??? - hol.gr

Βλέπετε πώς προσπαθούσε να δικαιολογήσει ο κ. Σηµίτης την αδιέξοδη πολιτική των
µετοχοποιήσεων; Μόνο µε αυτό τον τρόπο, είπε, θα µπορούσε να γίνει καθολικός έλεγχος στις
δηµόσιες επιχειρήσεις! Ξαναδιαβάστε, παρακαλώ, τη διπλωµατική επιχειρηµατολογία του κ. Σηµίτη
στο προηγούµενο απόσπασµα, και βγάλτε τα συµπεράσµατά σας.
−Επιµένοντας στις επιζήµιες για την ελληνική οικονοµία µετοχοποιήσεις ο κ. Σηµίτης, στην
οµιλία του στη Γενική Συνέλευση του Σ.Ε.Β. (24/05/2000), είχε πει µεταξύ άλλων:
«Προϋπόθεση για µια διατηρήσιµη ανάπτυξη αποτελεί η οικονοµική σταθερότητα. Σήµερα, η
Ελλάδα καλείται να αντιµετωπίσει ορισµένες προκλήσεις.(…)
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων είναι η
απελευθέρωση των αγορών. Στόχος µας είναι η αποτελεσµατικότερη λειτουργία της οικονοµίας. ∆ίνουµε
ιδιαίτερη έµφαση στην υλοποίηση του προγράµµατος των ιδιωτικοποιήσεων και µετοχοποιήσεων που
εξαγγείλαµε, το οποίο περιλαµβάνει 15 επιχειρήσεις και οργανισµούς του δηµόσιου τοµέα.»
∆υστυχώς, παρά τις καλές προθέσεις του Πρωθυπουργού, το 2002 η ανταγωνιστικότητα των
ελληνικών επιχειρήσεων έπιασε πάτο. Το χειρότερο, όµως, είναι ότι ο κ. Σηµίτης προσποιείται πως
δεν γνωρίζει “τις πταίει”. Προφανώς δεν τον συµφέρει να το γνωρίσει…
− Τι έγιναν, όµως τα κεφάλαια που αντλήθηκαν από το Χρηµατιστήριο; Στις 26 Ιουλίου 2000,
σε άρθρο του στην οικονοµική εφηµερίδα «ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ» ο κ. Αν. Ι. Καραµήτσος αναρωτιόταν:
«Πού πήγαν τα 6,5 τρισ. της Σοφοκλέους». Να τι έγραφε µεταξύ άλλων:
«Μια προσεκτική µατιά στα σχετικά οικονοµικά στοιχεία φανερώνει ότι πέραν ολίγων
(συγκεκριµένα ενός-δύο επιχειρηµατιών που όντως ο τζίρος των µετοχών τους φανερώνει ότι
βρίσκονται ακόµα µόνοι τους στη Σοφοκλέους), οι υπόλοιποι “αναπαύονται” στα repos! Ή, για την
ακρίβεια, ανατοκίζουν τα χρήµατα που πήραν από τη Σοφοκλέους για ανάπτυξη, έργα, υποδοµές,
εξαγορές, συγχωνεύσεις και άλλα “ωραία”, αναµένοντας το επόµενο γύρισµα στην αγορά! Τα στοιχεία
που το αποδεικνύουν δεν επιδέχονται αµφισβήτηση.
To 1999 µε την “καλή Σοφοκλέους”, αντλήθηκαν από την αγορά από νέες εισαγωγές αλλά και
αυξήσεις κεφαλαίου πάνω από 5 τρισ. δραχµές, ενώ το πρώτο εξάµηνο του 2000 – µε “κακή
Σοφοκλέους” – περί τα 2 τρισ. δραχµές. Την ίδια περίοδο, δηλαδή στα τέλη του περσινού έτους, τα repos
ήταν περίπου 2,5 δισ. δραχµές και τώρα – µέσα σε έξι µήνες – υπολογίζεται ότι εκτινάχθηκαν στα 4,5
τρισ. δραχµές. Ενώ τα κεφάλαια που βρίσκονται στα αµοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίµων από
4,2 τρισ. δραχµές έφτασαν – σε σύγκριση πάντα του ιδίου διαστήµατος – τα 5,5 τρισ. δραχµές.»
Συνεχίζοντας ο αρθρογράφος επιχειρηµατολογεί ότι αν τα χρήµατα που είχαν αντληθεί από
τις εισηγµένες είχαν επενδυθεί σε παραγωγική δραστηριότητα, αυτό θα φαινόταν και στο ακαθάριστο
προϊόν της χώρας. Εξάλλου, η αύξηση του ρευστού που βγήκε από τη Σοφοκλέους και «ακούµπησε»
σε καταθέσεις µε καλό ανατοκισµό δεν θα µπορούσε να προέρχεται από µικροεπενδυτές που στην
πλειοψηφία τους ήταν χαµένοι ή εγκλωβισµένοι.
Βέβαια, µερικοί θα ισχυριστούν ότι για να επενδύσει µια εισηγµένη ένα τόσο µεγάλο
κεφάλαιο χρειάζεται αρκετό χρόνο. Θα µπορούσα να συµφωνήσω σ’ αυτό, αν το ρευστό που συνέχιζε
να λιµνάζει µέχρι το Φεβρουάριο του 2003 στα repos είχε έστω µειωθεί. Απεναντίας όµως έχει
δραµατικά αυξηθεί, όπως οµολογείται από καθηµερινά δηµοσιεύµατα.
−Λάβρος εναντίον της συµπεριφοράς των επιχειρήσεων ήταν και ο έγκριτος αναλυτής κ.
Νίκος Νικολάου, από τη στήλη του «Γνώµες» στο ΒΗΜΑ (30/07/2000). «Η Σοφοκλέους εκδικείται»
ήταν ο τίτλος του άρθρου του, στο οποίο, σύµφωνα µε πληροφορίες που είχε, ανέφερε ότι «στις
περισσότερες εταιρείες µικρής και µεσαίας κεφαλαιοποίησης ο κύριος µέτοχος δεν διαθέτει πλέον παρά
ένα µικρό µειοψηφικό πακέτο της τάξεως του 5% ως 20%. Αυτό σηµαίνει ότι στην ουσία έχει χάσει ο
πρώην ιδιοκτήτης τον έλεγχο της επιχείρησής του και ότι κρατά ακόµη το µάνατζµεντ επειδή το πλήθος
των µικροµετόχων δεν προσέρχεται στις γενικές συνελεύσεις για να τον αλλάξει!»
Και ο κ. Νικολάου συνέχιζε: «Πώς χάθηκε όµως ο έλεγχος; Απλούστατα γιατί ο µεγαλοµέτοχος,
αφού µε τα παπαγαλάκια του διαφήµιζε ανύπαρκτες εξαγορές, συγχωνεύσεις και άλλα επιχειρηµατικά
ντιλ και πέτυχε να πολλαπλασιάσει την τιµή της µετοχής της εταιρείας του, µια ωραία ηµέρα του
περυσινού Αυγούστου ή Σεπτεµβρίου πούλησε τις τεχνητά υπερτιµηµένες µετοχές του, τις οποίες
αγόρασαν οι αφελείς επενδυτές που έπαιρναν τοις µετρητοίς τα κούφια λόγια των αρµοδίων
255