20.08.2013 Views

? ?????? ??? ??????? - the new users server

? ?????? ??? ??????? - the new users server

? ?????? ??? ??????? - the new users server

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

πρήζοµαι στο πρόσωπο, στο λαιµό και στο στοµάχι σε τέτοιο σηµείο ώστε κάποιοι<br />

άνθρωποι δε µε αναγνώριζαν, αν δε µε είχαν δει για κάποιο διάστηµα.<br />

Αν και όλο αυτό σύντριβε τον εγωισµό µου, σηµατοδότησε το ξεκίνηµα σε µια<br />

προοπτική που δεν είχα σκεφτεί ακόµη: “Πώς µπορούσα να χρησιµοποιήσω αυτή την<br />

εµπειρία για να καλυτερέψω κάτι;” Άρχισα να αναρωτιέµαι. Θα έπαιρνε αρκετό καιρό<br />

µέχρις ότου αυτό έγινε πιο καθαρό.<br />

Σταµάτησα τη χηµειοθεραπεία PCV πριν τελειώσει, µε δική µου απόφαση, διότι<br />

δεν µπορούσα να την αντέξω άλλο. Τα αιµοδιαγράµµατά µου ήταν χαµηλά. Ήθελα να<br />

παίξω µε τα κοριτσάκια µου και να έχω ποιότητα ζωής, ακόµη κι αν αυτό σήµαινε να<br />

παραιτηθώ από την ποσότητα (ζωής). Ελάχιστα γνώριζα ότι θα ήµουν σταθερή για τα<br />

επόµενα 3,5 χρόνια! Τι µεγάλο δώρο χρόνου! Αυτό δεν ήταν στα “χαρτιά”, αλλά το<br />

δέχοµαι!<br />

Νιώθοντας διστακτική ως προς το να ξαναρχίσω τη ζωή µου όπως ήταν πρώτα<br />

και προσαρµόζοντας τα φάρµακά µου, για τα επόµενα λίγα χρόνια πέρασα µέσα από<br />

κύκλους που µοιάζουν µε αυτούς της απώλειας (αγαπηµένου προσώπου) και της<br />

κατάθλιψης. Είχα θαυµάσια βοήθεια µέσα σ’ αυτή (τη δοκιµασία) και στήριξη από<br />

τον γεµάτο αγάπη σύζυγό µου, τους γονείς µου, φίλους και την εκκλησία µας, όµως<br />

ένιωθα αποµονωµένη και µόνη για κάποιο διάστηµα. Ένιωσα ενοχληµένη και µ’<br />

αυτούς που ούτε καν ανέφεραν τον όγκο στον εγκέφαλό µου παρόλο που “γνώριζαν”,<br />

και ποτέ δε µε ρώτησαν απ’ ευθείας “πώς” πήγαινα ούτε πέρασαν να µου κάνουν<br />

κάποια επίσκεψη. Τώρα συνειδητοποιώ ότι πολλοί δεν ξέρουν τι να πουν ή τι να<br />

κάνουν µε φίλους ή οικογένεια που έχουν µια αρρώστια, και αγωνίζοµαι να δουλέψω<br />

πάνω σ’ αυτές τις πτυχές της ζωής µου.<br />

Άρχισα να δουλεύω σαν εθελόντρια µε τα Hospice (ίδρυµα για µακροχρόνια<br />

φροντίδα ασθενών µε καταληκτικές ασθένειες). Προσβλέπω µε χαρά στο να<br />

προσφέρω το χρόνο µου σε άλλους – χρόνο για τον οποίο σκεφτόµουνα ότι δεν θα<br />

ήµουν τώρα εδώ. Φροντίζω την οικογένειά µου, επενδύω σε φίλους, σε<br />

ενδιαφέροντα, και δεν ζω πλέον µόνο στα µεσοδιαστήµατα µεταξύ Μαγνητικών<br />

Τοµογραφιών.<br />

Καθώς αναλαµβάνω δυνάµεις, έχω µπορέσει να τρέξω για το “RIDE FOR<br />

RESEARCH” (τρέξιµο για έρευνα) για δυο χρόνια τώρα. Αυτό είναι ένα γεγονός για<br />

άντληση χρηµάτων που έχει καθιερωθεί από τη “THE BRAIN TUMOR SOCIETY”<br />

(www.tbts.org). Ο σύζυγός µου Dan, και πολλά µέλη της οικογένειας και φίλοι έχουν<br />

τρέξει κάθε χρόνο και µέχρι σήµερα, και είµαστε υπερήφανοι που έχουµε<br />

συγκεντρώσει πάνω από 50 χιλιάδες δολάρια για να συνεισφέρουµε στον έρανο για<br />

(να βρεθεί) µια θεραπεία. Το τρέξιµο σε εµπνέει, και το ότι µπορώ να τρέξω κι εγώ η<br />

ίδια είναι ένα θαύµα. Καθώς τρέχω, βλέποντας το πίσω µέρος στις µπλούζες εκείνων<br />

που τρέχουν µπροστά µου, “εις µνήµην του/της…” είναι συγκινητικό, και επίσης<br />

χρησιµεύει στο να θυµίζει τη σοβαρότητα αυτής της αρρώστιας, ενώ συγχρόνως<br />

πυροδοτεί το πάθος µου να συνεισφέρω για την εξεύρεση µιας θεραπείας… Μέσα<br />

απ’ αυτό το ταξίδι, γνώρισα πολλούς που έχουν φύγει και µατώνει την καρδιά µου να<br />

σκέπτοµαι για τις οικογένειες που έµειναν πίσω και τις ζωές που κόπηκαν πρόωρα….<br />

Καθώς γράφω, έχω ήδη περάσει τα 4.5 χρόνια επιβίωσης και έχω ευλογηθεί,<br />

ενώ γρήγορα θα ετοιµαστώ για τρίτη φορά να τρέξω στο “RIDE FOR RESEARCH”.<br />

Καθώς µια φίλη που είναι τώρα στον Παράδεισο θα έλεγε, όπως πάντα έλεγε, “∆όξα<br />

το Θεό”. Κι αυτό είναι εκείνο το οποίο κάνω.<br />

Τις καλύτερες ευχές µου και ευλογίες χαράς σε όλους σας.<br />

(Να έχετε) Ειρήνη,<br />

Lisa.»<br />

65

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!