??? - hol.gr

νοηµοσύνη των ακροατών του και αδιαφορώντας για τις εντυπώσεις που θα προκαλούσε η απάντηση
αυτή. Ώστε λοιπόν, κατά τον Πρωθυπουργό µας, «όταν στην Ελλάδα οι τιµές των µετοχών ήρθαν στο
επίπεδο της ζήτησης της αγοράς, το Χρηµατιστήριο Αθηνών ακολούθησε την ίδια περίπου πορεία» µε τα
ξένα!
Μα είναι δυνατόν, κοτζάµ πρωθυπουργός να πηγαίνει στο κορυφαίο οικονοµικό γεγονός της
χρονιάς απροετοίµαστος για ένα τόσο ζωτικό θέµα; Αλλά ο κ. Σηµίτης δεν ήταν αδιάβαστος. Ήταν
απλά πονηρούλης. Αν έδινε ηµεροµηνία που «οι τιµές των µετοχών ήρθαν στο επίπεδο της ζήτησης της
αγοράς», θα µπορούσε κάποιος να τον κολλήσει στον τοίχο. ∆ιότι όταν άρχισε η πτώση των ξένων
χρηµατιστηρίων, η Σοφοκλέους σερνόταν ήδη για πολύ καιρό γύρω στις 2.100 µονάδες. Αυτό λοιπόν
ήταν το επίπεδο της ζήτησης της αγοράς κατά τη γνώµη του; Επίπεδο στο οποίο η αγορά βρισκόταν
στις αρχές του 1998; Και δεν ένιωθε την ανάγκη να απολογηθεί γι’ αυτό; Να εξηγήσει το γιατί;
Αλλά ποια ήταν η απόκλιση των ξένων χρηµατιστηρίων από τη µέγιστη τιµή τους; Τη στιγµή
(13/09/2002) που ο δικός µας Γ. ∆. µέτραγε 70% απώλειες από τα υψηλά της 17 ης Σεπτεµβρίου1999,
(κι αν ήταν αντιπροσωπευτικότερος θα µέτραγε πάνω από 90% απώλειες) η Πορτογαλία µέτραγε
απώλειες κατά 32%, ενώ ο DOW JONES είχε χάσει 29,26% από τα υψηλά του. Εξάλλου καµία άλλη
χώρα δεν περίµενε Ολυµπιακούς Αγώνες, ούτε είχε στη διάθεσή της πακτωλό κοινοτικών κονδυλίων
όπως η Ελλάδα. ∆εν δικαιούνταν, λοιπόν, η µάλλον δεν όφειλε η χώρα µας να διαφοροποιηθεί, πολύ
περισσότερο αφού η δραµατική πτώση της είχε προηγηθεί εκείνης των ξένων χρηµατιστηρίων; Γιατί
άραγε δεν µπορούσε να αποτελέσει µια όαση στη διεθνή κρίση όπου θα εισέρεαν τα ξένα κεφάλαια;
Μα απλούστατα διότι η οικονοµία µας είναι προβληµατική και το Χρηµατιστήριό µας αναξιόπιστο!
∆εν το εµπιστεύονται πλέον ούτε οι Έλληνες. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αµαρτίες…
−Στις 13/09/2002, ο Γ.∆. διέσπασε το “ψυχολογικό” φράγµα των 2.000 µονάδων, κλείνοντας
στις 1.966,74 µονάδες. Και στις 9 Οκτωβρίου 2002, ο Γ.∆. βρέθηκε στις 1.727,09 µονάδες! Όσο κι αν
ο κ. Σηµίτης προσπαθούσε να κρύψει τις ανησυχίες του, όσο κι αν δεν τον συγκινούσε το δράµα των
εκατοντάδων χιλιάδων µικροεπενδυτών, είναι αδύνατο να µην είχε συνειδητοποιήσει τις
δυσµενέστατες επιπτώσεις της χρηµατιστηριακής κρίσης στην ελληνική οικονοµία. ∆εν ήταν µόνο τα
φορολογικά έσοδα από τις χρηµατιστηριακές συναλλαγές που είχαν δραµατικά µειωθεί. Ήταν και η
χαµηλή ρευστότητα στη Σοφοκλέους που περιόριζε τη δυνατότητα των µετοχοποιήσεων, πράγµα που
είχε επιπτώσεις στα δηµόσια έσοδα. Επίσης, η αδυναµία των “ΧΑΑµένων” επενδυτών να
καταναλώσουν και ο περιορισµός της δυνατότητας των εισηγµένων επιχειρήσεων να αντλήσουν νέα
κεφάλαια για τις επενδύσεις τους µέσω του ΧΑΑ συνιστούσαν κίνδυνο για την ανάπτυξη. Ο κ.
Σηµίτης και το οικονοµικό του επιτελείο, µε τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, είχαν σκοτώσει την
“αγελάδα” που άρµεγαν. Και είχε έλθει πλέον η ώρα της κρίσεως για την Ελλάδα, την πιο
καθυστερηµένη οικονοµία της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Είναι αυτό που λέει: εδώ πληρώνονται όλα!
Ο µειωµένος χρηµατιστηριακός τζίρος στη διάρκεια του εννιαµήνου του 2002 είχε
περιορίσει τα φορολογικά έσοδα σε 56,37 εκατ. ευρώ (19,21 δισ. δρχ.), ενώ το αντίστοιχο χρονικό
διάστηµα του 2001 τα πενιχρά και τότε έσοδα από το Χρηµατιστήριο είχαν ανέλθει σε 97,02 εκατ.
ευρώ (33,06 δισ. δρχ.). Μ’ άλλα λόγια οι εισπράξεις από το ΧΑΑ το 2002 ήταν µειωµένες κατά
41,90% σε σχέση µε το 2001.
Πάντως, η υστέρηση που σηµείωναν τα έσοδα από το φόρο επί των χρηµατιστηριακών
συναλλαγών δεν έδειχνε να ανησυχεί τους επιτελείς του υπουργείου Οικονοµίας. Η «τρύπα», έλεγαν,
θα καλυπτόταν από ΦΠΑ και ανέλεγκτες!
−Στη Συνέντευξη Τύπου του Πρωθυπουργού στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (18
∆εκεµβρίου 2002), όπου απουσίαζε η λέξη χρηµατιστήριο, ο κ. Σηµίτης δέχτηκε και κάποιες
δύσκολες ερωτήσεις για τα οικονοµικά της χώρας. Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσµατα:
Γ.ΒΛΑΧΟΣ («MEGA»): «Χαίρετε κύριε Πρόεδρε.(…)
Ωστόσο, όµως, θέλω να κάνω µια βλάχικη ερώτηση, διότι, όπως γνωρίζετε, το Κυπριακό δεν
τρώγεται και υπάρχουν πολλά προβλήµατα στους πολίτες αυτής της χώρας έξω απ’ αυτή την αίθουσα.
Θέλω να σας ρωτήσω, εάν τα γνωρίζετε αυτά τα προβλήµατα και τι προτίθεστε να κάνετε;»
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: «(…)
Τώρα κ. Βλάχο, επειδή µε ρωτήσατε αν γνωρίζω τα προβλήµατα, θα σας πω, ότι βεβαίως τα
γνωρίζω τα προβλήµατα. Η ερώτησή σας δηµιουργεί την εντύπωση ότι ξαφνικά εγώ έρχοµαι από άλλον
113