??? - hol.gr

ελληνικής επιχείρησης. Το Χρηµατιστήριο Αξιών Αθηνών έχει προσελκύσει το έντονο διεθνές
επενδυτικό ενδιαφέρον, και αναδεικνύεται σε σηµαντική πηγή χρηµατοδότησης των
επιχειρήσεων.(…) Το περιβάλλον δράσης του επιχειρηµατικού τοµέα ποτέ δεν ήταν καλύτερο στα
τελευταία είκοσι χρόνια. Γι’ αυτό όµως και σήµερα, οι ευθύνες του για την πρόοδο της οικονοµίας
είναι και πιο υψηλές.(…)»
Ιδού, λοιπόν, από πότε ο κ. Κ. Σηµίτης υπερηφανευόταν πως η πολιτική της κυβέρνησής του
είχε αναδείξει το Χρηµατιστήριο Αξιών Αθηνών σε σηµαντική πηγή χρηµατοδότησης των
επιχειρήσεων! Μπορούσε άραγε ο κ. Πρωθυπουργός να ισχυριστεί το ίδιο πράγµα και τρία-τέσσερα
χρόνια αργότερα; ΟΧΙ, βέβαια! Το µόνο που θα µπορούσε να ισχυριστεί ήταν ότι η πολιτική της
κυβέρνησής του συνέβαλε στην εξόντωση τόσο των επενδυτών όσο και του ίδιου του
Χρηµατιστηρίου, µε αποτέλεσµα οι αµαρτωλές εισηγµένες να µην έχουν πια πού την κεφαλήν
κλίναι… Έσπειραν ανέµους, θέρισαν θύελλες…
−Όπως αναφέραµε στο 2 ο κεφάλαιο του βιβλίου τούτου, στις 03/08/1998 είχε δοθεί στη
δηµοσιότητα το νοµοσχέδιο µε τίτλο «Ρυθµίσεις θεµάτων της χρηµατιστηριακής αγοράς» που
διευκόλυνε τα µέγιστα την είσοδο νέων επιχειρήσεων στη Σοφοκλέους. Η επιπόλαια, αν όχι
εγκληµατική, αυτή ενέργεια θυµίζει την παροιµία που λέει: «Τώρα που βρήκαµε παπά να θάψουµε
καµπόσους». Πού θα ξαναβρισκόταν τέτοια ευκαιρία για τις επιχειρήσεις να αντλήσουν πακτωλούς
“ζεστού” χρήµατος; Οι αρµόδιοι έπρεπε να βιαστούν και να µπάσουν όπως-όπως όσο το δυνατόν
περισσότερες επιχειρήσεις για να τις “σώσουν”, γδύνοντας τον κοσµάκη. Σκέφτηκαν λοιπόν οι
θεράποντες του απατηλού “Λαϊκού Καπιταλισµού” να καταργήσουν την υποχρέωση που ίσχυε µέχρι
τότε και όριζε ότι για να εισαχθεί µία εταιρεία στο Χρηµατιστήριο θα έπρεπε να παρουσιάσει κέρδη
στους ισολογισµούς της για 5 συνεχή χρόνια!
Ο κ. Γ. Παπαντωνίου είχε τότε (Αύγ. 1998) δηλώσει ότι µε τους νέους όρους που θεσπίζονταν
µε το νοµοσχέδιο διευκολυνόταν η είσοδος των επιχειρήσεων στο ΧΑΑ και είχε προβλέψει ότι γι’
αυτόν το λόγο, από το φθινόπωρο, αρκετές επιχειρήσεις αναµένονταν να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον
τους για την εισαγωγή τους στη χρηµατιστηριακή αγορά. 44
∆ώσε και µένα µπάρµπα! Όπως λέει η παροιµία, «Κουτσοί, στραβοί στον “άγιο
Παντελεήµονα”», δηλαδή στο “ναό” του τζόγου!
Την εγκληµατική αυτή επιπολαιότητα των οικονοµικών µας ταγών θα την πλήρωνε στη
συνέχεια ο ελληνικός λαός, ενώ οι υπεύθυνοι θα παρέµεναν ατιµώρητοι. Κι όχι µόνο αυτό. Οι ηθικοί
αυτουργοί του εγκλήµατος, οι θύτες, θα είχαν το θράσος αργότερα να κατηγορήσουν τα θύµατα ότι
δεν πρόσεξαν κι αγόρασαν µετοχές-φούσκες! Όπως έχω ήδη αναφέρει, το κορύφωµα του θράσους
ήταν όταν ο ίδιος ο κ. Παπαντωνίου, σε Συνέντευξη Τύπου την 1 η Σεπτεµβρίου, 1999, χαρακτήρισε
κάποιες επιχειρήσεις «ουσιαστικά ανύπαρκτες» 67 ! Καλά, επιχειρήσεις-φαντάσµατα είχαν µπάσει στη
Σοφοκλέους;
−Σε συνέντευξή του στην «Ε» (06/05/1999), ο τότε πρόεδρος του ΧΑΑ Σπ. Κουνιάκης είχε
µιλήσει και για τις επιχειρήσεις. Παραθέτω σχετικό απόσπασµα από το άρθρο του κ. Β. Γεώργα µε
τίτλο:«Η αγορά προεξόφλησε την ειρήνευση, αλλά…»:
Ερώτηση: «Με δεδοµένο ότι εκτός από τους πρωτόπειρους επενδυτές, που έχουν µαγευτεί από
τις αποδόσεις του Xρηµατιστηρίου, υπάρχει και τεράστιο ενδιαφέρον από την πλευρά επιχειρηµατιών να
εισαγάγουν τις εταιρείες τους στο ΧΑΑ, θεωρείτε ότι εξασφαλίζονται επαρκώς οι συνθήκες για την
προστασία αµφότερων;»
Σπύρος Κουνιάκης: «Είναι γεγονός ότι υπάρχει µεγάλη ζήτηση για την είσοδο εταιρειών στο
Χρηµατιστήριο. Από την πλευρά µας προσπαθούµε να διεκπεραιώνουµε σύντοµα όλες τις υποθέσεις,
εγκρίνοντας 2-3 αιτήσεις την εβδοµάδα. Φέτος υπολογίζουµε ότι θα εισαχθούν 50-60 εταιρείες έναντι 20
πέρυσι. Βέβαια, είµαστε ιδιαίτερα αυστηροί στις εγκρίσεις, διότι σε µια αγορά η οποία αναπτύσσεται η
αυστηρότητα είναι επιβεβληµένη. Όµως και οι επιχειρηµατίες που µπαίνουν στο Xρηµατιστήριο πρέπει
να καταλάβουν ότι οφείλουν να αλλάζουν συµπεριφορά και να µη λειτουργούν ως να είναι ακόµη οι
µοναδικοί ιδιοκτήτες της επιχείρησης. Είναι υποχρέωσή τους να καταλάβουν ότι οι µέτοχοι είναι
κάποιες χιλιάδες ανθρώπων και πρέπει να σέβονται τους κανόνες που έχουν τεθεί από την πολιτεία και
την κεφαλαιαγορά. Και αυτοί οι κανόνες επιβάλλουν διαφάνεια και πλήρη ενηµέρωση των επενδυτών, οι
οποίοι στην ουσία είναι και τα αφεντικά του Xρηµατιστηρίου.»
249