??? - hol.gr

Χρηµατιστήρια τι συνέβη όταν έγινε αυτή η µετάταξη. Επειδή κάποιοι πρέπει να φύγουν γιατί
ασχολούνται µε τις ανώριµες αγορές και κάποιοι πρέπει να έρθουν που ασχολούνται µε τις ώριµες
αγορές, υπάρχει µία µεταβατική περίοδος. Φεύγουν και δεν έχουν έρθει ακόµα.
Και γι’ αυτό, ας πάρουµε το παράδειγµα της Πορτογαλίας. Υπήρχε ένα σκαµπανέβασµα ή µία
ασάφεια για την εξέλιξη για δυο περίπου µήνες, όπως και αλλού. Πιστεύω ότι αυτά τα οποία
χαρακτήρισαν αυτές τις ηµέρες το Χρηµατιστήριο, δεν είναι ενδεικτικά της πορείας του Χρηµατιστηρίου.
(…)
Βεβαίως και λυπάµαι ότι µερικοί εκάηκαν σ’ αυτήν την δουλειά. Λυπάµαι που µερικοί δεν
επρόσεξαν και έχουµε υποχρέωση να φροντίσουµε να µην ξανασυµβούν τέτοια φαινόµενα. Αλλά
νοµίζω ότι παραβλέπουµε τη δουλειά...»
ΣΤ. ΘΕΟ∆ΩΡΑΚΗΣ: «Ευθύνη η Πολιτεία έχει γι’ αυτήν την υπόθεση; (…)»
Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ: «Κύριε Θεοδωράκη όµως θέλω να σας θυµίσω ότι όταν εκτοξεύτηκε το
Χρηµατιστήριο και ο ∆ιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και ο Υπουργός Εθνικής Οικονοµίας και ο
∆ιοικητής της Εθνικής Τράπεζας, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου. Και τότε εγώ διάβασα τίτλους
στις εφηµερίδες ότι παρεµβαίνουν, ότι δεν πρέπει να επισηµαίνουν, ότι παρεµποδίζουν την εξέλιξη του
Χρηµατιστηρίου και τα λοιπά.
Ευθύνες βέβαια υπάρχουν σε όλους οι οποίοι συµµετέχουν σε αυτή την διαδικασία. Αλλά
φτιάξαµε κάτι καινούργιο που δεν υπήρχε στην Ελλάδα σ’ αυτό το βαθµό και αυτό το καινούργιο είναι
κάτι το οποίο και αυτό στηρίζει την ελληνική οικονοµία. Είπα και πριν ότι λυπάµαι, ότι έπρεπε το
πράγµα να δουλεύει καλύτερα, δουλεύει καλά, αρκετά καλά και θα δουλέψει καλύτερα.»
Να λοιπόν που µία ακόµη συνέντευξη ανέδειξε την παντελή άγνοια του κ. Σηµίτη ως προς
τα χάλια του Χρηµατιστηρίου και της οικονοµίας στην Ελλάδα! Για µία ακόµη φορά οι προβλέψεις
του κ. Πρωθυπουργού θα διαψεύδονταν. Το παράδειγµα της Πορτογαλίας, που έφερε για να
δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ήταν άκρως αποτυχηµένο. ∆εν υπήρχε καµία σύγκριση µεταξύ των
δύο χρηµατιστηρίων ούτε ως προς το µέγεθος της πτώσης, ούτε ως προς το χρόνο που αυτή άρχισε σε
σχέση µε την αναβάθµισή τους, ούτε ως προς τη διάρκειά της. Ή δεν γνώριζε ο κ. Σηµίτης τι έλεγε ή
πίστευε ότι απευθυνόταν σε επενδυτές που δεν ήξεραν τι τους γίνεται. Μάλλον και τα δύο
συνέβαιναν…
«Φεύγουν και δεν έχουν έρθει ακόµα», ήταν η πρόχειρη δικαιολογία του κ. Σηµίτη για την
κατάντια της Σοφοκλέους! Πέρασαν 20 µήνες από τότε, κι ακόµη δεν έχουν φτάσει οι των “ωρίµων”
αγορών θεσµικοί επενδυτές! Βλέπετε, η “ωρίµανση” µας έκανε ζηµιά!
Πάντως, για πρώτη φορά ο κ. Σηµίτης παραδέχτηκε ότι υπήρχαν ευθύνες «σε όλους οι οποίοι
συµµετέχουν σε αυτή την διαδικασία.» ∆εν φαντάζοµαι, όµως, ότι θα εννοούσε και τον εαυτό του ή
τον κ. Παπαντωνίου… Μάλλον στη διοίκηση του ΧΑΑ θα αναφερόταν. Εξάλλου, ο Σπύρος
Κουνιάκης, πρόεδρος του ΧΑΑ στην επίµαχη περίοδο και µακαρίτης τώρα, είχε ήδη «παραιτηθεί».
Πάντα θα βρίσκονται εξιλαστήρια θύµατα από τις παντοδύναµες “δηµοκρατικές” κυβερνήσεις… Για
την “παραίτηση” του Σπύρου Κουνιάκη, ο Οικονοµικός Ταχυδρόµος (12/08/2000) είχε γράψει
χαρακτηριστικά: «…απεµακρύνθη από το ΧΑΑ σε µια προσπάθεια να εµφανιστεί ως “αίρων τας
αµαρτίας” όλων».
Το τραγελαφικό είναι που ο κ. Σηµίτης αρνήθηκε για µια ακόµη φορά ότι η κατάρρευση του
ΧΑΑ ήταν ενδεικτική της οικονοµίας. Όταν το ΧΑΑ ανέβαινε, τότε ήταν ενδεικτικό της “καλής”
οικονοµίας. Τώρα (5/6/2001) που ο Γ.∆. του “αναβαθµισµένου” ΧΑΑ είχε κατρακυλήσει στις
2.910,55, δεν ήταν ενδεικτικό! Ήθελα νάξερα αν και στις 06/02/2003, µε το Γ.∆. στις 1.653,05
µονάδες, ο κ. Σηµίτης θα ισχυριζόταν και πάλι ότι τούτο δεν ήταν ενδεικτικό για την οικονοµία…
∆ιόλου απίθανο να το ισχυριζόταν.
Πάντως ο κ. Σηµίτης εξέφρασε τη λύπη του που «µερικοί εκάηκαν σ’ αυτήν την δουλειά»
και που «µερικοί δεν επρόσεξαν»! (∆εν είδα αν σκούπισε και κανένα δάκρυ…) Μα δεν ήταν θέµα
προσοχής. Ήταν µέσα στο “παιχνίδι” ότι µερικοί θα καίγονταν. Μερικοί, οι περισσότεροι, ήταν
µαρκαρισµένοι να καούν, για να τ’ αρπάξουν οι επιτήδειοι και οι ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις.
Όταν ο κ. Σηµίτης και το οικονοµικό του επιτελείο προσκαλούσαν µε παραπλανητικές υποσχέσεις
τους απανταχού Έλληνες στο συµπόσιο του Χρηµατιστηρίου, γνώριζαν πολύ καλά ότι κάποιοι, οι
πολλοί, θα καιγόντουσαν. Και εδώ ακριβώς συνίσταται το έγκληµα: στην εξαπάτηση. ∆ιότι είναι άλλο
να αγοράζεις ένα λαχείο όπου γνωρίζεις ότι ελάχιστοι κερδίζουν, κι άλλο να αγοράζεις µετοχές που η
κυβέρνηση σου είπε ότι βρέξει-χιονίσει θα κερδίσεις, αρκεί να έχεις υποµονή…
105