καθώς σειρά
επιχειρήσεων καλούνται να εξαργυρώσουν εφέτος, υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες για το σύνολο
του συστήµατος, την άλογη επέκτασή του, σε δανεισµό για τη χρηµατοδότηση αµφιβόλου αποδοτικότητας
επενδύσεων.»
Είναι να διαρρηγνύει κανείς τα ιµάτιά του για τις αχαΐρευτες εισηγµένες: Και άντληση
πακτωλού κεφαλαίων από το ΧΑΑ κατά τα έτη 1999-2000, και άλογο δανεισµό από τις τράπεζες!
Καλά, πώς τα κατάφεραν;
−Θα κλείσω το κεφάλαιο αυτό µε χαρακτηριστικά αποσπάσµατα από άρθρο του κ. Βασ.
Κουλούρη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στις 16/02/2003, µε τίτλο «Kρίσιµο στοιχείο η “διασπάθιση” των
κεφαλαίων που άντλησαν»: «(…) Πρόκειται για “µυθικά” κεφάλαια ύψους άνω των 5 τρισ. δρχ., τα
οποία σε λίγες σχετικά περιπτώσεις αξιοποιήθηκαν θετικά, ενώ πολλάκις κατασπαταλήθηκαν σε ανούσια
και ευτελή “σχεδιάσµατα”, αλλότριες ανησυχίες, σκοπιµότητες ή και ατοµικά συµφέροντα
επιχειρηµατιών!
Στην πενταετία 1998-2002 οι εισηγµένες επιχειρήσεις (εξαιρουµένου για λόγους λογιστικών
ιδιοµορφιών, του ευρύτερου χρηµατοοικονοµικού τοµέα) άντλησαν από την κεφαλαιαγορά µέσω
αυξήσεων µετοχικού κεφαλαίου, το συνολικό ποσό των 9,6 δισ. ευρώ (3,27 τρισ. δρχ.).
(…)Όπως προκύπτει από τα στοιχεία εµπεριστατωµένης µελέτης του τµήµατος αναλύσεων της
χρηµατιστηριακής εταιρείας Aττικής-Kερδώος Eρµής, τα τεράστια κεφάλαια που εισέρευσαν στις
επιχειρήσεις κατά τα τελευταία χρόνια πήγαν σε πολλές περιπτώσεις στο βρόντο! Συνέβαλαν ελάχιστα
στην ενδυνάµωση των επιχειρήσεων, οι οποίες αποκαλύφθηκαν µε το πλήρωµα του χρόνου, γυµνές.»
Βλέπετε, εδώ πληρώνονται όλα… Και οι θύτες τελικά γίνονται θύµατα του κακού εαυτού
τους. Γυµνές είναι σήµερα οι επιχειρήσεις που διασπάθισαν τα χρήµατα του κοσµάκη και, δυστυχώς,
δεν υπάρχουν “φύλακες” που θα τις τιµωρήσουν για τις αµαρτίες τους.
Σύµφωνα µε τη µελέτη, όµως, υπήρχαν και κάποιες εξαιρέσεις. Κάποιες επιχειρήσεις, λέει,
άδραξαν την ευκαιρία που τους προσέφερε η ευνοϊκή χρηµατιστηριακή συγκυρία και
ισχυροποιήθηκαν κεφαλαιακά, εκσυγχρονίστηκαν και επεκτάθηκαν. Πόσες όµως ήταν αυτές και γιατί
δεν ξεχώρισαν στο ταµπλό της Σοφοκλέους;
∆υστυχώς για την Ελλάδα, «Oι εισηγµένες επιχειρήσεις έχουν βρεθεί εδώ και µήνες στη δίνη
των υψηλών δανειακών υποχρεώσεων που τις εµποδίζει να αναπτύξουν νέες επενδύσεις και τις
καθηλώνει σε µία πολιτική συντήρησης και ταχείας αποπληρωµής των υποχρεώσεών τους, θέτοντας ως
εγγυήσεις κατά κόρον τα πάγια περιουσιακά τους στοιχεία.» Αυτά έγραφε µεταξύ άλλων ο κ. Ανέστης
Ντόκας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (9/3/2003). Στο ίδιο άρθρο διαβάσαµε ότι «οι αυξήσεις των
υποχρεώσεων έφθασαν µέχρι και το 5.000% σε σχέση µε το 2001. Oι εταιρείες µε τις µεγαλύτερες
υποχρεώσεις προέρχονται από τους κλάδους των κατασκευών, της πληροφορικής, των µέσων
ενηµέρωσης, του λιανεµπορίου, της ιχθυοκαλλιέργειας, του real estate και του αλουµινίου.» Σηµειώστε
ότι αυτοί οι κλάδοι ήταν οι τα περισσότερα υποσχόµενοι εν όψει των Ολυµπιακών Αγώνων του 2004!
263