??? - hol.gr

στους τρεις!) και Βουλευτών όλων των κοµµάτων που συµµετείχαν στο χτηµατιστηριακό φαγοπότι.
Σήµερα, βέβαια, όλοι αυτοί έχουν λουφάξει καταπίνοντας τη γλώσσα τους και προσποιούµενοι πως
δεν ξέρουν τίποτα για το “φόνο”.
Όµως, αν είχαµε γνήσια ∆ηµοκρατία, αν υπήρχε πολιτικό ήθος στη χώρα µας, εύκολα όλοι οι
τζογαδόροι του Κοινοβουλίου που θησαύρισαν στην επίµαχη περίοδο θα µπορούσαν να εντοπιστούν
και να απαιτηθεί να επιστρέψουν τα κλοπιµαία. Εξάλλου, ο “κατόπιν εορτής” Νόµος 2843/2000,
που δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 12 Οκτωβρίου του 2000, και απαγορεύει στα µέλη της κυβέρνησης,
τους ειδικούς και τους γενικούς γραµµατείς µόνο το να κάνουν «παιχνίδι» στο Χρηµατιστήριο, είναι
κουτσός. Έπρεπε να συµπεριλαµβάνει και τους Βουλευτές και να απαγορεύει σ’ όλους αυτούς κάθε
ανάµιξη στο Χρηµατιστήριο, για τον απλούστατο λόγο ότι τα πρόσωπα τούτα έχουν προνοµιακή
πρόσβαση σε πληροφόρηση που δεν την έχει ο απλός πολίτης-επενδυτής.
Συγνώµη φίλοι καταληστευθέντες και εσαεί χειµαζόµενοι συµπατριώτες. ∆εν ήθελα να σας
προκαλέσω οργή µ’ αυτά που σας θυµίζω. Αντίθετα, αντί της οργής ή της αποστροφής, θα ήταν πιο
χρήσιµος ο προβληµατισµός, η συνειδητή προσγείωση στην οδυνηρή πραγµατικότητα, και µια
περίσκεψη για το “τι δει γενέσθαι”.
Εδώ θα ήταν χρήσιµο να διαβάσουµε και την κυνικά ρεαλιστική άποψη του κ. Ν. Α. Κεράνη,
οικονοµικού αναλυτή της ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΧΕ, που είχε διατυπώσει τον Αύγουστο του 2000 – όταν
ακόµη ο Γ.∆. του ΧΑΑ ήταν στις 3.631 µονάδες – σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ µε τίτλο “Η υπερβολική
απαισιοδοξία είναι λάθος” : «Το να λέµε πως η αγορά πρέπει να αντιστραφεί είναι εύκολο. Το θέµα
είναι ότι το χρηµατικό απόθεµα που µεταγγίστηκε από τις τσέπες των πολλών στις τσέπες των λίγων δεν
βρίσκεται πλέον σε χέρια αφελών. Ποιος αλήθεια πιστεύει ότι η αγορά θα αποζηµιώσει όλους όσοι
έχασαν τα χρήµατά τους; Είναι η αγορά ευαγές ίδρυµα; ∆εν νοµίζω να το πιστεύει κανείς αυτό.» 8
Όχι βέβαια! ∆εν πιστεύει κανείς πως η αγορά είναι ευαγές ίδρυµα. Σκέτο λησταρχείο είναι!
Όλοι το µάθαµε τώρα…
∆υστυχώς ο κ. Κεράνης επαληθεύτηκε τραγικά. ∆ύο χρόνια αργότερα, και για πολλούς
µήνες, ο Γ. ∆είκτης του ΧΑΑ είχε βαλτώσει γύρω στις 2.000 µονάδες, για να κατρακυλήσει στις
1.501,90 µονάδες στις 11 Μαρτίου του 2003. Γιατί, όµως, οι µεγαλοκαρχαρίες, που “κέρδισαν” τα
πολλά δισ. από το ΧΑΑ στην περίοδο των παχέων αγελάδων, δεν τα επέστρεφαν στο “ναό” για να τα
“επανεπενδύσουν”, αφού πια η Σοφοκλέους είχε πιάσει πάτο; ∆εν έβλεπαν τις ευκαιρίες; Γιατί
περίµεναν από εµάς τους “ψόφιους” να το σηκώσουµε; Γιατί κάποιοι κατηγορούσαν εµάς, τα
θύµατα, για “υπερβολική απαισιοδοξία”, αντί να κατηγορήσουν τους θύτες που ανάπαυαν τα
κλεµµένα δισ. στα repos ή τα είχαν φυγαδεύσει στο εξωτερικό; Θα µου πείτε, µην κάνω αφελείς
ερωτήσεις…
Όµως το άκρον άπατον του θράσους ήταν όταν κάποιοι µας “µάλωσαν” κι από πάνω,
γράφοντας: «Εσύ από πότε έχεις να αγοράσεις;» (ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 07/10/2002). Τι να σας πω, γέλασα
πολύ όταν διάβασα το άρθρο αυτό της καλής εφηµερίδας… Και ο αρθρογράφος, µε τους
κατάλληλους συλλογισµούς, κατέληγε: «Άρα δεν υπάρχουν σκοτεινά σενάρια ούτε βρόµικα παιχνίδια.
Eκείνο που υπάρχει είναι η αδιαφορία των χιλιάδων µικροεπενδυτών και η έλλειψη στήριξης στο
χρηµατιστήριο από τις επιχειρήσεις και την κυβέρνηση.»
Καταλάβατε; Όλα λειτουργούν καλά και άγια στο ΧΑΑ! Άδικα το κατηγορούν οι κακές
γλώσσες. Η αδιαφορία των χιλιάδων µικροεπενδυτών ήταν αυτή που ρήµαξε τη Σοφοκλέους! Ε, εσύ
µικροεπενδυτή, από πότε έχεις να αγοράσεις; Καλά, δεν ντρέπεσαι να µην “εκκλησιάζεσαι” τακτικά
στο ναό του τζόγου;
Πάντως, για να σοβαρευτούµε, το ξεπάτωµα της Σοφοκλέους είχε τεράστιες αρνητικές
επιπτώσεις σε όλη την Ελληνική Οικονοµία, αν και οι υπεύθυνοι της τραγωδίας δεν τολµούσαν να το
οµολογήσουν ανοικτά. ∆εν ήταν µόνο οι επενδυτές που έχασαν το βιος τους, οι εκατοντάδες ΕΛ∆Ε
που έκλεισαν, οι χρηµατιστές που µελαγχόλησαν από τις αναδουλειές και απέλυαν προσωπικό, ο
Οικονοµικός Τύπος που έµενε στα αζήτητα. Είχε επέλθει κάµψη των επενδύσεων, αύξηση της
ανεργίας και κάµψη της κατανάλωσης. Η Ελλάδα είχε οδηγηθεί, δυστυχώς, σε οικονοµική ύφεση, και
το µόνο που µπορούµε να ευχηθούµε αυτή την ώρα είναι τα µη χειρότερα… Το παραδέχτηκε,
µάλιστα, όταν ακόµη δεν είχαµε φτάσει στα χάλια του Ιανουαρίου του 2003, και ο κ. Άκης
Τσοχατζόπουλος, σε συνέντευξή του στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ (27/01/2001): «Αποκτήσαµε µία
οδυνηρότατη εµπειρία. (…) Ξυπνήσαµε απότοµα από αυτή την ψευδαίσθηση, µε τροµακτικές
απώλειες, που οδήγησε ουσιαστικά σε αφαίµαξη οικονοµικής δύναµης και ρευστού χρήµατος από
12