??? - hol.gr

όλη την ελληνική αγορά.» (Μόνο που η οµολογία αυτή δεν εξαγνίζει τον κ Τσοχατζόπουλο, αφού δύο
µέρες αργότερα στη Βουλή έδωσε ψήφο εµπιστοσύνης στο Γιάννο Παπαντωνίου, κύριο υπεύθυνο για
τη συλλογική “ψευδαίσθηση”…)
∆υστυχώς για όλους µας, ήταν ωσάν η χώρα µας να είχε λάβει µέρος σε µια ζωντανή ταινία
θρίλερ, µε συντριπτικό, τραυµατικό, ολέθριο για τον τόπο finale. Κι επειδή “ο πνιγµένος από τα
µαλλιά πιάνεται”, η “στοργική” κυβέρνησή µας, παρ’ όλο τον πακτωλό των πακέτων που µας
έρχονταν ακόµη από την ΟΝΕ, κατέφυγε πάλι σε δάνειο!
∆ανεισµός! Παλιά µου τέχνη κόσκινο!
Να τι έγραψε σχετικά η έγκριτη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 17/04/2002, σε άρθρο µε τίτλο
«Ανάσα µε δανεισµό 1,12 τρισ. δρχ.»:
«Νέο δάνειο για το άνοιγµα του προϋπολογισµού στο πρώτο δίµηνο του έτους.
Σε νέο δανεισµό ύψους 1,1192 τρισ. δρχ. (3,5 δισ. ευρώ) προχωρεί το Ελληνικό ∆ηµόσιο µέσω
της έκδοσης νέου 20ετούς οµολόγου. (…)
Ο δανεισµός θα συµβάλει στην κάλυψη των αυξηµένων δανειακών αναγκών στο πρώτο δίµηνο
του έτους εξαιτίας της µεγάλης απόκλισης που παρουσίασαν δαπάνες και έσοδα από τους
προγραµµατισµένους στόχους. Σύµφωνα µε τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισµού, στο πρώτο
δίµηνο του έτους το άνοιγµα της δηµοσιονοµικής διαχείρισης αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ (680 δισ. δρχ.).
Μόνο στο πρώτο δίµηνο του έτους οι δανειακές ανάγκες έφτασαν το 1,2 δισ. ευρώ.» 9
Όπως καταλαβαίνετε, το να ονοµάζει κανείς τη θηλιά στο λαιµό “ανάσα” χρειάζεται µεγάαλη
…φαντασία! Για τέτοια “ανάπτυξη”, λοιπόν, µιλάµε, για τέτοια “νοικοκυρεµένη διαχείριση”… ∆ε
βαριέστε… “∆ος ηµίν σήµερον”! Σε είκοσι χρόνια ποιος ζει ποιος πεθαίνει… Ας τα βολέψουµε τώρα
όπως, όπως. Αύριο, µεθαύριο θάχουµε εκλογές. Αυτό µετράει, διάολε…
Και για να µην θεωρηθεί πάλι από κάποιους ότι καταστροφολογώ, θα παραθέσω
αποσπάσµατα από άρθρο της έγκριτης ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ που δηµοσιεύθηκε στη στήλη
“Απόψεις”, στις 28/01/2001 – όταν ακόµη ο Γ.∆. ήταν στις 3.071,83 µονάδες – µε τον
χαρακτηριστικό τίτλο “Κάποιοι πρέπει να πληρώσουν”.
«Eίναι πράγµατι, µια θλιβερή διαπίστωση: Το Χρηµατιστήριο Αθηνών νοσεί βαρύτατα. (…)
Ο αναβρασµός είναι µεγάλος, όπως και το πρόβληµα που τείνει να κλονίσει τον κοινωνικό ιστό
και να οδηγήσει σε περιπέτειες την πραγµατική οικονοµία, αφού κλονίζει την εµπιστοσύνη των πολιτών
σε ένα θεσµό, όπως είναι το Χρηµατιστήριο, απειλεί την υγιή οικονοµική δραστηριότητα, µειώνει τη
ρευστότητα, επηρεάζει τις επιχειρήσεις και πλήττει το βιοτικό επίπεδο. (…)
Aυτό, όµως, που έγινε δεν απογίγνεται. Οι επιτήδειοι θησαύρισαν, ενώ οι απλοί “επενδυτές”
(…) θρηνούν στα ερείπια των προσδοκιών τους, τις οποίες είχαν στηρίξει και σε κυβερνητικές
διαβεβαιώσεις και εκτιµήσεις αρµοδίων φορέων, ότι το Χρηµατιστήριο, ως καθρέπτης της οικονοµίας,
θα πάει καλά και ακόµη καλύτερα! (…)
Έτσι έχουν τα πράγµατα και δυστυχώς κανένας δεν αναλαµβάνει ευθαρσώς τις ευθύνες του. ∆εν
θα λύσει το πρόβληµα, αλλά τουλάχιστον θα ξέρουµε ότι δεν πληρώνουν µόνον τα θύµατα, αλλά και
ορισµένοι θύτες ή ηθικοί αυτουργοί του δράµατος.» 10
Την εποχή που γράφονταν οι γραµµές αυτές, δύσκολα θα µπορούσε ο αρθρογράφος της “Ε”,
αλλά και οποιοσδήποτε αναλυτής ή επενδυτής, να φανταστεί, πως δύο χρόνια αργότερα
(12/03/2003) ο Γ.∆. του ΧΑΑ θα καταποντιζόταν στις 1.477,91 µονάδες, χάνοντας 51,89% ακόµη!
Κι όµως συνέβη κι αυτό και, το χειρότερο, κανείς δεν ανέλαβε ευθαρσώς τις ευθύνες του… Χαρά
στην αντοχή µας!
Ας µελετήσουµε, λοιπόν, τώρα µε ψυχραιµία, αντικειµενικότητα και διάκριση τα “πρακτικά”
της Μεγάλης Λεηλασίας. Τα στοιχεία, βεβαίως, που θα παραθέσω εδώ δεν εξαντλούν όλα όσα
παραπλανητικά ελέχθησαν από τους υπεύθυνους της χρηµατιστηριακής τραγωδίας, ούτε
απεικονίζουν κάθε αδικία που διέπραξαν. Θα ήταν ανθρωπίνως αδύνατο και να συλλέξω και να
επεξεργαστώ τέτοιον όγκο πληροφοριών και, σε κάθε περίπτωση, δε θα µπορούσαν να αποτυπωθούν
όλα τα “σηµεία και τέρατα” σε ένα εύχρηστο, εύληπτο και κανονικού µεγέθους πόνηµα.
13