??? - hol.gr

−Το ερώτηµα βέβαια που προκύπτει είναι γιατί το ΧΑΑ αντιδρούσε τόσο έντονα στις
“διαγνώσεις” των ξένων επενδυτικών οίκων. Η έγκριτη οικονοµική εφηµερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ
(18/08/2000) είχε θέσει το θέµα σε άρθρο της µε τον εύστοχο τίτλο «Μας “δουλεύουν” οι ξένοι – ή
“οι δικοί µας”;» Απολαύστε κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσµατα:
«Αν δεν πρόκειται για παγκόσµια “πρωτοτυπία”, πάντως, αυτό που συµβαίνει στην ελληνική
αγορά, µόνο σε λίγες, ακόµα, αγορές θα µπορούσε να συµβεί:(…)
Το εντυπωσιακό είναι ότι πολλοί θεσµικοί διαµορφώνουν άποψη για την ελληνική (τη “δική
τους” αγορά…) από τα δελτία κάποιων τεχνοκρατών ξένων οίκων, που πολύ (πάρα πολύ!…)
αµφιβάλλουµε αν έχουν καν επισκεφτεί έστω µία ελληνική εταιρεία για να τη γνωρίσουν ιδίοις όµµασι,
ώστε να εκφέρουν άποψη µε κάποια σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Και η ελληνική αγορά εµφανίζεται ως (και γίνεται) έρµαιο ξένων χρηµατοπιστωτικών
οργανισµών.
Οι δικοί µας θεσµικοί δεν έχουν άποψη; ∆εν γνωρίζουν την ελληνική αγορά; ∆εν
εµπιστεύονται τις ελληνικές εταιρείες; ∆εν πιστεύουν όσα λένε δεξιά και αριστερά, ότι οι µετοχές
πολλών και δυναµικών εταιρειών είναι φτηνές;…»
Προφανής είναι η αγανάκτηση του αναλυτή της στήλης «ΓΝΩΜΗ» της ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ. Και
πώς να µην είναι, αφού τον πνίγει το δίκαιο; Φταίει άραγε η ξενοµανία, τα κόµπλεξ κατωτερότητας
που µας διακατέχουν σα λαό έναντι των ξένων, που µας κάνουν να πιστεύουµε πως ό,τι έρχεται απ’
έξω, καταναλωτικό “αγαθό” ή άποψη, είναι ανώτερα από τα δικά µας, ή µήπως άλλοι, καθαρά
ιδιοτελείς, είναι οι λόγοι αυτού του νοσηρού φαινοµένου;
Ας δούµε όµως τι άλλο είπε ο αναλυτής της ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ στο ίδιο άρθρο του:
«Το εντυπωσιακό, λοιπόν, είναι ότι οι “δικοί µας” θεσµικοί επενδυτές εµφανίζονται να
ακολουθούν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια ξένων τραπεζιτών, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδηµάτων
τους το θεσµικό ρόλο τους. Ενώ οφείλουν να ανταποκριθούν στο ρόλο του “φυσικού σταθεροποιητή”
της κεφαλαιαγοράς, αρκετοί από τους “δικούς µας” θεσµικούς επενδυτές τείνουν να λειτουργούν ως
παράγοντες µάλλον αποσταθεροποίησης της ελληνικής κεφαλαιαγοράς.
Σε πρώτη φάση διότι αναδεικνύονται πρωταθλητές του “βραχυπροθεσµισµού”, σε µια
περίοδο που θα όφειλαν να λειτουργήσουν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση (διότι, τώρα, η αγορά έχει
ανάγκη από µία προσπάθεια αντιστροφής του αρνητικού ψυχολογικού κλίµατος.(…)»
Το άρθρο αυτό δηµοσιεύτηκε όταν ο Γ.∆. του ΧΑΑ την προηγουµένη (17/08/2000) είχε
κλείσει στις 3.728,14 µονάδες. Έκτοτε, κατά τη διάρκεια της απαξιωτικής πορείας της Σοφοκλέους
στα επόµενα δύο χρόνια., ο σκοτεινός και προδοτικός ρόλος των Ελλήνων θεσµικών (ή, έστω,
κάποιων απ’ αυτούς) επαληθεύτηκε πλήρως. Πάντως οι θεσµικοί δεν ήταν οι µόνοι που δεν στάθηκαν
στο ύψος του ρόλου τους στο χρηµατιστηριακό γίγνεσθαι, ώστε να αποφευχθεί το απογίγνεσθαι.… Το
κακό άρχιζε από πιο ψηλά…
−Στις 28 Αυγούστου του 2000 ΤΑ ΝΕΑ δηµοσίευσαν στοιχεία της Salomon Smith Barney
που παρουσίαζαν τις αποδόσεις των µεγαλύτερων διεθνών αγορών µε τους βασικότερους δείκτες και
τα θεµελιώδη µεγέθη τους. Από τα στοιχεία προέκυπτε ότι η Salomon Smith Barney δεν συνέκρινε
πλέον τη Σοφοκλέους µε τις αναδυόµενες αγορές, αλλά τη συµπεριλάµβανε στον πίνακα µε τις
ανεπτυγµένες. Σε αυτόν τον πίνακα, το ελληνικό Χρηµατιστήριο παρουσιαζόταν στην πρώτη θέση µε
βάση τις απώλειες από την αρχή του έτους, στη δεύτερη µε βάση την ελκυστικότητα των µετοχών, και
µεταξύ των µικρότερων αγορών του κόσµου, σύµφωνα µε την κεφαλαιοποίηση. 356
Το αξιοπερίεργο είναι ότι το ΧΑΑ, παρ’ όλη την ελκυστικότητα του Ρ/Ε του, άφηνε
ασυγκίνητους τους ξένους θεσµικούς επενδυτές και συνέχιζε να κατρακυλάει…
−Το επόµενο απόσπασµα είναι από άρθρο του κ. Στέφανου Κοτζαµάνη στο περιοδικό
ΧΡΗΜΑ (τεύχος 10 –2000) µε τον τίτλο «Χ.Α.Α.: Μακάριοι οι κατέχοντες µετρητά και µετοχές
αγοράζοντες!» και τον υπότιτλο «Πολλές οι ευκαιρίες για τους µακροπρόθεσµους»:
«H Salomon Smith Barney εκτίµησε σε άνω των δύο δισ. δολάρια τα κεφάλαια που θα
εισρεύσουν στη χώρα από τα ξένα θεσµικά χαρτοφυλάκια, λόγω της αναβάθµισης της Σοφοκλέους από
τη Morgan Stanley το Μάιο του 2001. Τέλος, αξιοσηµείωτη ήταν και η έκθεση της Merrill Lynch που
θεώρησε την ελληνική οικονοµία ως σχετικά λίγο ευάλωτη απέναντι στη διεθνή αρνητική συγκυρία.(…)»
234