??? - hol.gr

Σωστές οι επισηµάνσεις αυτές του µακαρίτη του Σπ. Κουνιάκη, αλλά φαίνεται ότι οι
εισηγµένες δεν τις έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τους. ∆εν σεβάστηκαν τον ιδρώτα των επενδυτών, και το
αποτέλεσµα ήταν η πλήρης απαξίωση της Σοφοκλέους. Έτσι, 3-4 χρόνια αργότερα θυµούνταν µε
νοσταλγία τα περασµένα µεγαλεία… Αναγνωρίζουν άραγε έστω και σήµερα τις ευθύνες τους για την
εξαχρείωση του Χρηµατιστηρίου;
−Σε συνέντευξη Τύπου (01/09/1999) ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου είχε µιλήσει και για τη
θετική συµβολή του Χρηµατιστηρίου στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων:
«Ως σήµερα οι ελληνικές επιχειρήσεις είχαν µία και µόνο πηγή κεφαλαίων, πέρα από τα δικά
τους κέρδη, που ήταν οι τράπεζες, µε αποτέλεσµα την µεγάλη εξάρτηση από τον τραπεζικό τοµέα και τη
δηµιουργία πολλών προβληµατικών επιχειρήσεων. Η τραπεζική χρηµατοδότηση δεν είναι πάντα υγιής
χρηµατοδότηση, ιδιαίτερα όταν υπερβαίνει κάποια όρια.
Τώρα, τα τελευταία χρόνια, αντλήθηκαν 3,5 περίπου τρισεκατοµµύρια δραχµές νέα, υγιά
επενδυτικά κεφάλαια από ελληνικές επιχειρήσεις, µε µια µεγάλη επιτάχυνση τον τελευταίο χρόνο. Θέλω
να σηµειώσετε ότι το ποσό αυτό είναι 100 έως 500 φορές µεγαλύτερο από αυτό που είχε αντληθεί τα
προηγούµενα χρόνια. Μιλάµε για µια επανάσταση στην αγορά κεφαλαίων στη χώρα µας, µια κίνηση σε
µια πολύ υγιά κατεύθυνση.(…)
∆ΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ περίπου 100 µεγάλες επιχειρήσεις είναι έτοιµες να
µπουν στο Χρηµατιστήριο και µάλιστα βιάζονται στον προθάλαµο. Ποια είναι η εξέλιξη, τι
πληροφορείστε, και όλη αυτή η δυναµική φαίνεται ότι θα έχει δρόµο ακόµη. Εσείς τι εκτιµάτε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ εκτιµώ ότι αυτός ο ρυθµός θα επιταχυνθεί. ∆ιότι πιστεύω ότι πλέον οι
περισσότερες από τις σηµαντικές τουλάχιστον ελληνικές επιχειρήσεις, έχουν κάθε συµφέρον να µπουν
στο Χρηµατιστήριο.
∆ιότι έτσι και αντλούν νέα κεφάλαια, αλλά κυρίως ανοίγει ο δρόµος για εξαγορές και
συγχωνεύσεις, διότι ακόµα − επαναλαµβάνω − υπάρχει πολύ µεγάλο περιθώριο µεγεθύνσεων σε όλους
τους τοµείς της εθνικής µας οικονοµίας.
Χρειαζόµαστε ακόµα ισχυρότερες επιχειρήσεις, για να σταθούµε στο ανταγωνιστικό πεδίο της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό σίγουρα ενισχύει τους ρυθµούς εισαγωγής στο ελληνικό
Χρηµατιστήριο.» 67
Εδώ βλέπουµε τον υπέρµετρο, µέχρις επιπολαιότητας, ενθουσιασµό του κ. Παπαντωνίου για
άντληση “υγιών” κεφαλαίων από τις επιχειρήσεις µέσω του Χρηµατιστηρίου − τουτέστιν µέσω των
κορόιδων! Είχε ανακαλύψει ο άνθρωπος τη χρυσοτόκο όρνιθα που θα έσωζε τις επιχειρήσεις από την
τραπεζική χρηµατοδότηση, που “δεν είναι πάντα υγιής”! Το ποσό που αντλήθηκε είναι 100 έως 500
φορές µεγαλύτερο από αυτό που είχε αντληθεί τα προηγούµενα χρόνια, κοµπάζει ο υπουργός! Να,
όµως, που έχει ο καιρός γυρίσµατα, και δυο χρόνια αργότερα οι επιχειρήσεις, έχοντας
κατασπαταλήσει τα χρήµατα του ελληνικού λαού, θα στρέφονταν και πάλι στις τράπεζες για µη
“υγιή” χρηµατοδότηση… Ας πρόσεχαν κι αυτές!
−Στο µοναδικό στα παγκόσµια χρηµατιστηριακά χρονικά αυτό φαινόµενο, που έπαιξε µεγάλο
ρόλο στην εν συνεχεία κατάρρευση του ΧΑΑ, θα αναφερόταν λίγους µήνες αργότερα και ο κ.
Αντώνης Καρακούσης. Σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (23/04/2000) µε τίτλο «Άνοδος και
πτώση του Χρηµατιστηρίου-καζίνο», έγραφε µεταξύ άλλων: «Όταν οι επιχειρηµατίες άρχισαν ο ένας
µετά τον άλλο να χτυπούν τις πόρτες της ∆ιοίκησης του Χρηµατιστηρίου και της Κεφαλαιαγοράς και τα
αιτήµατα εισαγωγής στη Σοφοκλέους ή αύξησης κεφαλαίου για τις ήδη εισηγµένες να
πολλαπλασιάζονται, δεν ήταν σε θέση να αντισταθούν. Ουδείς έµεινε ανικανοποίητος και σε κάποια
στιγµή µπορεί να πει κανείς ότι διαµορφώθηκε ένα είδος χρηµατιστηριακής επετηρίδας, όπου όλοι
ανέµεναν τη σειρά τους και ήταν βέβαιοι για την εισαγωγή τους ή την αύξηση κεφαλαίου που ζητούσαν,
ανεξαρτήτως αν το αίτηµα ήταν ανεδαφικό».
Ουδείς λοιπόν απ’ όσους ζητούσαν εισαγωγή στο ΧΑΑ ή αύξηση µετοχικού κεφαλαίου έµενε
ανικανοποίητος! Εδώ που τα λέµε, µήπως κόστιζε τίποτα στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τη
∆ιοίκηση του ΧΑΑ να τους ευχαριστήσουν όλους; Ο λαός πλήρωνε!
Υπήρξαν, όµως, και φωνές που είχαν επισηµάνει τον κίνδυνο από την αθρόα εισαγωγή
εταιρειών στο ΧΑΑ, ακόµη και πριν αρχίσει η πτώση του, αλλά οι αρµόδιοι δεν ήθελαν ν’ ακούσουν
τίποτα. Ιδού χαρακτηριστικό απόσπασµα από σχετικό δηµοσίευµα των ΝΕΩΝ (04/09/1999):
250