??? - hol.gr

Ο κ. Παπαντωνίου, δεν είναι βέβαια ανασταλτικός παράγοντας στο Χρηµατιστήριο και δε
συµµερίζοµαι την πεποίθηση ότι το πρόσωπο του Υπουργού καθορίζει την πορεία του Χρηµατιστηρίου.
Αλίµονο, έτσι θα τους αλλάζαµε συνεχώς, για να ανεβαίνει το Χρηµατιστήριο. Το Χρηµατιστήριο
είναι µια αγορά, µια αγορά ανεβαίνει και κατεβαίνει, ανάλογα µε τις συγκυριακές συνθήκες,
ανάλογα µε συγκυριακές εξελίξεις.
Υπάρχει κρίση στην Ασία; Πέφτει ο Dow Jones; Αυτό επηρεάζει το Χρηµατιστήριο. Σε µια χώρα
όπως η Ελλάδα, όπου η χρηµατιστηριακή αγορά δεν έχει ωριµάσει στο ίδιο σηµείο που έχει ωριµάσει σε
χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία ή οι Ηνωµένες Πολιτείες, επηρεάζεται και από το γεγονός ότι οι
επενδυτές δεν ερευνούν σωστά τις τοποθετήσεις τους, επηρεάζονται από τις εξελίξεις, επιδιώκουν
το κέρδος.
Η πορεία του Χρηµατιστηρίου όµως είναι µια πορεία, η οποία µακροπρόθεσµα, καθορίζεται
από την πορεία της οικονοµίας. Η πορεία της οικονοµίας είναι θετική. Υπάρχει σταθερότητα, υπάρχουν
υψηλοί ρυθµοί ανάπτυξης και γι’ αυτό η πορεία του Χρηµατιστηρίου στην Ελλάδα, µακροπρόθεσµα,
µεσοµακροπρόθεσµα, είναι θετική.»
Θαυµάστε ειρµό και συνειρµό σκέψης: Κατά τον κ. Σηµίτη, η αγορά, κάθε αγορά,
ανεβοκατεβαίνει ανάλογα µε τις συγκυριακές εξελίξεις. Ακόµα και κοτζάµ Dow Jones επηρεάζεται
από το τι γίνεται στην Ασία! Όµως εδώ στην Ελλάδα φταίνε οι επενδυτές που δεν ερευνούν σωστά,
επηρεάζονται από τις εξελίξεις και, ακούστε τι άλλο κάνουν, οι αφιλότιµοι: επιδιώκουν το κέρδος!
Βρε τους άθλιους! Άκου κει να µπαίνουν στο Χρηµατιστήριο και να επιδιώκουν το κέρδος! Καλά, δεν
ντρέπονται;
Πάντως, για να µας καθησυχάσει, ο κ. Σηµίτης στο τέλος επανέλαβε πως
µεσοµακροπρόθεσµα η πορεία του ΧΑΑ θα ήταν θετική, ακολουθώντας την θετική πορεία της
οικονοµίας µας! Ποιος τη χάρη µας! Φανταστείτε να µη µας αποκοίµιζε κάθε τόσο µε το καθιερωµένο
αυτό σλόγκαν και να είχαν λακίσει από το ΧΑΑ όλοι οι εγκλωβισµένοι… Ο Γ. ∆. δε θάταν στις 1.700
µονάδες τον Ιανουάριο του 2003, αλλά στις 100 µονάδες! Ήξερε ο Πρωθυπουργός τι έλεγε… Εµείς
είχαµε πιαστεί στον ύπνο…
−Στις 23 Ιανουαρίου 2001, δηµοσιοποιήθηκε αυτοκτονία ανθρώπου ο οποίος είχε περιέλθει
σε οικονοµικό αδιέξοδο λόγω της πτώσης του ΧΑΑ: «Νεκρός στο κρεβάτι του σπιτιού του στον Πύργο
Ηλείας βρέθηκε την Τρίτη ο Αναστάσιος Μανιάτης, 42 ετών, διευθυντής υποκαταστήµατος της Alpha
Bank. Σε επιστολή που βρέθηκε δίπλα σε ένα άδειο κουτί από φυτοφάρµακο, ο αυτόχειρας ζητούσε
συγγνώµη από τη µητέρα του αναφέροντας ότι είχε πέσει θύµα του χρηµατιστηρίου.» 174
Το συµβάν ήταν τραγικό. Είναι κρίµα, βέβαια, κάποιος να αποδίδει στο χρήµα µεγαλύτερη
αξία από την ίδια του τη ζωή. Ας όψεται η υλιστική µας κουλτούρα… Όµως το γεγονός στέλνει
πολλαπλά µηνύµατα. Το αν τα έλαβαν οι ηθικοί αυτουργοί είναι µια άλλη ιστορία… Ο Μανιάτης
όµως δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αυτοχειριασθείς για τον ίδιο λόγο. Μόνο που οι πιο
πολλές αυτοκτονίες δεν είδαν ποτέ το φως της δηµοσιότητας…
Το επόµενο δηµοσίευµα πιστοποιεί του λόγου µου το αληθές:
«Το “φλερτ” µε το ψυχολογικό φράγµα των 3.000 µονάδων στο Χρηµατιστήριο Αξιών Αθηνών
προκαλεί αλλεπάλληλους κλυδωνισµούς στην ελληνική κοινωνία, καθώς πληθαίνουν οι περιπτώσεις
θανάτων λόγω της οικονοµικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί µικροεπενδυτές, αλλά
και υπεξαιρέσεων από επιτηδείους.(…)
Στα Γιάννενα ένας 50χρονος αποπειράθηκε να βάλει τέλος στη ζωή του, γιατί είχε απολέσει
χρήµατα στο χρηµατιστήριο(…)» 175
Παραθέτω και ένα ακόµη χαρακτηριστικό απόσπασµα για το ίδιο θέµα από τη στήλη Απόψεις
της φιλοκυβερνητικής «Ε» (28/01/2001):
«Η µέρα µε τη µέρα απαξίωσή του, το ιδιόµορφο κραχ, κατέστρεψε όχι µόνο την ενθουσιώδη
ατµόσφαιρα του 1999, αλλά και πολλούς, οι οποίοι είδαν να χάνονται οι ελπίδες τους, οι περιουσίες τους
και να περιέρχονται σε απόγνωση. (…)
Άνθρωποι που καλοπροαίρετα ή αφελώς, ή και άλλοι που ίσως µε κάποια ιδιοτέλεια, διέθεσαν
δικά τους ή ξένα χρήµατα (που τους δόθηκαν ή τα υπεξαίρεσαν) για να “επενδύσουν” στη Σοφοκλέους,
δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Άλλοι αυτοκτονούν, άλλοι εξαφανίζονται για να αποφύγουν τις
συνέπειες των πράξεών τους, αλλά όλοι αντιµετωπίζουν σοβαρότατο οικονοµικό και κοινωνικό
πρόβληµα.»
101